Keperluan untuk Penilaian Konflik Berkenaan Esplanade Suci Baitulmaqdis
Pengenalan
Di dalam sempadan Israel yang banyak dipertikaikan terletak Esplanade Suci Jerusalem (SEJ).[1] Rumah Temple Mount/Noble Sanctuary, SEJ ialah tempat yang telah lama dianggap suci oleh orang Yahudi, Muslim dan Kristian. Ia adalah kawasan tanah yang dipertikaikan, di pusat bandar, dan dilapisi dengan kepentingan agama, sejarah dan arkeologi purba. Selama lebih daripada dua milenium, orang telah hidup, menakluki, dan membuat ziarah ke tanah ini untuk menyuarakan doa dan iman mereka.
Kawalan SEJ mempengaruhi identiti, keselamatan, dan kerinduan rohani sebilangan besar orang. Ia merupakan isu teras konflik Israel-Palestin dan Israel-Arab, yang menyumbang kepada ketidakstabilan serantau dan global. Sehingga kini, perunding dan bakal pendamai gagal untuk mengakui komponen SEJ konflik sebagai pertikaian mengenai tanah suci.
Penilaian konflik SEJ mesti dilakukan untuk menjelaskan kemungkinan dan halangan untuk mewujudkan keamanan di Baitulmaqdis. Penilaian itu akan merangkumi perspektif pemimpin politik, pemimpin agama, orang awam yang taat, dan ahli sekular masyarakat. Dengan menerangi isu teras ketara dan tidak ketara, penilaian konflik SEJ akan memberikan pandangan dan cadangan untuk penggubal dasar, dan, yang paling penting, menyediakan asas untuk rundingan masa depan.
Keperluan untuk Penilaian Konflik Pengantara
Walaupun berdekad-dekad usaha, rundingan untuk perjanjian damai komprehensif untuk menyelesaikan konflik Israel-Palestin telah gagal. Dengan perspektif Hobbesian dan Huntingtonian tentang agama, perunding dan pengantara utama yang terlibat dalam proses damai setakat ini gagal menangani dengan sewajarnya komponen tanah suci konflik itu.[2] Penilaian konflik pengantara diperlukan untuk menentukan sama ada kemungkinan wujud untuk membangunkan penyelesaian kepada isu ketara SEJ, dalam konteks suci mereka. Antara dapatan penilaian itu ialah penentuan kebolehlaksanaan memanggil pemimpin agama, pemimpin politik, orang yang taat, dan sekular untuk terlibat dalam rundingan musyawarah yang bertujuan untuk mewujudkan gabungan sivik-keadaan apabila pihak yang bertikai terikat, walaupun terus memegang kepercayaan yang berbeza. , dengan melibatkan diri secara mendalam dalam isu akar konflik mereka.
Jerusalem sebagai Isu Kebuntuan
Walaupun biasa bagi pengantara pertikaian yang kompleks untuk membina momentum untuk mencapai persetujuan mengenai isu-isu yang kelihatan sukar diselesaikan dengan mencapai persetujuan tentatif mengenai perkara yang kurang sukar, isu-isu SEJ nampaknya menghalang perjanjian mengenai perjanjian damai komprehensif untuk konflik Israel-Palestin. Oleh itu, SEJ mesti ditangani sepenuhnya pada awal rundingan untuk membolehkan perjanjian berakhir konflik mungkin. Penyelesaian kepada isu SEJ mungkin, seterusnya, memaklumkan dan memberi kesan penyelesaian kepada komponen konflik yang lain.
