روش‌های بومی حل تعارض در میان مردم آئوری نیجریه: مروری بر

چکیده:

این مقاله به بررسی مکانیسم‌های سنتی برای حل مناقشه در ایگبسا، یک شهر آئوری زبان واقع در بخش غربی نیجریه می‌پردازد. این تلاشی است برای تجزیه و تحلیل اینکه چگونه یک جامعه بومی آفریقا قبل از ورود مکانیسم‌های مدیریت منازعه خارجی، درگیری‌ها، ایجاد صلح و صلح را در بین اعضا و همسایگان خود مدیریت می‌کرده است. فراتر از روایت‌های قوم‌نگاری، این مقاله تحلیلی فلسفی از اصول فقهی بنیادی زیربنای سیستم حل تعارض بومی با برخی مفاهیم ترسیم شده برای جوامع لیبرال جهانی معاصر ارائه می‌کند. با هدایت اصل عدم خصومت مدیریت تعارض و با استفاده از مکانیسم های شفاعت، حل و فصل، سازش، قضاوت، امتیاز و اجبار، هر تعارضی صرف نظر از پیچیدگی آن در بین عاوری ها قابل مدیریت و حل است. مکانیسم‌های حل منازعه بومی مردم مستلزم فرآیندی از بررسی کامل و بحث درباره ادعاهای طرفین درگیری توسط مقامات سنتی حاکم است. کاخ اغلب موارد عادی را به راحتی حل می کند. با این حال، پرونده‌های دشوار یوروبا ممکن است با درگیر کردن تخصص «گروه فرقه ایجورو»، بدنی که وظیفه آن اجرای تصمیمات مقامات سنتی در مورد پرونده‌های پیچیده است، تبدیل به پیچیدگی شود. با این حال، باید تأکید کرد که ظهور نظام حقوقی مدرن و ادیان جدید (مسیحیت و اسلام) عمل به روش‌های قدیمی مدیریت تعارض را در میان عاوریان محدود کرده است. برای بیان پایان نامه این مقاله، کار را به پنج بخش تقسیم می کنم. بخش اول مقدمه مقاله است. در بخش دوم، توضیحی از مفاهیم اصلی کار مانند «مکانیسم‌های سنتی» و «گروه فرقه ایجورو» ارائه می‌شود. در بخش سه، جزئیات روش‌های سنتی، روش‌های عمل و مقادیر برجسته به طور انتقادی بررسی می‌شود. بخش چهارم تلاش می‌کند روش‌ها و بازسازی آن‌ها را نقد کند تا امکان کاربردهای جهانی در نظام قومی لیبرال و متنوع معاصر را فراهم کند. بخش پایانی بخش پایانی کار با یادداشت هایی در زمینه های آینده برای بورسیه است. 

مقاله کامل را بخوانید یا دانلود کنید:

آکومولافه، محمد آکینولا (2019). روش‌های بومی حل تعارض در میان مردم آئوری نیجریه: مروری بر

مجله زندگی با هم، 6 (1)، ص 225-233، 2019، ISSN: 2373-6615 (چاپ); 2373-6631 (آنلاین).

@Article{Akomolafe2019
عنوان = {روش‌های بومی حل تعارض در میان مردم آئووری نیجریه: مروری اجمالی}
نویسنده = {محمد آکینولا آکومولافه}
آدرس اینترنتی = {https://icermediation.org/indigenous-methods-of-conflict-resolution/}
ISSN = {2373-6615 (چاپ); 2373-6631 (آنلاین)}
سال = {2019}
تاریخ = {2019-12-18}
مجله = {Journal of Living Together}
حجم = {6}
شماره = {1}
صفحات = {225-233}
ناشر = {مرکز بین المللی میانجیگری قومی-مذهبی}
آدرس = {Mount Vernon, New York}
نسخه = {2019}.

