درگیری های قومی و مذهبی: چگونه می توانیم کمک کنیم

من می خواهم صمیمانه از همه شما به خاطر حضورتان تشکر کنم که از طرف هیئت مدیره ICERM و خودم بسیار قدردانی می شود. من از دوستم، باسیل اوگورجی، به خاطر تعهدش به ICERM و کمک همیشگی، به ویژه برای اعضای جدیدی مثل خودم، سپاسگزارم. راهنمایی او در طول این فرآیند به من اجازه داد تا با تیم ادغام شوم. از این جهت بسیار سپاسگزار و خوشحالم که عضو ICERM هستم.

ایده من این است که برخی از افکار را در مورد درگیری های قومی و مذهبی به اشتراک بگذارم: چگونه آنها رخ می دهند و چگونه می توان آنها را به طور موثر حل کرد. در این راستا، من بر دو مورد خاص تمرکز خواهم کرد: هند و ساحل عاج.

ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که هر روز با بحران‌هایی دست و پنجه نرم می‌کنیم که برخی از آنها به درگیری‌های خشونت‌آمیز تبدیل می‌شوند. چنین وقایعی باعث رنج انسان می شود و عواقب متعددی از جمله مرگ، جراحات و PTSD (اختلال استرس پس از سانحه) بر جای می گذارد.

ماهیت این درگیری ها از نظر شرایط اقتصادی، مواضع ژئوپلیتیکی، مسائل زیست محیطی (عمدتاً به دلیل کمبود منابع)، درگیری های مبتنی بر هویت مانند نژاد، قومیت، مذهب یا فرهنگ و بسیاری موارد دیگر متفاوت است.

در میان آنها، درگیری های قومی و مذهبی دارای یک الگوی تاریخی برای دامن زدن به مناقشات خشونت آمیز است، به عنوان مثال: نسل کشی 1994 علیه توتسی ها در رواندا که 800,000 قربانی داشت (منبع: Marijke Verpoorten). درگیری 1995 سربنیتا، یوگسلاوی سابق که منجر به کشته شدن 8,000 مسلمان شد (منبع: TPIY). تنش مذهبی در سین کیانگ بین مسلمانان اویغور و هانس با حمایت دولت چین؛ آزار و اذیت جوامع کرد ایرکی در سال 1988 (استفاده از گاز گزاف علیه مردم کرد در شهر حلبچه (منبع: https://www.usherbrooke.ca/) و تنش های قومی مذهبی در هند...، فقط به نام چند.

حل این مناقشات نیز بسیار پیچیده و چالش برانگیز است، به عنوان مثال، درگیری اعراب و اسرائیل در خاورمیانه که یکی از طولانی ترین و پیچیده ترین درگیری ها در جهان است.

این گونه درگیری ها برای مدت طولانی تری به طول می انجامد زیرا عمیقاً در روایات اجدادی ریشه دارند. آنها از نسلی به نسل دیگر به ارث رسیده اند و انگیزه بالایی دارند و پایان دادن به آنها را چالش برانگیز می کند. ممکن است زمان زیادی طول بکشد تا افراد بپذیرند که بارها و طمع های گذشته را ادامه دهند.

بیشتر اوقات، برخی از سیاستمداران از مذهب و قومیت به عنوان ابزار دستکاری استفاده می کنند. به این سیاستمداران، کارآفرینان سیاسی گفته می‌شود که از استراتژی متفاوتی برای دستکاری افکار و ترساندن مردم استفاده می‌کنند و باعث می‌شوند آنها احساس کنند که تهدیدی برای آنها یا گروه خاص آنها وجود دارد. تنها راه نجات این است که واکنش نشان دهند و در عین حال واکنش های آنها را مانند مبارزه برای زنده ماندن جلوه دهند (منبع: فرانسوا توال، 1995).