Áskoranir blandaðs hjónabands auknar með skipulagslegu ofbeldi og spilltum stofnunum
Hvað gerðist? Sögulegur bakgrunnur átakanna
Hinn 6. júní 2012 um klukkan 8:15 skipulagði Virginia, kona frá frönskumælandi Afríkulandi og fjögurra barna móðir, vettvang heimilisofbeldis eftir að hafa fengið leiðbeiningar frá starfsmönnum ýmissa stofnana, þ.e. Office for Youth og Fjölskyldur („Jugendamt“), athvarf fyrir misnotaðar konur („Frauenhaus“) og skrifstofu fyrir íhlutun gegn heimilisofbeldi („Interventionsstelle gegen Gewalt in der Familie“). Virginía henti disknum með Marvin's (= eiginmanni hennar og ríkisborgari í Lýðveldinu 'Disgustyria', fylki þar sem 'opinberlega' réttarríkið ríkir og grundvallarréttindi og frelsi virt) kvöldverður ásamt vatnskönnu á gólfi borðstofu og hringt í lögregluna í neyðarlínunni. Þar sem Virginía var tiltölulega ný í Disgustyria (hún flutti þangað eftir að hafa gift sig Marvin í heimalandi sínu í Afríku fyrir aðeins ellefu mánuðum síðan), hafði hún takmarkaða þekkingu á tungumálinu á staðnum - þess vegna hjálpaði Marvin henni að koma réttu heimilisfangi á framfæri við lögreglu þar sem hann var sannfærður um að hann hafi ekki gert neitt rangt og að viðvera lögreglunnar muni hjálpa til við að koma aftur á eðlilegu ástandi í húsinu.
Við komu lögreglunnar í íbúðina snéri Virginía viljandi – eftir „góðu ráðunum“ sem fengust frá ofangreindum stofnunum Disgustyria – sögu sinni og gaf lögreglunni vísvitandi rangar upplýsingar um raunverulegar uppákomur, þ.e. hún sakaði Marvin um að hafa verið árásargjarn í garð hennar, þar með talið líkamlegt ofbeldi/ofbeldi. Í kjölfarið fól lögreglan Marvin að útbúa ferðatösku sína innan 10 mínútna og gaf út bannsúrskurð í fyrstu tvær vikur, sem í kjölfarið hafði verið framlengdur í fjórar vikur. Marvin þurfti að afhenda lögreglumönnum lykla íbúðarinnar og bæði Virginia og Marvin höfðu verið fylgt á næstu lögreglustöð til ítarlegrar yfirheyrslu um atburðina. Á lögreglustöðinni herti Virginia lygar sínar með því að saka Marvin ranglega um að hafa togað í hárið og valdið henni höfuðáverka.
Vegna takmarkaðrar þekkingar hennar á tungumálinu á staðnum hafði yfirheyrslu Virginíu verið skipulögð með aðstoð eiðsvarins fransks túlks. Það gerðist að Virginía var með wick á þessum tíma og því var ómögulegt að fá höfuðáverka ef Marvin, (yfirlýstur 'árásarmaður') togaði í hárið á henni. Virginia breytti nú framburði sínum með því að útskýra að hún hafi misskilið spurningu lögreglunnar („gleymi“ þeirri staðreynd að hún var yfirheyrð með aðstoð svarinn þýðanda), þar sem hún skilur ekki tungumálið á staðnum og upplýsti þá að í stað þess að toga í hárið á henni hafi Marvin ýtt henni um í íbúðinni og í kjölfarið barði hún höfuðið í vegginn og þjáist nú af miklum höfuðverk og óskaði eftir að verða flutt með sjúkrabíl. á næsta sjúkrahús til ítarlegrar læknisskoðunar. Niðurstaða þessarar læknisskoðunar var neikvæð, þ.e. rannsóknarlæknirinn gat EKKI greint neina ranglega fullyrtu höfuðáverka – enga sjáanlega og enga studd af tveimur röntgenmyndum. Niðurstöður þessara umfangsmiklu athugana voru neikvæðar.
Þrátt fyrir þessar augljósu mótsagnir og lygar í yfirlýsingu hennar hélt bannsúrskurðurinn áfram – Marvin var bókstaflega rekinn út á götu. Virginia krafðist þess að yfirgefa íbúðina líka og verða lögð inn í athvarf fyrir misnotaðar konur sem hafa þegar boðið henni og fjórum börnum hennar „vernd“ nokkrum dögum áður, efeitthvað slæmt ætti að gerast heima'.