Kebanyakan analisis kegagalan rundingan Camp David 2000 termasuk ketidakupayaan perunding untuk mendekati isu yang berkaitan dengan SEJ dengan berkesan. Perunding Dennis Ross mencadangkan bahawa kegagalan untuk menjangkakan isu-isu ini menyumbang kepada keruntuhan rundingan Camp David yang diadakan oleh Presiden Clinton. Tanpa persediaan, Ross mengembangkan pilihan dalam kepanasan rundingan yang tidak dapat diterima oleh Perdana Menteri Barak mahupun Pengerusi Arafat. Ross dan rakan-rakannya juga menyedari bahawa Arafat tidak boleh melakukan sebarang perjanjian berkaitan SEJ tanpa sokongan daripada dunia Arab.[3]
Malah, dalam menjelaskan kedudukan Camp David Israel kemudiannya kepada Presiden George W. Bush, Perdana Menteri Israel Ehud Barak berkata, “Gunung Kuil adalah tempat lahirnya sejarah Yahudi dan tidak mungkin saya akan menandatangani dokumen yang memindahkan kedaulatan ke atas Gunung Kuil. kepada rakyat Palestin. Bagi Israel, itu akan menjadi pengkhianatan kepada Tempat Mahakudus.”[4] Kata-kata perpisahan Arafat kepada Presiden Clinton pada akhir rundingan adalah sama konklusif: “Untuk memberitahu saya bahawa saya perlu mengakui bahawa terdapat sebuah kuil di bawah masjid? Saya tidak akan pernah berbuat demikian.”[5] Pada tahun 2000, Presiden Mesir ketika itu Hosni Mubarak memberi amaran, "sebarang kompromi ke atas Baitulmaqdis akan menyebabkan wilayah itu meletup dengan cara yang tidak dapat dikawal, dan keganasan akan bangkit semula."[6] Pemimpin sekular ini mempunyai sedikit pengetahuan tentang kuasa simbolik Esplanade Suci Baitulmuqaddis untuk rakyat mereka. Tetapi mereka kekurangan maklumat yang diperlukan untuk memahami implikasi cadangan itu, dan yang paling penting, mereka tidak mempunyai kuasa untuk mentafsirkan ajaran agama yang memihak kepada keamanan. Cendekiawan agama, pemimpin agama, dan penganut yang sederhana akan memahami keperluan untuk bergantung kepada pihak berkuasa agama untuk sokongan sepanjang perbincangan tersebut. Jika sebelum rundingan, penilaian konflik telah mengenal pasti individu tersebut dan menjelaskan kawasan yang matang untuk rundingan serta perkara yang perlu dielakkan, perunding mungkin telah meningkatkan ruang keputusan untuk bergerak.
Profesor Ruth Lapidoth menawarkan cadangan imaginatif semasa rundingan Camp David: "Penyelesaian beliau kepada pertikaian Temple Mount adalah untuk membahagikan kedaulatan ke atas tapak kepada komponen berfungsi seperti fizikal dan rohani. Oleh itu satu pihak mungkin mendapat kedaulatan fizikal ke atas Gunung, termasuk hak seperti mengawal akses atau kepolisan, manakala pihak yang lain memperoleh kedaulatan rohani, melibatkan hak untuk menentukan solat dan ritual. Lebih baik lagi, kerana kerohanian adalah yang lebih dipertikaikan di antara keduanya, Prof. Lapidoth mencadangkan agar pihak yang bertikai bersetuju dengan formula yang mengaitkan kedaulatan rohani ke atas Temple Mount kepada Tuhan.”[7] Harapannya ialah dengan mengandungi agama dan kedaulatan dalam konstruk sedemikian, perunding boleh mencari kemudahan mengenai isu-isu ketara yang berkaitan dengan tanggungjawab, kuasa dan hak. Seperti yang dicadangkan oleh Hassner, bagaimanapun, kedaulatan Tuhan mempunyai implikasi yang sangat nyata dalam ruang suci[8], sebagai contoh, kumpulan mana yang boleh solat di mana dan bila. Akibatnya, cadangan itu tidak mencukupi.
Ketakutan dan Sinisme terhadap Agama Menyumbang kepada Kebuntuan
Kebanyakan perunding dan pengantara tidak menggunakan komponen tanah suci konflik dengan sewajarnya. Mereka seolah-olah mengambil pengajaran daripada Hobbes, percaya bahawa pemimpin politik harus menggunakan kuasa yang diberikan oleh orang percaya kepada Tuhan, dan menggunakannya untuk menggalakkan kestabilan. Pemimpin Barat sekular juga kelihatan terkekang oleh kemodenan Huntington, takut akan ketidakrasionalan agama. Mereka cenderung melihat agama dalam satu daripada dua cara yang mudah. Agama sama ada bersifat peribadi, dan oleh itu harus kekal berasingan daripada perbincangan politik, atau begitu berakar umbi dalam kehidupan seharian sehingga ia bertindak sebagai keghairahan yang tidak rasional yang akan menggagalkan rundingan sepenuhnya.[9] Sesungguhnya, pada beberapa persidangan,[10] Rakyat Israel dan Palestin memainkan tanggapan ini, mencadangkan bahawa menamakan mana-mana komponen konflik sebagai berasaskan agama akan memastikan ia tidak dapat dikendalikan dan menjadikan penyelesaian mustahil.
