Judaismoaren, kristautasunaren eta Islamaren jarrerak: arma nuklearrekiko

Laburpena:

Arma nuklearrei buruzko ikuspuntu judu, kristau eta islamiarren berrikuspenean, adostasun zabala dagoela ikusten dugu arma nuklearren erabilera moralki okerra izango litzatekeela borrokalari ez diren eta ingurumenari kalte egiten diolako. Hala ere, gutxiengo txiki batek uste du gerra nuklear mugatua defentsa nazionalaren azken neurri gisa onargarria izan daitekeela, eta fede-komunitateko batzuek uste dute gerra nuklearra gertakari eskatologiko gisa onargarria izango litzatekeela Epaiketaren azken Egunaren eta mesianiko baten hasieraren aurretik. adina. Hiru sinesmenen artean arma nuklearrak hedatzea autodefentsarako disuasio neurri gisa onartu dute beste nazioek eraso nuklear edo konbentzionaletik disuaditzeko. Hala ere, gero eta gehiagok disuasio nuklearra baztertzen du, biztanleria zibila bahituta edukitzearen moraltasun immorala delako. Fede komunitatearen barruan armak kontrolatzeko akordioak negoziatzeko eta armategi nuklearrak murrizteko aldebakarreko ekintzei laguntza zabala dago.

Irakurri edo deskargatu paper osoa:

Hallman, Howard W (2016). Judaismoaren, kristautasunaren eta Islamaren jarrerak: arma nuklearrekiko

Elkarrekin bizitzeko aldizkaria, 2-3 (1), 210-225 or., 2016, ISSN: 2373-6615 (Inprimatua); 2373-6631 (Online).

@Artikulua{Hallman2016
Izenburua = {Judaismoaren, kristautasunaren eta Islamaren jarrerak: arma nuklearrekiko}
Egilea = {Howard W. Hallman}
Url = {https://icermediation.org/nuclear-weapons/}
ISSN = {2373-6615 (Inprimatu); 2373-6631 (Online)}
Urtea = {2016}
Data = {2016-12-18}
IssueTitle = {Fedean oinarritutako gatazken konponbidea: Abrahamiko erlijio tradizioetako balio partekatuak aztertzea}
Aldizkaria = {Elkarrekin bizitzeko aldizkaria}
Bolumena = {2-3}
Zenbakia = {1}
Orrialdeak = {210-225}
Argitaletxea = {Etno-Erlijiozko Bitartekaritzarako Nazioarteko Zentroa}
Helbidea = {Mount Vernon, New York}
Edizioa = {2016}.

Share

Gaiarekin lotutako artikuluak

Islamera eta nazionalismo etnikora bihurtzea Malaysian

Artikulu hau Malaysiako etniaren nazionalismoaren eta nagusitasunaren gorakada aztertzen duen ikerketa-proiektu handiago baten zati bat da. Malaysiako nazionalismo etnikoaren gorakada hainbat faktoreri egotz dakiekeen arren, artikulu honek Malaysiako konbertsio-lege islamiarrari buruzkoa da eta malaysiar etniaren nagusitasunaren sentimendua indartu duen ala ez. Malaysia etnia eta erlijio anitzeko herrialde bat da, 1957an britainiarengandik independentzia lortu zuena. Malaiarrek talde etnikorik handiena izanik, beti hartu dute islamaren erlijioa beren identitatearen zati gisa, Britainia Handiko aginte kolonialetan herrialdera ekarri zituzten beste talde etnikoetatik bereizten dituena. Islama erlijio ofiziala den arren, Konstituzioak baimentzen du malaysiar ez diren malaysiarrek beste erlijioak modu baketsuan praktikatzeko, hots, txinatar etnikoek eta indiarrek. Hala ere, Malaysian ezkontza musulmanak arautzen dituen lege islamiarrak agindu du musulmanak ez direnek musulmanekin ezkondu nahi badute Islamera bihurtu behar dutela. Artikulu honetan, konbertsio-lege islamiarra Malaysiako etniaren nazionalismoaren sentimendua indartzeko tresna gisa erabili dela dio. Lehen datuak malaysiar ez direnekin ezkonduta dauden malaysiar musulmanei egindako elkarrizketetan oinarrituta bildu ziren. Emaitzek erakutsi dute Malayko elkarrizketatuen gehiengoek islamiar bihurtzea ezinbestekotzat jotzen dutela erlijio islamiarrak eta estatuko legeak eskatzen duten moduan. Horrez gain, malaysiak ez direnek Islamera bihurtzearen aurkako arrazoirik ere ez dute ikusten, izan ere, ezkontzean, haurrak automatikoki malaysiartzat hartuko dira Konstituzioaren arabera, estatusa eta pribilegioak ere badakartza. Islamera bihurtu diren malaysiar ez direnen iritziak beste jakintsu batzuek egin dituzten bigarren mailako elkarrizketetan oinarritzen ziren. Musulman izatea malaysiarra izatearekin lotzen denez, bihurtu diren malaysiak ez diren asko erlijio- eta etnia-identitatearen zentzua lapurtuta sentitzen dira, eta malaysiar kultura etnikoa bereganatzeko presioa sentitzen dute. Konbertsio legea aldatzea zaila izan daitekeen arren, eskoletan eta sektore publikoetan erlijioen arteko elkarrizketa irekiak izan daitezke arazo honi aurre egiteko lehen urratsa.

Share

Erlijioak Igboland: dibertsifikazioa, garrantzia eta pertenentzia

Erlijioa munduko edozein lekutan gizateriarengan eragin ukaezina duen fenomeno sozioekonomikoetako bat da. Badirudi sakrosantua den arren, erlijioa ez da garrantzitsua edozein populazio indigenen existentzia ulertzeko, baizik eta politikaren garrantzia du etnien arteko eta garapen testuinguruetan. Erlijioaren fenomenoaren agerpen eta nomenklatura ezberdinei buruzko ebidentzia historiko eta etnografikoak ugariak dira. Nigeriako hegoaldeko igbo nazioa, Niger ibaiaren bi aldeetan, Afrikako ekintzailetza kultur talde beltz handienetako bat da, bere muga tradizionalen barnean garapen iraunkorra eta etnien arteko elkarrekintzak inplikatzen dituen erlijio sutsu nahastezina duena. Baina Igboland paisaia erlijiosoa etengabe aldatzen ari da. 1840ra arte, igboen erlijio nagusia indigena edo tradizionala zen. Bi hamarkada baino gutxiago geroago, eremuan misiolari kristau-jarduera hasi zenean, indar berri bat askatu zen, azkenean bertako paisaia erlijioso indigena birkonfiguratuko zuena. Kristautasuna azken honen nagusitasuna txikiagotuz joan zen. Igboland-eko kristautasunaren mendeurrena baino lehen, Islama eta beste sinesmen hegemoniko ez hain hegemonikoak sortu ziren indigenen igbo erlijioen eta kristautasunaren aurka lehiatzeko. Artikulu honek dibertsifikazio erlijiosoaren eta Igboland-en garapen harmonikorako duen garrantzia funtzionalaren jarraipena egiten du. Argitaratutako lanetatik, elkarrizketetatik eta artefaktuetatik ateratzen ditu bere datuak. Erlijio berriak sortzen diren heinean, igboen paisaia erlijiosoa dibertsifikatzen eta/edo egokitzen jarraituko duela dio, existitzen diren eta sortzen ari diren erlijioen artean inklusibitate edo esklusibotasunerako, igboen biziraupenerako.

Share