Conflictus ethnicus et religiosus: Quomodo possumus adiuvare?

Yacouba Isaac Zida
Yacouba Isaac Zida, princeps rei publicae prior et princeps minister Burkina Faso

Introduction

Tibi omnes praesentiam tuam sincere gratias agere vellem, magni aestimata Tabula ICERM meque. Gratias ago amico meo Basilio Ugorji, ob dedicationem ad ICERM et assiduum auxilium, novis praesertim membris, sicut meipsum. Gubernatio eius per processum cum biga integrare mihi licuit. Id enim, mihi gratissimum ac felicem esse ICERM membrum.

Cogitatio mea est communicare aliquas cogitationes de conflictibus ethnicis et religiosis: quomodo fiant et quomodo eas efficaciter componant. Hac de re duos casus specificos constituam: India et Côte d'Ivoire.

In mundo vivimus, ubi discrimina quotidie tractamus, quidam ex eis in conflictationes violentas evadunt. Huiusmodi eventus causant dolorem humanum et plures consectaria relinquent, inter mortem, iniurias, et PTSD (Post Traumatica Accentus Disorder).

Pugnarum illarum natura variatur in condicionibus oeconomicis, rebus geopoliticis, quaestionibus oecologicis (maxime ob inopiam resource), conflictationes identitatis fundatae, ut genus, ethnicitas, religio, cultura et multi alii.

Inter eos ethnicae et religiosae conflictus historicam quandam controversiam proponendi habet, nempe: 1994 Genocidia contra Tutsis in Rwanda 800,000 victimarum sumptus (source: Marijke Verpoorten); 1995 Srebenica, ex- Iugoslavia conflictus 8,000 Saracenorum necans (source: TPIY); tensio religiosa in Xinjiang inter Uighurs Sarraceni et Hans regimen Sinensium sustentatur; persecutionem Iraki Kurdicae communitatum anno 1988 (usus est gaz contra populum Kurdish in urbe Halabja (fons: https://www.usherbrooke.ca/); contentiones ethnoreligiosas in India ..., pauca nominare.

Hae pugnae etiam valde implicatae sunt et provocantes ad componendum, exempli gratia, certamen Arabum-Israeli in Medio Oriente, quod est unum e longinquissimis et multiplicibus pugnis in mundo.

Tales conflictus longius perdurant quia in avitis narrationibus alte insita sunt; hereditavit autem eos in generationem et generationem faciens provocantes in finem. Licet diu antequam homines cum oneribus et cupiditatibus praeteritorum procedere consentiunt.

Frequentius nonnulli politici religione et ethnicitate utuntur ut instrumenta machinationis. Hi politici lacus politici vocantur qui diverso consilio utuntur ad opinionem mutandam et homines terrent, ut eos sentiant minas esse illis vel coetus specificos. Solus exitus est agere dum suas reactiones tamquam pugnam superesse (source: François Thual, 1995).

Causa Indiae (Christophe Jaffrelot, 2003)

Anno 2002, status Gujarat violentiam expertus est inter plures Prohibeo (89%) et minoritas musulmanorum (10%). Interfaith tumultus recurrentes erant et dixerim etiam structuras in India factas esse. Studium Jaffrelot elucidat quod saepissime seditiones in vigilia electionum fiant ob nimium pressionem inter coetus religiosos, politicos, et politici etiam ad persuadendum suffragatores argumentis religiosis operam dabunt. In illo conflictu, musulmani ab intus conspiciuntur quinta columna (proditores) qui securitatem Prohibeo minantur dum conscientia cum Pakistania habent. Ex altera parte, factiones nationalisticae nuntiis anti-Muslims disseminant et sic motum nationis nationis usum pro suis beneficiis in comitiis creant. Non solum quod factiones politicae ob eiusmodi condiciones reprehenduntur quia magistratus civitatis sunt etiam responsabiles. In hoc genere conflictus, ministri civitatis nituntur opinionem in suo favore ponere, ergo studiose Prohibeo maioris suffragandi. Quam ob rem interpellationes vigilum et exercitus in seditionibus sunt minimae et tarde valde et interdum post seditiones et damna gravissimas serius ostendunt.

Aliquot nationes Hinduisticae, hae seditiones occasiones sunt musulmanos ulciscendi, interdum valde opulenti et significantes usurpatores indigenarum Prohibeo reputaverunt.

Case of Eburnea (Phillipe Hugon, 2003)

Secundus casus disceptare volo est conflictus in Côte d'Ivoire ab anno 2002 ad 2011. Relationi fui cum regimen et rebelles pacti pacis in Ouagadougou die 4 Martii 2007 signavit.

