زندگی با هم در صلح و هماهنگی: سخنرانی افتتاحیه کنفرانس

صبح بخیر. من مفتخر و هیجان زده هستم که امروز صبح در مراسم افتتاحیه چهارمین کنفرانس بین المللی حل و فصل منازعات قومی و مذهبی و ایجاد صلح، که از امروز، 4 اکتبر تا 31 نوامبر 2 در شهر نیویورک برگزار می شود، در برابر شما ایستاده ام. قلب من پر از شادی است، و روحم از دیدن افراد زیادی - نمایندگانی از کشورهای بسیاری در سراسر جهان، از جمله اساتید دانشگاه و کالج، محققان و دانشمندان رشته های مطالعاتی چند رشته ای، و همچنین شاغلین، سیاست گذاران، دانشجویان، مدنی، خوشحال می شود. نمایندگان سازمان های اجتماعی، رهبران مذهبی و مذهبی، رهبران تجاری، رهبران بومی و جامعه، مردم سازمان ملل و مجریان قانون. برخی از شما برای اولین بار در کنفرانس بین المللی حل و فصل منازعات قومی و مذهبی و ایجاد صلح شرکت می کنید و احتمالا این اولین بار است که به نیویورک می آیید. ما به کنفرانس ICERM خوش آمدید، و به شهر نیویورک - دیگ ذوب جهان. برخی از شما سال گذشته اینجا بودید، و برخی از افراد در میان ما هستند که هر سال از زمان کنفرانس افتتاحیه در سال 2017 آمده اند. فداکاری، اشتیاق و حمایت شما نیروی محرکه و دلیل اساسی برای ادامه مبارزه ما برای آن است. تحقق رسالت ما، مأموریتی که ما را به توسعه روش های جایگزین برای پیشگیری و حل و فصل منازعات بین قومی و مذهبی در کشورهای سراسر جهان سوق می دهد. ما قویاً معتقدیم که استفاده از میانجیگری و گفتگو در پیشگیری و حل و فصل منازعات قومی و مذهبی در کشورهای سراسر جهان کلید ایجاد صلح پایدار است.

در ICERM، ما معتقدیم که امنیت ملی و ایمنی شهروندان چیزهای خوبی هستند که هر کشوری آرزوی آن را دارد. با این حال، قدرت نظامی و مداخله نظامی به تنهایی یا آنچه جان پل لدراخ، محقق مشهور در حوزه ما، «دیپلماسی دولت‌گرا» می‌نامد، برای حل منازعات قومی-مذهبی کافی نیست. ما بارها و بارها شاهد شکست و هزینه مداخله نظامی و جنگ در کشورهای چند قومیتی و چند مذهبی بوده ایم. از آنجایی که پویایی ها و انگیزه های درگیری از بین المللی به درون ملی تغییر می کند، زمان آن فرا رسیده است که یک مدل حل منازعه متفاوت ایجاد کنیم که بتواند نه تنها منازعات قومی-مذهبی را حل و فصل کند، بلکه مهمتر از همه، یک مدل حل تعارض که قادر باشد برای ما فراهم کند. ابزارهایی برای درک و رسیدگی به علل ریشه ای این درگیری ها به طوری که افراد با هویت های قومی، نژادی و مذهبی مختلف بتوانند در کنار هم در صلح و هماهنگی زندگی کنند.

این 4 استth کنفرانس بین المللی حل و فصل منازعات قومی و مذهبی و ایجاد صلح به دنبال تحقق است. کنفرانس امسال امیدوار است با فراهم کردن بستر و فرصتی برای یک بحث چند رشته‌ای، علمی و معنادار در مورد چگونگی زندگی مشترک در صلح و هماهنگی، به ویژه در جوامع و کشورهایی که از نظر قومی، نژادی یا مذهبی تقسیم شده‌اند، تحقیقات و مطالعات تحقیقاتی را تحریک کند. از دانش، تخصص، روش‌ها و یافته‌های چندین رشته برای رسیدگی به طیف گسترده‌ای از مشکلاتی که توانایی انسان‌ها را برای زندگی در صلح و هماهنگی در جوامع و کشورهای مختلف و در زمان‌های مختلف و در موقعیت‌های متفاوت یا مشابه بازمی‌دارد، استفاده کنید. با نگاهی به کیفیت مقالاتی که در این کنفرانس ارائه خواهد شد و بحث ها و تبادلاتی که در پی خواهد داشت، به تحقق هدف این کنفرانس خوش بین هستیم. به عنوان کمکی منحصر به فرد به حوزه حل منازعات قومی-مذهبی و ایجاد صلح، ما امیدواریم که نتایج این کنفرانس را پس از بررسی مقالات توسط کارشناسان منتخب در زمینه ما در مجله جدید خود، مجله زندگی با هم منتشر کنیم. .

