Νόμος, Γενοκτονία και Επίλυση Συγκρούσεων
Law, Genocide and Conflict Resolution στο ICERM Radio μεταδόθηκε το Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016 στις 2:XNUMX ET.
Μια συνομιλία με τον Δρ. Peter Maguire, τον συγγραφέα του «Law and War: International Law and American History» (2010) και «Facing Death in Cambodia» (2005).
Ο Πίτερ είναι ιστορικός και πρώην ερευνητής εγκλημάτων πολέμου του οποίου τα γραπτά έχουν δημοσιευθεί στην International Herald Tribune, New York Times, The Independent, Newsday και Boston Globe. Έχει διδάξει νομικά και θεωρία πολέμου στο Πανεπιστήμιο Columbia και στο Bard College.
Θέμα: «Νόμος, Γενοκτονία και Επίλυση Συγκρούσεων»
Αυτό το επεισόδιο επικεντρώνεται στις παραβιάσεις των εθνικών και διεθνών νόμων κατά τη διάρκεια εθνοτικών και θρησκευτικών πολέμων και πώς θα μπορούσαν να επιλυθούν συγκρούσεις με εθνοτικά και θρησκευτικά στοιχεία για να δημιουργηθεί ένα μονοπάτι για ειρήνη και ασφάλεια.
Η συνέντευξη βασίζεται σε σχετικά διδάγματα από το έργο του Δρ. Peter Maguire στην Καμπότζη και πώς τα ευρήματά του για τη γενοκτονία της Καμπότζης (1975 – 1979) θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε τι συνέβη (ή τι συμβαίνει σήμερα) σε άλλες χώρες όπου γενοκτονίες και εθνοκάθαρση έχουν συμβεί ή συμβαίνουν.
Συνοπτικά στη συνομιλία αναφέρονται η γενοκτονία των Ιθαγενών Αμερικανών (1492-1900), η γενοκτονία των Ελλήνων (1915 – 1918), η γενοκτονία των Αρμενίων (1915 – 1923), η γενοκτονία των Ασσυρίων (1915-1923), το Ολοκαύτωμα (1933-1945), Γενοκτονία (1935-1945), Πόλεμος Νιγηρίας-Μπιάφρα και οι σφαγές του λαού της Μπιάφρα (1967-1970), γενοκτονία του Μπαγκλαντές (1971), σφαγή των Χούτου στο Μπουρούντι (1972), Γενοκτονία της Ρουάντα (1994), Γενοκτονία της Βοσνίας (1995) , ο πόλεμος του Νταρφούρ στο Σουδάν (2003 – 2010) και η συνεχιζόμενη γενοκτονία στη Συρία και το Ιράκ.
Από μια γενική σκοπιά, εξετάσαμε τον τρόπο παραβίασης των διεθνών νόμων, καθώς και την αναποτελεσματικότητα της διεθνούς κοινότητας στην αποτροπή των γενοκτονιών πριν συμβούν και την αποτυχία της να προσαγάγουν ορισμένους από τους δράστες στη δικαιοσύνη.
Στο τέλος, γίνονται προσπάθειες να συζητηθεί πώς θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν οι άλλοι τύποι επίλυσης συγκρούσεων (διπλωματία, διαμεσολάβηση, διάλογος, διαιτησία κ.λπ.) για την πρόληψη ή την επίλυση συγκρούσεων με εθνοτικές και θρησκευτικές συνιστώσες.