Haec conflictio descripta est conflictus inter Mahumetanos Dioulas ab Septentrione et Christianis Meridionalibus. Per sex annos (2002-2007), terra in septentrionem divisa est, a rebellibus sustentata incolarum Septentrionalium et Meridionalium, a regimine regente. Conflictus, etsi similis conflictus ethnoreligious apparet, necesse est notare quod non est.

Discrimen primum incepit anno 1993 cum pristinus praesidens Félix Houphouët Boigny mortuus est. Primus minister Alassane Ouattara eum reponere voluit, constitutionem referens, sed non evenit quo modo cogitavit, et ei successit praeses parlamenti Henry Konan Bédié.

Bédié deinde duobus annis post, anno 1995, comitia ordinat, sed Alassane Ouattara e certamine (per praestigias legales…) exclusa est.

Sex annis post, anno 1999 Bédié depulsus est in certamine a iuvenibus septentrionalibus militibus fidelissimo Alassane Ouattara ductus. Eventus secuta est comitia ab putschistis MM instituta, et Alassane Ouattara iterum exclusa est, permittens Laurentius Gbagbo ad comitia concilianda.

Post hoc, anno 2002, rebellio contra Gbagbo facta est, et prima postulatio rebellium in processu populari inclusio fuit. Illi successit cogente imperium ad electiones anno 2011 ordinandas in quibus Alassane Ouattara permissum est ut candidatus participaret et deinde vicit.

In hoc casu quaesitio potestatis politicae causa fuit certaminis quae in rebellionem armata versa est et plus quam decem milia hominum occidit. Praeterea ethnicitas et religio militantes solum ad persuadendum, nominatim in regionibus pagis, humiles educati sunt.

In plerisque ethnicis et religiosis contentionibus instrumentalis ethnicitatis et religionum tensiones elementum est mercaturae in servitute lacus politici, quo actores, pugnatores, et facultates movendi sunt. Ii sunt igitur qui definiunt quam rationem afferant ad sua proposita consequenda.

Quid vis ut faciam?

Duces communitatis in multis locis vestigia retro secuti sunt duces politici nationalis defectus. Hoc est positivum. Attamen adhuc longum est iter aedificare fiduciae ac fiduciae apud incolas locales, et pars provocationum est defectus personarum idoneis ad conflictus solutionis machinationes tractandas.

Quisquis potest esse princeps in stabilis periodis, sed proh dolor, ob multiplices casus in et in eventis, necesse est eligere idoneos duces communitatis et nationum. Principes qui suam missionem efficaciter adimplere possunt.

Conclusio

Scio hanc thesin multis reprehensionibus obnoxiam esse, sed hoc modo admonere nos volo: causas in pugnis non sunt quae in primis apparent. Altius fodere debeamus antequam intellegamus quae vere pugnas fovent. In multis casibus, certationes ethnoreligiosae tantum adhibentur ad obtegendas quasdam ambitiones et incepta politica.

Nostrum igitur est tamquam pacifici in quolibet conflictu cognoscere qui actores evolutionis sint et quid eorum commoda sint. Quamvis id facile non sit, essentiale est continuos instituere et experientiam cum ducibus communibus communicare, ne conflictus (in optimis casibus) componantur vel ubi iam evaserint.

Hac nota, credo, ICERM, Centrum Internationalis pro Mediatione Ethno-Religiosa, est optima machina ad adiuvandum nos adiuvandum ad sustineri posse, cum duces politici et communitatis ad scientiam et experientiam communicandam.

Tibi gratias ago pro attentione tua, quod spero fore nostris disputationibus fundamentum. Et iterum gratias ago quod me in theam excepisset et me permitteret me esse partem admirandi itineris pacifici.

Circa qui loquor

Yacouba Isaac Zida senior erat praefectus exercitus in Burkina Faso ad gradum Generalem.

In multis regionibus Mauritania, Cameroon, Taiwan, Gallia et Canada eruditus est. Etiam particeps fuit programmatis Artium Specialium in communi apud Universitatem in Tampa, Florida, Iunctus Civitas.

Post hominum motus in Burkina Faso mense Octobri 2014, Dominus Zida ab exercitu constitutus est princeps Civitatis Burkina Faso interim ut consultationem duceret quae evenit in nominatione ducis transitus togatus. Dominus Zida tunc factus est primus minister mense Novembri 2014 per imperium civilian transitus.

