Αυτονομισμός στην Ανατολική Ουκρανία: Η κατάσταση του Ντονμπάς

Τι συνέβη? Ιστορική αναδρομή στη σύγκρουση

Στις Ουκρανικές Προεδρικές Εκλογές του 2004, κατά τις οποίες σημειώθηκε η Πορτοκαλί Επανάσταση, οι ανατολικοί ψήφισαν τον Βίκτορ Γιανούκοβιτς, τον αγαπημένο της Μόσχας. Η Δυτική Ουκρανία ψήφισε τον Βίκτορ Γιούσενκο, ο οποίος τάχθηκε υπέρ των ισχυρότερων δεσμών με τη Δύση. Στον δεύτερο γύρο, υπήρξαν ισχυρισμοί για νοθεία των ψηφοφόρων στη γειτονιά του 1 εκατομμυρίου επιπλέον ψήφων υπέρ του φιλορώσου υποψηφίου, έτσι οι υποστηρικτές του Γιουσένκο βγήκαν στους δρόμους για να απαιτήσουν την ακύρωση των αποτελεσμάτων. Αυτό υποστηρίχθηκε από την ΕΕ και τις ΗΠΑ. Η Ρωσία προφανώς υποστήριξε τον Γιανούκοβιτς και το ουκρανικό ανώτατο δικαστήριο έκρινε ότι έπρεπε να επαναληφθεί.

Γρήγορα στο 2010, και τον Γιουσένκο διαδέχθηκε ο Γιανούκοβιτς σε μια εκλογή που κρίθηκε δίκαιη. 4 χρόνια διεφθαρμένης και φιλορωσικής κυβέρνησης αργότερα, κατά τη διάρκεια της επανάστασης του Euromaidan, τα γεγονότα ακολούθησαν μια σειρά αλλαγών στο κοινωνικοπολιτικό σύστημα της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένου του σχηματισμού μιας νέας προσωρινής κυβέρνησης, της αποκατάστασης του προηγούμενου συντάγματος και μιας έκκλησης να διεξαχθούν προεδρικές εκλογές. Η αντίθεση στο Euromaidan είχε ως αποτέλεσμα την προσάρτηση της Κριμαίας, την εισβολή της Ρωσίας στην ανατολική Ουκρανία και την εκ νέου αφύπνιση του αυτονομιστικού αισθήματος στο Donbass.

Ιστορίες ο ένας του άλλου – Πώς καταλαβαίνει η κάθε ομάδα την κατάσταση και γιατί

Αυτονομιστές του Ντονμπάς'Ιστορία 

Θέση: Το Ντονμπάς, συμπεριλαμβανομένων των Ντόνετσκ και Λουχάνσκ, θα πρέπει να είναι ελεύθερα να διακηρύξουν την ανεξαρτησία τους και να αυτοκυβερνηθούν, καθώς έχουν τελικά τα δικά τους συμφέροντα στο επίκεντρο.

Ενδιαφέροντα:

Νομιμότητα της Κυβέρνησης: Θεωρούμε τα γεγονότα της 18ης-20ης Φεβρουαρίου 2014 ως παράνομη κατάληψη της εξουσίας και πειρατεία ενός κινήματος διαμαρτυρίας από δεξιούς Ουκρανούς εθνικιστές. Η άμεση υποστήριξη που έλαβαν οι εθνικιστές από τη Δύση υποδηλώνει ότι αυτό ήταν ένα τέχνασμα για να μειώσει την εξουσία μιας φιλορωσικής κυβέρνησης. Οι ενέργειες της δεξιάς ουκρανικής κυβέρνησης να αποδυναμώσει τον ρόλο της ρωσικής ως δεύτερης γλώσσας μέσω της απόπειρας ακύρωσης του νόμου για τις περιφερειακές γλώσσες και της απόλυσης των περισσότερων αυτονομιστών ως τρομοκρατών που υποστηρίζονται από ξένα, μας κάνουν να συμπεράνουμε ότι η σημερινή κυβέρνηση του Πέτρο Ποροσένκο δεν λαμβάνει υπόψη λάβετε υπόψη τις ανησυχίες μας στην κυβέρνηση.

