Het #RuntoNigeria-model en -gids

RuntoNigeria met Olijftak Akwa Ibom

Preambule

De campagne #RuntoNigeria met een Olijftak wint aan kracht. Om de doelstellingen ervan te verwezenlijken, hebben we voor deze campagne een model opgesteld, zoals hieronder weergegeven. Maar net als veel opkomende sociale bewegingen over de hele wereld komen wij tegemoet aan de creativiteit en het initiatief van de groepen. Het onderstaande model is een algemene leidraad die u moet volgen. Er zal een training of oriëntatie worden gegeven aan de organisatoren en vrijwilligers tijdens onze wekelijkse Facebook live videogesprekken en via onze wekelijkse e-mails.

Doel

#RuntoNigeria met een olijftak is een symbolische en strategische run voor vrede, veiligheid en duurzame ontwikkeling in Nigeria.

Timeline

Individuele/groepsaftraprun: Dinsdag 5 september 2017. De individuele, onofficiële loop zal dienen als een moment waarop onze lopers aan zelfonderzoek zullen doen en zullen erkennen dat we allemaal direct of indirect hebben bijgedragen aan de problemen waarmee we in Nigeria worden geconfronteerd. Nemo dat quod non habet – niemand geeft wat hij of zij niet heeft. Als we de olijftak, een symbool van vrede, aan anderen willen geven, moeten we eerst innerlijk of innerlijk zelfonderzoek doen, innerlijk vrede met onszelf krijgen en ons voorbereiden om de vrede met anderen te delen.

Inaugurele run: Woensdag 6 september 2017. Voor de inaugurele run zullen we rennen om Abia State de olijftak te geven. Abia State is de eerste staat gebaseerd op alfabetische volgorde.

Model

1. Staten en de FCT

We gaan rennen naar en in Abuja en alle 36 staten in Nigeria. Maar omdat onze lopers niet tegelijkertijd fysiek aanwezig kunnen zijn in alle staten, gaan we het onderstaande model volgen.

A. Stuur de Olijftak naar alle staten en het Federaal Hoofdstedelijk Territorium (FCT)

Elke dag zullen al onze lopers, waar ze ook zijn, rennen om een ​​olijftak naar één staat te sturen. We rennen naar de staten in alfabetische volgorde en bestrijken de 36 staten in 36 dagen, en nog een dag voor de FCT.

Lopers in de staat waar we de olijftak gaan brengen, rennen naar het staatshoofdkwartier – van het State House of Assembly tot het gouverneurskantoor. De olijftak zal aan de gouverneur worden aangeboden op het gouverneurskantoor. Het State House of Assembly symboliseert het ensemble van het volk – een plek waar de stem van de staatsburgers wordt gehoord. Van daaruit rennen we naar het gouverneurskantoor; waarbij de gouverneur de leider van de staat is en in wie de wil van het volk binnen de staat is neergelegd. We zullen de olijftak overhandigen aan de gouverneurs die de olijftak namens het volk van de staat in ontvangst zullen nemen. Na ontvangst van de olijftak zullen de gouverneurs de lopers toespreken en zich publiekelijk engageren om vrede, gerechtigheid, gelijkheid, duurzame ontwikkeling, veiligheid en veiligheid in hun staten te bevorderen.

Lopers die zich niet in de geselecteerde staat van de dag bevinden, rennen symbolisch in hun staat. Ze konden in verschillende groepen of individueel rennen. Aan het einde van hun run (vanaf hun aangewezen startpunt tot het eindpunt) zouden ze een toespraak kunnen houden en de gouverneur en het volk van de staat waarvoor we die dag rennen vragen om vrede, gerechtigheid, gelijkheid en duurzame ontwikkeling te bevorderen. , veiligheid en veiligheid in hun staat en in het land. Ze kunnen aan het einde van de looptijd ook geloofwaardige publieke leiders en belanghebbenden uitnodigen om te spreken over vrede, gerechtigheid, gelijkheid, duurzame ontwikkeling, veiligheid en veiligheid in Nigeria.

Nadat alle 36 staten zijn behandeld, gaan we verder naar Abuja. In Abuja rennen we van het Huis van Afgevaardigden naar de presidentiële villa, waar we de olijftak zullen overhandigen aan de president, of bij zijn afwezigheid aan de vice-president, die hem namens het Nigeriaanse volk zal ontvangen, en op zijn beurt beloven en hernieuwen de inzet van zijn regering voor vrede, gerechtigheid, gelijkheid, duurzame ontwikkeling, veiligheid en veiligheid in Nigeria. Vanwege de logistiek in Abuja reserveren we de olijftakrun van Abuja tot het einde, dat wil zeggen na de olijftakrun in de 36 staten. Dit geeft ons de tijd om goed te plannen met veiligheidsfunctionarissen en andere wetshandhavingsinstanties in Abuja, en om het kantoor van de president te helpen zich voor te bereiden op de gebeurtenis.

