ICERM-verklaring over het verbeteren van de effectiviteit van de consultatieve status van ngo's van de Verenigde Naties

Voorgelegd aan het Comité voor niet-gouvernementele organisaties (NGO's) van de Verenigde Naties

“NGO’s dragen bij aan een aantal [VN]-activiteiten, waaronder informatieverspreiding, bewustmaking, ontwikkelingseducatie, beleidsbeïnvloeding, gezamenlijke operationele projecten, deelname aan intergouvernementele processen en aan de bijdrage van diensten en technische expertise.” http://csonet.org/content/documents/Brochure.pdf. Het International Centre for Ethno-Religious Mediation (“ICERM”) is er trots op een van de toegewijde organisaties van elke omvang en focus te zijn, uit landen over de hele wereld, en we streven ernaar om met u en de VN samen te werken om alle verwachtingen voor 2030 te overtreffen. Agenda.

ICERM kreeg gedeeltelijk een speciale consultatieve status, gebaseerd op zijn speciale bevoegdheid op het gebied van SDG 17: Vrede, Rechtvaardigheid en Sterke Instellingen. Onze ervaring met bemiddeling en holistische benaderingen voor het creëren van duurzame vrede bieden mogelijkheden om de diverse en inclusieve discussies die de VN faciliteert uit te breiden – en die zullen nodig zijn om alle SDG’s te verwezenlijken. Toch zijn we een relatief nieuwe en kleine organisatie die nog steeds leert navigeren door de complexe structuur van de VN. We krijgen niet altijd toegang tot informatie over de evenementen waar we van de grootste waarde kunnen zijn. Dit beperkt uiteraard soms onze deelname. Daarom vindt u hier onze antwoorden op de gestelde vragen.

  • Hoe kunnen NGO's verder bijdragen aan het werk van ECOSOC en haar ondersteunende organen?

Met de implementatie van Indico lijkt het erop dat er betere manieren zullen zijn voor de VN en ECOSOC om met de NGO's samen te werken, op basis van hun speciale competentie. We zijn enthousiast over de mogelijkheden van het nieuwe systeem, maar leren nog steeds hoe we het het meest effectief kunnen gebruiken. Training zou dus van groot voordeel zijn voor alle betrokkenen.

Het lijkt erop dat NGO's documenten, correspondentie en andere gegevens over hun competentie, focus en deelname kunnen opslaan. Toch zal training ervoor zorgen dat het potentieel van deze functies wordt gemaximaliseerd. Op dezelfde manier zouden informatie en training over effectief advies de effectiviteit van de deelname van NGO's kunnen vergroten.

Er lijkt sprake te zijn van voortdurende verbetering op deze gebieden, wat zeer op prijs wordt gesteld. We denken dat we namens alle NGO's spreken als we zeggen dat we ons ten zeerste inzetten voor het ondersteunen van de missie van de VN en de SDG's, maar het kan voor ons vaak behoorlijk moeilijk zijn om te bepalen hoe we het beste toegang kunnen krijgen tot de ondersteunende organen en mensen van wie we het meeste profijt kunnen hebben. We hebben het geluk dat onze president en CEO, Basil Ugorji, een medewerker van de VN was voordat hij ICERM oprichtte.

Hoe dan ook, verbeteringen kunnen van onze kant worden aangebracht door:

  1. Het opstellen van onze eigen schema's voor het controleren van VN- en evenementenwebsites om deelnamemogelijkheden te identificeren. Ons werk is te belangrijk om op uitnodigingen te wachten, ook al zijn ze welkom en nuttig als ze komen.
  2. Aansluiten bij andere NGO’s die onze doelstellingen delen. Met ruim 4,500 zijn er zeker nog anderen met wie wij kunnen samenwerken.
  3. Van tevoren verklaringen plannen over onderwerpen die waarschijnlijk tijdens jaarlijkse evenementen zullen worden besproken. Wanneer we onze aansluiting bij de SDG’s, het Global Compact en de Agenda 2030 al hebben geformuleerd, zal het gemakkelijker voor ons zijn om ze aan te passen aan de thema’s van de sessies.

