Vrede en conflictbeheersing in de traditionele Yoruba-samenleving

Abstract:

Vredesbeheer is belangrijker dan conflictoplossing. Als de vrede effectief wordt beheerd, zal er geen conflict meer zijn dat moet worden opgelost. Gegeven het feit dat conflict een alomtegenwoordig en onvermijdelijk onderdeel is van het menselijk bestaan, grenst dit artikel zijn stelling aan de imperatieven voor vrede en conflictbeheersing (PCM) in de menselijke samenleving, waarbij gebruik wordt gemaakt van het traditionele Yoruba-samenlevingsmodel. Een vergelijkende analyse van PCM in de Yoruba-samenleving in traditionele en moderne tijden onthult een radicale afwijking van het inheemse PCM-raamwerk dat vijandigheid op afstand had gehouden en vreedzaam samenleven had verzekerd. Deze studie baseert zich op de kwalitatieve methode van gegevensverzameling en -analyse, gebaseerd op bestaand secundair materiaal, en heeft tot doel om systematisch de robuuste erfenis van het traditionele systeem van jurisprudentie (TSJ) in Yorubaland te onderzoeken, zoals het spirito-buitenjuridische raamwerk, het gebruik van maskerades, beheer van sasswood-brouwsels, de ‘bezem-en-sleutel’-methode en het gebruik van juridische spreekwoorden. De bevindingen van deze studie bevestigen dat de invasie van buitenlandse ideologie en de introductie van het westerse kolonialistische model van jurisprudentie in de Afrikaanse (en Yoruba) setting, die vreemde methoden zoals procederen introduceerde, een grove onderbreking van het bestaande juridische ethos vormden. Als zodanig zijn rechtszaken volledig on-Afrikaans, gezien het Yoruba-geloofssysteem van ‘geen kameraadschapscontinuüm na rechtszaken’. Kortom, de recente heropleving van de kruistocht voor alternatieve geschillenbeslechting (ADR) weerspiegelt slechts een oproep om terug te keren naar de Yoruba TSJ met zijn scala aan al lang bestaande inheemse mechanismen die omzichtig zijn ingesteld en angstvallig worden bewaakt voor effectieve PCM. Wij adviseren daarom onder meer om terug te keren naar een buitengerechtelijke schikking, genaamd ADR.

Lees of download het volledige artikel:

Aboyeji, Adeniyi Justus (2019). Vredes- en conflictbeheersing in de traditionele Yoruba-samenleving

Journal of Living Together, 6 (1), pp. 201-224, 2019, ISSN: 2373-6615 (print); 2373-6631 (online).

@Artikel{Aboyeji2019
Titel = {Vrede en conflictbeheersing in de traditionele Yoruba-samenleving }
Auteur = {Adeniyi Justus Aboyeji}
URL = {https://icermediation.org/conflict-management-in-traditional-yoruba-society/}
ISSN = {2373-6615 (afdrukken); 2373-6631 (online)}
Jaar = {2019}
Datum = {2019-12-18}
Dagboek = {Journal of Living Together}
Inhoud = {6}
Getal = {1}
Pagina's = {201-224 }
Uitgever = {Internationaal centrum voor etnisch-religieuze bemiddeling}
Adres = {Mount Vernon, New York}
Editie = {2019}.

