რელიგია არის ერთ-ერთი სოციალურ-ეკონომიკური ფენომენი, რომელსაც უდაო გავლენა აქვს კაცობრიობაზე მსოფლიოს ნებისმიერ წერტილში. რამდენადაც წმინდა, როგორც ჩანს, რელიგია არა მხოლოდ მნიშვნელოვანია ნებისმიერი ძირძველი მოსახლეობის არსებობის გასაგებად, არამედ აქვს პოლიტიკური რელევანტურობა ეთნიკურ და განვითარების კონტექსტში. მრავლადაა ისტორიული და ეთნოგრაფიული მტკიცებულებები რელიგიის ფენომენის სხვადასხვა გამოვლინებისა და ნომენკლატურების შესახებ. იგბოს ერი სამხრეთ ნიგერიაში, მდინარე ნიგერის ორივე მხარეს, არის ერთ-ერთი უდიდესი შავი სამეწარმეო კულტურული ჯგუფი აფრიკაში, უტყუარი რელიგიური მხურვალებით, რაც გულისხმობს მდგრად განვითარებას და ეთნიკურ ურთიერთქმედებებს მის ტრადიციულ საზღვრებში. მაგრამ იგბოლენდის რელიგიური ლანდშაფტი მუდმივად იცვლება. 1840 წლამდე იგბოს დომინანტური რელიგია(ები) იყო ძირძველი ან ტრადიციული. ორ ათწლეულზე ნაკლები ხნის შემდეგ, როდესაც ამ მხარეში ქრისტიანული მისიონერული საქმიანობა დაიწყო, ახალი ძალა გაჩაღებულ იქნა, რომელიც საბოლოოდ განაახლებს ტერიტორიის ადგილობრივ რელიგიურ ლანდშაფტს. ქრისტიანობა გაიზარდა და ჯუჯა ამ უკანასკნელის დომინირება. იგბოლანდში ქრისტიანობის ასწლეულებამდე ისლამი და სხვა ნაკლებად ჰეგემონური სარწმუნოება წარმოიშვა კონკურენციაში ძირძველი იგბო რელიგიებისა და ქრისტიანობის წინააღმდეგ. ეს ნაშრომი ასახავს რელიგიურ დივერსიფიკაციას და მის ფუნქციურ შესაბამისობას იგბოლანდში ჰარმონიულ განვითარებასთან. იგი თავის მონაცემებს იღებს გამოქვეყნებული ნამუშევრებიდან, ინტერვიუებიდან და არტეფაქტებიდან. იგი ამტკიცებს, რომ ახალი რელიგიების გაჩენისას, იგბოს რელიგიური ლანდშაფტი გააგრძელებს დივერსიფიკაციას და/ან ადაპტირებას, არსებული და განვითარებადი რელიგიების შორის ინკლუზიურობისთვის ან ექსკლუზიურობისთვის, იგბოს გადარჩენისთვის.