Het Ramadan-conflict in een christelijk deel van Wenen

Wat er is gebeurd? Historische achtergrond van het conflict

Het Ramadan-conflict is een intergroepsconflict en vond plaats in een rustige woonwijk in de Oostenrijkse hoofdstad Wenen. Het gaat om een ​​conflict tussen de bewoners (die – zoals de meeste Oostenrijkers – christenen zijn) van een appartementencomplex en een culturele organisatie van Bosnische moslims (“Bosniakischer Kulturverein”) die een kamer op de begane grond van de genoemde woonwijk hadden gehuurd om hun praktijk te oefenen hun religieuze rituelen.

Voordat de islamitische culturele organisatie haar intrek nam, had een ondernemer het pand bewoond. Deze verandering van huurders in 2014 veroorzaakte enkele ernstige veranderingen in het interculturele samenleven, vooral in de maand Ramadan.

Vanwege hun strikte rituelen gedurende die maand waarin moslims na zonsondergang samenkomen om de afsluiting van het vasten te vieren met gebeden, liederen en maaltijden die tot middernacht kunnen duren, was de toename van het lawaai 's nachts aanzienlijk problematisch. De moslims praatten buiten en rookten veel (aangezien dit uiteraard mocht zodra de maansikkel aan de hemel opkwam). Dit was erg vervelend voor de omwonenden die een rustige nacht wilden hebben en niet rookten. Aan het einde van de Ramadan, het hoogtepunt van deze periode, vierden de moslims nog luidruchtiger feest voor het huis, en eindelijk begonnen de buren te klagen.

Sommige bewoners verzamelden zich, confronteerden de moslims en vertelden hen dat hun gedrag 's nachts niet tolereerbaar was, omdat anderen wilden slapen. De moslims voelden zich beledigd en begonnen te discussiëren over hun recht om uitdrukking te geven aan hun heilige rituelen en hun vreugde aan het einde van deze belangrijke tijd in de islamitische religie.

Elkaars verhalen - Hoe elke persoon de situatie begrijpt en waarom

Het verhaal van de moslim – Zij zijn het probleem.

Positie: Wij zijn goede moslims. Wij willen onze religie eren en Allah dienen zoals hij ons heeft opgedragen. Anderen moeten onze rechten en onze consciëntieusheid ten opzichte van onze religie respecteren.

Interesses:

Veiligheid / Beveiliging: We respecteren onze traditie en we voelen ons veilig bij het cultiveren van onze rituelen, terwijl we Allah laten zien dat we goede mensen zijn die hem eren en zijn woorden die hij ons gaf via onze profeet Mohammed. Allah beschermt degenen die zich aan hem toewijden. Door het beoefenen van onze rituelen, die zo oud zijn als de Koran, tonen we onze eerlijkheid en loyaliteit. Hierdoor voelen we ons veilig, waardig en beschermd door Allah.

Fysiologische behoeften: In onze traditie is het ons recht om het einde van de Ramadan luid te vieren. Er wordt van ons verwacht dat we eten en drinken en onze vreugde uiten. Als we onze religieuze overtuigingen niet kunnen praktiseren en hooghouden zoals de bedoeling is, aanbidden we Allah niet adequaat.

Erbij horen / Wij / Teamgeest: Wij willen ons als moslims geaccepteerd voelen in onze traditie. Wij zijn gewone moslims die onze religie respecteren en die de waarden waarmee we zijn opgegroeid willen behouden. Als gemeenschap samenkomen om het te vieren, geeft ons het gevoel van verbondenheid.

Eigenwaarde / Respect: We willen dat u ons recht respecteert om onze religie te praktiseren. En we willen dat u onze plicht respecteert om de Ramadan te vieren, zoals beschreven in de Koran. Wanneer we dit doen, voelen we ons gelukkig en comfortabel terwijl we Allah dienen en aanbidden door onze daden en onze vreugde.

Zelfactualisatie: We zijn altijd trouw geweest aan onze religie en we willen Allah blijven behagen, omdat het ons doel is om ons hele leven vrome moslims te zijn.

Het verhaal van de (christelijke) bewoner – Zij vormen het probleem door de codes en regels van de Oostenrijkse cultuur niet te respecteren.

Positie: We willen gerespecteerd worden in ons eigen land, waar culturele en sociale normen en regels bestaan ​​die een harmonieus samenleven mogelijk maken.

Interesses:

Veiligheid / beveiliging: We hebben dit gebied gekozen omdat het een rustig en veilig gebied in Wenen is. In Oostenrijk is er een wet die bepaalt dat we na 10 uur niemand mogen storen of irriteren door het maken van lawaai. Als iemand opzettelijk in strijd met de wet handelt, wordt de politie ingeschakeld om de openbare orde te handhaven.

Fysiologische behoeften: We moeten 's nachts voldoende slapen. En vanwege de warme temperatuur zetten wij het liefst onze ramen open. Maar terwijl we dat doen, horen we al het lawaai en inhaleren we de rook die afkomstig is van de bijeenkomst van moslims in het gebied voor onze appartementen. Bovendien zijn we niet-rokende inwoners en stellen we het op prijs dat we gezonde lucht om ons heen hebben. Alle stank die uit de moslimbijeenkomst komt, irriteert ons enorm.

Verbondenheid / Familiewaarden: We willen ons in ons eigen land op ons gemak voelen met onze waarden, gewoonten en rechten. En we willen dat anderen deze rechten respecteren. De verstoring heeft gevolgen voor onze gemeenschap in het algemeen.

Eigenwaarde / Respect: We leven in een vredige omgeving en iedereen draagt ​​bij aan deze ongestoorde sfeer. Ook voelen wij ons verantwoordelijk voor het zorgen voor harmonie in het samenleven in deze woonwijk. Het is onze plicht om te zorgen voor een gezonde en vredige omgeving.

Zelfactualisatie: Wij zijn Oostenrijkers en we eren onze cultuur en onze christelijke waarden. En we zouden graag vreedzaam samen willen blijven leven. Onze tradities, gewoonten en codes zijn belangrijk voor ons omdat ze ons in staat stellen onze identiteit uit te drukken en ons te helpen groeien als individu.

Mediation Project: Mediation Case Study ontwikkeld door Erika Schuh, 2017