Hlaupa til Nígeríu með Olive Branch Talking Points
Umræðuatriði: Staða okkar, áhugamál og þarfir
Við nígeríska þjóðin og vinir Nígeríu um allan heim, okkur ber skylda til að leggja okkar af mörkum til friðar, öryggis og þróunar í Nígeríu, sérstaklega á þessum mikilvæga tíma í sögu Nígeríu.
Í lok Nígeríu-Biafra stríðsins árið 1970 - stríð sem leiddi til dauða milljóna manna og olli óbætanlegu tjóni - sögðu foreldrar okkar og afar og ömmur frá öllum hliðum einróma: „Aldrei aftur munum við hella út blóði saklausra vegna vanhæfni okkar. til að leysa ágreining okkar."
Því miður, 50 árum eftir stríðslok, hafa sumir Nígeríumenn af biafranskum uppruna, fæddir eftir stríðið, endurvakið sömu æsingu fyrir aðskilnað - sama mál og leiddi til borgarastríðsins árið 1967.
Til að bregðast við þessum æsingi gaf bandalag norðlægra hópa brottvísun sem skipar öllum Igboum sem búa í öllum norðurríkjum Nígeríu að yfirgefa norðurhlutann og biður um að allir Hausa-Fulani í austurríkjum Nígeríu ættu að snúa aftur til norðurs.
Auk þessara félags-pólitísku átaka hefur Níger Delta-málin ekki enn verið leyst.
Í ljósi þessa eru nígerískir leiðtogar og hagsmunahópar nú í erfiðleikum með að svara tveimur mikilvægum spurningum:
Er upplausn Nígeríu eða sjálfstæði hvers þjóðernis svarið við vandamálum Nígeríu? Eða felst lausnin í því að skapa þær aðstæður sem hjálpa til við að taka á óréttlæti og ójöfnuði með stefnubreytingum, stefnumótun og stefnumótun?
Sem venjulegir Nígeríumenn, sem foreldrar og fjölskylda urðu vitni að af eigin raun og urðu fyrir hörmulegum afleiðingum þjóðernis- og trúarátaka á meðan og eftir ofbeldið milli þjóða sem náði hámarki í Nígeríu-Biafra stríðinu árið 1967, höfum við ákveðið að hlaupa til Nígeríu með ólífugrein til að skapa sálrænt rými fyrir Nígeríumenn til að staldra við um stund og hugsa um betri leiðir til að lifa saman í friði og sátt, óháð þjóðernis- og trúarágreiningi.
Við höfum sóað svo miklum tíma, mannauði, peningum og hæfileikum vegna óstöðugleika, ofbeldis, þjóðernis- og trúarhaturs og ofstækis ásamt spillingu og slæmri forystu.
Vegna alls þessa hefur Nígería orðið fyrir atgervisflótta. Það er orðið erfitt fyrir ungt fólk frá norðri, suðri, austri og vestri að ná fram þeim möguleikum sem þeir hafa gefið Guði og sækjast eftir hamingju í fæðingarlandi sínu. Ástæðan er ekki sú að við erum ekki gáfuð. Nígeríumenn eru meðal bjartasta og gáfaðasta fólksins á jörðinni. Það er hvorki vegna þjóðernis né trúarbragða.
Það er einfaldlega vegna eigingjarnra leiðtoga og valdasjúkra einstaklinga sem vinna með þjóðerni og trúarbrögð og nota þessar auðkenni til að valda ruglingi, átökum og ofbeldi í Nígeríu. Þessir leiðtogar og einstaklingar hafa ánægju af því að sjá almenna borgara þjást. Þeir græða milljónir dollara á ofbeldi og á eymd okkar. Sum börn þeirra og makar eru búsett erlendis.
Við fólkið, við erum þreytt á öllum þessum blekkingum. Það sem venjulegur Hausa-Fulani maður í norðri gengur í gegnum núna er það sama og venjulegur Igbo maður í austri gengur í gegnum og það sama á við um erfiðleika venjulegs jórúbamanns í vestri, eða venjulegs Niger Delta einstaklingur og borgarar frá öðrum þjóðarbrotum.
Við fólkið, við getum ekki haldið áfram að leyfa því að nota okkur, rugla okkur, stjórna okkur og beygja orsök vandans. Við biðjum um stefnubreytingar til að gefa öllum Nígeríumönnum tækifæri til að sækjast eftir hamingju og velmegun í fæðingarlandi þeirra. Við þurfum stöðugt rafmagn, góða menntun og störf. Við þurfum fleiri tækifæri fyrir tæknilegar og vísindalegar nýjungar og uppfinningar.
Við þurfum fjölbreytt atvinnulíf. Við þurfum hreint vatn og hreint umhverfi. Við þurfum góða vegi og húsnæði. Við þurfum stuðlað og virðingarvert umhverfi þar sem við getum öll lifað til að þróa Guð okkar gefna möguleika og sækjast eftir hamingju og velmegun í fæðingarlandi okkar. Við viljum jafna þátttöku í pólitískum og lýðræðislegum ferlum á vettvangi sveitarfélaga, ríkis og sambandsríkja. Við viljum jöfn og réttlát tækifæri fyrir alla, í öllum geirum. Rétt eins og Bandaríkjamenn, Frakkar eða Bretar eru meðhöndlaðir af virðingu af ríkisstjórnum sínum, við þegnar Nígeríu, viljum við að stjórnvöld okkar og ríkisstofnanir og stofnanir bæði heima og erlendis (þar á meðal ræðismannsskrifstofur Nígeríu erlendis) komi fram við okkur af virðingu og reisn. Okkur þarf að líða vel með að vera og búa í landinu okkar. Og Nígeríumenn í útlöndum þurfa að vera ánægðir og ánægðir með að heimsækja ræðismannsskrifstofur Nígeríu í búsetulöndum þeirra.
Hvað varðar Nígeríumenn og vini Nígeríu, þá ætlum við að hlaupa til Nígeríu með ólífugrein frá og með 5. september 2017. Við bjóðum því Nígeríubúum og vinum Nígeríu um allan heim að hlaupa með okkur til Nígeríu með ólífugrein.
Fyrir hlaupið til Nígeríu með ólífugreinaherferð höfum við valið eftirfarandi tákn.
Dúfan: Dúfan er fulltrúi allra þeirra sem munu bjóða sig fram í Abuja og 36 ríkjunum í Nígeríu.
Ólífu greinin: Ólífugreinin táknar friðinn sem við ætlum að koma til Nígeríu.
Hvíti stuttermabolurinn: Hvíti stuttermabolurinn táknar sakleysi og hreinleika venjulegra nígerískra borgara, og mann- og náttúruauðlindir sem þarf að þróa.
Ljósið verður að sigra myrkrinu; og hið góða mun örugglega sigra hið illa.
Táknrænt og hernaðarlega séð ætlum við að hlaupa til Nígeríu með ólífugrein frá 5. september 2017 til að koma á friði og öryggi í Nígeríu. Ást er betri en hatur. Eining í fjölbreytileika er afkastameiri en sundrun. Við erum sterkari þegar við vinnum saman sem þjóð.
Megi Guð blessa sambandslýðveldið Nígeríu;
Megi Guð blessa nígeríska þjóð af öllum þjóðernishópum, trúarbrögðum og pólitískri hugmyndafræði; og
Megi Guð blessa alla þá sem munu hlaupa með okkur til Nígeríu með ólífugrein.