Η αφήγηση ιστοριών ως μέσο για την εκπαίδευση στην ειρήνη: Διαπολιτισμικός διάλογος στη Νότια Ταϊλάνδη
Περίληψη:
Αυτό το άρθρο σχετίζεται με την έρευνα πεδίου του 2009 που επικεντρώθηκε στη χρήση της αφήγησης για την ειρήνη ως μέσο για τη μετασχηματιστική μάθηση της εκπαίδευσης για την ειρήνη. Η έρευνα στόχευε στην προώθηση της κοινωνικής συμφιλίωσης και του διαπολιτισμικού διαλόγου μεταξύ της νεολαίας των Ταϊλανδών-Βουδιστών και των Μαλαισιανών-Μουσουλμάνων στη συνεχιζόμενη ενδοκρατική εθνοθρησκευτική σύγκρουση στη Νότια Ταϊλάνδη. Ο Senehi (2002) υποστηρίζει ότι η αφήγηση είναι ένα εργαλείο κοινωνικοποίησης και εκπαίδευσης. Αυτό θεωρείται ως το κλειδί για τον μετασχηματισμό των συγκρούσεων και την οικοδόμηση της ειρήνης παρακινώντας τους ανθρώπους να υποστούν αυτομετασχηματισμό. Η μελέτη μου ενημερώθηκε από θεωρητικά πλαίσια εκπαίδευσης για την ειρήνη και μετασχηματισμού συγκρούσεων που επιδιώκουν να προωθήσουν την εποικοδομητική δέσμευση για την ειρήνη μέσω μη βίαιων προσεγγίσεων που αντιμετωπίζουν σημαντικά ζητήματα και αυξάνουν την κατανόηση, την ισότητα και τον σεβασμό στις σχέσεις (Lederach, 2003). Μέσα από συνεντεύξεις και συνεδρίες ομάδων εστίασης, καθώς και εργαστήρια τέχνης με τη νεολαία των συγκρουόμενων μερών, η μελέτη περίπτωσης καταδεικνύει ότι η εκπαίδευση για την ειρήνη μέσω της αφήγησης μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο αφηγηματικής αφήγησης αλήθειας, με στόχο την αποκατάσταση των διαπροσωπικών σχέσεων, τη θεραπεία τραυματικών εμπειρίες και την προώθηση της κοινωνικής συνύπαρξης. Αυτή η μέθοδος μπορεί να προωθήσει τον διαπολιτισμικό και διαθρησκευτικό διάλογο. Επιπλέον, μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη μιας κουλτούρας ειρήνης, στην οποία η πρακτική της αφήγησης ειρήνης με ένα μέλος από την ομάδα «της άλλης» μπορεί να ερμηνευθεί ως επιθυμία να διακηρύξουν τις «ανήκουστες» φωνές και συναισθήματα που πρέπει να μοιραστούν με τους άλλα'. Συνδέεται με την πρακτική της ενεργητικής ακρόασης για να ξεπεραστούν οι προκαταλήψεις, οδηγώντας στη μετασχηματιστική μαθησιακή διαδικασία. Μέσω της χρήσης της αφήγησης, οι συμμετέχοντες στη μελέτη είχαν ευκαιρίες να μοιραστούν τις βιωμένες εμπειρίες τους, να επιβεβαιώσουν ο ένας τον άλλον και να εσωτερικεύσουν νέες δυνατότητες έκφρασης και εργασίας μέσω συνειδητών και απωθημένων σκέψεων και συναισθημάτων μαζί. Η διαδικασία συνέβαλε στη δυνατότητα των συμμετεχόντων να μετατρέψουν μια κουλτούρα βίας σε μια κουλτούρα ειρήνης. Η αφήγηση της ειρήνης μπορεί, επομένως, να θεωρηθεί ως μια συσκευή για τον μετασχηματισμό των συγκρούσεων και την εκπαίδευση για την ειρήνη, καθώς και μια πράξη τέχνης που μπορεί να οδηγήσει σε μη βίαιη κοινωνική αλλαγή σε μια κοινωνία χωρισμένη σε εθνοθρησκευτικές γραμμές.
Διαβάστε ή κατεβάστε ολόκληρη την εργασία:
Journal of Living Together, 1 (1), σελ. 45-52, 2014, ISSN: 2373-6615 (Εκτύπωση); 2373-6631 (Διαδικτυακός).
@Article{Anjarwati2014
Τίτλος = {Η αφήγηση ως μέσο για την εκπαίδευση στην ειρήνη: Διαπολιτισμικός διάλογος στη Νότια Ταϊλάνδη}
Συγγραφέας = {Erna Anjarwati and Allison Trimble}
Url = {https://icermediation.org/intercultural-dialogue-in-southern-thailand/}
ISSN = {2373-6615 (Εκτύπωση); 2373-6631 (Διαδικτυακός)}
Έτος = {2014}
Ημερομηνία = {2014-09-18}
IssueTitle = {The Role of Religion and Ethnicity in Contemporary Conflict: Related Emerging Tactics, Strategies and Methodologies of Mediation and Resolution}
Περιοδικό = {Journal of Living Together}
Όγκος = {1}
αριθμός = {1}
Σελίδες = {45-52}
Εκδότης = {Διεθνές Κέντρο Εθνοθρησκευτικής Διαμεσολάβησης}
Διεύθυνση = {Mount Vernon, Νέα Υόρκη}
Έκδοση = {2014}.
