کمیته سازمان های غیر دولتی سازمان ملل متحد ICERM را برای وضعیت مشورتی ویژه با شورای اقتصادی و اجتماعی توصیه می کند.

کمیته سازمان ملل متحد در سازمان های غیر دولتی در در 27 مه 2015، 40 سازمان برای وضعیت مشورتی ویژه با شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد توصیه شد.و اقدام در مورد وضعیت 62 نفر دیگر را به تعویق انداخت، همانطور که جلسه از سرگیری آن برای سال 2015 ادامه یافت. مرکز بین المللی برای میانجیگری قومی-مذهبی (ICERM)، یک مرکز 40 (c) مستقر در نیویورک، در 501 سازمان توصیه شده توسط کمیته گنجانده شده است. (3) مؤسسات خیریه عمومی، غیرانتفاعی و غیردولتی معاف از مالیات.

به عنوان یک مرکز نوظهور برتری برای حل و فصل منازعات قومی و مذهبی و ایجاد صلح، ICERM نیازهای پیشگیری و حل منازعات قومی و مذهبی را شناسایی می‌کند و منابع زیادی از جمله برنامه‌های میانجیگری و گفتگو را برای حمایت از صلح پایدار در کشورهای سراسر جهان گرد هم می‌آورد.

کمیته 19 عضوی سازمان‌های غیردولتی درخواست‌های ارسال شده توسط سازمان‌های غیردولتی (NGO) را بررسی می‌کند و وضعیت عمومی، ویژه یا فهرستی را بر اساس معیارهایی مانند مأموریت، حکومت و رژیم مالی متقاضی توصیه می‌کند. سازمان‌های دارای وضعیت عمومی و ویژه می‌توانند در جلسات شورا شرکت کرده و بیانیه صادر کنند، در حالی که سازمان‌هایی که دارای وضعیت عمومی هستند نیز می‌توانند در جلسات سخنرانی کرده و موارد دستور کار را پیشنهاد کنند.

باسیل اوگورجی، بنیانگذار و رئیس سازمان، که در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک نیز حضور داشت، در توضیح اینکه این توصیه برای ICERM چه معنایی دارد، خطاب به همکاران خود چنین گفت: «با توجه به وضعیت مشورتی ویژه آن با سازمان اقتصادی و سازمان ملل متحد. شورای اجتماعی، مرکز بین‌المللی میانجی‌گری قومی-مذهبی قطعاً به عنوان مرکز برتر در رسیدگی به درگیری‌های قومی و مذهبی در کشورهای سراسر جهان، تسهیل حل و فصل مسالمت‌آمیز اختلافات، و ارائه حمایت بشردوستانه از قربانیان قومی و مذهبی است. خشونت.” جلسه کمیته در 12 ژوئن 2015 با تصویب این قانون به پایان رسید گزارش کمیته.

اشتراک گذاری

مقالات مرتبط

نقش کاهش دهنده دین در روابط پیونگ یانگ و واشنگتن

کیم ایل سونگ با انتخاب میزبانی از دو رهبر مذهبی در پیونگ یانگ که جهان بینی آنها به شدت با جهان بینی او و یکدیگر در تضاد بود، در آخرین سال های ریاست جمهوری خود به عنوان رئیس جمهور جمهوری دموکراتیک خلق کره (DPRK) یک قمار حساب شده انجام داد. کیم برای اولین بار در نوامبر 1991 از بنیانگذار کلیسای وحدت، سان میونگ مون و همسرش دکتر هاک جا هان مون در پیونگ یانگ استقبال کرد و در آوریل 1992 میزبان بشارت دهنده مشهور آمریکایی بیلی گراهام و پسرش ند بود. هر دو قمر و گراهام روابط قبلی با پیونگ یانگ داشتند. مون و همسرش هر دو بومی شمال بودند. همسر گراهام، روث، دختر مبلغان آمریکایی در چین، سه سال را به عنوان دانش آموز راهنمایی در پیونگ یانگ گذرانده بود. ملاقات مون ها و گراهام ها با کیم منجر به ابتکارات و همکاری های مفید برای شمال شد. اینها در زمان کیم جونگ ایل، پسر رئیس جمهور کیم (1942-2011) و در زمان رهبر فعلی کره شمالی، کیم جونگ اون، نوه کیم ایل سونگ، ادامه یافت. هیچ سابقه ای از همکاری بین ماه و گروه های گراهام در همکاری با کره شمالی وجود ندارد. با این وجود، هر یک در طرح‌های Track II شرکت کرده‌اند که به اطلاع رسانی و گاهی کاهش سیاست ایالات متحده در قبال کره شمالی کمک کرده است.

اشتراک گذاری