ცივი დამოკიდებულება ლტოლვილების მიმართ იტალიაში
Რა მოხდა? კონფლიქტის ისტორიული ფონი
აბე დაიბადა ერითრეაში 1989 წელს. მან დაკარგა მამა ეთიო-ერიტრეის სასაზღვრო ომის დროს, რის გამოც დედა და ორი და დატოვა. აბე იყო ერთ-ერთი იმ რამდენიმე ბრწყინვალე სტუდენტიდან, ვინც კოლეჯში გაიარა. აბეს, რომელიც სწავლობდა საინფორმაციო ტექნოლოგიებს ასმარას უნივერსიტეტში, ნახევარ განაკვეთზე მუშაობდა დაქვრივებული დედისა და დების მხარდასაჭერად. სწორედ ამ დროს ერიტრეის მთავრობამ სცადა დაევალებინა იგი ეროვნულ არმიაში გაწევრიანება. მიუხედავად ამისა, მას საერთოდ არ ჰქონდა ჯარში გაწევრიანების ინტერესი. მისი შიში იყო, რომ მამის ბედს შეემთხვა და არ სურდა ოჯახის გარეშე დარჩენილიყო. აბე დააპატიმრეს და აწამეს ერთი წლის განმავლობაში, რადგან უარი თქვა ჯარში. აბე ავად იყო და მთავრობამ ის საავადმყოფოში წაიყვანა, რათა ემკურნალა. ავადმყოფობისგან გამოჯანმრთელებულმა აბემ დატოვა სამშობლო და წავიდა სუდანში, შემდეგ კი ლიბიაში საჰარას უდაბნოს გავლით, ბოლოს კი ხმელთაშუა ზღვის გადაკვეთით, იტალიაში გაემგზავრა. აბემ მიიღო ლტოლვილის სტატუსი, დაიწყო მუშაობა და უნივერსიტეტში სწავლა განაგრძო იტალიაში.
ანა აბეს ერთ-ერთი კლასელია. ის არის ანტიგლობალიზაციის წინააღმდეგი, გმობს მულტიკულტურალიზმს და აქვს ძლიერი წინააღმდეგობა ლტოლვილების მიმართ. ის ჩვეულებრივ ესწრება ნებისმიერ ანტიიმიგრაციულ აქციას ქალაქში. მათი კლასის გაცნობის დროს მან გაიგო აბეს ლტოლვილის სტატუსის შესახებ. ანას სურს გამოხატოს თავისი პოზიცია აბეს და ეძებდა ხელსაყრელ დროსა და ადგილს. ერთ დღეს, აბე და ანა ადრე მივიდნენ კლასში და აბე მიესალმა მას და მან უპასუხა: „იცით, ეს პირადად არ მიიღოთ, მაგრამ მე მძულს ლტოლვილები, მათ შორის შენ. ისინი ტვირთია ჩვენი ეკონომიკისთვის; ისინი ცუდად აღზრდილები არიან; ისინი არ სცემენ პატივს ქალებს; და მათ არ სურთ იტალიური კულტურის ათვისება და მიღება; და თქვენ იკავებთ სასწავლო პოზიციას აქ, უნივერსიტეტში, სადაც იტალიის მოქალაქეს ექნება შესაძლებლობა დაესწროს.
აბემ უპასუხა: „სავალდებულო სამხედრო სამსახური და იმედგაცრუება რომ არ ყოფილიყო ჩემს ქვეყანაში დევნა, მე არ მექნებოდა ჩემი ქვეყნის დატოვება და იტალიაში ჩასვლის ინტერესი. გარდა ამისა, აბემ უარყო ლტოლვილთა ყველა ბრალდება, რომელიც ანამ გამოთქვა და აღნიშნა, რომ ისინი არ წარმოადგენენ მას, როგორც ინდივიდს. კამათის შუაში მათი კლასელები მივიდნენ გაკვეთილზე დასასწრებად. აბეს და ანას სთხოვეს დასწრებოდნენ შუამავლობის შეხვედრას, რათა განეხილათ მათი უთანხმოება და გაერკვიათ, თუ რა შეიძლება გაკეთდეს მათი დაძაბულობის შესამცირებლად ან აღმოსაფხვრელად.
ერთმანეთის ისტორიები – როგორ ესმის თითოეულ ადამიანს სიტუაცია და რატომ
ანას ისტორია - აბე და იტალიაში ჩასული სხვა ლტოლვილები პრობლემები და საშიშია მოქალაქეების უსაფრთხოებისა და უსაფრთხოებისთვის.
