• Η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη σε κάθε κοινωνία όπου οι άνθρωποι στερούνται τα δικά τους θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων επιβίωσης, της κυβερνητικής εκπροσώπησης, των πολιτιστικών και θρησκευτικών ελευθεριών καθώς και της ισότητας· συμπεριλαμβανομένης της ασφάλειας, της αξιοπρέπειας και του συνεταιρισμού. Είναι επίσης πιθανό να προκύψει σύγκρουση όταν η δράση μιας κυβέρνησης θεωρείται ότι είναι αντίθετη προς τα εθνοτικά ή θρησκευτικά συμφέροντα ενός λαού και όπου η κυβερνητική πολιτική είναι προκατειλημμένη υπέρ μιας συγκεκριμένης ομάδας.

• Η αδυναμία εξεύρεσης λύσεων σε εθνοθρησκευτικές συγκρούσεις θα έχει πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές, περιβαλλοντικές, ασφαλείς, αναπτυξιακές, υγεία και ψυχολογικές συνέπειες.

• Οι εθνοθρησκευτικές συγκρούσεις έχουν μεγάλη πιθανότητα να εκφυλιστούν σε φυλετική βία, σφαγές, εθνοτικούς και θρησκευτικούς πολέμους και γενοκτονίες.

• Εφόσον οι εθνοτικές και θρησκευτικές συγκρούσεις έχουν καταστροφικές συνέπειες και γνωρίζοντας ότι οι επηρεαζόμενες και ενδιαφερόμενες κυβερνήσεις προσπαθούν να τις διαχειριστούν, είναι υψίστης σημασίας να μελετήσουμε και να κατανοήσουμε τις στρατηγικές πρόληψης, διαχείρισης και επίλυσης που έχουν ήδη ληφθεί και τους περιορισμούς τους.

• Οι διάφορες αντιδράσεις των κυβερνήσεων σε εθνοθρησκευτικές συγκρούσεις ήταν προσωρινές, αναποτελεσματικές και μερικές φορές δεν είναι οργανωμένες.

• Ο κύριος λόγος για τον οποίο αγνοούνται τα εθνοθρησκευτικά παράπονα και δεν λαμβάνονται έγκαιρα, επείγοντα και επαρκή προληπτικά μέτρα μπορεί να μην είναι λόγω της στάσης αμέλειας που παρατηρείται συχνά σε ορισμένες χώρες, αλλά λόγω της άγνοιας της ύπαρξης αυτών των παραπόνων σε πρώιμο στάδιο και σε τοπικό επίπεδο.

• Υπάρχει έλλειψη επαρκούς και λειτουργικότητας Συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης συγκρούσεων (CEWS), ή Μηχανισμός Έγκαιρης Προειδοποίησης και Απόκρισης Σύγκρουσης (CEWARM), ή Δίκτυα Παρακολούθησης Συγκρούσεων (CMN) σε τοπικό επίπεδο αφενός, και έλλειψη επαγγελματιών του Συστήματος Έγκαιρης Προειδοποίησης Συγκρούσεων που έχουν εκπαιδευτεί προσεκτικά με ειδικές ικανότητες και δεξιότητες που θα τους επιτρέψουν να ακούν προσεκτικά και να γίνει σε εγρήγορση στα σημεία και τις φωνές της εποχής, από την άλλη.

• Η επαρκής ανάλυση των εθνοθρησκευτικών συγκρούσεων, με έμφαση στις εθνοτικές, φυλετικές και θρησκευτικές ομάδες που εμπλέκονται στη σύγκρουση, την προέλευση, τις αιτίες, τις συνέπειες, τους εμπλεκόμενους φορείς, τις μορφές και τους τόπους εμφάνισης αυτών των συγκρούσεων, είναι πολύ σημαντική προκειμένου να αποφευχθεί η συνταγογράφηση λάθος διορθωτικά μέτρα.

• Υπάρχει επείγουσα ανάγκη για μια αλλαγή παραδείγματος στην ανάπτυξη πολιτικών που στοχεύουν στη διαχείριση, την επίλυση και την πρόληψη συγκρούσεων με εθνοθρησκευτικά ζητήματα και συνιστώσες. Αυτή η αλλαγή παραδείγματος θα μπορούσε να εξηγηθεί από δύο οπτικές γωνίες: πρώτον, από την ανταποδοτική πολιτική στην αποκαταστατική δικαιοσύνη και δεύτερον, από την καταναγκαστική πολιτική στη διαμεσολάβηση και τον διάλογο. Πιστεύουμε ότι «οι εθνοτικές και θρησκευτικές ταυτότητες που τώρα κατηγορούνται για μεγάλο μέρος των αναταραχών στον κόσμο μπορούν πραγματικά να αξιοποιηθούν ως πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία για την υποστήριξη της σταθεροποίησης και της ειρηνικής συνύπαρξης. Αυτοί που ευθύνονται για τέτοια αιματοχυσία και όσοι υποφέρουν από τα χέρια τους, συμπεριλαμβανομένων όλων των μελών της κοινωνίας, χρειάζονται έναν ασφαλή χώρο για να ακούσουν ο ένας τις ιστορίες του άλλου και να μάθουν, με καθοδήγηση, να βλέπουν ο ένας τον άλλον ως άνθρωπο για άλλη μια φορά».

• Δεδομένης της πολιτιστικής ποικιλομορφίας και των θρησκευτικών πεποιθήσεων σε ορισμένες χώρες, η διαμεσολάβηση και ο διάλογος θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα μοναδικό μέσο για την εδραίωση της ειρήνης, της αμοιβαίας κατανόησης, της αμοιβαίας αναγνώρισης, της ανάπτυξης και της ενότητας.

