Samenleven in wederzijds respect en waardigheid: de nalatenschappen van Nelson Madiba Mandela

Opmerkingen van Basil Ugorji, oprichter en president van ICERM, over het leven van Nelson Madiba Mandela

Groetjes en fijne feestdagen!

Deze feestdagen zijn een periode waarin families, vrienden en kennissen samenkomen om feest te vieren. Wij, bij het International Centre for Ethno-Religious Mediation, willen samenkomen om naar elkaar te luisteren, met elkaar te praten, van te leren, elkaar te begrijpen en met elkaar te delen. Wij danken u voor alle bijdragen die u dit jaar aan ICERM heeft geleverd.

Onlangs stierf een van de helden van de 21e eeuw, Nelson Madiba Mandela, en de hele wereld kwam samen om zijn nalatenschap te vieren. Als een waar symbool van interraciale, interetnische en interreligieuze bemiddeling, dialoog en vrede, heeft Nelson Madiba Mandela ons geleerd dat om oorlog en geweld te stoppen; we moeten leren samen te leven in wederzijds respect en waardigheid. De boodschap van Madiba is een essentieel onderdeel van de missie van het International Centre for Ethno-Religious Mediation.

Net als Madiba hebben wij ons voorgenomen een cultuur van vrede tussen, tussen en binnen etnische en religieuze groepen te bevorderen door middel van onderzoek, onderwijs en opleiding, raadpleging van deskundigen, dialoog en bemiddeling, en projecten voor snelle respons. Wij zijn toegewijd aan het creëren van een nieuwe wereld die wordt gekenmerkt door vrede, ongeacht culturele, etnische en religieuze verschillen. Wij zijn ervan overtuigd dat het gebruik van bemiddeling en dialoog bij het voorkomen en oplossen van etnische en religieuze conflicten in landen over de hele wereld de sleutel is tot het creëren van duurzame vrede.

Als onderdeel van onze inspanningen om de mensen die interesse hebben getoond in onze missie te mobiliseren en te betrekken, en als een unieke bijdrage aan een vreedzame wereld, hebben we de Living Together Movement geïnitieerd. Ik nodig je daarom uit om je bij de beweging aan te sluiten.

Over de Samenleven-beweging:

De Living Together Movement is een nieuwe burgerbeweging die bestaat uit vredegedreven individuen die dezelfde menselijkheid in alle volkeren erkennen en gepassioneerd zijn over het overbruggen van de kloof tussen verschillende rassen, etniciteiten, religies, politieke opvattingen, geslachten, generaties en nationaliteiten, in om respect, tolerantie, acceptatie, begrip en harmonie in de wereld te vergroten.

We komen elke maand samen om naar elkaar te luisteren, met elkaar te praten, van elkaar te leren, elkaar te begrijpen en met elkaar te delen. Elk lid verrijkt de groep met een uniek verhaal en culturele achtergrond. Iedereen krijgt gelijke kansen om te praten over zijn of haar culturele achtergrond en gevoelens, of andere onderwerpen die van belang zijn, inclusief maar niet beperkt tot veiligheidskwesties, politiek, beleid, oorlog, conflicten, conflictoplossing, menselijke waardigheid, vergeving, buitenlandse betrekkingen, wereldvrede, economie, onderwijs, werkgelegenheid, gezin, gezondheid, immigratie, wetenschap en technologie.

We oefenen empathisch luisteren en beoordelen of bekritiseren niemand. Ons doel is om de ander echt te begrijpen voordat we proberen begrepen te worden; en om ons te concentreren op wat de andere persoon zegt in plaats van op wat we daarna gaan zeggen.

We vieren onze diversiteit op een symbolische manier met de traditionele kunsten, liedjes, eten en drinken die onze leden meebrengen naar de samenleven-bijeenkomst.

Binnen korte tijd verwachten we het vermenigvuldigingseffect van deze beweging te ervaren. Met uw hulp hopen we dat de vorming van de Living Together Movement-groepen zal toenemen en zich zal verspreiden over steden, staten en naties.

Schrijf je dan vandaag nog in op onze website. We moedigen je ook aan om a Bruggenbouwer en start een Living Together Movement-groep in uw school, gemeenschap, stad, staat of provincie. We zullen je voorzien van alle middelen en training die je nodig hebt om je groep te starten, en je helpen om het op gang te krijgen. Nodig ook je vrienden en collega's uit om mee te doen en verspreid het woord. Beweging Samen Leven Onze diversiteit is onze kracht en trots!