De VN en ECOSOC zouden de bijdrage van NGO’s kunnen verbeteren door:

  1. Data van sessies en evenementen minstens 30 dagen van tevoren communiceren. Omdat velen van ons moeten reizen en afspraken moeten maken om weg te zijn van andere verplichtingen, wordt een voorafgaande kennisgeving zeer op prijs gesteld. Op dezelfde manier zullen onze geschreven en gesproken verklaringen gerichter en grondiger zijn, als we meer tijd krijgen om ze te onderzoeken en voor te bereiden.
  2. Het aanmoedigen van missies, ambassades en consulaten om NGO's te ontmoeten. Wij willen degenen ondersteunen die onze waarden kunnen delen, die soortgelijke visies nastreven en die zouden kunnen profiteren van onze bijzondere competentie. Soms is het het beste om dit in een meer intieme omgeving en het hele jaar door te doen, en niet alleen tijdens jaarlijkse evenementen.
  3. Het aanbieden van meer trainingen en discussies, zoals deze. Vertel ons alstublieft wat u wilt, nodig heeft en verwacht. Wij zijn hier om te dienen. Als we de gevraagde diensten of oplossingen niet kunnen leveren, beschikken we mogelijk over middelen waarnaar we u kunnen verwijzen. Laat ons uw partners, verbinders en middelen zijn.
  • Wat zijn de meest efficiënte modaliteiten voor NGO's om bij te dragen aan de beleidsvorming van de Verenigde Naties, erkend te worden en invloed uit te oefenen op deze processen?

Hoewel we het zeer open proces voor veel conferenties en evenementen zeer op prijs stellen, worden we vaak uitgesloten van de conferenties en evenementen waarbij de speciale competentie betrokken is waarvoor we een speciale consultatieve status hebben gekregen. Dit laat ons toe om onafhankelijk manieren te onderzoeken om toegang te proberen en ons te concentreren op sessies die niet direct verband houden met onze competentie. Het resultaat is voor geen van ons beiden effectief, omdat uitspraken vaak uit hun context zijn gehaald om aandacht voor een zaak te trekken, maar waarschijnlijk onder mensen die niet de bevoegdheid hebben om ergens actie op te ondernemen. Het zou het meest effectief zijn om de NGO's en hun bevoegdheden op één lijn te brengen met de behoeften van ECOSOC, zodat de meest geïnteresseerde en ervaren mensen samenwerken aan specifieke doelstellingen. ICERM zou bijvoorbeeld worden betrokken bij vredesbesprekingen en zou kunnen worden ingeschakeld wanneer tijdens sessies een impasse of een groot conflict wordt verwacht.

  • Wat moet er volgens uw organisatie worden gedaan om NGO's beter te ondersteunen tijdens het proces om een ​​consultatieve status bij ECOSOC te verkrijgen?

Wij volgen de nieuwe inspanningen met grote belangstelling en hebben momenteel geen suggesties op dit gebied. Bedankt voor het aanbieden van aanvullende trainingen en mogelijkheden zoals deze.

  • Hoe kan de deelname van NGO's uit ontwikkelingslanden en landen met economieën in transitie aan het werk van de VN worden vergroot?

Opnieuw lijkt er via technologie een enorm potentieel te bestaan ​​om NGO’s over de hele wereld met elkaar en de VN te verbinden. Het aanmoedigen en faciliteren van samenwerking zou de deelname van NGO's uit ontwikkelingslanden kunnen vergroten en een krachtig voorbeeld kunnen zijn van hoe we allemaal beter kunnen samenwerken op alle niveaus.

  • Hoe kunnen NGO's, zodra de consultatieve status aan organisaties is toegekend, het beste toegang krijgen tot de kansen die hun worden geboden om deel te nemen aan VN-processen?

We zouden graag tijdige en frequentere communicatie zien over verschillende evenementen en kansen, vooral op onze aandachts- en competentiegebieden. We gaan ervan uit dat Indico de mogelijkheid zal hebben om meldingen naar NGO's te sturen, maar we krijgen nog geen relevante inhoud wanneer we die nodig hebben. We doen dus niet altijd mee op ons hoogste niveau. Als we focusgebieden binnen Indico zouden kunnen selecteren en ons zouden kunnen registreren voor geselecteerde meldingen, zouden we onze betrokkenheid beter kunnen plannen. Dit is vooral belangrijk voor NGO's, zoals ICERM, die voornamelijk bestaat uit vrijwilligers met een voltijdbaan of bedrijven die ze buiten hun VN-werk moeten beheren, of met NGO's die grotendeels buiten New York City opereren.

Nance L. Schick, Esq., hoofdvertegenwoordiger van het International Center for Ethno-Religious Mediation op het hoofdkwartier van de Verenigde Naties, New York. 

