Nieuwjaarsboodschap 2014 van de voorzitter van de raad van bestuur

Geachte ICERM-leden,

Met de afsluiting van het jaar komt er een tijd voor reflectie, feest en belofte. We reflecteren op ons doel, vieren onze prestaties en genieten van de belofte om onze dienstverlening te verbeteren door te leren van de goede werken die onze missie inspireert.

Datgene waar we onze energie aan geven door middel van onze gedachten, woorden en daden, komt in natura naar ons terug. En dus zijn we, door de aard van onze gedeelde bedoelingen, interesses en idealen, verenigd voor een gemeenschappelijk doel. Zoals de begindagen van elke onderneming, hebben we dit jaar besteed aan het leren van onze weg, het vergaren van kennis en het testen van de wateren. Zoals uit het jaarverslag zal blijken, is er, terwijl we nog maar aan het begin van onze reis staan, al heel wat terrein betreden en is er een verbazingwekkende reeks initiatieven ontplooid. Dit alles blijft onze ontwikkeling leiden en onze plannen voor de toekomst vormgeven.

In geen enkele andere tijd van het jaar staan ​​zoveel mensen stil bij hun medemens en de gedeelde behoeften van de menselijke familie. Het is dus passend dat we aan het begin van een nieuw jaar onze toewijding aan elkaar, aan onze missie en aan degenen in nood hernieuwen, wetende dat ons potentieel alleen wordt beperkt door de grenzen van onze collectieve ervaring, het inzicht en de vindingrijkheid die we inzetten, en de tijd die we bereid zijn te investeren.

De komende maanden zullen we ons beschikbaar blijven stellen voor degenen die in het kruisvuur van gewelddadige conflicten terechtkomen, voor slachtoffers daarvan buiten hun schuld, en voor degenen die ervoor kiezen elkaar schade toe te brengen, gedreven door de haat die voortkomt uit onbegrip. En we zullen beschikbare informatie en nuttige hulpmiddelen blijven delen met degenen die zichzelf en anderen willen helpen door middel van onze groeiende bibliotheek, databases, cursussen, online boekrecensies, radio-uitzendingen, seminars, conferenties en consultatie.

Dit is geen kleine taak, en de ICRM van 2014 zal onze gecombineerde vaardigheden en talenten vereisen als we de inspanning willen leveren die zo'n cruciale missie verdient. Ik betuig mijn oprechte dank aan ieder van u voor het werk dat u in 2013 heeft geleverd; uw gezamenlijke prestaties spreken voor zich. Door gebruik te maken van de visie, inspiratie en compassie die ieder van jullie kan inbrengen, kunnen we de komende dagen grote vooruitgang verwachten.

Mijn oprechte goede wensen voor jou en de jouwen in het nieuwe jaar en een gebed voor vrede.

Dianna Wuagneux, Ph.D., voorzitter van de Raad van Bestuur, Internationaal Centrum voor Ethno-Religieuze Mediation (ICERM)