Nú - eftir nærri fimm ára árangurslausa lagalega viðleitni og viðvarandi sálrænt áfall, Marvin
- hefur algerlega misst samband við fjögur börn sín (tvö þeirra, Antonia og Alexandro, höfðu verið aðeins sex vikna gömul þegar Virginía skipulagði vettvang heimilisofbeldis) sem þekkja ekki föður sinn og neyðast til að alast upp sem hálf- munaðarlaus án ástæðu(r);
- hafði verið fundinn sekur af fjölskyldudómi fyrir að eyðileggja hjónabandið;
- hefur misst vel launaða vinnu sína;
- þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir hans til að eiga viðræður við fyrrverandi eiginkonu sína, jafnvel með afskiptum „hlutlausra þriðju aðila“, til að finna gagnkvæma ásættanlega lausn í þágu fjögurra barna þeirra er verið að einangra frá fyrrverandi hans þar sem hún er „vernduð“ af ofangreindar stofnanir, sem leyfa ekki nein slík samskipti og eru því beinlínis og viljandi að ýta undir átökin;
- þjáist af augljósu skipulagsofbeldi og víðtækri vanþekkingu og óhagkvæmni innan réttarkerfisins, sem lýsir samstundis yfir karlmenn sem „árásarmanninn og lækkar feður í „hraðbankakort“ sem neyðir þá til að standa við óþarfa háar fjölskylduframfærsluskyldur án fjarlægra möguleika fyrir regluleg samskipti við börn sín.
Sögur hvers annars – Hvernig hver einstaklingur skilur aðstæðurnar og hvers vegna
Saga Virginíu — Hann er vandamálið.
staða: Ég er góð eiginkona og móðir, og ég er fórnarlamb heimilisofbeldis.
Áhugasvið:
Öryggi / Öryggi: Ég yfirgaf landið mitt í Afríku af ást til nýgiftra eiginmanns míns og með von um að vera virt og meðhöndluð á sómasamlegan hátt sem kona með öll sín réttindi. Ég vonaðist líka til að bjóða börnunum mínum góða framtíð. Engin kona ætti að verða fyrir heimilisofbeldi og þurfa að óttast um líf sitt á meðan hún er gift manni sem reynist beita ofbeldi. Réttindi kvenna þarf að virða og ég er ánægð með að hafa fundið stofnanir í Disgustyria sem eiga sér sterkar rætur í samfélaginu og vinna hörðum höndum að því að vernda mæður og börn fyrir ofbeldisfullum og ágengum eiginmönnum sínum.
Lífeðlisfræðilegar þarfir: Í hjónabandi með Marvin leið mér eins og að vera í fangelsi. Ég var nýr í Disgustyria og ekki kunnugur staðbundnu tungumáli og menningu. Ég hélt að ég gæti treyst á manninn minn, sem var ekki raunin. Traust mitt á honum var byggt á fölskum loforðum hans meðan við bjuggum enn saman í Afríku áður en við giftum okkur. Til dæmis leyfði hann mér ekki að koma á sambandi við aðra Afríkubúa sem bjuggu hér í nokkurn tíma þegar. Marvin krafðist þess að ég væri bara heima, halda fókusnum í hlutverki „húsmóður“ og „móður“, sem lét mér líða eins og ræstingakonu. Hann neitaði líka að útvega grunnfjárhag heimilisins sem ég gæti notað án þess að þurfa að biðja hann um grunnatriði….Ég mátti ekki einu sinni kaupa einfaldan naglalit sjálf. Hann hélt einnig launum sínum leyndum. Hann var aldrei góður við mig og það var ómögulegt að tala við hann með venjulegri rödd – hann var stöðugt að öskra á mig og börnin. Ég held að hann sé manneskja sem nýtur þess að berjast í stað þess að koma á sátt á heimili sínu og fjölskyldu. Hann er ekki góður faðir fyrir börnin sín þar sem hann skortir getu til að sýna tilfinningar og skilning á þörfum þeirra.
Tilheyrandi / Fjölskyldugildi: Það var alltaf draumur minn að verða móðir og eiga mann á meðan ég bjó saman sem fjölskylda undir sama þaki. Mig langaði líka að vera hluti af stórfjölskyldu, en sem útlendingur og kona frá Afríku fannst mér fjölskylda Marvins ekki virða mig sem jafnan maka. Ég held að fjölskylda hans sé of íhaldssöm og þröngsýn og sýni því eins konar kynþáttafordóma gagnvart mér. Þess vegna var draumur minn um „stóra stórfjölskyldu“ brostinn frá upphafi.
Sjálfsálit / virðing: Ég giftist Marvin vegna þess að ég var ástfanginn af honum og ég var ánægður með að giftast og flytja með eiginmanni mínum til upprunalands hans aftur í júní 2011. Ég þarf að njóta virðingar sem kona og móðir sem yfirgaf landið sitt til að búa við eiginmanninn og sem stendur frammi fyrir öllum áskorunum útlendings í nýju landi og algjörri annarri menningu. Ég vil tryggja börnum mínum örugga og stöðuga framtíð með góðri menntun sem ætti að hjálpa þeim að finna gott starf síðar. Börnin mín eiga líka skilið að vera virt - Marvin var ekki góður faðir og hann misnotaði þau.