Volledige verklaring downloaden

ICER-verklaring over het verbeteren van de effectiviteit van de adviesstatus van NGO's van de Verenigde Naties (17 mei 2018).
Delen

Gerelateerde artikelen

Religies in Igboland: diversificatie, relevantie en verbondenheid

Religie is een van de sociaal-economische verschijnselen met onmiskenbare gevolgen voor de mensheid waar dan ook ter wereld. Hoe heilig het ook lijkt, religie is niet alleen belangrijk voor het begrip van het bestaan ​​van welke inheemse bevolking dan ook, maar heeft ook beleidsrelevantie in de interetnische en ontwikkelingscontext. Historisch en etnografisch bewijsmateriaal over verschillende uitingen en nomenclaturen van het fenomeen religie is er in overvloed. De Igbo-natie in Zuid-Nigeria, aan beide zijden van de rivier de Niger, is een van de grootste zwarte ondernemende culturele groepen in Afrika, met een onmiskenbare religieuze hartstocht die duurzame ontwikkeling en interetnische interacties binnen haar traditionele grenzen impliceert. Maar het religieuze landschap van Igboland verandert voortdurend. Tot 1840 waren de dominante religie(s) van de Igbo inheems of traditioneel. Minder dan twintig jaar later, toen de christelijke missionaire activiteiten in het gebied begonnen, werd een nieuwe kracht ontketend die uiteindelijk het inheemse religieuze landschap van het gebied zou hertekenen. Het christendom groeide uit tot het in de schaduw stellen van de dominantie van laatstgenoemde. Vóór de honderdste verjaardag van het christendom in Igboland ontstonden de islam en andere, minder hegemonistische religies om te concurreren met de inheemse Igbo-religies en het christendom. Dit artikel volgt de religieuze diversificatie en de functionele relevantie ervan voor de harmonieuze ontwikkeling in Igboland. Het haalt zijn gegevens uit gepubliceerde werken, interviews en artefacten. Het stelt dat naarmate er nieuwe religies ontstaan, het religieuze landschap van de Igbo zal blijven diversifiëren en/of zich zal aanpassen, hetzij voor inclusiviteit, hetzij voor exclusiviteit tussen de bestaande en opkomende religies, voor het voortbestaan ​​van de Igbo.

Delen

Het opbouwen van veerkrachtige gemeenschappen: op kinderen gerichte verantwoordingsmechanismen voor de jezidi-gemeenschap na de genocide (2014)

Deze studie richt zich op twee wegen waarlangs verantwoordingsmechanismen kunnen worden nagestreefd in het post-genocidetijdperk van de Jezidi-gemeenschap: gerechtelijk en niet-gerechtelijk. Transitional Justice is een unieke kans na de crisis om de transitie van een gemeenschap te ondersteunen en een gevoel van veerkracht en hoop te bevorderen door middel van strategische, multidimensionale steun. Er bestaat bij dit soort processen geen ‘one size fits all’-benadering, en dit document houdt rekening met een verscheidenheid aan essentiële factoren bij het leggen van de basis voor een effectieve aanpak om niet alleen leden van de Islamitische Staat van Irak en de Levant (ISIL) vast te houden verantwoordelijk zijn voor hun misdaden tegen de menselijkheid, maar om de Jezidi-leden, en met name kinderen, in staat te stellen een gevoel van autonomie en veiligheid te herwinnen. Daarbij leggen onderzoekers de internationale standaarden van de mensenrechtenverplichtingen van kinderen uiteen, en specificeren welke relevant zijn in de Iraakse en Koerdische context. Door vervolgens de lessen te analyseren die zijn geleerd uit casestudy's van soortgelijke scenario's in Sierra Leone en Liberia, beveelt de studie interdisciplinaire verantwoordingsmechanismen aan die gericht zijn op het aanmoedigen van kinderparticipatie en bescherming binnen de Jezidi-context. Er worden specifieke mogelijkheden geboden waarop kinderen kunnen en moeten participeren. Interviews in Iraaks Koerdistan met zeven kinderen die de gevangenschap van IS hebben overleefd, hebben getuigenissen uit de eerste hand opgeleverd over de huidige hiaten in de zorg voor hun behoeften na de gevangenschap, en hebben geleid tot de creatie van militante ISIL-profielen, waarbij vermeende daders in verband werden gebracht met specifieke schendingen van het internationaal recht. Deze getuigenissen geven een uniek inzicht in de ervaringen van jonge jezidi-overlevenden, en wanneer ze worden geanalyseerd in de bredere religieuze, gemeenschaps- en regionale context, bieden ze duidelijkheid in holistische volgende stappen. Onderzoekers hopen een gevoel van urgentie over te brengen bij het opzetten van effectieve mechanismen voor overgangsjustitie voor de Jezidi-gemeenschap, en roepen specifieke actoren en de internationale gemeenschap op om universele jurisdictie te benutten en de oprichting van een Waarheids- en Verzoeningscommissie (TRC) te bevorderen als een een niet-bestraffende manier om de ervaringen van de Yazidi’s te eren, en tegelijkertijd de ervaring van het kind te eren.

Delen