Dialoog op hoog niveau over het Afrika dat we willen: herbevestiging van de ontwikkeling van Afrika als een prioriteit van het systeem van de Verenigde Naties - ICERM-verklaring

Goedemiddag Excellenties, afgevaardigden en vooraanstaande gasten van de Raad!

Terwijl onze samenleving steeds meer verdeeldheid zaait en de brandstof die gevaarlijke desinformatie verspreidt groeit, heeft ons steeds meer onderling verbonden mondiale maatschappelijk middenveld negatief gereageerd door te benadrukken wat ons uit elkaar drijft in plaats van gemeenschappelijke waarden die kunnen worden gebruikt om ons samen te brengen.

Het International Centre for Ethno-Religious Mediation streeft ernaar de rijkdom die deze planeet ons als soort biedt te diversifiëren en te herdenken – een kwestie die zo vaak van invloed is op conflicten tussen regionale partnerschappen over de toewijzing van hulpbronnen. Religieuze leiders in alle grote geloofstradities hebben inspiratie en duidelijkheid gezocht in het onvervalste reliekschrijn van de natuur. Het in stand houden van deze collectieve hemelse baarmoeder die wij de aarde noemen, is noodzakelijk om persoonlijke openbaring te blijven inspireren. Net zoals elk ecosysteem een ​​overvloed aan biodiversiteit nodig heeft om te kunnen floreren, moeten onze sociale systemen ook de waardering zoeken voor de veelheid aan sociale identiteiten. Het streven naar een sociaal en politiek duurzaam en koolstofneutraal Afrika vereist het erkennen, herprioriteren en verzoenen van etnische, religieuze en raciale conflicten in de regio.

De concurrentie om de afnemende land- en watervoorraden heeft veel plattelandsgemeenschappen naar stedelijke centra gedreven, wat de lokale infrastructuur onder druk zet en interacties tussen veel etnische en religieuze groepen stimuleert. Elders verhinderen gewelddadige religieuze extremistische groeperingen dat boeren hun levensonderhoud kunnen behouden. Bijna elke genocide in de geschiedenis is ingegeven door de vervolging van een religieuze of etnische minderheid. De economische, veiligheids- en ecologische ontwikkeling zullen op de proef blijven worden gesteld zonder eerst de vreedzame bestrijding van religieuze en etnische conflicten aan te pakken. Deze ontwikkelingen zullen bloeien als we de fundamentele vrijheid van religie kunnen benadrukken en eraan kunnen samenwerken – een internationale entiteit die de kracht heeft om te motiveren, inspireren en genezen.

Dank u voor uw vriendelijke aandacht.

Een verklaring van het International Centre for Ethno-Religious Mediation (ICERM) op de Speciale dialoog op hoog niveau over het Afrika dat we willen: herbevestiging van de ontwikkeling van Afrika als prioriteit van het systeem van de Verenigde Naties gehouden op 20 juli 2022 op het hoofdkwartier van de Verenigde Naties in New York.

De verklaring werd afgelegd door de vertegenwoordiger van het Internationaal Centrum voor Ethno-Religieuze Mediation bij het hoofdkwartier van de Verenigde Naties, de heer Spencer M. McNairn.

Delen

Gerelateerde artikelen

Religies in Igboland: diversificatie, relevantie en verbondenheid

Religie is een van de sociaal-economische verschijnselen met onmiskenbare gevolgen voor de mensheid waar dan ook ter wereld. Hoe heilig het ook lijkt, religie is niet alleen belangrijk voor het begrip van het bestaan ​​van welke inheemse bevolking dan ook, maar heeft ook beleidsrelevantie in de interetnische en ontwikkelingscontext. Historisch en etnografisch bewijsmateriaal over verschillende uitingen en nomenclaturen van het fenomeen religie is er in overvloed. De Igbo-natie in Zuid-Nigeria, aan beide zijden van de rivier de Niger, is een van de grootste zwarte ondernemende culturele groepen in Afrika, met een onmiskenbare religieuze hartstocht die duurzame ontwikkeling en interetnische interacties binnen haar traditionele grenzen impliceert. Maar het religieuze landschap van Igboland verandert voortdurend. Tot 1840 waren de dominante religie(s) van de Igbo inheems of traditioneel. Minder dan twintig jaar later, toen de christelijke missionaire activiteiten in het gebied begonnen, werd een nieuwe kracht ontketend die uiteindelijk het inheemse religieuze landschap van het gebied zou hertekenen. Het christendom groeide uit tot het in de schaduw stellen van de dominantie van laatstgenoemde. Vóór de honderdste verjaardag van het christendom in Igboland ontstonden de islam en andere, minder hegemonistische religies om te concurreren met de inheemse Igbo-religies en het christendom. Dit artikel volgt de religieuze diversificatie en de functionele relevantie ervan voor de harmonieuze ontwikkeling in Igboland. Het haalt zijn gegevens uit gepubliceerde werken, interviews en artefacten. Het stelt dat naarmate er nieuwe religies ontstaan, het religieuze landschap van de Igbo zal blijven diversifiëren en/of zich zal aanpassen, hetzij voor inclusiviteit, hetzij voor exclusiviteit tussen de bestaande en opkomende religies, voor het voortbestaan ​​van de Igbo.

Delen