Delen

Gerelateerde artikelen

Religies in Igboland: diversificatie, relevantie en verbondenheid

Religie is een van de sociaal-economische verschijnselen met onmiskenbare gevolgen voor de mensheid waar dan ook ter wereld. Hoe heilig het ook lijkt, religie is niet alleen belangrijk voor het begrip van het bestaan ​​van welke inheemse bevolking dan ook, maar heeft ook beleidsrelevantie in de interetnische en ontwikkelingscontext. Historisch en etnografisch bewijsmateriaal over verschillende uitingen en nomenclaturen van het fenomeen religie is er in overvloed. De Igbo-natie in Zuid-Nigeria, aan beide zijden van de rivier de Niger, is een van de grootste zwarte ondernemende culturele groepen in Afrika, met een onmiskenbare religieuze hartstocht die duurzame ontwikkeling en interetnische interacties binnen haar traditionele grenzen impliceert. Maar het religieuze landschap van Igboland verandert voortdurend. Tot 1840 waren de dominante religie(s) van de Igbo inheems of traditioneel. Minder dan twintig jaar later, toen de christelijke missionaire activiteiten in het gebied begonnen, werd een nieuwe kracht ontketend die uiteindelijk het inheemse religieuze landschap van het gebied zou hertekenen. Het christendom groeide uit tot het in de schaduw stellen van de dominantie van laatstgenoemde. Vóór de honderdste verjaardag van het christendom in Igboland ontstonden de islam en andere, minder hegemonistische religies om te concurreren met de inheemse Igbo-religies en het christendom. Dit artikel volgt de religieuze diversificatie en de functionele relevantie ervan voor de harmonieuze ontwikkeling in Igboland. Het haalt zijn gegevens uit gepubliceerde werken, interviews en artefacten. Het stelt dat naarmate er nieuwe religies ontstaan, het religieuze landschap van de Igbo zal blijven diversifiëren en/of zich zal aanpassen, hetzij voor inclusiviteit, hetzij voor exclusiviteit tussen de bestaande en opkomende religies, voor het voortbestaan ​​van de Igbo.

Delen

Het opbouwen van veerkrachtige gemeenschappen: op kinderen gerichte verantwoordingsmechanismen voor de jezidi-gemeenschap na de genocide (2014)

Deze studie richt zich op twee wegen waarlangs verantwoordingsmechanismen kunnen worden nagestreefd in het post-genocidetijdperk van de Jezidi-gemeenschap: gerechtelijk en niet-gerechtelijk. Transitional Justice is een unieke kans na de crisis om de transitie van een gemeenschap te ondersteunen en een gevoel van veerkracht en hoop te bevorderen door middel van strategische, multidimensionale steun. Er bestaat bij dit soort processen geen ‘one size fits all’-benadering, en dit document houdt rekening met een verscheidenheid aan essentiële factoren bij het leggen van de basis voor een effectieve aanpak om niet alleen leden van de Islamitische Staat van Irak en de Levant (ISIL) vast te houden verantwoordelijk zijn voor hun misdaden tegen de menselijkheid, maar om de Jezidi-leden, en met name kinderen, in staat te stellen een gevoel van autonomie en veiligheid te herwinnen. Daarbij leggen onderzoekers de internationale standaarden van de mensenrechtenverplichtingen van kinderen uiteen, en specificeren welke relevant zijn in de Iraakse en Koerdische context. Door vervolgens de lessen te analyseren die zijn geleerd uit casestudy's van soortgelijke scenario's in Sierra Leone en Liberia, beveelt de studie interdisciplinaire verantwoordingsmechanismen aan die gericht zijn op het aanmoedigen van kinderparticipatie en bescherming binnen de Jezidi-context. Er worden specifieke mogelijkheden geboden waarop kinderen kunnen en moeten participeren. Interviews in Iraaks Koerdistan met zeven kinderen die de gevangenschap van IS hebben overleefd, hebben getuigenissen uit de eerste hand opgeleverd over de huidige hiaten in de zorg voor hun behoeften na de gevangenschap, en hebben geleid tot de creatie van militante ISIL-profielen, waarbij vermeende daders in verband werden gebracht met specifieke schendingen van het internationaal recht. Deze getuigenissen geven een uniek inzicht in de ervaringen van jonge jezidi-overlevenden, en wanneer ze worden geanalyseerd in de bredere religieuze, gemeenschaps- en regionale context, bieden ze duidelijkheid in holistische volgende stappen. Onderzoekers hopen een gevoel van urgentie over te brengen bij het opzetten van effectieve mechanismen voor overgangsjustitie voor de Jezidi-gemeenschap, en roepen specifieke actoren en de internationale gemeenschap op om universele jurisdictie te benutten en de oprichting van een Waarheids- en Verzoeningscommissie (TRC) te bevorderen als een een niet-bestraffende manier om de ervaringen van de Yazidi’s te eren, en tegelijkertijd de ervaring van het kind te eren.

Delen