Delen

Gerelateerde artikelen

Religies in Igboland: diversificatie, relevantie en verbondenheid

Religie is een van de sociaal-economische verschijnselen met onmiskenbare gevolgen voor de mensheid waar dan ook ter wereld. Hoe heilig het ook lijkt, religie is niet alleen belangrijk voor het begrip van het bestaan ​​van welke inheemse bevolking dan ook, maar heeft ook beleidsrelevantie in de interetnische en ontwikkelingscontext. Historisch en etnografisch bewijsmateriaal over verschillende uitingen en nomenclaturen van het fenomeen religie is er in overvloed. De Igbo-natie in Zuid-Nigeria, aan beide zijden van de rivier de Niger, is een van de grootste zwarte ondernemende culturele groepen in Afrika, met een onmiskenbare religieuze hartstocht die duurzame ontwikkeling en interetnische interacties binnen haar traditionele grenzen impliceert. Maar het religieuze landschap van Igboland verandert voortdurend. Tot 1840 waren de dominante religie(s) van de Igbo inheems of traditioneel. Minder dan twintig jaar later, toen de christelijke missionaire activiteiten in het gebied begonnen, werd een nieuwe kracht ontketend die uiteindelijk het inheemse religieuze landschap van het gebied zou hertekenen. Het christendom groeide uit tot het in de schaduw stellen van de dominantie van laatstgenoemde. Vóór de honderdste verjaardag van het christendom in Igboland ontstonden de islam en andere, minder hegemonistische religies om te concurreren met de inheemse Igbo-religies en het christendom. Dit artikel volgt de religieuze diversificatie en de functionele relevantie ervan voor de harmonieuze ontwikkeling in Igboland. Het haalt zijn gegevens uit gepubliceerde werken, interviews en artefacten. Het stelt dat naarmate er nieuwe religies ontstaan, het religieuze landschap van de Igbo zal blijven diversifiëren en/of zich zal aanpassen, hetzij voor inclusiviteit, hetzij voor exclusiviteit tussen de bestaande en opkomende religies, voor het voortbestaan ​​van de Igbo.

Delen

Het opbouwen van veerkrachtige gemeenschappen: op kinderen gerichte verantwoordingsmechanismen voor de jezidi-gemeenschap na de genocide (2014)

Deze studie richt zich op twee wegen waarlangs verantwoordingsmechanismen kunnen worden nagestreefd in het post-genocidetijdperk van de Jezidi-gemeenschap: gerechtelijk en niet-gerechtelijk. Transitional Justice is een unieke kans na de crisis om de transitie van een gemeenschap te ondersteunen en een gevoel van veerkracht en hoop te bevorderen door middel van strategische, multidimensionale steun. Er bestaat bij dit soort processen geen ‘one size fits all’-benadering, en dit document houdt rekening met een verscheidenheid aan essentiële factoren bij het leggen van de basis voor een effectieve aanpak om niet alleen leden van de Islamitische Staat van Irak en de Levant (ISIL) vast te houden verantwoordelijk zijn voor hun misdaden tegen de menselijkheid, maar om de Jezidi-leden, en met name kinderen, in staat te stellen een gevoel van autonomie en veiligheid te herwinnen. Daarbij leggen onderzoekers de internationale standaarden van de mensenrechtenverplichtingen van kinderen uiteen, en specificeren welke relevant zijn in de Iraakse en Koerdische context. Door vervolgens de lessen te analyseren die zijn geleerd uit casestudy's van soortgelijke scenario's in Sierra Leone en Liberia, beveelt de studie interdisciplinaire verantwoordingsmechanismen aan die gericht zijn op het aanmoedigen van kinderparticipatie en bescherming binnen de Jezidi-context. Er worden specifieke mogelijkheden geboden waarop kinderen kunnen en moeten participeren. Interviews in Iraaks Koerdistan met zeven kinderen die de gevangenschap van IS hebben overleefd, hebben getuigenissen uit de eerste hand opgeleverd over de huidige hiaten in de zorg voor hun behoeften na de gevangenschap, en hebben geleid tot de creatie van militante ISIL-profielen, waarbij vermeende daders in verband werden gebracht met specifieke schendingen van het internationaal recht. Deze getuigenissen geven een uniek inzicht in de ervaringen van jonge jezidi-overlevenden, en wanneer ze worden geanalyseerd in de bredere religieuze, gemeenschaps- en regionale context, bieden ze duidelijkheid in holistische volgende stappen. Onderzoekers hopen een gevoel van urgentie over te brengen bij het opzetten van effectieve mechanismen voor overgangsjustitie voor de Jezidi-gemeenschap, en roepen specifieke actoren en de internationale gemeenschap op om universele jurisdictie te benutten en de oprichting van een Waarheids- en Verzoeningscommissie (TRC) te bevorderen als een een niet-bestraffende manier om de ervaringen van de Yazidi’s te eren, en tegelijkertijd de ervaring van het kind te eren.

Delen