Πολιτιστική Διατήρηση: Θεωρούμε τους εαυτούς μας εθνοτικά διαφορετικούς από τους Ουκρανούς, καθώς ήμασταν κάποτε μέρος της Ρωσίας πριν από το 1991. Πολλοί από εμάς στο Ντονμπάς (16 τοις εκατό), πιστεύουν ότι πρέπει να είμαστε εντελώς ανεξάρτητοι και ένα παρόμοιο ποσοστό πιστεύουμε ότι θα έπρεπε να έχουμε ενισχυμένη αυτονομία. Τα γλωσσικά μας δικαιώματα πρέπει να γίνονται σεβαστά.

Οικονομική ευημερία: Η πιθανή άνοδος της Ουκρανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα είχε αρνητικές επιπτώσεις στη μεταποιητική μας βάση της σοβιετικής εποχής στα ανατολικά, καθώς η ένταξη στην Κοινή Αγορά θα μας έθετε σε εξουθενωτικό ανταγωνισμό από τη φθηνότερη παραγωγή από τη Δυτική Ευρώπη. Επιπλέον, τα μέτρα λιτότητας που συχνά υποστηρίζονται από τη γραφειοκρατία της ΕΕ έχουν συχνά καταστροφικές συνέπειες για τον πλούτο στις οικονομίες των νεοαποδεκτών μελών. Για αυτούς τους λόγους, επιθυμούμε να λειτουργήσουμε εντός της Τελωνειακής Ένωσης με τη Ρωσία.

Προηγούμενο: Όπως και με την πρώην Σοβιετική Ένωση, υπήρξαν πολλά παραδείγματα λειτουργικών εθνών που δημιουργήθηκαν μετά τη διάλυση μεγαλύτερων, εθνικά διαφορετικών κρατών. Περιπτώσεις όπως το Μαυροβούνιο, η Σερβία και το Κοσσυφοπέδιο παρέχουν παραδείγματα που θα μπορούσαμε να ακολουθήσουμε. Κάνουμε έκκληση σε αυτά τα προηγούμενα για την επιχειρηματολογία μας για ανεξαρτησία από το Κίεβο.

Ουκρανική ενότητα – Το Donbass πρέπει να παραμείνει μέρος της Ουκρανίας.

Θέση: Το Ντονμπάς είναι αναπόσπαστο μέρος της Ουκρανίας και δεν πρέπει να αποσχιστεί. Αντίθετα, θα πρέπει να επιδιώξει να λύσει τα προβλήματά της εντός της τρέχουσας κυβερνητικής δομής της Ουκρανίας.

Ενδιαφέροντα:

Νομιμότητα της διαδικασίας: Τα δημοψηφίσματα που έγιναν στην Κριμαία και το Ντονμπάς δεν είχαν έγκριση από το Κίεβο και ως εκ τούτου είναι παράνομα. Επιπλέον, η υποστήριξη της Ρωσίας στον ανατολικό αυτονομισμό μας κάνει να πιστεύουμε ότι η αναταραχή στο Ντονμπάς προκαλείται κυρίως από τη ρωσική επιθυμία να υπονομεύσει την ουκρανική κυριαρχία, και επομένως οι απαιτήσεις των αυτονομιστών είναι παρόμοιες με τις απαιτήσεις της Ρωσίας.

Πολιτιστική Διατήρηση: Αναγνωρίζουμε ότι η Ουκρανία έχει εθνοτικές διαφορές, αλλά πιστεύουμε ότι ο καλύτερος δρόμος προς τα εμπρός και για τους δύο λαούς μας είναι μέσω του συνεχούς συγκεντρωτισμού στο ίδιο έθνος-κράτος. Από την ανεξαρτησία μας το 1991, έχουμε αναγνωρίσει τα ρωσικά ως σημαντική περιφερειακή γλώσσα. Αναγνωρίζουμε επίσης ότι μόνο το 16% περίπου των κατοίκων του Ντονμπάς, σύμφωνα με την έρευνα του Διεθνούς Ινστιτούτου Κοινωνιολογίας του Κιέβου το 2014, υποστηρίζει την απόλυτη ανεξαρτησία.

Οικονομική ευημερία: Η ένταξη της Ουκρανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα ήταν ένας εύκολος τρόπος για να αποκτήσουμε καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας και μισθούς για την οικονομία μας, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης του κατώτατου μισθού. Η ενσωμάτωση στην ΕΕ θα βελτίωνε επίσης τη δύναμη της δημοκρατικής κυβέρνησής μας και την καταπολέμηση της διαφθοράς που επηρεάζει την καθημερινή μας ζωή. Πιστεύουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μας παρέχει την καλύτερη οδό για την ανάπτυξή μας.