თანამდებობა: აბე და სხვა ლტოლვილები არიან ეკონომიკური ემიგრანტები, მოძალადეები, არაცივილიზებული ადამიანები; მათ აქ იტალიაში არ უნდა მივესალმოთ.
ინტერესები:
Თავდაცვის უსაფთხოება: ანა მიიჩნევს, რომ ყველა ლტოლვილი, რომელიც მოდის განვითარებადი ქვეყნებიდან (მათ შორის, აბეს სამშობლო, ერითრეა), უცნაურია იტალიური კულტურისთვის. მით უმეტეს, არ იციან როგორ მოიქცნენ ქალების მიმართ. ანა შიშობს, რომ ის, რაც მოხდა გერმანიის ქალაქ კიოლნში 2016 წლის ახალი წლის ღამეს, რომელიც მოიცავს ჯგუფურ გაუპატიურებას, შეიძლება მოხდეს აქ, იტალიაში. იგი თვლის, რომ ამ ლტოლვილთა უმეტესობას ქუჩაში შეურაცხყოფის გზით იტალიელი გოგონების ჩაცმა უნდა ან არ უნდა აკონტროლოს. ლტოლვილები, აბეს ჩათვლით, საფრთხეს უქმნიან იტალიელი ქალებისა და ჩვენი ქალიშვილების კულტურულ ცხოვრებას. ანა განაგრძობს: „არ ვგრძნობ თავს კომფორტულად და დაცულად, როცა ლტოლვილებს ვხვდები როგორც ჩემს კლასში, ისე მის მიმდებარე ტერიტორიაზე. აქედან გამომდინარე, ეს საფრთხე მხოლოდ მაშინ იქნება აღკვეთილი, როცა ჩვენ შევწყვეტთ ლტოლვილებს აქ იტალიაში ცხოვრების შანსს“.
ფინანსური საკითხები: ზოგადად, ლტოლვილთა უმეტესობა, კერძოდ აბე, მოდის განვითარებადი ქვეყნებიდან და მათ არ აქვთ ფინანსური რესურსები იტალიაში ყოფნის დროს ხარჯების დასაფარად. აქედან გამომდინარე, ისინი დამოკიდებულნი არიან იტალიის მთავრობაზე ფინანსური მხარდაჭერისთვის, თუნდაც მათი ძირითადი საჭიროებების შესასრულებლად. გარდა ამისა, ისინი იკავებენ ჩვენს სამუშაოებს და სწავლობენ უმაღლეს სასწავლებლებში, რომლებსაც ასევე იტალიის მთავრობა აფინანსებს. ამრიგად, ისინი ქმნიან ფინანსურ ზეწოლას ჩვენს ეკონომიკაზე და ხელს უწყობენ ქვეყნის მასშტაბით უმუშევრობის დონის ზრდას.
კუთვნილება: იტალია იტალიელებს ეკუთვნის. ლტოლვილები აქ არ ჯდებიან და ისინი არ არიან იტალიური საზოგადოებისა და კულტურის ნაწილი. მათ არ აქვთ კულტურისადმი მიკუთვნებულობის გრძნობა და არ ცდილობენ მის მიღებას. თუ ამ კულტურას არ ეკუთვნიან და აითვისებენ, უნდა დატოვონ ქვეყანა, მათ შორის აბე.
აბეს ამბავი - პრობლემა ანას ქსენოფობიური საქციელია.
თანამდებობა: ერითრეაში ჩემი ადამიანის უფლებები რომ არ ყოფილიყო საფრთხის ქვეშ, იტალიაში არ ჩავიდოდი. მე აქ გავურბივარ დევნას, რათა გადავარჩინო ჩემი სიცოცხლე ადამიანის უფლებების დარღვევის დიქტატორული ხელისუფლების ზომებისგან. მე ვარ ლტოლვილი აქ, იტალიაში, ყველანაირად ვცდილობ გავაუმჯობესო როგორც ჩემი, ასევე ჩემი ოჯახების ცხოვრება კოლეჯში სწავლის გაგრძელებით და ამდენი შრომით. როგორც ლტოლვილს, მე მაქვს სრული უფლება ვიმუშაო და ვისწავლო. ზოგიერთი ან რამდენიმე ლტოლვილის დანაშაული და დანაშაული არ უნდა მიეწეროს და გადაჭარბებული იყოს ყველა ლტოლვილისთვის.