Namun, usaha untuk merundingkan perjanjian damai yang komprehensif, tanpa input daripada penganut agama dan pemimpin mereka, telah gagal. Keamanan kekal sukar difahami, rantau ini kekal tidak menentu, dan penganut agama ekstremis terus mengancam dan melakukan tindakan ganas dalam percubaan untuk mendapatkan kawalan SEJ untuk kumpulan mereka.
Kepercayaan terhadap sinis Hobbes dan kemodenan Huntington nampaknya membutakan pemimpin sekular terhadap keperluan untuk melibatkan orang yang taat, mempertimbangkan kepercayaan mereka, dan memanfaatkan kuasa politik pemimpin agama mereka. Tetapi Hobbes juga berkemungkinan akan menyokong penglibatan pemimpin agama dalam mencari penyelesaian bagi isu-isu ketara SEJ. Dia tahu bahawa tanpa bantuan ulama, orang beriman tidak akan tunduk kepada resolusi berkaitan isu tanah suci. Tanpa input dan bantuan daripada ulama, orang yang taat akan terlalu bimbang dengan "ketakutan yang ghaib" dan kesan kepada keabadian di akhirat.[11]
Memandangkan agama berkemungkinan menjadi kuasa yang kuat di Timur Tengah untuk masa hadapan yang boleh dijangka, pemimpin sekular perlu mempertimbangkan cara melibatkan pemimpin agama dan penganut dalam mencari penyelesaian isu berkaitan Baitulmaqdis sebagai sebahagian daripada usaha untuk menyelesaikan masalah yang menyeluruh. -perjanjian konflik.
Namun, belum ada penilaian konflik yang dijalankan oleh pasukan pengantara profesional untuk membezakan isu SEJ yang ketara dan tidak ketara yang perlu dirundingkan, dan melibatkan pemimpin agama yang mungkin perlu membantu membina penyelesaian dan mewujudkan konteks untuk menjadikan penyelesaian tersebut boleh diterima. kepada penganut agama. Analisis konflik intensif tentang isu, dinamik, pihak berkepentingan, konflik kepercayaan, dan pilihan semasa mengenai Esplanade Suci Baitulmaqdis diperlukan untuk berbuat demikian.
Pengantara dasar awam secara rutin menjalankan penilaian konflik untuk menyediakan analisis mendalam tentang pertikaian yang kompleks. Analisis adalah persediaan untuk rundingan intensif dan menyokong proses rundingan dengan mengenal pasti tuntutan sah setiap pihak yang bebas daripada pihak lain, dan menerangkan tuntutan tersebut tanpa pertimbangan. Temu bual mendalam dengan pihak berkepentingan utama membawa perspektif bernuansa ke permukaan, yang kemudiannya disintesis menjadi laporan yang membantu merangka situasi keseluruhan dari segi yang boleh difahami dan boleh dipercayai oleh semua pihak dalam pertikaian.
Penilaian SEJ akan mengenal pasti pihak yang mempunyai tuntutan kepada SEJ, menerangkan naratif berkaitan SEJ mereka dan isu utama. Temu bual dengan pemimpin politik dan agama, paderi, ahli akademik, dan penganut agama Yahudi, Islam dan Kristian, akan menghasilkan pemahaman yang berbeza-beza tentang isu dan dinamik yang berkaitan dengan SEJ. Penilaian akan menilai isu dalam konteks perbezaan iman, tetapi bukan konflik teologi yang luas.
