2018 Internationale conferentie over oplossing van etnische en religieuze conflicten en vredesopbouw

5e conferentie over oplossing van etnische en religieuze conflicten en vredesopbouw

Conferentie Synopsis

Het heersende stromingsonderzoek en de studies over conflictoplossing berusten tot nu toe in grote mate op theorieën, principes, modellen, methoden, processen, cases, praktijken en een grote hoeveelheid literatuur die in westerse culturen en instellingen is ontwikkeld. Er is echter weinig of geen aandacht besteed aan de systemen en processen van conflictoplossing die historisch werden gebruikt in oude samenlevingen of die momenteel worden gebruikt door traditionele heersers – koningen, koninginnen, leiders, dorpshoofden – en inheemse leiders op basisniveau en in verschillende delen van de wereld om te bemiddelen en geschillen op te lossen, gerechtigheid en harmonie te herstellen en vreedzaam samenleven te bevorderen in hun verschillende kiesdistricten, gemeenschappen, regio's en landen. Ook een grondig onderzoek van de syllabi en portfolio's van de cursussen op het gebied van conflictanalyse en -oplossing, vredes- en conflictstudies, alternatieve geschillenbeslechting, conflictbeheersingsstudies en aanverwante studiegebieden bevestigt de wijdverbreide, maar onjuiste veronderstelling dat conflictoplossing is een westerse creatie. Hoewel traditionele systemen van conflictoplossing dateren van vóór de moderne theorieën en praktijken van conflictoplossing, zijn ze bijna, zo niet volledig, niet beschikbaar in onze handboeken over conflictoplossing, cursussyllabi en discours over openbaar beleid.

Zelfs met de oprichting van het Permanent Forum van de Verenigde Naties over inheemse kwesties in 2000 – een internationaal orgaan dat door de Verenigde Naties is gemandateerd om het bewustzijn over inheemse kwesties te vergroten en erover te discussiëren – en de Verklaring van de Verenigde Naties over de rechten van inheemse volkeren die door de Verenigde Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in 2007 en geratificeerd door de lidstaten, is er op internationaal niveau geen formele discussie gehouden over de traditionele systemen voor conflictoplossing en de verschillende rollen die traditionele heersers en inheemse leiders spelen bij het voorkomen, beheersen, verzachten, bemiddelen of oplossen van conflicten en het bevorderen van een cultuur van vrede, zowel op basisniveau als op nationaal niveau.

Het International Centre for Ethno-Religious Mediation is van mening dat een internationale conferentie over de traditionele systemen van conflictoplossing hard nodig is in deze cruciale tijd in de wereldgeschiedenis. De traditionele heersers zijn de bewaarders van de vrede aan de basis, en lange tijd heeft de internationale gemeenschap hen en hun schat aan kennis en wijsheid op het gebied van conflictoplossing en vredesopbouw genegeerd. Het wordt hoog tijd dat we de traditionele heersers en inheemse leiders betrekken bij de discussie over internationale vrede en veiligheid. Het wordt hoog tijd dat we hen de kans geven om bij te dragen aan onze algemene kennis van conflictoplossing, vredestichting en vredesopbouw.

Door het organiseren en hosten van een internationale conferentie over de traditionele systemen van conflictoplossing, hopen we niet alleen een pluridisciplinaire, beleidsmatige en juridische discussie op gang te brengen over de traditionele systemen van conflictoplossing, maar bovenal zal deze internationale conferentie dienen als een internationaal forum waar onderzoekers, wetenschappers, beleidsmakers en praktijkmensen de kans krijgen om ideeën uit te wisselen en te leren van de traditionele heersers uit verschillende landen over de hele wereld. Op hun beurt zullen de traditionele heersers opkomend onderzoek en best practices ontdekken die door geleerden en praktijkmensen op de conferentie worden gepresenteerd. Het resultaat van de uitwisseling, het onderzoek en de discussie zal de internationale gemeenschap informeren over de rol en het belang van de traditionele systemen voor conflictoplossing in onze hedendaagse wereld.

