Απειλές για την Παγκόσμια Ειρήνη και Ασφάλεια

Η κλιματική αλλαγή ασκεί πίεση στις κοινότητες να επανεξετάσουν το σχεδιασμό και τις λειτουργίες τους, ιδιαίτερα όσον αφορά τις περιβαλλοντικές καταστροφές. Ο αρνητικός αντίκτυπος της κλιματικής κρίσης στις έγχρωμες κοινότητες τονίζει την ανάγκη για κλιματική δικαιοσύνη για την ελαχιστοποίηση των καταστροφικών επιπτώσεων σε αυτές τις κοινότητες. Δύο όροι χρησιμοποιούνται συχνά σε συνδυασμό με δυσανάλογες περιβαλλοντικές επιπτώσεις: Περιβαλλοντικός Ρατσισμός και Περιβαλλοντική Δικαιοσύνη. Ο περιβαλλοντικός ρατσισμός είναι ο δυσανάλογος αντίκτυπος της κλιματικής αλλαγής στους έγχρωμους και σε όσους ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Η Περιβαλλοντική Δικαιοσύνη είναι η απάντηση για την αντιμετώπιση αυτών των ανισοτήτων. Αυτό το έγγραφο θα επικεντρωθεί στον αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής στους εθνοτικούς πληθυσμούς, θα συζητήσει τις τρέχουσες τάσεις στην πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών για την Περιβαλλοντική Δικαιοσύνη και θα συζητήσει τον ρόλο του μεσολαβητή για να συμβάλει στη γεφύρωση του χάσματος στις συγκρούσεις που προκύπτουν από τη διαδικασία. Τελικά, η κλιματική αλλαγή θα επηρεάσει όλους. Ωστόσο, ο αρχικός αντίκτυπός του στοχεύει δυσανάλογα τις αφροαμερικανές, τις ισπανόφωνες και τις φτωχές κοινότητες. Αυτός ο δυσανάλογος αντίκτυπος οφείλεται σε ιστορικές θεσμοθετημένες πρακτικές, όπως η κόκκινη γραμμή και άλλες πρακτικές που έχουν αρνηθεί στις μειονότητες την πρόσβαση στους πόρους. Αυτό έχει επίσης μειώσει την ανθεκτικότητα σε αυτές τις κοινότητες για την αντιμετώπιση των αποτελεσμάτων των περιβαλλοντικών καταστροφών. Ο τυφώνας Κατρίνα, για παράδειγμα, και ο αντίκτυπός του στις κοινότητες στο νότο είναι ένα παράδειγμα των δυσανάλογων επιπτώσεων των κλιματικών καταστροφών στις έγχρωμες κοινότητες. Επιπλέον, τα στοιχεία δείχνουν ότι η ευθραυστότητα αυξάνεται στις ΗΠΑ καθώς αυξάνονται οι περιβαλλοντικές καταστροφές, ιδιαίτερα σε λιγότερο οικονομικά υγιείς πολιτείες. Υπάρχουν επίσης αυξανόμενες ανησυχίες ότι αυτή η ευθραυστότητα μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα βίαιων συγκρούσεων. Οι πιο πρόσφατες συνέπειες του COVID19, ο αρνητικός αντίκτυπός του στις έγχρωμες κοινότητες και η αύξηση των βίαιων περιστατικών που απευθύνονται ακόμη και σε θρησκευτικά ιδρύματα μπορεί να σηματοδοτούν ότι οι αυξανόμενες εντάσεις μπορεί να είναι έμμεσο αποτέλεσμα της κλιματικής κρίσης. Ποιος θα είναι λοιπόν ο ρόλος του διαμεσολαβητή και πώς μπορεί ο διαμεσολαβητής να συμβάλει στην παροχή μεγαλύτερης ανθεκτικότητας στο πλαίσιο της Περιβαλλοντικής Δικαιοσύνης; Αυτό το έγγραφο στοχεύει να αντιμετωπίσει αυτό το ερώτημα και θα περιλαμβάνει μια συζήτηση πιθανών βημάτων που μπορούν να λάβουν οι διαμεσολαβητές για να βοηθήσουν στην αύξηση της ανθεκτικότητας της κοινότητας καθώς και ορισμένων διαδικασιών που μπορούν να συμβάλουν στη μείωση των εθνοτικών εντάσεων που είναι έμμεσο αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής.