Documenta nuper-inventa de Genocide Armenorum

Res certissimum est et historia memoriae proditum quod anno 1915-16 Armeni homines in Imperio Ottomanico viventes genocidia subiecta sunt. Si praesens regimen Turciae respuit crimen plus quam abhinc centum annos, fit accessio crimini. Cum homo vel status crimen admittere non potest, magis progressas civitates intervenire necesse est. Hae sunt civitates quae violationes iurium humanorum alte ponunt et earum praeventio cautio pacis fit. Quod anno 1915-1916 factum est in Turcia Ottomanica, tamquam crimen genocidis obnoxium reatus criminalis, cum omnibus articulis Conventionis in praeventionis et poenis Criminis Genocidis est aequata est. Raphael enim Lemkin definitionem vocabuli "genocidis" pro criminibus et violationibus ab Ottomanico Turcia anno 1915 commissis composuit (Auron, 2003, p. 9). Ideo machinae quae praeventionem criminum contra humanitatem committunt, eorumque futuram eventum necnon processus pacifici, per praeteritorum criminum damnationem effici debent.       

Argumentum studii huius inquisitionis est documentum officiale Ottomanicum tres paginas complectens (f. 3). Documentum a Ministerio Turcico Foreign Negotiis conscriptum est et ad secundum Dicasterii responsales res perditas missus est tamquam relatio in qua informationes de captivitate trimestre (a die 25 Maii ad 12 Augusti) (f.3). Informationes generales continet, ordinatio exsilii Armenorum, processus deportationum et itinera per quae deportati Armeni. Praeterea notitias continet circa finem harum actionum, officiorum officialium in deportationibus, significat Imperium Ottomanicum ad abusionem rerum Armeniorum ordinandam, ac singula de processu Turkificationis Armenorum per distribuendos filios Armenos. ad familias Turcicas easque in religionem islamicam convertendo (f.3)․

Unicum est fragmentum, quia ordines continet antea numquam in aliis documentis comprehensus. Praesertim informationes habet in consilio ut homines Turcorum in domibus Armenorum componendis qui propter bellum Balcanicum migraverunt. Hoc est primum documentum officiale Imperii Ottomanici quod formaliter enuntiat quidquid supra saeculum notum est. Adest una ex iis unicae instructiones;

12 Maii 331 (25 Maii 1915), Cryptogrammum: Sub depopulatione Armeniorum [pagorum], paulatim numerus hominum et nomina villarum certiores fieri debent. Loca Armeniorum populata a migrantibus Musulmanis restitui debent, quorum coetus in Ancyra et Konya versantur. Ab Iconio, ad Adana et Diarbekir (Tigranakert) et ab Ancyra ad Sivas (Sebastia), Caesaream (Kayseri) et Mamuret-ul Aziz (Mezire, Harput) mittendae sunt. Ad hoc speciale propositum, ad loca memorata emigrantes mitti debent. Ad hoc mandatum recipiendi migrantes ex memoratis districtibus praedictis modis et modis movere debent. Cum hoc eius effectio notificamus. (f.3)

Si quaeramus homines qui superstites sunt genocidia vel commentarias suas legerunt (Svazlian, 1995), veniemus cum multis testimoniis quae eodem modo scripta sunt, ut illi nos gerentes, vi liberos nostros a nobis auferentes, surripientes. filias nostras dans nostris hospitiis in musulmanos migrantibus. Hoc est testimonium per testimonium, quod res memoratur in memoriam, que translata est de generatione in generationem per sermones, sicut per memoriam geneticam. Haec documenta sola sunt testimonia officialia Genocidis Armeni. Alterum documentum Matenadaran examinatum est cryptogrammum circa subrogationem Armenorum (die 12 maii 1915 et die 25 mensis Maii anno 1915 in Calendario Gregoriano).

Et ideo duo magnalia considerari oportet. Armeni duabus tantum horis post legem reponendam promulgarunt. Si ergo filius dormientis fuerit evigilatus, si mulier parit, debuit ducere viam, et si puer parvulus in flumine nataret, mater non expectata prolis exire debuit.

Secundum hunc ordinem, loca specifica, castra vel directio non specificata sunt in deportandis Armeniis. Nonnulli investigatores demonstrant certum consilium non repertum esse cum documenta ad Genocidium Armenum pertinentia explorarent. Sed certum est consilium, quod notitias habet de obsessione Armenorum ab uno loco ad alium, necnon ordines ad victum, accommodationem, medicinam et alia necessaria, dum eas deportat, providendi. Nam movens ad locum B, necessarium est tempus X, quod rationale est et corpus humanum superesse potest. Non est talis dux vel talis. Homines protinus e domibus suis expulsi, viae subinde mutatae directiones non habent finem. Alterum consilium fuit hominibus adflictio et mors persequendo et cruciando. Parallelum ad obsessionem imperium Turcicum adnotatione mensurae normae perfecit, ut mox post deportationem Armenorum migrantium transmutatio committee "iskan ve asayiş müdüriyeti" facile migrantibus Turcis resilire posset.