Presentaties op deze internationale conferentie over de traditionele systemen van conflictoplossing zullen worden gegeven door twee groepen mensen. De eerste groep presentatoren zijn de afgevaardigden die de raden van traditionele heersers of inheemse leiders uit verschillende landen over de hele wereld vertegenwoordigen. , vreedzaam samenleven en harmonie, herstelrecht, nationale veiligheid en duurzame vrede en ontwikkeling in hun verschillende landen. De tweede groep presentatoren zijn experts, onderzoekers, wetenschappers en beleidsmakers wiens geaccepteerde samenvattingen een breed scala aan kwalitatieve, kwantitatieve of mixed-methods-onderzoeken naar de traditionele systemen van conflictoplossing bestrijken, inclusief, maar niet beperkt tot, theoretische kaders, modellen , cases, praktijken, historische analyses, vergelijkende studies, sociologische studies, beleids- en juridische studies (zowel nationaal als internationaal), economische studies, culturele en etnische studies, systeemontwerp en processen van traditionele systemen van conflictoplossing.

Activiteiten en structuur

  • Presentaties – Keynote speeches, onderscheidende toespraken (inzichten van de experts) en paneldiscussies – door uitgenodigde sprekers en auteurs van geaccepteerde papers.  Het conferentieprogramma en het schema voor presentaties worden hier op of voor 1 oktober 2018 gepubliceerd.
  • Theatrale en dramatische presentaties – Uitvoeringen van culturele en etnische musicals/concerten, toneelstukken en choreografische presentaties.
  • Poëzie - gedichten voordragen.
  • Tentoonstelling van kunstwerken - Artistieke werken die het idee uitbeelden van traditionele systemen voor conflictoplossing in verschillende samenlevingen en landen, waaronder de volgende soorten kunst: beeldende kunst (tekenen, schilderen, beeldhouwen en grafiek), beeldende kunst, optredens, ambachten en modeshows.
  • "Bid voor vrede"– Pray for Peace” is een multireligieus, multi-etnisch en multinationaal gebed voor wereldwijde vrede, ontwikkeld door ICERM om tribale, etnische, raciale, religieuze, sektarische, culturele, ideologische en filosofische verschillen te helpen overbruggen en om een cultuur van vrede over de hele wereld. Het "Pray for Peace"-evenement vormt de afsluiting van de 5e jaarlijkse internationale conferentie en wordt mede geleid door traditionele heersers en inheemse leiders die op de conferentie aanwezig zijn.
  • ICERM Honorary Award-diner – Als reguliere praktijk reikt ICERM elk jaar ereprijzen uit aan genomineerde en geselecteerde individuen, groepen en/of organisaties als erkenning voor hun buitengewone prestaties op alle gebieden die verband houden met de missie van de organisatie en het thema van de jaarlijkse conferentie.

Verwachte resultaten en benchmarks voor succes

Uitkomsten/impact:

  • Een multidisciplinair begrip van de traditionele systemen van conflictoplossing.
  • Er wordt gebruik gemaakt van geleerde lessen, succesverhalen en best practices.
  • Ontwikkeling van een alomvattend model voor traditionele conflictoplossing.
  • Ontwerpresolutie voor de officiële erkenning van de traditionele systemen en processen van conflictoplossing door de Verenigde Naties.
  • De erkenning en erkenning door de internationale gemeenschap van de traditionele systemen voor conflictoplossing en de verschillende rollen die traditionele heersers en inheemse leiders spelen bij het voorkomen, beheersen, verzachten, bemiddelen of oplossen van conflicten en het bevorderen van een cultuur van vrede, zowel op basisniveau als op nationaal niveau.
  • Opening van het World Elders Forum.
  • Publicatie van het congresverslag in de Journal of Living Together om middelen en ondersteuning te bieden aan het werk van onderzoekers, beleidsmakers en beoefenaars van conflictoplossing.
  • Digitale videodocumentatie van geselecteerde aspecten van de conferentie voor toekomstige productie van een documentaire.

