ICERM is verhuisd naar een nieuwe locatie in Westchester

75 South Broadway Ste 400 White Plains New York ICERBemiddelingskantoor

Voor velen van ons is het een druk en uitdagend jaar geweest. Ik hoop dat jij en je gezin veilig zijn voor de COVID-19-pandemie.

Ik wil een paar updates met jullie delen.

Het kantoor van ICERM is verhuisd naar een nieuwe locatie in Westchester. Ons nieuwe kantooradres is:
75 Zuid-Broadway, Ste 400
Witte Vlaktes, NY 10601.

Onze nieuwe kantoornummers zijn:
Telefoonnummer: (914) 848-0019 en faxnummer: (914) 848-0034.

Een professionele webontwikkelaar beoordeelt onze website en zal worden ingehuurd om deze opnieuw te ontwerpen voor UX/UI-netwerken en ledenbetrokkenheid.

Ik bespreek nieuwe partnerschappen met drie universiteiten: Kyungpook National University (KNU) in Zuid-Korea, University of Economics in Bratislava (UEBA) en University of Ibadan in Nigeria. Meer informatie over deze partnerschappen zal later worden gedeeld.

Ik ben teruggekeerd naar het werk van ICERM na een lang verlof veroorzaakt door de COVID-19. Neem gerust contact met mij op wanneer u maar wilt en wees verzekerd van mijn snelle antwoord.

Onze gespecialiseerde bemiddelingscertificering voor het oplossen van etnische, raciale en religieuze conflicten gaat in februari 2022 weer van start. Deze cursus is gratis voor actieve leden van ICERM. Meer informatie over de planning voor 2022 wordt medio november op onze website en evenementenkalender geplaatst. Wij sturen u op dat moment ook een e-mail.

We zullen onze eerste virtuele ledenvergadering beleggen op zondag 31 oktober 2021 om 2:00 uur Eastern Time. 

Met vrede en zegeningen,

Basilicum Ugorji
President en CEO, ICERM

Delen

Gerelateerde artikelen

COVID-19, welvaartsevangelie 2020 en geloof in profetische kerken in Nigeria: perspectieven herpositioneren

De pandemie van het coronavirus was een verwoestende stormwolk met een zilveren rand. Het verraste de wereld en liet gemengde acties en reacties achter. COVID-19 in Nigeria is de geschiedenis ingegaan als een volksgezondheidscrisis die een religieuze renaissance teweegbracht. Het Nigeriaanse gezondheidszorgsysteem en de profetische kerken deden het op hun grondvesten schudden. Dit artikel problematiseert de mislukking van de welvaartsprofetie van december 2019 voor 2020. Met behulp van de historische onderzoeksmethode bevestigt het primaire en secundaire gegevens om de impact van het mislukte welvaartsevangelie van 2020 op sociale interacties en geloof in profetische kerken aan te tonen. Het constateert dat van alle georganiseerde religies die in Nigeria actief zijn, de profetische kerken het aantrekkelijkst zijn. Vóór COVID-19 stonden ze hoog aangeschreven als veelgeprezen genezingscentra, zieners en brekers van het kwade juk. En het geloof in de kracht van hun profetieën was sterk en onwrikbaar. Op 31 december 2019 maakten zowel trouwe als onregelmatige christenen een afspraak met profeten en predikanten om profetische nieuwjaarsboodschappen te ontvangen. Ze baden zich een weg naar 2020, waarbij ze alle veronderstelde kwade krachten die werden ingezet om hun welvaart te belemmeren, afweerden en afwenden. Ze zaaiden zaden door middel van offers en tienden om hun geloofsovertuigingen te ondersteunen. Als gevolg daarvan leefden tijdens de pandemie enkele trouwe gelovigen in profetische kerken onder de profetische waanvoorstelling dat dekking door het bloed van Jezus immuniteit en inenting tegen COVID-19 opbouwt. In een zeer profetische omgeving vragen sommige Nigerianen zich af: hoe komt het dat geen enkele profeet COVID-19 heeft zien aankomen? Waarom konden ze geen enkele COVID-19-patiënt genezen? Deze gedachten herpositioneren de overtuigingen in profetische kerken in Nigeria.

