جنگ نیجریه-بیافرا و سیاست فراموشی: پیامدهای افشای روایت های پنهان از طریق یادگیری تحول آفرین

چکیده:

جنگ نیجریه-بیافرا (30-1967) که با جدایی بیافرا از نیجریه در 1967 مه 1970 شعله ور شد، با تلفات تخمینی 3 میلیون نفر، دهه ها سکوت و ممنوعیت آموزش تاریخ دنبال شد. با این حال، ظهور دموکراسی در سال 1999 باعث بازگشت خاطرات سرکوب شده به آگاهی عمومی شد که با تحریک مجدد برای جدایی بیافرا از نیجریه همراه بود. هدف از این مطالعه بررسی این موضوع بود که آیا یادگیری تحول‌آفرین از تاریخ جنگ نیجریه-بیافرا تأثیر قابل‌توجهی بر سبک‌های مدیریت درگیری شهروندان نیجریه‌ای با منشأ بیافرا در رابطه با تحریک مداوم برای جدایی دارد یا خیر. با تکیه بر تئوری های دانش، حافظه، فراموشی، تاریخ و یادگیری تحول آفرین و با استفاده از طراحی تحقیقاتی پس از عمل، 320 شرکت کننده به طور تصادفی از گروه قومی ایگبو در ایالت های جنوب شرقی نیجریه انتخاب شدند تا در فعالیت های یادگیری تحول آفرین شرکت کنند. جنگ نیجریه-بیافرا و همچنین تکمیل هر دو بررسی یادگیری تحول آفرین (TLS) و ابزار حالت تعارض توماس-کیلمن (TKI). داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش یادگیری تحول آفرین از تاریخ جنگ نیجریه-بیافرا، همکاری نیز افزایش یافت، در حالی که پرخاشگری کاهش یافت. از این یافته ها، دو اثر پدیدار شد: یادگیری تحول آفرین به عنوان تقویت کننده همکاری و کاهش دهنده پرخاشگری عمل کرد. این درک جدید از یادگیری تحول آفرین می تواند به مفهوم سازی نظریه ای از آموزش تاریخ تحول آفرین در حوزه گسترده تر حل تعارض کمک کند. بنابراین این مطالعه توصیه می‌کند که یادگیری تحول‌آفرین تاریخ جنگ نیجریه-بیافرا باید در مدارس نیجریه اجرا شود.