Að styrkja trúarkonur til að berjast gegn eiturlyfjamisnotkun í Mombasa

Útdráttur:

Mombasa er næststærsta borg Kenýa og stærsta hafnarborg Austur-Afríku, og þróaðist fljótt í stór alþjóðleg heróínflutningamiðstöð með allt að 40 tonn af fíkniefnum sem áætlað er að flæði um hana á hverju ári. Konur og stúlkur verða sérstaklega fyrir barðinu á eiturlyfjaplágunni, bæði sem fórnarlömb og mannfall. Fíkniefnaneysla er að aukast með litla sem enga athygli frá bæði borgurum og yfirvöldum, þar með talið trúarsamfélaginu. Að sögn fíkniefnastofnunarinnar, National Authority for the Campaign against Alcohol and Drug Abuse (NACADA), eru meira en 60,000 manns háðir hörðum vímuefnum við ströndina. Með þessu er útbreiðsla HIV/alnæmissmits meðal fíkniefnaneytenda að aukast. Markmið þessarar rannsóknar er að ákvarða hvernig trúarkonur gætu boðið varanlega lausn á eiturlyfjaógninni. Íslömsk og kristin viðmið eru mikilvægur hvatningarþáttur og hagnýtt tæki sem hvetur konur trúaðra til að taka þátt í mikilvægri baráttu gegn eiturlyfjaneyslu í Mombasa. Þrátt fyrir orðræðu frá kenískum stjórnmálaleiðtogum til að takast á við þessa ógn, skortir á aðgerðir í formi saksókna á háu stigi eða banna. Handtökur háttsettra eiturlyfjasala leiða sjaldan til sakfellingar. Skortur á fullnægjandi snemma meðvitund um áhrif vímuefnaneyslu og atvinnuleysis stuðlar aðallega að algengi. Með ófullnægjandi pólitískri forystu við að taka á málinu er hugsanlegt hlutverk trúarlegra kvenna í baráttunni gegn eiturlyfjaneyslu afgerandi. Trúarlegir aðilar eins og þjóðarráðgjafaráð múslima í Kenýa, prestar og leikmannaleiðtogar hafa sameinast um að fræða og styðja heróín- og kókaínfíkla. Vísbendingar eru um að trúarafskipti hafi í för með sér minni fíkniefnaneyslu í Mombasa, en vandamálið krefst viðvarandi viðbragða. Trúarlegar konur gegna mikilvægu hlutverki við að varpa ljósi á siðferðilegar og andlegar forsendur skilvirkra félagslegra aðgerða. Eins og er er meðvitund almennings um áhrif vímuefnaneyslu enn frekar lítil. Lykilráðleggingar í þessu verkefni eru meðal annars þvertrúarleg leiðarvísir gegn vímuefnafíkn til að styrkja trúarlegar konur til að hvetja og tengja eiturlyfjafíkla í gegnum andlegt hugarfar þeirra, ganga saman til bata og stöðva og koma í veg fyrir útbreiðslu fíkniefnaneyslu.

Lestu eða halaðu niður blaðinu í heild sinni:

Kang'ee, Ednah (2015). Að styrkja trúarkonur til að berjast gegn eiturlyfjamisnotkun í Mombasa

Journal of Living Together, 2-3 (1), bls. 171-200, 2015, ISSN: 2373-6615 (Prenta); 2373-6631 (á netinu).

@Grein{Kang'ee2015
Titill = {Að styrkja trúar konur til að berjast gegn eiturlyfjamisnotkun í Mombasa}
Höfundur = {Ednah Kang'ee}
Vefslóð = {https://icermediation.org/drug-abuse-in-mombasa/}
ISSN = {2373-6615 (Prenta); 2373-6631 (á netinu)}
Ár = {2015}
Dagsetning = {2015-12-18}
IssueTitle = {Faith Based Conflict Resolution: Kannaðu sameiginleg gildi í Abrahams trúarhefðum}
Journal = {Journal of Living Together}
Hljóðstyrkur = {2-3}
Tala = {1}
Síður = {171-200}
Útgefandi = {International Center for Etno-Religious Mediation}
Heimilisfang = {Mount Vernon, New York}
Útgáfa = {2016}.