Delen

De verzachtende rol van religie in de betrekkingen tussen Pyongyang en Washington

Kim Il-sung maakte tijdens zijn laatste jaren als president van de Democratische Volksrepubliek Korea (DVK) een berekende gok door ervoor te kiezen twee religieuze leiders in Pyongyang te ontvangen wier wereldbeelden in schril contrast stonden met die van hemzelf en die van elkaar. Kim verwelkomde de oprichter van de Unification Church Sun Myung Moon en zijn vrouw Dr. Hak Ja Han Moon voor het eerst in Pyongyang in november 1991, en in april 1992 was hij gastheer van de gevierde Amerikaanse evangelist Billy Graham en zijn zoon Ned. Zowel de Moons als de Grahams hadden eerdere banden met Pyongyang. Moon en zijn vrouw waren beiden afkomstig uit het noorden. Grahams vrouw Ruth, de dochter van Amerikaanse missionarissen in China, had als middelbare scholier drie jaar in Pyongyang doorgebracht. De ontmoetingen van de Moons en de Grahams met Kim resulteerden in initiatieven en samenwerkingen die gunstig waren voor het Noorden. Deze werden voortgezet onder de zoon van president Kim, Kim Jong-il (1942-2011) en onder de huidige Opperste Leider van de DVK, Kim Jong-un, de kleinzoon van Kim Il-sung. Er zijn geen gegevens over samenwerking tussen de Moon- en de Graham-groepen bij de samenwerking met de DVK; niettemin hebben ze allemaal deelgenomen aan Track II-initiatieven die hebben gediend om het Amerikaanse beleid ten aanzien van de DVK te informeren en soms te verzachten.

Delen

Religies in Igboland: diversificatie, relevantie en verbondenheid

Religie is een van de sociaal-economische verschijnselen met onmiskenbare gevolgen voor de mensheid waar dan ook ter wereld. Hoe heilig het ook lijkt, religie is niet alleen belangrijk voor het begrip van het bestaan ​​van welke inheemse bevolking dan ook, maar heeft ook beleidsrelevantie in de interetnische en ontwikkelingscontext. Historisch en etnografisch bewijsmateriaal over verschillende uitingen en nomenclaturen van het fenomeen religie is er in overvloed. De Igbo-natie in Zuid-Nigeria, aan beide zijden van de rivier de Niger, is een van de grootste zwarte ondernemende culturele groepen in Afrika, met een onmiskenbare religieuze hartstocht die duurzame ontwikkeling en interetnische interacties binnen haar traditionele grenzen impliceert. Maar het religieuze landschap van Igboland verandert voortdurend. Tot 1840 waren de dominante religie(s) van de Igbo inheems of traditioneel. Minder dan twintig jaar later, toen de christelijke missionaire activiteiten in het gebied begonnen, werd een nieuwe kracht ontketend die uiteindelijk het inheemse religieuze landschap van het gebied zou hertekenen. Het christendom groeide uit tot het in de schaduw stellen van de dominantie van laatstgenoemde. Vóór de honderdste verjaardag van het christendom in Igboland ontstonden de islam en andere, minder hegemonistische religies om te concurreren met de inheemse Igbo-religies en het christendom. Dit artikel volgt de religieuze diversificatie en de functionele relevantie ervan voor de harmonieuze ontwikkeling in Igboland. Het haalt zijn gegevens uit gepubliceerde werken, interviews en artefacten. Het stelt dat naarmate er nieuwe religies ontstaan, het religieuze landschap van de Igbo zal blijven diversifiëren en/of zich zal aanpassen, hetzij voor inclusiviteit, hetzij voor exclusiviteit tussen de bestaande en opkomende religies, voor het voortbestaan ​​van de Igbo.

Delen