Προηγούμενο: Το Donbass δεν είναι η πρώτη περιοχή που εκδηλώνει ενδιαφέρον για αποσχισμό από ένα μεγαλύτερο εθνικό κράτος. Καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας, άλλες εθνικές μονάδες υπο-κρατών εξέφρασαν αποσχιστικές τάσεις που είτε υποτάχθηκαν είτε υποκινήθηκαν. Πιστεύουμε ότι ο αυτονομισμός μπορεί να αποτραπεί όπως στην περίπτωση της περιοχής των Βάσκων της Ισπανίας, η οποία δεν υποστηρίζει πλέον έναν ανεξάρτητο προσανατολισμό vis-à-vis Ισπανία.

Έργο Διαμεσολάβησης: Μελέτη περίπτωσης διαμεσολάβησης που αναπτύχθηκε από Μανουέλ Μας Καμπρέρα, 2018

Κοινοποίηση

Σχετικά άρθρα

Μετατροπή στο Ισλάμ και Εθνοτικός Εθνικισμός στη Μαλαισία

Αυτή η εργασία είναι ένα τμήμα ενός ευρύτερου ερευνητικού έργου που επικεντρώνεται στην άνοδο του εθνικισμού της Μαλαισίας και της υπεροχής στη Μαλαισία. Ενώ η άνοδος του εθνοτικού εθνικισμού της Μαλαισίας μπορεί να αποδοθεί σε διάφορους παράγοντες, αυτό το άρθρο εστιάζει συγκεκριμένα στον νόμο της ισλαμικής μετατροπής στη Μαλαισία και στο αν έχει ενισχύσει ή όχι το αίσθημα της εθνικής κυριαρχίας της Μαλαισίας. Η Μαλαισία είναι μια πολυεθνική και πολυθρησκευτική χώρα που κέρδισε την ανεξαρτησία της το 1957 από τους Βρετανούς. Οι Μαλαισιανοί ως η μεγαλύτερη εθνοτική ομάδα θεωρούσαν πάντα τη θρησκεία του Ισλάμ ως αναπόσπαστο κομμάτι της ταυτότητάς τους που τους χωρίζει από άλλες εθνοτικές ομάδες που εισήχθησαν στη χώρα κατά τη διάρκεια της βρετανικής αποικιοκρατίας. Ενώ το Ισλάμ είναι η επίσημη θρησκεία, το Σύνταγμα επιτρέπει σε άλλες θρησκείες να ασκούνται ειρηνικά από μη Μαλαισιανούς Μαλαισιανούς, δηλαδή τους Κινέζους και τους Ινδούς. Ωστόσο, ο ισλαμικός νόμος που διέπει τους μουσουλμανικούς γάμους στη Μαλαισία έχει ορίσει ότι οι μη μουσουλμάνοι πρέπει να ασπαστούν το Ισλάμ εάν επιθυμούν να παντρευτούν μουσουλμάνους. Σε αυτό το άρθρο, υποστηρίζω ότι ο ισλαμικός νόμος μετατροπής έχει χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο για την ενίσχυση του αισθήματος του εθνοτικού εθνικισμού της Μαλαισίας στη Μαλαισία. Τα προκαταρκτικά δεδομένα συλλέχθηκαν με βάση συνεντεύξεις με μουσουλμάνους της Μαλαισίας που είναι παντρεμένοι με μη Μαλαισιανούς. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η πλειονότητα των Μαλαισιανών ερωτηθέντων θεωρούν ότι ο προσηλυτισμός στο Ισλάμ είναι επιτακτική όπως απαιτείται από την ισλαμική θρησκεία και τον νόμο του κράτους. Επιπλέον, δεν βλέπουν επίσης κανένα λόγο για τον οποίο οι μη Μαλαισοί θα αντιτίθεντο στο να ασπαστούν το Ισλάμ, καθώς κατά τον γάμο, τα παιδιά θα θεωρούνται αυτόματα Μαλαισιανοί σύμφωνα με το Σύνταγμα, το οποίο επίσης συνοδεύεται από καθεστώς και προνόμια. Οι απόψεις των μη Μαλαισίων που ασπάστηκαν το Ισλάμ βασίστηκαν σε δευτερεύουσες συνεντεύξεις που έχουν πραγματοποιηθεί από άλλους μελετητές. Καθώς το να είσαι Μουσουλμάνος συνδέεται με το να είσαι Μαλαισιανός, πολλοί μη Μαλαισοί που προσηλυτίστηκαν αισθάνονται ότι τους έκλεψαν την αίσθηση της θρησκευτικής και εθνικής τους ταυτότητας και αισθάνονται πιεσμένοι να ασπαστούν την εθνοτική κουλτούρα της Μαλαισίας. Ενώ η αλλαγή του νόμου για τη μετατροπή μπορεί να είναι δύσκολη, ο ανοιχτός διαθρησκειακός διάλογος στα σχολεία και στους δημόσιους τομείς μπορεί να είναι το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος.