• Η χρήση της διαμεσολάβησης και του διαλόγου για την επίλυση εθνοθρησκευτικών συγκρούσεων έχει τη δυνατότητα δημιουργίας διαρκούς ειρήνης.

• Εκπαίδευση εθνοθρησκευτικής διαμεσολάβησης θα βοηθήσει τους συμμετέχοντες να αποκτήσουν και να αναπτύξουν δεξιότητες σε δραστηριότητες επίλυσης συγκρούσεων και παρακολούθησης, έγκαιρης προειδοποίησης και πρωτοβουλιών πρόληψης κρίσεων: εντοπισμός πιθανών και επικείμενων εθνοθρησκευτικών συγκρούσεων, ανάλυση συγκρούσεων και δεδομένων, αξιολόγηση ή υπεράσπιση κινδύνου, αναφορά, αναγνώριση Έργα ταχείας απόκρισης (RRPs) και μηχανισμοί απόκρισης για επείγουσα και άμεση δράση που θα βοηθήσουν στην αποτροπή της σύγκρουσης ή στη μείωση του κινδύνου κλιμάκωσης.

• Η σύλληψη, ανάπτυξη και δημιουργία ενός προγράμματος εκπαίδευσης για την ειρήνη και μηχανισμών για την πρόληψη και επίλυση εθνοθρησκευτικών συγκρούσεων μέσω διαμεσολάβησης και διαλόγου θα συμβάλει στην ενίσχυση της ειρηνικής συνύπαρξης μεταξύ, μεταξύ και εντός πολιτιστικών, εθνοτικών, φυλετικών και θρησκευτικών ομάδων.

• Η διαμεσολάβηση είναι μια μη κομματική διαδικασία ανακάλυψης και επίλυσης των βαθύτερων αιτιών των συγκρούσεων και εγκαινίων νέων οδών που διασφαλίζουν βιώσιμη ειρηνική συνεργασία και συμβίωση. Στη διαμεσολάβηση, ο διαμεσολαβητής, ουδέτερος και αμερόληπτος στην προσέγγισή του, βοηθά τα αντιμαχόμενα μέρη να βρουν ορθολογικά μια λύση στις συγκρούσεις τους.

• Οι περισσότερες από τις συγκρούσεις σε χώρες σε όλο τον κόσμο έχουν είτε εθνική, φυλετική ή θρησκευτική προέλευση. Αυτά που πιστεύεται ότι είναι πολιτικά έχουν συχνά εθνοτικό, φυλετικό ή θρησκευτικό υπόγειο ρεύμα. Οι εμπειρίες έχουν δείξει ότι τα μέρη σε αυτές τις συγκρούσεις συνήθως εκδηλώνουν κάποιο επίπεδο δυσπιστίας σε οποιαδήποτε παρέμβαση που μπορεί να επηρεαστεί από οποιοδήποτε από τα μέρη. Έτσι, η επαγγελματική διαμεσολάβηση, χάρη στις αρχές της ουδετερότητας, αμεροληψίας και ανεξαρτησίας, γίνεται μια αξιόπιστη μέθοδος που θα μπορούσε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των αντιμαχόμενων μερών και σταδιακά τα οδηγεί στην κατασκευή μιας κοινής νοημοσύνης που καθοδηγεί τη διαδικασία και τις συνεργασίες των μερών. .

• Όταν τα μέρη σε μια σύγκρουση είναι οι δημιουργοί και οι βασικοί κατασκευαστές των δικών τους λύσεων, θα σέβονται τα αποτελέσματα των συζητήσεών τους. Αυτό δεν συμβαίνει όταν επιβάλλονται λύσεις σε κάποιο από τα μέρη ή όταν εξαναγκάζονται να τις αποδεχθούν.

• Η επίλυση συγκρούσεων μέσω διαμεσολάβησης και διαλόγου δεν είναι ξένη στην κοινωνία. Αυτές οι μέθοδοι επίλυσης συγκρούσεων χρησιμοποιούνταν πάντα στις αρχαίες κοινωνίες. Έτσι, η αποστολή μας ως εθνοθρησκευτικών διαμεσολαβητών και διευκολυντών του διαλόγου θα συνίστατο στην αναζωπύρωση και αναζωογόνηση αυτού που πάντα υπήρχε.

• Οι χώρες στις οποίες συμβαίνουν εθνοθρησκευτικές συγκρούσεις αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του πλανήτη και ό,τι επηρεάζει σε αυτές επηρεάζει και τον υπόλοιπο κόσμο με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Επίσης, η εμπειρία τους για την ειρήνη προσθέτει καθόλου λίγο στη σταθερότητα της παγκόσμιας ειρήνης και το αντίστροφο.

• Θα ήταν πρακτικά αδύνατο να βελτιωθεί η οικονομική ανάπτυξη χωρίς πρώτα απ' όλα να δημιουργηθεί ένα ειρηνικό και μη βίαιο περιβάλλον. Κατά συνέπεια, οι επενδύσεις που δημιουργούν πλούτο σε ένα βίαιο περιβάλλον είναι μια απλή σπατάλη.

Το παραπάνω σύνολο πεποιθήσεων μεταξύ πολλών άλλων συνεχίζει να μας εμπνέει να επιλέξουμε την εθνοθρησκευτική μεσολάβηση και τον διάλογο ως κατάλληλους μηχανισμούς επίλυσης συγκρούσεων για την προώθηση της ειρηνικής συνύπαρξης και της βιώσιμης ειρήνης σε χώρες σε όλο τον κόσμο.