ინტერესები:
Თავდაცვის უსაფთხოებაერითრეა იტალიის ერთ-ერთი კოლონია იყო და ამ ერების ხალხებს შორის კულტურული თვალსაზრისით ბევრი საერთოა. ჩვენ მივიღეთ ამდენი იტალიური კულტურა და რამდენიმე იტალიური სიტყვაც კი ლაპარაკობენ ჩვენს ენასთან ერთად. გარდა ამისა, ბევრი ერითრეელი საუბრობს იტალიურ ენაზე. იტალიელი ქალების ჩაცმულობა ერითრეელების მსგავსია. გარდა ამისა, მე გავიზარდე კულტურაში, რომელიც პატივს სცემს ქალებს ისევე, როგორც იტალიური კულტურა. მე პირადად ვგმობ გაუპატიურებასა და დანაშაულს ქალების მიმართ, მიუხედავად იმისა, ჩაიდინეს ისინი ლტოლვილები თუ სხვა პირები. ყველა ლტოლვილის მიჩნევა როგორც პრობლემურ და დამნაშავედ, რომლებიც ემუქრებიან მასპინძელი სახელმწიფოების მოქალაქეებს, აბსურდია. როგორც ლტოლვილი და იტალიელი საზოგადოების ნაწილი, მე ვიცი ჩემი უფლებები და მოვალეობები და პატივს ვცემ სხვათა უფლებებსაც. ანას ჩემი არ უნდა ეშინოდეს მხოლოდ იმის გამო, რომ ლტოლვილი ვარ, რადგან ყველასთან მშვიდი და მეგობრული ვარ.
ფინანსური საკითხები: სანამ ვსწავლობდი, მე მქონდა ჩემი ნახევარ განაკვეთზე მუშაობა, რათა ოჯახები მეხმარებოდა სახლში. ფული, რომელსაც ერითრეაში ვიშოვი, ბევრად მეტი იყო, ვიდრე აქ, იტალიაში ვიშოვი. მე მოვედი მასპინძელ სახელმწიფოში, რათა მომეპოვებინა ადამიანის უფლებების დაცვა და ჩემი სამშობლოს მთავრობის მხრიდან დევნის თავიდან აცილება. მე არ ვეძებ რაიმე ეკონომიკურ სარგებელს. რაც შეეხება სამსახურს, ვაკანტურ თანამდებობაზე კონკურსის შემდეგ მიმიყვანეს და ყველა მოთხოვნა დავაკმაყოფილე. მე ვფიქრობ, რომ სამსახური მივიღე, რადგან ვარ შესაფერისი სამუშაოსთვის (არა ჩემი ლტოლვილის სტატუსის გამო). იტალიის ნებისმიერ მოქალაქეს, რომელსაც ჰქონდა უკეთესი კომპეტენცია და ჩემთან მუშაობის სურვილი, შეეძლო ჰქონოდა იგივე შანსი ემუშავა იმავე ადგილზე. გარდა ამისა, ვიხდი სათანადო გადასახადს და წვლილი შევიტან საზოგადოების წინსვლაში. ამდენად, ანას მტკიცება, რომ მე ტვირთად ვიქცევი იტალიის სახელმწიფოს ეკონომიკისთვის, არ ამართლებს იმ მიზეზების გამო.
კუთვნილება: მიუხედავად იმისა, რომ თავდაპირველად ერიტრეის კულტურას ვეკუთვნი, მაინც ვცდილობ იტალიურ კულტურაში ათვისებას. იტალიის მთავრობამ მომცა ადამიანის უფლებების შესაბამისი დაცვა. მინდა პატივი ვცე და ვიცხოვრო იტალიურ კულტურასთან ჰარმონიაში. ვგრძნობ, რომ ვეკუთვნი ამ კულტურას, რადგან მასში ყოველდღიურად ვცხოვრობ. აქედან გამომდინარე, არაგონივრული ჩანს ჩემი ან საზოგადოების სხვა ლტოლვილების განდევნა იმის გამო, რომ ჩვენ გვაქვს განსხვავებული კულტურული წარმომავლობა. მე უკვე ვცხოვრობ იტალიური ცხოვრებით იტალიური კულტურის მიღებით.
მედიაციის პროექტი: მედიაციის საქმის შესწავლა შემუშავებული ნატან ასლეიკი, 2017