Delen

Gerelateerde artikelen

Religies in Igboland: diversificatie, relevantie en verbondenheid

Religie is een van de sociaal-economische verschijnselen met onmiskenbare gevolgen voor de mensheid waar dan ook ter wereld. Hoe heilig het ook lijkt, religie is niet alleen belangrijk voor het begrip van het bestaan ​​van welke inheemse bevolking dan ook, maar heeft ook beleidsrelevantie in de interetnische en ontwikkelingscontext. Historisch en etnografisch bewijsmateriaal over verschillende uitingen en nomenclaturen van het fenomeen religie is er in overvloed. De Igbo-natie in Zuid-Nigeria, aan beide zijden van de rivier de Niger, is een van de grootste zwarte ondernemende culturele groepen in Afrika, met een onmiskenbare religieuze hartstocht die duurzame ontwikkeling en interetnische interacties binnen haar traditionele grenzen impliceert. Maar het religieuze landschap van Igboland verandert voortdurend. Tot 1840 waren de dominante religie(s) van de Igbo inheems of traditioneel. Minder dan twintig jaar later, toen de christelijke missionaire activiteiten in het gebied begonnen, werd een nieuwe kracht ontketend die uiteindelijk het inheemse religieuze landschap van het gebied zou hertekenen. Het christendom groeide uit tot het in de schaduw stellen van de dominantie van laatstgenoemde. Vóór de honderdste verjaardag van het christendom in Igboland ontstonden de islam en andere, minder hegemonistische religies om te concurreren met de inheemse Igbo-religies en het christendom. Dit artikel volgt de religieuze diversificatie en de functionele relevantie ervan voor de harmonieuze ontwikkeling in Igboland. Het haalt zijn gegevens uit gepubliceerde werken, interviews en artefacten. Het stelt dat naarmate er nieuwe religies ontstaan, het religieuze landschap van de Igbo zal blijven diversifiëren en/of zich zal aanpassen, hetzij voor inclusiviteit, hetzij voor exclusiviteit tussen de bestaande en opkomende religies, voor het voortbestaan ​​van de Igbo.

Delen

Bekering tot de islam en etnisch nationalisme in Maleisië

Dit artikel maakt deel uit van een groter onderzoeksproject dat zich richt op de opkomst van het etnisch Maleisische nationalisme en de suprematie in Maleisië. Hoewel de opkomst van het etnisch Maleisische nationalisme aan verschillende factoren kan worden toegeschreven, richt dit artikel zich specifiek op de islamitische bekeringswet in Maleisië en de vraag of deze het sentiment van etnisch Maleisische suprematie al dan niet heeft versterkt. Maleisië is een multi-etnisch en multireligieus land dat in 1957 onafhankelijk werd van de Britten. De Maleiers zijn de grootste etnische groep en hebben de religie van de islam altijd beschouwd als een essentieel onderdeel van hun identiteit, die hen scheidt van andere etnische groepen die tijdens de Britse koloniale overheersing naar het land werden gebracht. Hoewel de islam de officiële religie is, staat de grondwet toe dat andere religies vreedzaam worden beoefend door niet-Maleisische Maleisiërs, namelijk de etnische Chinezen en Indiërs. De islamitische wet die moslimhuwelijken in Maleisië regelt, schrijft echter voor dat niet-moslims zich tot de islam moeten bekeren als ze met moslims willen trouwen. In dit artikel betoog ik dat de islamitische bekeringswet is gebruikt als een instrument om het sentiment van het etnisch Maleisische nationalisme in Maleisië te versterken. Voorlopige gegevens zijn verzameld op basis van interviews met Maleisische moslims die getrouwd zijn met niet-Maleisiërs. De resultaten hebben aangetoond dat de meerderheid van de Maleisische geïnterviewden de bekering tot de islam als noodzakelijk beschouwt, zoals vereist door de islamitische religie en de staatswet. Bovendien zien ze ook geen reden waarom niet-Maleiers bezwaar zouden hebben tegen bekering tot de islam, aangezien de kinderen na het huwelijk automatisch als Maleiers worden beschouwd volgens de grondwet, die ook status en privileges met zich meebrengt. De opvattingen van niet-Maleiers die zich tot de islam hebben bekeerd, zijn gebaseerd op secundaire interviews die door andere geleerden zijn afgenomen. Omdat moslim zijn geassocieerd wordt met Maleis zijn, voelen veel niet-Maleisiërs die zich bekeerd hebben, beroofd van hun gevoel van religieuze en etnische identiteit, en voelen ze zich onder druk gezet om de etnisch-Maleisische cultuur te omarmen. Hoewel het veranderen van de bekeringswet moeilijk kan zijn, zouden open interreligieuze dialogen op scholen en in de publieke sector de eerste stap kunnen zijn om dit probleem aan te pakken.

Delen