We zullen attitudeveranderingen en toegenomen kennis meten via pre- en post-sessietests en conferentie-evaluaties. We zullen procesdoelstellingen meten door middel van het verzamelen van gegevens re: nrs. deelnemen; vertegenwoordigde groepen - aantal en type -, voltooiing van activiteiten na de conferentie en door het behalen van de onderstaande benchmarks die tot succes leiden.

benchmarks:

  • Bevestig presentatoren
  • Registreer 400 personen
  • Bevestig financiers en sponsors
  • Conferentie houden
  • Publiceer bevindingen
  • Conferentieresultaten implementeren en bewaken

Voorgesteld tijdschema voor activiteiten

  • Planning begint na de 4e jaarlijkse conferentie op 18 november 2017.
  • Conferentiecommissie 2018 benoemd op 18 december 2017.
  • De commissie komt vanaf januari 2018 maandelijks bijeen.
  • Call for Papers uitgebracht op 18 november 2017.
  • Programma en activiteiten ontwikkeld op 18 februari 2018.
  • Promotie & Marketing start op 18 november 2017.
  • Deadline voor indiening abstract is vrijdag 29 juni 2018.
  • Geselecteerde samenvattingen voor presentatie aangemeld vóór vrijdag 6 juli 2018.
  • Deadline voor het indienen van de volledige paper: vrijdag 31 augustus 2018.
  • Onderzoek, workshop en plenaire sessie Presentatoren bevestigd op 18 juli 2018.
  • Pre-conferentie registratie gesloten op 30 september 2018.
  • Conferentie houden 2018: "The Traditional Systems of Conflict Resolution" dinsdag 30 oktober - donderdag 1 november 2018.
  • Bewerk conferentievideo's en geef ze vrij vóór 18 december 2018.
  • Conference Proceedings bewerkt en Post-Conference Publicatie - Speciale uitgave van het Journal of Living Together gepubliceerd op 18 april 2019.

Conferentieprogramma downloaden

2018 Internationale conferentie over etnische en religieuze conflictoplossing en vredesopbouw, gehouden in Queens College, City University of New York, VS, van 30 oktober tot 1 november 2018. Thema: traditionele systemen voor conflictoplossing.
Enkele deelnemers aan de ICERM-conferentie van 2018
Enkele deelnemers aan de ICERM-conferentie van 2018

Conferentie deelnemers

Elk jaar organiseert het International Centre for Ethno-Religious Mediation de jaarlijkse internationale conferentie over etnische en religieuze conflictoplossing en vredesopbouw in New York City. In 2018 werd de conferentie gehouden in Queens College, City University of New York, in samenwerking met het Center for Ethnic, Racial & Religious Understanding (CERRU), van 30 oktober tot 1 november. Het thema van de conferentie was Traditional Systems of Conflict Oplossing. de cDe conferentie werd bijgewoond door afgevaardigden die de raden vertegenwoordigden van traditionele heersers/inheemse leiders en experts, onderzoekers, wetenschappers, studenten, praktijkmensen en beleidsmakers uit vele landen over de hele wereld. De foto's in deze albums zijn gemaakt op de eerste, tweede en derde dag van de conferentie. Deelnemers die kopieën van hun foto's willen downloaden, kunnen dat doen op deze pagina of bezoek onze Facebook-albums voor de conferentie van 2018. 