Lopers die niet naar Abuja kunnen reizen op de dag van de Abuja-olijftakrun, zullen symbolisch in hun land rennen. Ze konden in verschillende groepen of individueel rennen. Aan het einde van hun traject (van hun aangewezen startpunt tot het eindpunt) zouden ze een toespraak kunnen houden en hun congresleden en congresvrouwen – de senatoren en huisvertegenwoordigers van hun staten – kunnen vragen om vrede, gerechtigheid, gelijkheid en duurzame ontwikkeling te bevorderen, veiligheid en veiligheid in Nigeria. Ze kunnen aan het einde van de looptijd ook geloofwaardige publieke leiders, belanghebbenden of hun senatoren en huisvertegenwoordigers uitnodigen om te spreken over vrede, gerechtigheid, gelijkheid, duurzame ontwikkeling, veiligheid en veiligheid in Nigeria.

B. Ren met een olijftak voor vrede tussen en tussen alle etnische groepen in Nigeria

Nadat we ons gedurende een periode van 36 dagen in alfabetische volgorde hebben ingezet voor vrede in de 37 staten en de FCT, zullen we met een olijftak rennen voor vrede tussen en tussen alle etnische groepen in Nigeria. De etnische groepen zullen in groepen worden verdeeld. Elke dag van de run zal in het teken staan ​​van een groep etnische groepen waarvan historisch bekend is dat ze in Nigeria in conflict zijn. Wij zullen rennen om deze etnische groepen een olijftak te geven. We zullen één leider identificeren die elke etnische groep vertegenwoordigt en die aan het einde van de run de olijftak zal ontvangen. De aangewezen leider van de Hausa-Fulani zal bijvoorbeeld na ontvangst van de olijftak met de lopers spreken en beloven vrede, gerechtigheid, gelijkheid, duurzame ontwikkeling, veiligheid en veiligheid in Nigeria te bevorderen, terwijl de aangewezen leider van de etnische groep Igbo dat zal doen. doe ook hetzelfde. Leiders van de andere etnische groepen zullen hetzelfde doen op de dagen dat we rennen om hen de olijftak te geven.

Hetzelfde format voor de olijftakkenrun van de staten zal van toepassing zijn op de olijftakkenrun van etnische groepen. Op de dag dat we bijvoorbeeld rennen om de olijftak aan de etnische groepen Hausa-Fulani en Igbo te geven, zullen lopers in andere regio's of staten ook rennen voor vrede tussen de etnische groepen Hausa-Fulani en Igbo, maar dan in verschillende groepen of individueel. en nodig de Hausa-Fulani en Igbo organisatie- of verenigingsleiders in hun staten uit om te spreken en te beloven vrede, gerechtigheid, gelijkheid, duurzame ontwikkeling, veiligheid en veiligheid in Nigeria te bevorderen.

C. Ren voor vrede tussen en tussen religieuze groeperingen in Nigeria

Nadat we de olijftak naar alle etnische groepen in Nigeria hebben gestuurd, zullen we ons inzetten voor vrede tussen en tussen religieuze groepen in Nigeria. We zullen de olijftak op verschillende dagen naar moslims, christenen, Afrikaanse traditionele religieuze aanbidders, joden, enzovoort sturen. De religieuze leiders die de olijftak zullen ontvangen, zullen beloven vrede, gerechtigheid, gelijkheid, duurzame ontwikkeling, veiligheid en veiligheid in Nigeria te bevorderen.

2. Gebed voor vrede

We sluiten de #RuntoNigeria af met een Olive Branch-campagne met een “Gebed voor vrede” – een multireligieus, multi-etnisch en nationaal gebed voor vrede, gerechtigheid, gelijkheid, duurzame ontwikkeling, veiligheid en veiligheid in Nigeria. Dit nationale gebed voor vrede zal plaatsvinden in Abuja. Details en agenda bespreken we later. Een voorbeeld van dit gebed staat op onze website: 2016 Bid voor Vrede-evenement.

3. Openbaar beleid – Campagneresultaten

Terwijl de campagne #RuntoNigeria met een Olijftak van start gaat, zal een team van vrijwilligers werken aan beleidskwesties. We zullen tijdens de run beleidsaanbevelingen formuleren en deze presenteren aan beleidsmakers om een ​​sociale verandering in Nigeria door te voeren. Dit zal dienen als een tastbaar resultaat van de #RuntoNigeria met een sociale beweging van de olijftak.

Dit zijn een paar punten die u moet weten. Alles zal goed gepland en gearticuleerd zijn naarmate we verder gaan met de campagne. Uw bijdragen zijn welkom.

Met vrede en zegeningen!