SEJ memberikan fokus yang nyata untuk membawa perbezaan kepercayaan ke permukaan melalui isu seperti kawalan, kedaulatan, keselamatan, akses, doa, penambahan dan penyelenggaraan, struktur dan aktiviti arkeologi. Peningkatan pemahaman tentang isu ini mungkin menjelaskan isu sebenar yang dipertikaikan dan, mungkin, peluang untuk penyelesaian.
Kegagalan berterusan untuk memahami komponen agama konflik dan kesannya terhadap keseluruhan konflik Israel-Palestin hanya akan mengakibatkan kegagalan berterusan untuk mencapai keamanan, seperti yang dibuktikan oleh keruntuhan proses damai Kerry, dan keganasan yang mudah diramalkan, mengakibatkan keganasan dan ketara. ketidakstabilan yang diikuti.
Menjalankan Penilaian Konflik Pengantara
Kumpulan Penilaian Konflik SEJ (SEJ CAG) akan merangkumi pasukan pengantara dan majlis penasihat. Pasukan pengantaraan akan terdiri daripada pengantara yang berpengalaman dengan pelbagai latar belakang agama, politik dan budaya, yang akan berkhidmat sebagai penemuduga dan membantu dengan pelbagai aktiviti termasuk mengenal pasti orang yang ditemuduga, menyemak protokol temu bual, membincangkan penemuan awal, dan menulis dan menyemak draf laporan penilaian tersebut. Majlis penasihat itu akan merangkumi pakar substantif dalam agama, sains politik, konflik Timur Tengah, Baitulmaqdis dan SEJ. Mereka akan membantu dalam semua aktiviti termasuk menasihati pasukan pengantara dalam menganalisis keputusan temu bual.
Mengumpul Penyelidikan Latar Belakang
Penilaian akan dimulakan dengan penyelidikan mendalam untuk mengenal pasti dan merungkai pelbagai potensi perspektif yang dimainkan di SEJ. Penyelidikan akan menghasilkan maklumat latar belakang untuk pasukan dan titik permulaan untuk mencari orang yang boleh membantu mengenal pasti orang yang ditemuduga awal.
Mengenalpasti Orang yang Ditemuduga
Pasukan pengantaraan akan bertemu dengan individu, yang dikenal pasti oleh SEJ CAG daripada penyelidikannya, yang akan diminta untuk mengenal pasti senarai awal orang yang ditemuduga. Ini mungkin termasuk pemimpin formal dan tidak formal dalam agama Islam, Kristian dan Yahudi, ahli akademik, ulama, pakar, ahli politik, diplomat, orang awam, orang awam dan media. Setiap orang yang ditemuduga akan diminta untuk mengesyorkan individu tambahan. Kira-kira 200 hingga 250 temu bual akan dijalankan.
Menyediakan Protokol Temuduga
Berdasarkan kajian latar belakang, pengalaman penilaian lepas dan nasihat daripada pasukan penasihat, SEJ CAG akan menyediakan protokol temu duga. Protokol ini akan menjadi titik permulaan dan soalan akan diperhalusi sepanjang temu bual untuk mengakses pemahaman mendalam orang yang ditemuduga tentang isu dan dinamik SEJ dengan lebih berkesan. Soalan-soalan akan menumpukan pada naratif setiap orang yang ditemu bual, termasuk maksud SEJ, isu utama dan komponen tuntutan kumpulan mereka, idea tentang menyelesaikan tuntutan bercanggah SEJ dan sensitiviti mengenai tuntutan orang lain.
Menjalankan temu ramah
Ahli pasukan pengantaraan akan menjalankan temu bual bersemuka dengan individu di seluruh dunia, kerana kelompok orang yang ditemuduga dikenal pasti di lokasi tertentu. Mereka akan menggunakan persidangan video apabila temu bual bersemuka tidak dapat dilaksanakan.