Delen

Gerelateerde artikelen

Bekering tot de islam en etnisch nationalisme in Maleisië

Dit artikel maakt deel uit van een groter onderzoeksproject dat zich richt op de opkomst van het etnisch Maleisische nationalisme en de suprematie in Maleisië. Hoewel de opkomst van het etnisch Maleisische nationalisme aan verschillende factoren kan worden toegeschreven, richt dit artikel zich specifiek op de islamitische bekeringswet in Maleisië en de vraag of deze het sentiment van etnisch Maleisische suprematie al dan niet heeft versterkt. Maleisië is een multi-etnisch en multireligieus land dat in 1957 onafhankelijk werd van de Britten. De Maleiers zijn de grootste etnische groep en hebben de religie van de islam altijd beschouwd als een essentieel onderdeel van hun identiteit, die hen scheidt van andere etnische groepen die tijdens de Britse koloniale overheersing naar het land werden gebracht. Hoewel de islam de officiële religie is, staat de grondwet toe dat andere religies vreedzaam worden beoefend door niet-Maleisische Maleisiërs, namelijk de etnische Chinezen en Indiërs. De islamitische wet die moslimhuwelijken in Maleisië regelt, schrijft echter voor dat niet-moslims zich tot de islam moeten bekeren als ze met moslims willen trouwen. In dit artikel betoog ik dat de islamitische bekeringswet is gebruikt als een instrument om het sentiment van het etnisch Maleisische nationalisme in Maleisië te versterken. Voorlopige gegevens zijn verzameld op basis van interviews met Maleisische moslims die getrouwd zijn met niet-Maleisiërs. De resultaten hebben aangetoond dat de meerderheid van de Maleisische geïnterviewden de bekering tot de islam als noodzakelijk beschouwt, zoals vereist door de islamitische religie en de staatswet. Bovendien zien ze ook geen reden waarom niet-Maleiers bezwaar zouden hebben tegen bekering tot de islam, aangezien de kinderen na het huwelijk automatisch als Maleiers worden beschouwd volgens de grondwet, die ook status en privileges met zich meebrengt. De opvattingen van niet-Maleiers die zich tot de islam hebben bekeerd, zijn gebaseerd op secundaire interviews die door andere geleerden zijn afgenomen. Omdat moslim zijn geassocieerd wordt met Maleis zijn, voelen veel niet-Maleisiërs die zich bekeerd hebben, beroofd van hun gevoel van religieuze en etnische identiteit, en voelen ze zich onder druk gezet om de etnisch-Maleisische cultuur te omarmen. Hoewel het veranderen van de bekeringswet moeilijk kan zijn, zouden open interreligieuze dialogen op scholen en in de publieke sector de eerste stap kunnen zijn om dit probleem aan te pakken.

Delen

Religies in Igboland: diversificatie, relevantie en verbondenheid

Religie is een van de sociaal-economische verschijnselen met onmiskenbare gevolgen voor de mensheid waar dan ook ter wereld. Hoe heilig het ook lijkt, religie is niet alleen belangrijk voor het begrip van het bestaan ​​van welke inheemse bevolking dan ook, maar heeft ook beleidsrelevantie in de interetnische en ontwikkelingscontext. Historisch en etnografisch bewijsmateriaal over verschillende uitingen en nomenclaturen van het fenomeen religie is er in overvloed. De Igbo-natie in Zuid-Nigeria, aan beide zijden van de rivier de Niger, is een van de grootste zwarte ondernemende culturele groepen in Afrika, met een onmiskenbare religieuze hartstocht die duurzame ontwikkeling en interetnische interacties binnen haar traditionele grenzen impliceert. Maar het religieuze landschap van Igboland verandert voortdurend. Tot 1840 waren de dominante religie(s) van de Igbo inheems of traditioneel. Minder dan twintig jaar later, toen de christelijke missionaire activiteiten in het gebied begonnen, werd een nieuwe kracht ontketend die uiteindelijk het inheemse religieuze landschap van het gebied zou hertekenen. Het christendom groeide uit tot het in de schaduw stellen van de dominantie van laatstgenoemde. Vóór de honderdste verjaardag van het christendom in Igboland ontstonden de islam en andere, minder hegemonistische religies om te concurreren met de inheemse Igbo-religies en het christendom. Dit artikel volgt de religieuze diversificatie en de functionele relevantie ervan voor de harmonieuze ontwikkeling in Igboland. Het haalt zijn gegevens uit gepubliceerde werken, interviews en artefacten. Het stelt dat naarmate er nieuwe religies ontstaan, het religieuze landschap van de Igbo zal blijven diversifiëren en/of zich zal aanpassen, hetzij voor inclusiviteit, hetzij voor exclusiviteit tussen de bestaande en opkomende religies, voor het voortbestaan ​​van de Igbo.

Delen