Saga Marvins – Hún („karakterinn“ hennar) og spilltar stofnanir/skipulagsofbeldi eru vandamálið.
staða: Ég vil að komið sé fram við mig á sanngjarnan hátt byggt á undirliggjandi staðreyndum - grundvallarréttindi þarf að standa.
Áhugasvið:
Öryggi/öryggi: Ég þarf að finna fyrir öryggi í húsi mínu og persónuleg heilindi mín sem og heilindi fjölskyldu minnar þurfa að vera virt af ríkisstofnunum, þar á meðal lögreglu. Í lýðræðisríki ætti ekki að vera fórnarlamb og refsa fólki harðlega vegna tilhæfulausra, uppbyggtra og vissulega rangra ásakana og lyga. Karlar og konur eru manneskjur með jöfn réttindi og skyldur... Að hefja „stríð“ gegn körlum og feðrum undir vafasömu regnhlífinni „frelsi“ með þeirri innbyggðu hugmynd að karlar séu alltaf „árásarmaðurinn“ og konur eru stöðugt fórnarlömb ofbeldisfullir menn halda ekki vatni og eru fjarri raunveruleikanum. Það styður vissulega ekki hugmyndina um „jafnan rétt karla og kvenna“….
Lífeðlisfræðilegar þarfir: Sem fjölskyldufaðir vil ég vera með börnunum mínum daglega til að mynda sterk og varanleg tilfinningabönd. Að taka virkan þátt í lífi þeirra og vera þeim fyrirmynd er eitthvað sem ég vonast eftir. Ég byggði hús handa þeim og þau ættu að búa hjá mér, þar sem mamma þeirra gæti örugglega séð þau eins oft og hún vill. Börn ættu ekki að þjást vegna þess að foreldrar þeirra náðu ekki að lifa saman á virðingarfullan hátt sem eiginmaður og eiginkona. Ég myndi aldrei svipta börnin mín nauðsynlegu sambandi við móður sína.
Tilheyrandi / Fjölskyldugildi: Ég er fædd og uppalin í litlu þorpi í suðurhluta Disgustyria í fimm barna fjölskyldu. Kristnileg gildi og hefðbundinn skilningur á fjölskyldu, þ.e. föður, móður og börnum, eru gildi sem er að finna í kjarnanum í persónuleika mínum. Það er hrikalegt og persónulega átakanlegt að missa fjölskyldu með svona skipulögðum og móðgandi vinnubrögðum. Foreldrar mínir þekkja ekki einu sinni barnabörnin sín….Ég hef áhyggjur af sálfræðilegri líðan fjögurra barna minna, sem þurfa að vita hvaðan þau koma – það er réttur þeirra að eiga samskipti við ömmur og afa, frænkur, frændur, og frændur. Mér finnst að það að þekkja rætur þeirra sé nauðsynlegt fyrir heilbrigðan sálrænan þroska. Hvers konar (fjölskyldu)gildi munu börnin mín þróa ef þau fengu aldrei tækifæri til að upplifa sanna fjölskyldu og þurfa að alast upp sem hálfmunaðarlaus? Ég hef miklar áhyggjur af framtíð barna minna.
Sjálfsálit / Virðing: Ég þarf að geta reitt mig á innlend fjölskyldulög og starfandi réttarkerfi. Grundvallarréttindi og frelsi, þar á meðal réttindi barnsins, eru rækilega stjórnað af a) stjórnarskrá Disgustyria, b) Mannréttindasáttmála Evrópu, c) Mannréttindasáttmála Sameinuðu þjóðanna, d) Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna. Það er erfitt fyrir mig að skilja hvers vegna þessi ákvæði eru hunsuð viðvarandi og að engar leiðir séu til að framfylgja þeim. Ég vil njóta virðingar í löngun minni til að taka virkan þátt í lífi fjögurra barna minna. Ég vil hafa tíð og óheft samskipti við þá og ég vil veita þeim nauðsynlegan fjárhagsaðstoð beint til þeirra á öllum sviðum lífsins. Ég vil að orð mín séu virt og viðurkennd af öllum hlutaðeigandi aðilum og að ég sé ekki lýst yfir og ákærður sem „árásarmaðurinn“, þegar öll sönnunargögn staðfesta hið gagnstæða. Það þarf að virða staðreyndir og halda uppi réttarríkinu.
Miðlunarverkefni: Miðlunartilviksrannsókn þróað af Martin Harrich, 2017
