Verhalen vertellen als middel voor vredesopvoeding: interculturele dialoog in Zuid-Thailand
Abstract:
Dit artikel heeft betrekking op mijn veldonderzoek uit 2009 dat zich richtte op het gebruik van vredesverhalen als medium voor het transformerende leren van vredeseducatie. Het onderzoek was gericht op het bevorderen van sociale verzoening en interculturele dialoog tussen jongeren van Thais-boeddhisten en Maleisische moslims in het aanhoudende etnisch-religieuze conflict binnen de staat in Zuid-Thailand. Senehi (2002) stelt dat storytelling een instrument is voor socialisatie en educatie. Dit wordt gezien als de sleutel tot conflicttransformatie en vredesopbouw door mensen te motiveren zelftransformatie te ondergaan. Mijn studie werd geïnspireerd door theoretische raamwerken van vredeseducatie en conflicttransformatie die constructieve vredesbetrokkenheid willen bevorderen door middel van geweldloze benaderingen die belangrijke kwesties aanpakken en het begrip, de gelijkheid en het respect in relaties vergroten (Lederach, 2003). Door middel van interviews en focusgroepsessies, evenals kunstworkshops met de jeugd van conflicterende partijen, laat de case study zien dat vredeseducatie door middel van verhalen vertellen kan worden gebruikt als een instrument voor narratieve waarheidsvertelling, gericht op het herstellen van interpersoonlijke relaties, het genezen van traumatische ervaringen en het bevorderen van sociaal samenleven. Deze methode kan de interculturele en interreligieuze dialoog bevorderen. Verder kan het bijdragen aan de ontwikkeling van een cultuur van vrede, waarin de praktijk van het vertellen van vredesverhalen met een lid van de ‘andere’ groep kan worden geïnterpreteerd als een verlangen om de ‘ongehoorde’ stemmen en gevoelens te verkondigen die gedeeld moeten worden met ‘de andere’. ander'. Het sluit aan bij de praktijk van actief luisteren om vooroordelen te overwinnen, wat leidt tot het transformatieve leerproces. Door het gebruik van storytelling kregen de deelnemers aan het onderzoek de kans om hun geleefde ervaringen te delen, elkaar te bevestigen en nieuwe mogelijkheden te internaliseren om zowel bewuste als onderdrukte gedachten en gevoelens samen uit te drukken en te verwerken. Het proces droeg bij aan het potentieel van de deelnemers om een cultuur van geweld om te zetten in een cultuur van vrede. Het vertellen van vredesverhalen kan daarom worden gezien als een apparaat voor conflicttransformatie en vredeseducatie, maar ook als een kunstdaad die kan leiden tot geweldloze sociale verandering in een samenleving die verdeeld is langs etnisch-religieuze lijnen.
Lees of download het volledige artikel:
Journal of Living Together, 1 (1), pp. 45-52, 2014, ISSN: 2373-6615 (druk); 2373-6631 (online).
@Artikel{Anjarwati2014
Titel = {Verhalen vertellen als middel voor vredeseducatie: interculturele dialoog in Zuid-Thailand}
Auteur = {Erna Anjarwati en Allison Trimble}
URL = {https://icermediation.org/intercultural-dialogue-in-southern-thailand/}
ISSN = {2373-6615 (afdrukken); 2373-6631 (online)}
Jaar = {2014}
Datum = {2014-09-18}
IssueTitle = {De rol van religie en etniciteit in hedendaagse conflicten: gerelateerde opkomende tactieken, strategieën en methodologieën voor bemiddeling en oplossing}
Dagboek = {Journal of Living Together}
Inhoud = {1}
Getal = {1}
Pagina's = {45-52}
Uitgever = {Internationaal centrum voor etnisch-religieuze bemiddeling}
Adres = {Mount Vernon, New York}
Editie = {2014}.