دکتر باسیل اوگورجی که از درگیری‌های مکرر، مداوم و خشونت‌آمیز قومی-مذهبی در کشور مادری خود، نیجریه و سراسر جهان نگران و به شدت نگران شده بود، تصمیم قهرمانانه‌ای گرفت، در حالی که هنوز در شونشتات بود، به عنوان سنت فرانسیس تدریس کند. به عنوان ابزار صلح. او تصمیم گرفت به ابزار و کانال زنده صلح تبدیل شود، به ویژه برای گروه ها و افراد درگیر. او با انگیزه‌ی خشونت‌های قومی-مذهبی ادامه‌دار که منجر به مرگ ده‌ها هزار نفر، از جمله آسیب‌پذیرترین افراد، شد، و با هدف تحقق بخشیدن به آموزه‌های خدا و پیام‌های صلح، پذیرفت که این کار مستلزم فداکاری قابل‌توجهی است. ارزیابی او از این معضل اجتماعی این است که صلح پایدار تنها از طریق توسعه و ترویج شیوه های جدید زندگی مشترک بدون توجه به تفاوت های قومی یا مذهبی امکان پذیر است. پس از هشت سال تحصیل در جماعت دینی خود، و مشورت شدید، راهی را انتخاب کرد که خطرات قابل توجهی برای خود و خانواده اش داشت. او امنیت و امنیت خود را رها کرد و زندگی خود را در جهان وقف فعالانه برای بازگرداندن صلح و هماهنگی در جامعه بشری کرد. با پیام مسیح به همسایه خود را همانطور که خود را دوست داری دوست بداراو تصمیم گرفت تا پایان عمر خود را به پرورش فرهنگ صلح میان، بین و درون گروه های قومی، نژادی و مذهبی در سراسر جهان اختصاص دهد.