De Catalaanse onafhankelijkheid - Spaans eenheidsconflict

Wat er is gebeurd? Historische achtergrond van het conflict

Op 1 oktober 2017 hield Catalonië, een Spaanse staat, een referendum over de onafhankelijkheid van Spanje. 43% van het Catalaanse publiek stemde, en van degenen die stemden was 90% vóór onafhankelijkheid. Spanje verklaarde dat het referendum illegaal was en verklaarde de uitslag niet te zullen honoreren.

De beweging voor Catalaanse onafhankelijkheid werd na de economische crisis van 2008 opnieuw wakker geschud nadat ze sluimerend had gelogen. De werkloosheid in Catalonië nam toe, evenals de perceptie dat de centrale Spaanse regering verantwoordelijk was en dat Catalonië het beter zou doen als het onafhankelijk zou kunnen functioneren. Catalonië pleitte voor meer autonomie, maar op nationaal niveau verwierp Spanje in 2010 de voorgestelde hervormingen van Catalonië, waardoor de sympathie voor onafhankelijkheid werd versterkt.

Terugkijkend heeft de ontbinding van het Spaanse rijk als gevolg van het succes van de koloniale onafhankelijkheidsbewegingen en de Spaans-Amerikaanse oorlog Spanje verzwakt, waardoor het kwetsbaar werd voor een burgeroorlog. Toen generaal Franco, een fascistische dictator, het land in 1939 consolideerde, verbood hij de Catalaanse taal. Als gevolg hiervan beschouwt de Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging zichzelf als antifascistisch. Dit heeft wrok veroorzaakt bij sommige vakbondsleden, die zichzelf ook als antifascistisch beschouwen en het gevoel hebben dat ze oneerlijk worden gecategoriseerd.

Elkaars verhalen - Hoe elke persoon de situatie begrijpt en waarom

Catalaanse onafhankelijkheid – Catalonië moet Spanje verlaten.

Positie: Catalonië moet worden geaccepteerd als een onafhankelijke natie, vrij van zelfbestuur en niet onderworpen aan de wetten van Spanje.

Interesses: 

Legitimiteit van het proces:  Het grootste deel van het Catalaanse publiek is voorstander van onafhankelijkheid. Zoals onze Catalaanse president Carles Puidgemont zei in zijn toespraak tot de Europese Unie: “Democratisch beslissen over de toekomst van een natie is geen misdaad.” We gebruiken stemmingen en protesten, die vreedzame middelen zijn, om onze eisen te stellen. We kunnen er niet op vertrouwen dat de Senaat, die premier Mariano Rajoy steunt, ons eerlijk behandelt. We hebben al geweld van de nationale politie gezien toen we onze verkiezingen hielden. Ze probeerden ons recht op zelfbeschikking met harde hand aan te pakken. Wat ze zich niet realiseerden, is dat dit onze zaak alleen maar versterkt.

Cultureel behoud: Wij zijn een eeuwenoude natie. We werden in 1939 door de fascistische dictator Franco naar Spanje gedwongen, maar we beschouwen onszelf niet als Spaans. Wij willen onze eigen taal gebruiken in het openbare leven en de wetten van ons eigen parlement naleven. Onze culturele expressie werd onderdrukt onder de dictatuur van Franco. We begrijpen dat we het gevaar lopen te verliezen wat we niet behouden.

Economisch welzijn: Catalonië is een welvarende staat. Onze belastingen ondersteunen staten die niet zoveel bijdragen als wij. Eén van de slogans van onze beweging is: “Madrid berooft ons” – niet alleen van onze autonomie, maar ook van onze rijkdom. Om onafhankelijk te kunnen functioneren, zouden we sterk afhankelijk zijn van onze banden met andere leden van de Europese Unie. Wij doen momenteel zaken met de EU en willen deze relaties voortzetten. We hebben al buitenlandse missies opgezet in Catalonië. We hopen dat de EU de nieuwe natie die we creëren zal erkennen, maar we zijn ons ervan bewust dat we ook de goedkeuring van Spanje nodig hebben om lid te kunnen worden.

Precedent: Wij doen een beroep op de Europese Unie om ons te erkennen. Wij zouden het eerste land zijn dat zich losmaakt van een lid van de eurozone, maar de vorming van nieuwe naties is geen nieuw fenomeen in Europa. De verdeling van de naties die na de Tweede Wereldoorlog tot stand is gekomen, is niet statisch. De Sovjet-Unie splitste zich na de tweedeling op in soevereine naties, en zelfs onlangs hebben velen in Schotland geprobeerd zich los te maken van het Verenigd Koninkrijk. Kosovo, Montenegro en Servië zijn allemaal relatief nieuw.

Spaanse eenheid – Catalonië moet een staat binnen Spanje blijven.

Positie: Catalonië is een staat in Spanje en mag niet proberen zich af te scheiden. In plaats daarvan moet zij binnen de bestaande structuur in haar behoeften voorzien.

Interesses:

Legitimiteit van het proces: De oktober 1^st Het referendum was illegaal en viel buiten de grenzen van onze grondwet. De lokale politie liet toe dat er een illegale stemming plaatsvond, iets wat zij hadden moeten voorkomen. We moesten de nationale politie inschakelen om de situatie onder controle te krijgen. Wij hebben voorgesteld nieuwe, legale verkiezingen te houden, die volgens ons de goede wil en de democratie zullen herstellen. Intussen gebruikt onze premier Mariano Rajoy artikel 155 om de Catalaanse president Carles Puidgemont uit zijn ambt te ontslaan, en beschuldigt hij de Catalaanse politiecommandant Josep Lluis Trapero van opruiing.

Cultureel behoud: Spanje is een diverse natie die bestaat uit veel verschillende culturen, die elk bijdragen aan de nationale identiteit. We bestaan ​​uit zeventien regio’s en zijn met elkaar verbonden door taal, cultuur en het vrije verkeer van onze leden. Veel mensen in Catalonië voelen een sterk gevoel van de Spaanse identiteit. Bij de laatste legitieme verkiezingen stemde 40% pro-unionistisch. Zullen zij een vervolgde minderheid worden als de onafhankelijkheid verder gaat? Identiteit hoeft elkaar niet uit te sluiten. Het is mogelijk om er trots op te zijn dat je zowel Spaans als Catalaans bent.

Economisch welzijn:  Catalonië levert een waardevolle bijdrage aan onze algehele economie en als zij zich zouden afscheiden, zouden wij verliezen lijden. Wij willen er alles aan doen om deze verliezen te voorkomen. Het is niet meer dan juist dat rijkere regio's armere regio's ondersteunen. Catalonië heeft schulden bij de nationale regering van Spanje en zal naar verwachting bijdragen aan het afbetalen van de Spaanse schulden aan andere landen. Ze hebben verplichtingen die ze moeten erkennen. Bovendien is al deze onrust slecht voor het toerisme en onze economie. Een vertrek zal Catalonië ook pijn doen, omdat grote bedrijven daar geen zaken willen doen. Sabadell heeft bijvoorbeeld zijn hoofdkantoor al naar een andere regio verplaatst.

Precedent: Catalonië is niet de enige regio in Spanje die interesse toonde in afscheiding. We hebben een Baskische onafhankelijkheidsbeweging onderworpen en getransformeerd zien worden. Nu zijn veel Spanjaarden in de Baskische regio geneigd hun tevredenheid te uiten over hun relatie met de centrale overheid. Wij willen de vrede bewaren en de belangstelling voor onafhankelijkheid in andere Spaanse regio's niet heropenen.

Mediation Project: Mediation Case Study ontwikkeld door Laura Waldman, 2017