RuntoNigeria met Olive Branch-campagne
Delen

Gerelateerde artikelen

Religies in Igboland: diversificatie, relevantie en verbondenheid

Religie is een van de sociaal-economische verschijnselen met onmiskenbare gevolgen voor de mensheid waar dan ook ter wereld. Hoe heilig het ook lijkt, religie is niet alleen belangrijk voor het begrip van het bestaan ​​van welke inheemse bevolking dan ook, maar heeft ook beleidsrelevantie in de interetnische en ontwikkelingscontext. Historisch en etnografisch bewijsmateriaal over verschillende uitingen en nomenclaturen van het fenomeen religie is er in overvloed. De Igbo-natie in Zuid-Nigeria, aan beide zijden van de rivier de Niger, is een van de grootste zwarte ondernemende culturele groepen in Afrika, met een onmiskenbare religieuze hartstocht die duurzame ontwikkeling en interetnische interacties binnen haar traditionele grenzen impliceert. Maar het religieuze landschap van Igboland verandert voortdurend. Tot 1840 waren de dominante religie(s) van de Igbo inheems of traditioneel. Minder dan twintig jaar later, toen de christelijke missionaire activiteiten in het gebied begonnen, werd een nieuwe kracht ontketend die uiteindelijk het inheemse religieuze landschap van het gebied zou hertekenen. Het christendom groeide uit tot het in de schaduw stellen van de dominantie van laatstgenoemde. Vóór de honderdste verjaardag van het christendom in Igboland ontstonden de islam en andere, minder hegemonistische religies om te concurreren met de inheemse Igbo-religies en het christendom. Dit artikel volgt de religieuze diversificatie en de functionele relevantie ervan voor de harmonieuze ontwikkeling in Igboland. Het haalt zijn gegevens uit gepubliceerde werken, interviews en artefacten. Het stelt dat naarmate er nieuwe religies ontstaan, het religieuze landschap van de Igbo zal blijven diversifiëren en/of zich zal aanpassen, hetzij voor inclusiviteit, hetzij voor exclusiviteit tussen de bestaande en opkomende religies, voor het voortbestaan ​​van de Igbo.

Delen

Bekering tot de islam en etnisch nationalisme in Maleisië

Dit artikel maakt deel uit van een groter onderzoeksproject dat zich richt op de opkomst van het etnisch Maleisische nationalisme en de suprematie in Maleisië. Hoewel de opkomst van het etnisch Maleisische nationalisme aan verschillende factoren kan worden toegeschreven, richt dit artikel zich specifiek op de islamitische bekeringswet in Maleisië en de vraag of deze het sentiment van etnisch Maleisische suprematie al dan niet heeft versterkt. Maleisië is een multi-etnisch en multireligieus land dat in 1957 onafhankelijk werd van de Britten. De Maleiers zijn de grootste etnische groep en hebben de religie van de islam altijd beschouwd als een essentieel onderdeel van hun identiteit, die hen scheidt van andere etnische groepen die tijdens de Britse koloniale overheersing naar het land werden gebracht. Hoewel de islam de officiële religie is, staat de grondwet toe dat andere religies vreedzaam worden beoefend door niet-Maleisische Maleisiërs, namelijk de etnische Chinezen en Indiërs. De islamitische wet die moslimhuwelijken in Maleisië regelt, schrijft echter voor dat niet-moslims zich tot de islam moeten bekeren als ze met moslims willen trouwen. In dit artikel betoog ik dat de islamitische bekeringswet is gebruikt als een instrument om het sentiment van het etnisch Maleisische nationalisme in Maleisië te versterken. Voorlopige gegevens zijn verzameld op basis van interviews met Maleisische moslims die getrouwd zijn met niet-Maleisiërs. De resultaten hebben aangetoond dat de meerderheid van de Maleisische geïnterviewden de bekering tot de islam als noodzakelijk beschouwt, zoals vereist door de islamitische religie en de staatswet. Bovendien zien ze ook geen reden waarom niet-Maleiers bezwaar zouden hebben tegen bekering tot de islam, aangezien de kinderen na het huwelijk automatisch als Maleiers worden beschouwd volgens de grondwet, die ook status en privileges met zich meebrengt. De opvattingen van niet-Maleiers die zich tot de islam hebben bekeerd, zijn gebaseerd op secundaire interviews die door andere geleerden zijn afgenomen. Omdat moslim zijn geassocieerd wordt met Maleis zijn, voelen veel niet-Maleisiërs die zich bekeerd hebben, beroofd van hun gevoel van religieuze en etnische identiteit, en voelen ze zich onder druk gezet om de etnisch-Maleisische cultuur te omarmen. Hoewel het veranderen van de bekeringswet moeilijk kan zijn, zouden open interreligieuze dialogen op scholen en in de publieke sector de eerste stap kunnen zijn om dit probleem aan te pakken.

Delen