Descendit mense Decembri 2015 postquam Burkina Faso electionem liberatissimam gessit. Cum Februario 2016 Dominus Zida in Ottawa, Canada, cum familia sua vixit. Statuit redire ad scholam pro Ph.D. in conflictu Studiorum. Eius investigationes utilitates in Sahel regione terrorismi inferuntur.

Download testimonii Agenda

Oratio Keynote reddita a Yacouba Isaac Zida, principe rei publicae pristino et Primo Ministro Burkina Faso, in conventu Centri Internationalis de Mediatione Ethno-Religiosa, Antverpiae, die 31 Octobris 2021 .
Share

Related Articles

Conversio ad Islam et ethnicam nationalismum in Malaysia

Haec charta segmentum est maioris rei inquisitionis quae ortum habet nationalismi ethnici Malaysia et primatum in Malaysia. Dum ortus gentiliciis nationis Malaeiae variis factoribus tribui potest, charta haec specialiter ad legem conversionis islamicae in Malaysia intendit et utrum sententiam dominationis Malay ethnicae confirmavit necne. Malaysia est terra multi-ethnica et multi-religiosa quae libertatem suam anno 1957 ex Britannia consecuta est. Malays cum maxima ethnica caterva semper religionem Islamicam partem ac partem identitatis suae aestimaverunt, quae eas ab aliis catervalibus ethnicis separat, quae durante imperio coloniae Britanniae in patriam redactae sunt. Dum religio officialis Islam est, Constitutio permittit alias religiones a Malaysianis non Malayensibus pacifice exercendas, nempe ethnicos Sinenses et Indos. Autem, lex islamica, quae matrimonia musulmanorum in Malaysia gubernat, mandavit ut non-Muslims ad Islam convertendos se musulmanos nubere velint. In hac charta contendo legem conversionis islamicae adhibitam esse instrumentum ad confirmandam opinionem nationalismi ethnici Malaysi in Malaysia. Praevia notitia collecta sunt ex colloquiis cum Malay Musulmanis, qui matrimonio non-Malays sunt. Eventus demonstraverunt plures colloquiorum Malaeorum considerare conversionem ad Islamica tamquam imperativam religionem islamicam et legem civitatis postulare. Praeterea nullam etiam rationem vident cur non-Malays recusaret convertendi ad Islam, tamquam super matrimonium, filii sponte habebuntur Malays tamquam per Constitutionem, quae etiam cum statu et privilegiis venit. Sententiae de non-Malays qui se ad Islam converterunt fundatae sunt in colloquiis secundariis quae ab aliis viris doctis gestae sunt. Cum Musulmanus cum Malay esse coniungitur, multi non-Malays qui conversi sensum suum identitatis religiosae et ethnicae depraedantur, urgeri sentiunt ad amplectendam culturam ethnicam Malay. Dum conversionis lex mutanda sit difficilis, aperta interfidelis dialogos in scholis et in publicis sectoribus primus gradus hanc quaestionem occupare potest.

Share

Religiones in Igboland: Diversification, Relevance et Continentia

Religio una est phaenomenorum socialium cum certaminibus in hominum ubique terrarum certaminibus. Sicut sacrosanctum, ut videtur, religio non solum refert ad intellegendum quod cuiuslibet indigenae hominum existat, sed etiam consilium in contextu interethnico et progressus evolutionis momentum habeat. Testimonia historica et ethnographica in diversis manifestationibus et nomenclaturae phaenomeni religionis abundant. Gens Igbo in Nigeria Australi, in utraque parte fluminis Nigri, una est e maximis coetibus culturae entrepreneurialis in Africa nigra, cum fervore religionis indubitato, qui progressionem sustinebilem et interethnicis commerciis intra traditum fines suos implicat. Sed religiosa Igboland perpetuo mutatur. Usque ad annum 1840, religio dominans Igbo indigena vel tradita erat. Minus quam post duo decennia, cum actio missionalis christiana in provincia incohata est, nova vis emissa est quae tandem indigenam religiosam areae campum reconfigurabat. Christianismus crevit ad illius principatum obtinendum. Ante saeculum christianitatis in Igboland, Islam aliaeque fidei minus hegemonicae ortae sunt certatim contra religiones indigenas Igbo et Christianismum. Haec charta diversificationem religiosam et functionem eius congruentiam ad harmoniam evolutionis in Igboland indagat. Notitiam trahit ab operibus editis, colloquiis, artificiis. Arguit quod, sicut novae religiones emergunt, Igbo topiorum religiosus pergit ad variandum et/vel adaptandum, vel propter inclusivam vel exclusivam inter religiones exsistentes et emergentes, Igbo salvos.

Share