De minoribus, qui Turkified fieri debebant, commemorandum est, quod cum parentibus suis discedere non licebat. Decem milia orphanorum Armeniorum erant qui in domibus parentum vacuarum et sub animi motu flebant (Svazlian, 1995).

Ad filios Armenos, collectio Matenadaran Cryptogrammum habet (29 Iunii, 331 quod est 12 iulii 1915, Cryptogram-telegram (şifre)). "Fieri potest ut aliqui pueri in via ad deportationem et exilium supersint". Ad ea docendi et educandi causa, talibus oppidis et vicis, quae sunt financiale securae, inter familias notorum hominum ubi Armeni non vivunt, distribui debent. (f. 3).

Ex documento archivi Ottomanici (die 17 Septembris 1915) invenimus nos e medio Ancyra 733 (septem et triginta tres) mulieres et infantes Armenos in Eskişehir, ex Kalecik 257 deportatos, et ex Keskin 1,169 (DH.EUM 2. b)․ Id est quod filii harum familiarum omnino orphani sunt. Talibus locis Kalecik et Keskin, quae minimam aream habent, 1,426 filii nimis sunt. Iuxta idem documentum invenimus memoratos filios institutis islamicis distributos (DH.EUM. 2. Şb)․ Dicendum est quod memoratum documentum informationes de pueris sub quinque longis comprehendit considerantes consilium Turkificationis filiorum Armenorum sub quinque annos conscriptum esse pro pueris (Raymond, 2011) Logica post hoc consilium cura fuit quod filii quinque maiores quam quinque singularia facinoris recordabuntur in futuro. Ita Armenii sine liberis, profugo aegritudine animi et corporis. Hoc crimen contra humanitatem damnandus est. Ad has postremas revelationes probandas, hac occasione unum filum ministerii rerum internarum, iterum ex collectione Matenadaran, commemoramus.

15 Iulii 1915 (1915 Iulii 28). Litterae officialis: "A primordiis in Imperio Ottomanico inhabitatae Muslim villae parvae et retrogradae propter humanitatem longe absunt. Et hoc est contra positionem nostram secundum quam oportet multiplicari et augeri numerum Sarracenorum. Artes mercatorum ac artificium excolere debent. Itaque necesse est incolas Armeniorum vicos depopulatos, quae olim ab centum ad centum quinquaginta domibus fuerant. Applicare statim: Post sedem eorum, villae adhuc vacuae mansurae sunt ut subcriptio ita ut postea etiam ipsi cum migrantibus et tribus musulmanis restituantur (f. 3).

Quaenam igitur ratio fuit ad exsequendum paragraphum praedictam? Peculiaris institutio in imperio Ottomanico adhibita esse solebat "Deportation and TRANSMIGRATIO Directoratus". Genocidia ordinatio cum commissione bonorum possessorium cooperata erat. Is adnotationem Armeniorum domorum impleverat et indices congruentes fecerat. Hic igitur est principalis ratio transmigrationis Armeniorum ob quam gens tota in eremis consumpta est. Sic primum exemplum deportationis datas est die 1915 mensis Aprilis anno 22 et documentum novissimum in manu subest die 1915 mensis Octobris anno XNUMX datum. Postremo quando fuit initium vel finis translationis vel quis finis?

Claritas nulla est. Unicum notum est homines continue acti, directiones suas mutare, quantitatem coetuum et etiam sodalium coetuum: puellas separatim, adultos, liberos, infantes quinquennium, singulos coetus separatim. Et in via constanter convertere cogebantur.

Ordo secretus a Talyat Pasha subscriptus, die 22 mensis Octobris, ad 26 provincias missus est cum tali informatione: "Iussus Talyat si qui sunt casus conversionis post deportationem, si probatae applicationes ex praetorio, obsessio irrita sit. et si iam possessio eorum alteri advenus data fuerit, in pristinum dominum reddatur. Conversio talium hominum accepta est» (DH. FR, 1915).

Ita, ex hoc apparet, publicas machinationes publicas machinationes Armenorum in imperio Ottomanico prius excogitatas esse quam Turcia in bellum traheretur. Tales actiones contra cives Armenos documenta erant calcare legem fundamentalem patriae in Constitutione enunciatam. Hoc in casu, documenta originalia Imperii Ottomanici indubitata et authentica esse possunt argumenta pro processu renovationis iurum victimarum Armeniorum genocidia calcatorum.