Dr. Basil Ugorji, President en CEO van ICERMediation, sprak met de ouders van Deborah Yakubu

Deborahs ouders, de heer en mevrouw Emmanuel

Vandaag sprak Dr. Basil Ugorji, president en CEO van het International Center for Ethno-Religious Mediation (ICERMediation), New York, met de ouders van Deborah Yakubu om hen namens ICERMediation condoleances te sturen.

Deborah is de vrouwelijke studente die op 12 mei 2022 door een bende moslimextremisten werd gelyncht op een universiteit in Sokoto, Nigeria.

Het gezin komt uit de staat Niger. Dr. Ugorji had een videogesprek met hen. Het was een ontroerend moment voor hem. Er moet veel worden gedaan buiten sociale media, kranten en televisie. Het gezin heeft op dit moment echte hulp en steun nodig.

In mei 12, 2022, ICERMediation creëerde en lanceerde een Facebook-campagne ter ondersteuning van gerechtigheid voor Deborah en haar familie.

Tijdens het gesprek hebben we bevestigd dat Deborah's achternaam (dat wil zeggen achternaam) Emmanuel is. Haar volledige naam is Deborah G. Emmanuel. Berichten in de media zeggen dat haar naam Deborah Yakubu Samuel is.

Op verzoek van Deborah's familie zullen we haar echte naam, Deborah G. Emmanuel, gebruiken in onze communicatie en de naam veranderen van de Facebook-pagina overeenkomstig.

We werken samen met Deborah's familie om te vechten voor gerechtigheid en herstel en ervoor te zorgen dat deze gruwelijke misdaad nooit meer zal gebeuren. #Debora #JusticeForDeborah

Deborah Yakubu
Delen

Gerelateerde artikelen

Religies in Igboland: diversificatie, relevantie en verbondenheid

Religie is een van de sociaal-economische verschijnselen met onmiskenbare gevolgen voor de mensheid waar dan ook ter wereld. Hoe heilig het ook lijkt, religie is niet alleen belangrijk voor het begrip van het bestaan ​​van welke inheemse bevolking dan ook, maar heeft ook beleidsrelevantie in de interetnische en ontwikkelingscontext. Historisch en etnografisch bewijsmateriaal over verschillende uitingen en nomenclaturen van het fenomeen religie is er in overvloed. De Igbo-natie in Zuid-Nigeria, aan beide zijden van de rivier de Niger, is een van de grootste zwarte ondernemende culturele groepen in Afrika, met een onmiskenbare religieuze hartstocht die duurzame ontwikkeling en interetnische interacties binnen haar traditionele grenzen impliceert. Maar het religieuze landschap van Igboland verandert voortdurend. Tot 1840 waren de dominante religie(s) van de Igbo inheems of traditioneel. Minder dan twintig jaar later, toen de christelijke missionaire activiteiten in het gebied begonnen, werd een nieuwe kracht ontketend die uiteindelijk het inheemse religieuze landschap van het gebied zou hertekenen. Het christendom groeide uit tot het in de schaduw stellen van de dominantie van laatstgenoemde. Vóór de honderdste verjaardag van het christendom in Igboland ontstonden de islam en andere, minder hegemonistische religies om te concurreren met de inheemse Igbo-religies en het christendom. Dit artikel volgt de religieuze diversificatie en de functionele relevantie ervan voor de harmonieuze ontwikkeling in Igboland. Het haalt zijn gegevens uit gepubliceerde werken, interviews en artefacten. Het stelt dat naarmate er nieuwe religies ontstaan, het religieuze landschap van de Igbo zal blijven diversifiëren en/of zich zal aanpassen, hetzij voor inclusiviteit, hetzij voor exclusiviteit tussen de bestaande en opkomende religies, voor het voortbestaan ​​van de Igbo.

Delen

COVID-19, welvaartsevangelie 2020 en geloof in profetische kerken in Nigeria: perspectieven herpositioneren

De pandemie van het coronavirus was een verwoestende stormwolk met een zilveren rand. Het verraste de wereld en liet gemengde acties en reacties achter. COVID-19 in Nigeria is de geschiedenis ingegaan als een volksgezondheidscrisis die een religieuze renaissance teweegbracht. Het Nigeriaanse gezondheidszorgsysteem en de profetische kerken deden het op hun grondvesten schudden. Dit artikel problematiseert de mislukking van de welvaartsprofetie van december 2019 voor 2020. Met behulp van de historische onderzoeksmethode bevestigt het primaire en secundaire gegevens om de impact van het mislukte welvaartsevangelie van 2020 op sociale interacties en geloof in profetische kerken aan te tonen. Het constateert dat van alle georganiseerde religies die in Nigeria actief zijn, de profetische kerken het aantrekkelijkst zijn. Vóór COVID-19 stonden ze hoog aangeschreven als veelgeprezen genezingscentra, zieners en brekers van het kwade juk. En het geloof in de kracht van hun profetieën was sterk en onwrikbaar. Op 31 december 2019 maakten zowel trouwe als onregelmatige christenen een afspraak met profeten en predikanten om profetische nieuwjaarsboodschappen te ontvangen. Ze baden zich een weg naar 2020, waarbij ze alle veronderstelde kwade krachten die werden ingezet om hun welvaart te belemmeren, afweerden en afwenden. Ze zaaiden zaden door middel van offers en tienden om hun geloofsovertuigingen te ondersteunen. Als gevolg daarvan leefden tijdens de pandemie enkele trouwe gelovigen in profetische kerken onder de profetische waanvoorstelling dat dekking door het bloed van Jezus immuniteit en inenting tegen COVID-19 opbouwt. In een zeer profetische omgeving vragen sommige Nigerianen zich af: hoe komt het dat geen enkele profeet COVID-19 heeft zien aankomen? Waarom konden ze geen enkele COVID-19-patiënt genezen? Deze gedachten herpositioneren de overtuigingen in profetische kerken in Nigeria.

Delen