Deila

tengdar greinar

Trúarbrögð í Igboland: Fjölbreytni, mikilvægi og tilheyrandi

Trúarbrögð eru eitt af félagshagfræðilegum fyrirbærum sem hafa óneitanlega áhrif á mannkynið hvar sem er í heiminum. Eins heilög og þau virðast eru trúarbrögð ekki aðeins mikilvæg fyrir skilning á tilvist frumbyggja heldur hefur hún einnig stefnumótun í samhengi milli þjóðarbrota og þroska. Sögulegar og þjóðfræðilegar vísbendingar um mismunandi birtingarmyndir og flokkanir á fyrirbærinu trúarbrögð eru í miklu magni. Ígbó-þjóðin í Suður-Nígeríu, beggja vegna Níger-fljóts, er einn stærsti menningarhópur svartra frumkvöðla í Afríku, með ótvíræða trúarhita sem felur í sér sjálfbæra þróun og samskipti þjóðernis innan hefðbundinna landamæra sinna. En trúarlegt landslag Igboland er stöðugt að breytast. Fram til 1840 voru ríkjandi trúarbrögð Igbo frumbyggja eða hefðbundin. Innan við tveimur áratugum síðar, þegar kristniboðsstarf hófst á svæðinu, var nýtt afl leyst úr læðingi sem myndi að lokum endurskapa trúarlegt landslag frumbyggja svæðisins. Kristni óx til að dverga yfirburði hins síðarnefnda. Fyrir aldarafmæli kristni í Ígbólandi, risu íslam og önnur minna ofurveldistrúarbrögð til að keppa við frumbyggja trúarbrögð ígbó og kristni. Þessi grein rekur trúarlega fjölbreytni og virkni hennar fyrir samfellda þróun í Igboland. Það sækir gögn sín úr útgefnum verkum, viðtölum og gripum. Það heldur því fram að þegar ný trúarbrögð koma fram muni trúarlandslag Ígbó halda áfram að aukast og/eða aðlagast, annaðhvort til að vera innifalið eða einkarétt meðal núverandi og nýrra trúarbragða, til að lifa af ígbó.

Deila

Umbreyting til íslams og þjóðernisstefnu í Malasíu

Þessi grein er hluti af stærra rannsóknarverkefni sem fjallar um uppgang malasískrar þjóðernishyggju og yfirráða í Malasíu. Þótt aukningu malasískrar þjóðernisstefnu megi rekja til ýmissa þátta, beinist þessi grein sérstaklega að íslömskum lögum um trúskipti í Malasíu og hvort þau hafi styrkt viðhorf þjóðernis yfirráða Malasíu eða ekki. Malasía er fjölþjóðlegt og fjöltrúarlegt land sem hlaut sjálfstæði sitt árið 1957 frá Bretum. Malajar, sem eru stærsti þjóðernishópurinn, hafa alltaf litið á trú íslams sem hluta af sjálfsmynd sinni sem aðskilur þá frá öðrum þjóðernishópum sem fluttir voru inn í landið á meðan bresk nýlendustjórn var yfirráðin. Þó að íslam sé opinber trúarbrögð leyfir stjórnarskráin að iðka önnur trúarbrögð á friðsamlegan hátt af öðrum en Malasíumönnum, þ.e. Kínverjum og Indverjum. Hins vegar hafa íslömsk lög sem gilda um hjónabönd múslima í Malasíu kveðið á um að þeir sem ekki eru múslimar verða að snúast til íslams ef þeir vilja giftast múslimum. Í þessari grein held ég því fram að íslömsk siðbreytingarlög hafi verið notuð sem tæki til að styrkja viðhorf þjóðernisbundinnar malasískrar þjóðernishyggju í Malasíu. Bráðabirgðagögnum var safnað á grundvelli viðtala við malaíska múslima sem eru giftir ekki Malasíu. Niðurstöðurnar hafa sýnt að meirihluti malasískra viðmælenda telur að snúa sér til íslams eins brýnt og krafist er í íslömskum trúarbrögðum og ríkislögum. Þar að auki sjá þeir enga ástæðu fyrir því að aðrir en Malasíumenn myndu mótmæla því að snúast til íslams, þar sem við hjónaband verða börnin sjálfkrafa talin malaísk samkvæmt stjórnarskránni, sem einnig fylgir stöðu og forréttindum. Skoðanir annarra en Malasíu sem hafa snúist til íslams voru byggðar á aukaviðtölum sem hafa verið tekin af öðrum fræðimönnum. Þar sem það að vera múslimi er tengt því að vera malaískur, finnst mörgum sem ekki eru Malasíumenn, sem sneru til trúar, rændir tilfinningu sinni fyrir trúarlegri og þjóðerniskennd, og finna fyrir þrýstingi til að tileinka sér þjóðernislega malaíska menningu. Þó að breyta lögum um trúskipti gæti verið erfitt, gætu opnar þvertrúarsamræður í skólum og í opinberum geirum verið fyrsta skrefið til að takast á við þetta vandamál.

Deila