ما برنامه جالبی را برای شما برنامه ریزی کرده ایم، از سخنرانی های کلیدی، بینش کارشناسان، بحث های میزگرد، و رویداد دعا برای صلح - دعای چند دینی، چند قومیتی و چند ملیتی برای صلح جهانی. امیدواریم از اقامت خود در نیویورک لذت ببرید و داستان های خوبی در مورد مرکز بین المللی میانجی گری قومی-مذهبی و کنفرانس آن درباره حل و فصل منازعات قومی و مذهبی و ایجاد صلح منتشر کنید.

همانطور که یک بذر بدون کاشت، آب، کود و نور خورشید نمی تواند جوانه بزند، رشد کند و میوه های خوبی بدهد، مرکز بین المللی میانجیگری قومی-مذهبی بدون کمک های علمی و سخاوتمندانه این کنفرانس را سازماندهی و میزبانی نمی کرد. از چند نفری که به من و این سازمان اعتقاد داشتند. علاوه بر همسرم، دیوماریس گونزالس، که برای این سازمان فداکاری کرده و کمک زیادی به آن کرده است، کسی در اینجا وجود دارد که از همان ابتدا در کنار من ایستاده بود - از مرحله لقاح تا دوران سخت و سپس تا آزمایش ایده ها و مرحله آزمایشی همانطور که سلین دیون خواهد گفت:

آن شخص زمانی که ضعیف بودم، قدرت من بود، وقتی نمی توانستم صحبت کنم، صدایم بود، وقتی نمی توانستم صحبت کنم، چشمانم بود، و او بهترین چیزی را که در من بود دید، به من ایمان داد، زیرا به مرکز بین المللی اعتقاد داشت. میانجیگری قومی-مذهبی درست از ابتدای تأسیس آن در سال 2012. آن شخص دکتر دیانا ووگنوکس است.

خانم‌ها و آقایان، لطفاً برای خوش آمدگویی به دکتر دیانا ووگنو، رئیس مؤسس مرکز بین‌المللی میانجی‌گری قومی-مذهبی، به من بپیوندید.

سخنرانی افتتاحیه باسیل اوگورجی، رئیس و مدیر عامل ICERM، در کنفرانس بین المللی سالانه 2017 در مورد حل و فصل تعارضات قومی و مذهبی و ایجاد صلح که در شهر نیویورک، ایالات متحده، 31 اکتبر تا 2 نوامبر 2017 برگزار شد.