Ahli pasukan Pengantaraan akan menggunakan protokol temu bual yang disediakan sebagai panduan dan menggalakkan orang yang ditemuduga untuk memberikan cerita dan pemahamannya. Soalan akan berfungsi sebagai gesaan untuk memastikan bahawa orang yang ditemuduga mendapat pemahaman tentang apa yang mereka cukup tahu untuk bertanya. Di samping itu, dengan menggalakkan orang ramai untuk menceritakan kisah mereka, pasukan pengantara akan mempelajari banyak perkara tentang perkara yang mereka tidak tahu untuk bertanya. Soalan akan menjadi lebih canggih sepanjang proses temu duga. Ahli pasukan Pengantaraan akan menjalankan temu bual dengan mudah tertipu, bermakna menerima sepenuhnya semua yang dikatakan dan tanpa pertimbangan. Maklumat yang diberikan akan dinilai secara relatif kepada maklumat yang diberikan di seluruh orang yang ditemu bual dalam usaha untuk mengenal pasti tema umum serta perspektif dan idea yang unik.
Menggunakan maklumat yang dikumpul semasa temu bual, SEJ CAG akan menganalisis setiap isu ketara dalam konteks yang berasingan bagi ajaran dan perspektif setiap agama, serta bagaimana perspektif tersebut dipengaruhi oleh kewujudan dan kepercayaan agama lain.
Semasa tempoh temu duga, SEJ CAG akan sentiasa berhubung dan kerap untuk menyemak soalan, masalah dan ketidakkonsistenan yang dirasakan. Ahli akan menyemak penemuan, ketika pasukan pengantara membawa ke permukaan dan menganalisis isu kepercayaan yang kini masih tersembunyi di sebalik kedudukan politik, dan yang membingkaikan isu SEJ sebagai konflik yang sangat sukar dikawal.
Penyediaan Laporan Penilaian
Menulis Laporan
Cabaran dalam menulis laporan penilaian adalah untuk mensintesis sejumlah besar maklumat ke dalam pembingkaian konflik yang boleh difahami dan bergema. Ia memerlukan pemahaman yang dikaji dan diperhalusi tentang konflik, dinamik kuasa, teori dan amalan perundingan, serta keterbukaan dan rasa ingin tahu yang membolehkan pengantara belajar tentang pandangan dunia alternatif dan mengekalkan perspektif yang berbeza secara serentak.
Semasa pasukan pengantara menjalankan temu bual, tema mungkin akan muncul semasa perbincangan SEJ CAG. Ini akan diuji semasa temu duga kemudian, dan sebagai hasilnya, diperhalusi. Majlis penasihat akan menyemak draf tema dengan nota temu bual juga, untuk memastikan semua tema telah ditangani dengan teliti dan tepat.
Menggariskan Laporan
Laporan itu akan merangkumi elemen seperti: pengenalan; gambaran keseluruhan konflik; perbincangan mengenai dinamik mengatasi; senarai dan perihalan pihak berkepentingan utama; penerangan tentang naratif, dinamik, makna dan janji SEJ berasaskan kepercayaan setiap pihak; ketakutan, harapan, dan kemungkinan yang dirasakan setiap pihak mengenai masa depan SEJ; ringkasan semua isu; dan pemerhatian dan cadangan berdasarkan dapatan daripada penilaian. Matlamatnya adalah untuk menyediakan naratif kepercayaan berkaitan dengan isu SEJ yang ketara bagi setiap agama yang bergema dengan penganutnya, dan menyediakan penggubal dasar dengan pemahaman kritikal tentang kepercayaan, jangkaan dan pertindihan merentas kumpulan kepercayaan.
Semakan Majlis Penasihat
Majlis penasihat akan menyemak pelbagai draf laporan. Ahli tertentu akan diminta untuk memberikan ulasan dan ulasan yang mendalam tentang bahagian laporan yang berkaitan secara langsung dengan kepakaran mereka. Selepas mendapat ulasan ini, pengarang laporan penilaian utama akan membuat susulan dengan mereka, seperti yang diperlukan, untuk memastikan pemahaman yang jelas tentang semakan yang dicadangkan dan menyemak draf laporan berdasarkan ulasan tersebut.
Semakan Penemuduga
Selepas ulasan majlis penasihat telah disepadukan ke dalam draf laporan, bahagian berkaitan draf laporan akan dihantar kepada setiap orang yang ditemuduga untuk semakan. Komen, pembetulan dan penjelasan mereka akan dihantar semula kepada pasukan pengantara. Ahli pasukan kemudiannya akan menyemak setiap bahagian dan membuat susulan dengan orang yang ditemuduga tertentu melalui telefon atau persidangan video, seperti yang diperlukan.