Κοινοποίηση

Θρησκείες στο Igboland: Διαφοροποίηση, Συνάφεια και Ανήκει

Η θρησκεία είναι ένα από τα κοινωνικοοικονομικά φαινόμενα με αναμφισβήτητες επιπτώσεις στην ανθρωπότητα οπουδήποτε στον κόσμο. Όσο ιερό κι αν φαίνεται, η θρησκεία δεν είναι μόνο σημαντική για την κατανόηση της ύπαρξης οποιουδήποτε γηγενούς πληθυσμού, αλλά έχει επίσης και πολιτική συνάφεια στο διεθνικό και αναπτυξιακό πλαίσιο. Τα ιστορικά και εθνογραφικά στοιχεία για διαφορετικές εκδηλώσεις και ονοματολογίες του φαινομένου της θρησκείας αφθονούν. Το έθνος των Igbo στη Νότια Νιγηρία, και στις δύο πλευρές του ποταμού Νίγηρα, είναι μια από τις μεγαλύτερες μαύρες επιχειρηματικές πολιτιστικές ομάδες στην Αφρική, με αδιαμφισβήτητο θρησκευτικό ενθουσιασμό που συνεπάγεται βιώσιμη ανάπτυξη και διαεθνοτικές αλληλεπιδράσεις εντός των παραδοσιακών συνόρων της. Αλλά το θρησκευτικό τοπίο του Igboland αλλάζει συνεχώς. Μέχρι το 1840, οι κυρίαρχες θρησκείες των Igbo ήταν αυτόχθονες ή παραδοσιακές. Λιγότερο από δύο δεκαετίες αργότερα, όταν άρχισε η χριστιανική ιεραποστολική δραστηριότητα στην περιοχή, μια νέα δύναμη απελευθερώθηκε που τελικά θα αναδιαμόρφωσε το ιθαγενές θρησκευτικό τοπίο της περιοχής. Ο Χριστιανισμός μεγάλωσε για να επισκιάσει την κυριαρχία του τελευταίου. Πριν από την εκατονταετηρίδα του Χριστιανισμού στην Igboland, το Ισλάμ και άλλες λιγότερο ηγεμονικές θρησκείες εμφανίστηκαν για να ανταγωνιστούν τις αυτόχθονες θρησκείες Ίγκμπο και τον Χριστιανισμό. Αυτή η εργασία παρακολουθεί τη θρησκευτική διαφοροποίηση και τη λειτουργική της σχέση με την αρμονική ανάπτυξη στο Igboland. Αντλεί τα δεδομένα του από δημοσιευμένα έργα, συνεντεύξεις και τεχνουργήματα. Υποστηρίζει ότι καθώς αναδύονται νέες θρησκείες, το θρησκευτικό τοπίο των Igbo θα συνεχίσει να διαφοροποιείται και/ή να προσαρμόζεται, είτε για αποκλειστικότητα είτε για αποκλειστικότητα μεταξύ των υπαρχουσών και των αναδυόμενων θρησκειών, για την επιβίωση των Igbo.

Κοινοποίηση

Επικοινωνία, Πολιτισμός, Οργανωτικό Μοντέλο και Στυλ: Μια μελέτη περίπτωσης της Walmart

Περίληψη Ο στόχος αυτής της εργασίας είναι να διερευνήσει και να εξηγήσει την οργανωσιακή κουλτούρα – τις θεμελιώδεις παραδοχές, τις κοινές αξίες και το σύστημα πεποιθήσεων –…

Κοινοποίηση

Πολυπλοκότητα στη δράση: Διαθρησκειακός διάλογος και ειρήνη στη Βιρμανία και τη Νέα Υόρκη

Εισαγωγή Είναι σημαντικό για την κοινότητα επίλυσης συγκρούσεων να κατανοήσει την αλληλεπίδραση των πολλών παραγόντων που συγκλίνουν για να δημιουργήσουν σύγκρουση μεταξύ και εντός της πίστης…

Κοινοποίηση