اشتراک گذاری

مقالات مرتبط

ادیان در ایگبولند: تنوع، ارتباط و تعلق

دین یکی از پدیده های اجتماعی-اقتصادی است که تأثیرات غیرقابل انکاری بر بشریت در هر جای دنیا دارد. به همان اندازه که مقدس به نظر می رسد، دین نه تنها برای درک وجود هر جمعیت بومی مهم است، بلکه در زمینه های بین قومی و توسعه ای نیز مرتبط است. شواهد تاریخی و قوم‌نگاری درباره مظاهر و نام‌گذاری‌های مختلف پدیده دین فراوان است. ملت ایگبو در جنوب نیجریه، در دو سوی رودخانه نیجر، یکی از بزرگ‌ترین گروه‌های فرهنگی کارآفرین سیاه‌پوست در آفریقا است، با شور مذهبی بی‌گمان که بر توسعه پایدار و تعاملات بین قومیتی در مرزهای سنتی آن دلالت دارد. اما چشم انداز مذهبی ایگبولند دائما در حال تغییر است. تا سال 1840، دین(های) غالب ایگبو بومی یا سنتی بود. کمتر از دو دهه بعد، زمانی که فعالیت مبلغان مسیحی در این منطقه آغاز شد، نیروی جدیدی آزاد شد که در نهایت منظره مذهبی بومی منطقه را دوباره پیکربندی کرد. مسیحیت رشد کرد تا سلطه این دومی را کوچک کند. قبل از صدمین سالگرد مسیحیت در ایگبولند، اسلام و دیگر مذاهب کمتر سلطه گر برای رقابت با ادیان بومی ایگبو و مسیحیت به وجود آمدند. این مقاله تنوع مذهبی و ارتباط عملکردی آن با توسعه هماهنگ در ایگبولند را دنبال می‌کند. داده های خود را از آثار منتشر شده، مصاحبه ها و مصنوعات می گیرد. این استدلال می‌کند که با ظهور مذاهب جدید، چشم‌انداز مذهبی ایگبو به تنوع و/یا سازگاری، یا برای فراگیری یا انحصار در میان ادیان موجود و در حال ظهور، برای بقای ایگبو ادامه خواهد داد.

اشتراک گذاری

گرویدن به اسلام و ناسیونالیسم قومی در مالزی

این مقاله بخشی از یک پروژه تحقیقاتی بزرگتر است که بر ظهور ناسیونالیسم قومی مالایی و برتری در مالزی تمرکز دارد. در حالی که ظهور ناسیونالیسم قومی مالایی را می توان به عوامل مختلفی نسبت داد، این مقاله به طور خاص بر قانون تغییر مذهب اسلامی در مالزی و اینکه آیا این احساس برتری قومی مالایی را تقویت کرده است یا خیر، تمرکز دارد. مالزی کشوری چند قومیتی و مذهبی است که در سال 1957 استقلال خود را از بریتانیا به دست آورد. مالایی ها به عنوان بزرگترین گروه قومی همواره دین اسلام را بخشی از هویت خود می دانند که آنها را از سایر اقوام که در دوران استعمار بریتانیا به کشور آورده شده اند جدا می کند. در حالی که اسلام دین رسمی است، قانون اساسی به سایر ادیان اجازه می دهد تا توسط مالزیایی های غیرمالایی، یعنی چینی ها و هندی ها، به صورت مسالمت آمیز انجام شوند. با این حال، قانون اسلامی که بر ازدواج مسلمانان در مالزی حاکم است، مقرر کرده است که غیر مسلمانان در صورت تمایل به ازدواج با مسلمانان باید به اسلام گرویدند. در این مقاله، من استدلال می کنم که قانون تغییر اسلام به عنوان ابزاری برای تقویت احساسات ملی گرایی قومی مالایی در مالزی استفاده شده است. داده های اولیه بر اساس مصاحبه با مسلمانان مالایی که با غیرمالایی ها ازدواج کرده اند جمع آوری شد. نتایج نشان داده است که اکثر مصاحبه شوندگان مالایی، گرویدن به اسلام را آن گونه که دین اسلام و قوانین ایالتی لازم است، ضروری می دانند. علاوه بر این، آنها همچنین دلیلی برای مخالفت غیرمالایی‌ها با گرویدن به اسلام نمی‌بینند، زیرا پس از ازدواج، فرزندان به طور خودکار طبق قانون اساسی، که دارای موقعیت و امتیازات نیز می‌باشد، مالایی محسوب می‌شوند. دیدگاه‌های غیرمالایی‌هایی که به اسلام گرویده‌اند بر اساس مصاحبه‌های ثانویه است که توسط دانشمندان دیگر انجام شده است. از آنجایی که مسلمان بودن با مالایی بودن همراه است، بسیاری از غیرمالایی‌هایی که تغییر مذهب داده‌اند احساس هویت مذهبی و قومیتی خود را از دست داده‌اند و برای پذیرش فرهنگ قومیتی مالایی احساس فشار می‌کنند. در حالی که تغییر قانون تبدیل ممکن است دشوار باشد، گفتگوهای باز بین ادیان در مدارس و بخش های دولتی ممکن است اولین گام برای مقابله با این مشکل باشد.

اشتراک گذاری