Laporan Penilaian Konflik Akhir
Selepas semakan akhir oleh majlis penasihat dan pasukan pengantaraan, laporan penilaian konflik akan disiapkan.
Kesimpulan
Jika kemodenan tidak menghapuskan agama, jika manusia terus mempunyai "ketakutan kepada yang tidak kelihatan," jika pemimpin agama bermotifkan politik, dan jika ahli politik mengeksploitasi agama untuk tujuan politik, maka sudah tentu penilaian konflik terhadap Esplanade Suci Jerusalem diperlukan. Ia adalah satu langkah yang perlu ke arah rundingan damai yang berjaya, kerana ia akan mengusik isu dan kepentingan politik yang ketara di tengah-tengah kepercayaan dan amalan agama. Akhirnya, ia boleh membawa kepada idea dan penyelesaian yang tidak dibayangkan sebelum ini kepada konflik.
Rujukan
[1] Grabar, Oleg dan Benjamin Z. Kedar. Langit dan Bumi Bertemu: Esplanade Suci Jerusalem, (Yad Ben-Zvi Press, University of Texas Press, 2009), 2.
[2] Ron Hassner, Perang di Tanah Suci, (Ithaca: Cornell University Press, 2009), 70-71.
[3] Ross, Dennis. Kedamaian yang Hilang. (New York: Farrar, Straus dan Giroux, 2004).
[4] Menahem Klein, Masalah Baitulmaqdis: Perjuangan untuk Status Kekal, (Gainesville: University of Florida Press, 2003), 80.
[5] Curtius, Mary. “Tapak Suci Utama Antara Halangan kepada Keamanan Timur Tengah; Agama: Kebanyakan pertikaian Israel-Palestin berpunca daripada kawasan seluas 36 ekar di Jerusalem,” (Los Angeles Times, 5 September 2000), A1.
[6] Lahoud, Lamia. “Mubarak: kompromi Baitulmaqdis bermakna keganasan,” (Jerusalem Post, 13 Ogos 2000), 2.
[7] "Perbualan dengan Sejarah: Ron E. Hassner," (California: Institut Pengajian Antarabangsa, Acara Universiti California Berkeley, 15 Februari 2011), https://www.youtube.com/watch?v=cIb9iJf6DA8.
[8] Hassner, Perang di Tanah Suci, 86 – 87.
[9] Ibid, XX.
[10]"Agama dan Konflik Israel-Palestin," (Pusat Ulama Antarabangsa Woodrow Wilson, 28 Sept 2013),, http://www.wilsoncenter.org/event/religion-and-the-israel-palestinian-conflict. Tufts.
[11] Negretto, Gabriel L. Leviathan Hobbes. Kuasa Tuhan yang Tak Tertahankan, Analisis dan diritto 2001, (Torino: 2002), http://www.giuri.unige.it/intro/dipist/digita/filo/testi/analisi_2001/8negretto.pdf.
[12] Sher, Gilad. Just Beyond Reach: Rundingan Keamanan Israel-Palestin: 1999-2001, (Tel Aviv: Buku Miskal–Yedioth dan Buku Chemed, 2001), 209.
[13] Hassner, Perang di Tanah Suci.
Kertas kerja ini telah dibentangkan pada Persidangan Antarabangsa Tahunan Pertama Pengantaraan Ethno-Religius Antarabangsa mengenai Penyelesaian Konflik Etnik dan Agama dan Pembinaan Keamanan yang diadakan di New York City, Amerika Syarikat, pada 1 Oktober 1.
Title: “Keperluan untuk Penilaian Konflik Mengenai Esplanade Suci Jerusalem”
Penyampai: Susan L. Podziba, Pengantara Dasar, Pengasas dan Pengetua Pengantaraan Dasar Podziba, Brookline, Massachusetts.
Moderator: Elayne E. Greenberg, Ph.D., Profesor Amalan Undang-undang, Penolong Dekan Program Penyelesaian Pertikaian, dan Pengarah, Pusat Penyelesaian Pertikaian Hugh L. Carey, Pusat Pengajian Undang-undang Universiti St. John, New York.