اشتراک گذاری

مقالات مرتبط

ادیان در ایگبولند: تنوع، ارتباط و تعلق

دین یکی از پدیده های اجتماعی-اقتصادی است که تأثیرات غیرقابل انکاری بر بشریت در هر جای دنیا دارد. به همان اندازه که مقدس به نظر می رسد، دین نه تنها برای درک وجود هر جمعیت بومی مهم است، بلکه در زمینه های بین قومی و توسعه ای نیز مرتبط است. شواهد تاریخی و قوم‌نگاری درباره مظاهر و نام‌گذاری‌های مختلف پدیده دین فراوان است. ملت ایگبو در جنوب نیجریه، در دو سوی رودخانه نیجر، یکی از بزرگ‌ترین گروه‌های فرهنگی کارآفرین سیاه‌پوست در آفریقا است، با شور مذهبی بی‌گمان که بر توسعه پایدار و تعاملات بین قومیتی در مرزهای سنتی آن دلالت دارد. اما چشم انداز مذهبی ایگبولند دائما در حال تغییر است. تا سال 1840، دین(های) غالب ایگبو بومی یا سنتی بود. کمتر از دو دهه بعد، زمانی که فعالیت مبلغان مسیحی در این منطقه آغاز شد، نیروی جدیدی آزاد شد که در نهایت منظره مذهبی بومی منطقه را دوباره پیکربندی کرد. مسیحیت رشد کرد تا سلطه این دومی را کوچک کند. قبل از صدمین سالگرد مسیحیت در ایگبولند، اسلام و دیگر مذاهب کمتر سلطه گر برای رقابت با ادیان بومی ایگبو و مسیحیت به وجود آمدند. این مقاله تنوع مذهبی و ارتباط عملکردی آن با توسعه هماهنگ در ایگبولند را دنبال می‌کند. داده های خود را از آثار منتشر شده، مصاحبه ها و مصنوعات می گیرد. این استدلال می‌کند که با ظهور مذاهب جدید، چشم‌انداز مذهبی ایگبو به تنوع و/یا سازگاری، یا برای فراگیری یا انحصار در میان ادیان موجود و در حال ظهور، برای بقای ایگبو ادامه خواهد داد.

اشتراک گذاری

گرویدن به اسلام و ناسیونالیسم قومی در مالزی

این مقاله بخشی از یک پروژه تحقیقاتی بزرگتر است که بر ظهور ناسیونالیسم قومی مالایی و برتری در مالزی تمرکز دارد. در حالی که ظهور ناسیونالیسم قومی مالایی را می توان به عوامل مختلفی نسبت داد، این مقاله به طور خاص بر قانون تغییر مذهب اسلامی در مالزی و اینکه آیا این احساس برتری قومی مالایی را تقویت کرده است یا خیر، تمرکز دارد. مالزی کشوری چند قومیتی و مذهبی است که در سال 1957 استقلال خود را از بریتانیا به دست آورد. مالایی ها به عنوان بزرگترین گروه قومی همواره دین اسلام را بخشی از هویت خود می دانند که آنها را از سایر اقوام که در دوران استعمار بریتانیا به کشور آورده شده اند جدا می کند. در حالی که اسلام دین رسمی است، قانون اساسی به سایر ادیان اجازه می دهد تا توسط مالزیایی های غیرمالایی، یعنی چینی ها و هندی ها، به صورت مسالمت آمیز انجام شوند. با این حال، قانون اسلامی که بر ازدواج مسلمانان در مالزی حاکم است، مقرر کرده است که غیر مسلمانان در صورت تمایل به ازدواج با مسلمانان باید به اسلام گرویدند. در این مقاله، من استدلال می کنم که قانون تغییر اسلام به عنوان ابزاری برای تقویت احساسات ملی گرایی قومی مالایی در مالزی استفاده شده است. داده های اولیه بر اساس مصاحبه با مسلمانان مالایی که با غیرمالایی ها ازدواج کرده اند جمع آوری شد. نتایج نشان داده است که اکثر مصاحبه شوندگان مالایی، گرویدن به اسلام را آن گونه که دین اسلام و قوانین ایالتی لازم است، ضروری می دانند. علاوه بر این، آنها همچنین دلیلی برای مخالفت غیرمالایی‌ها با گرویدن به اسلام نمی‌بینند، زیرا پس از ازدواج، فرزندان به طور خودکار طبق قانون اساسی، که دارای موقعیت و امتیازات نیز می‌باشد، مالایی محسوب می‌شوند. دیدگاه‌های غیرمالایی‌هایی که به اسلام گرویده‌اند بر اساس مصاحبه‌های ثانویه است که توسط دانشمندان دیگر انجام شده است. از آنجایی که مسلمان بودن با مالایی بودن همراه است، بسیاری از غیرمالایی‌هایی که تغییر مذهب داده‌اند احساس هویت مذهبی و قومیتی خود را از دست داده‌اند و برای پذیرش فرهنگ قومیتی مالایی احساس فشار می‌کنند. در حالی که تغییر قانون تبدیل ممکن است دشوار باشد، گفتگوهای باز بین ادیان در مدارس و بخش های دولتی ممکن است اولین گام برای مقابله با این مشکل باشد.

اشتراک گذاری