افراط گرایی خشونت آمیز: مردم چگونه، چرا، کی و کجا رادیکال می شوند؟
افراط گرایی خشونت آمیز: مردم چگونه، چرا، کی و کجا رادیکال می شوند؟ در رادیو ICERM در روز شنبه، 9 ژوئیه 2016 ساعت 2 بعد از ظهر به وقت شرقی (نیویورک) پخش شد.
به برنامه گفتگوی رادیویی ICERM، "بیایید در مورد آن صحبت کنیم" برای یک میزگرد جذاب در مورد "افراط گرایی خشونت آمیز: چگونه، چرا، چه زمانی و کجا افراد رادیکال می شوند" گوش دهید؟" با حضور سه شرکت کننده برجسته با تخصص در زمینه مقابله با افراط گرایی خشونت آمیز (CVE) و مبارزه با تروریسم (CT).
اعضای محترم میزگرد:
Mary Hope Schwoebel، Ph.D.، استادیار، گروه مطالعات حل تعارض، دانشگاه Nova Southeastern، فلوریدا
Maryhope Schwoebel دارای مدرک Ph.D. از دانشکده تحلیل و حل تعارض در دانشگاه جورج میسون و کارشناسی ارشد از دانشگاه کالیفرنیا در آموزش بزرگسالان و غیر رسمی با تخصص در توسعه بین المللی. پایان نامه او با عنوان "ملت سازی در سرزمین های سومالیایی" بود.
دکتر شوبل 30 سال تجربه در زمینه های صلح سازی، حکومت داری، کمک های بشردوستانه و توسعه دارد و برای آژانس های سازمان ملل متحد، سازمان های دوجانبه و چندجانبه و غیردولتی کار کرده است.
او به عنوان یک داوطلب سپاه صلح در پاراگوئه خدمت کرد و در آنجا پنج سال را گذراند. او سپس شش سال را در شاخ آفریقا گذراند و برنامههایی را برای یونیسف و سازمانهای غیردولتی در سومالی و کنیا مدیریت کرد.
او در حین تشکیل خانواده و ادامه تحصیل در مقطع دکترا، 15 سال را صرف مشاوره برای USAID و شرکای آن و سایر سازمان های دوجانبه، چندجانبه و غیردولتی کرد.
اخیراً، او پنج سال را در آکادمی مدیریت مناقشه بینالمللی و ایجاد صلح در مؤسسه صلح ایالات متحده گذراند، جایی که دورههای آموزشی را در بیش از دهها کشور خارج از کشور توسعه و اجرا کرد و در واشنگتن دیسی پیشنهادهای کمک مالی موفقی نوشت، طراحی و نظارت کرد. و ابتکارات گفتگو را در کشورهای جنگ زده از جمله افغانستان، پاکستان، یمن، نیجریه و کلمبیا تسهیل کرد. او همچنین به تحقیق و نگارش نشریات سیاست محور در مورد موضوعات مختلف مرتبط با صلح بین المللی پرداخت.
دکتر شوبل به عنوان یک هیئت علمی در دانشگاه جورج تاون، دانشگاه آمریکایی، دانشگاه جورج میسون و دانشگاه صلح در کاستاریکا تدریس کرده است. او نویسنده طیف وسیعی از نشریات در مورد روابط بینالملل است که اخیراً دو فصل کتاب «تقاطع حوزههای عمومی و خصوصی برای زنان پشتون در سیاست» در زمینه جنسیت، مبارزات سیاسی و برابری جنسیتی در جنوب آسیا و «تکامل» است. مد زنان سومالی در طول تغییر زمینه های امنیتی» در سیاست بین المللی مد: زیبا بودن در دنیای خطرناک.
زمینه های مورد علاقه او عبارتند از: صلح سازی و دولت سازی، صلح سازی و توسعه، جنسیت و درگیری، فرهنگ و تضاد، و تعامل بین سیستم های بومی حکومت داری و حل منازعه و مداخلات بین المللی.
منال طاها، جنینگز راندولف عضو ارشد آفریقای شمالی، موسسه صلح ایالات متحده (USIP)، واشنگتن دی سی
منال طاها عضو ارشد جنینگز راندولف برای شمال آفریقا است. مانال تحقیقاتی را برای کشف عوامل محلی انجام خواهد داد که جذب یا رادیکال شدن جوانان را در انجمن های افراطی خشونت آمیز در لیبی تسهیل یا محدود می کند.
مانال یک انسان شناس و کارشناس تحلیلگر درگیری با طیف وسیعی از تحقیقات و تجربیات میدانی در زمینه های آشتی پس از جنگ و حل مناقشه در لیبی، سودان جنوبی و سودان است.
او تجربه کار برای دفتر ابتکار انتقال OTI/USAID در لیبی را دارد. او برای Chemonics به عنوان مدیر برنامه منطقه ای (RPM) برای شرق لیبی در یک برنامه OTI/USAID با تمرکز بر توسعه برنامه، اجرا و توسعه استراتژی های برنامه کار کرده است.
Manal چندین پروژه تحقیقاتی مرتبط با علل درگیری در سودان انجام داده است، از جمله: تحقیقات کیفی در مورد سیستم های مالکیت زمین و حقوق آب در کوه های نوبا در سودان برای دانشگاه مارتین لوتر در آلمان.
علاوه بر پروژه های تحقیقاتی، مانال به عنوان محقق اصلی مرکز ملی تحقیقات در خارطوم، سودان، بر روی برنامه های مختلف در انسان شناسی فرهنگی کار می کرد.
او دارای مدرک کارشناسی ارشد در انسان شناسی از دانشگاه خارطوم و فوق لیسانس تحول در تعارض از دانشکده آموزش بین المللی در ورمونت است.
منال به عربی و انگلیسی مسلط است.
پیتر باومن، بنیانگذار و مدیر عامل شرکت Bauman Global LLC.
پیتر باومن حرفه ای پویا با بیش از 15 سال تجربه در طراحی، مدیریت، و ارزیابی برنامه های آموزش تجربی با محوریت جوانان، حکمرانی، مدیریت زمین و منابع طبیعی، حفاظت از محیط زیست، تثبیت، مبارزه با افراط گرایی، امداد و بازیابی، و برنامه های آموزش تجربی متمرکز بر جوانان است. تسهیل فرآیندهای بین فردی و بین گروهی؛ انجام تحقیقات میدانی؛ و مشاوره به موسسات دولتی و خصوصی در سراسر جهان.
تجربه کشور او شامل سومالی، یمن، کنیا، اتیوپی، سودان، سودان جنوبی، بورکینافاسو، نیجریه، نیجر، مالی، کامرون، چاد، لیبریا، بلیز، هائیتی، اندونزی، لیبریا، جزایر مارشال، میکرونزی، نپال، پاکستان، فلسطین است. /اسرائیل، پاپوآ گینه نو (بوگنویل)، سیشل، سریلانکا و تایوان.