De verkeerde deur. De verkeerde verdieping

 

Wat er is gebeurd? Historische achtergrond van het conflict

Dit conflict omringt Botham Jean, een 26-jarige zakenman die afstudeerde aan de Harding University in Arkansas. Hij is geboren in St. Lucia en bekleedde een functie bij een adviesbureau, en was actief in zijn thuisgemeente als bijbelstudieleraar en lid van het koor. Amber Guyger, een 31-jarige politieagent voor de politie van Dallas, die al 4 jaar in dienst was en een lange band met Dallas had.

Op 8 september 2018 kwam agent Amber Guyger thuis van een dienst van 12-15 uur. Toen ze terugkeerde naar wat ze dacht dat haar huis was, merkte ze dat de deur niet helemaal gesloten was en ze dacht meteen dat ze werd beroofd. Ze handelde uit angst en vuurde twee schoten af ​​​​met haar vuurwapen en schoot Botham Jean neer, waarbij ze hem doodde. Amber Guyger nam contact op met de politie nadat ze Botham Jean had neergeschoten, en volgens haar besefte ze dat ze niet in het juiste appartement was. Toen ze door de politie werd ondervraagd, verklaarde ze dat ze een man in haar appartement had gezien met een afstand van slechts 30 meter tussen hen beiden en omdat hij niet tijdig op haar bevelen reageerde, verdedigde ze zichzelf. Botham Jean stierf in het ziekenhuis en volgens bronnen paste Amber heel weinig reanimatiepraktijken toe in een poging het leven van Botham te redden.

Hierna kon Amber Guyger in het openbaar getuigen. Ze riskeerde een gevangenisstraf van 5 tot 99 jaar voor een veroordeling voor moord. Er was een discussie over of Castle Doctrine or Voet bij stuk houden wetten waren van toepassing, maar sinds Amber het verkeerde appartement binnenging, steunden ze niet langer de actie tegen Botham Jean. Ze steunden de mogelijke reactie als het incident omgekeerd zou gebeuren, wat betekent dat B Botham Amber neerschoot omdat hij zijn appartement binnenkwam.

In de rechtszaal op de laatste dag van het moordproces gaf de broer van Botham Jean, Brandt, Amber een hele lange knuffel en vergaf haar dat ze zijn broer had vermoord. Hij haalde God aan en zei dat hij hoopt dat Amber naar God gaat voor alle slechte dingen die ze heeft gedaan. Hij verklaarde dat hij het beste voor Amber wil, want dat is wat Botham zou willen. Hij stelde voor dat ze haar leven aan Christus moest geven en vroeg de rechter of hij Amber een knuffel kon geven. De rechter liet het toe. Hierna gaf de rechter Amber een bijbel en omhelsde haar ook. De gemeenschap was niet blij om te zien dat de wet zacht is geworden voor Amber en de moeder van Botham Jean merkte op dat ze hoopt dat Amber de komende 10 jaar de tijd neemt om over zichzelf na te denken en haar leven te veranderen.

Elkaars verhalen - hoe elke persoon de situatie begrijpt en waarom

Brandt Jean (Bothams broer)

Positie: Mijn religie staat me toe je te vergeven ondanks je acties jegens mijn broer.

Interesses:

Veiligheid/Beveiliging: Ik voel me niet veilig en dit had iedereen kunnen zijn, zelfs ikzelf. Er waren getuigen die dit met mijn broer zagen gebeuren en een deel hiervan opnamen. Ik ben dankbaar dat ze namens mijn broer konden opnemen en spreken.

Identiteit/achting: Hoe verdrietig en gekwetst ik ook ben, ik respecteer dat mijn broer niet zou willen dat ik slechte gevoelens heb voor deze vrouw vanwege haar tekortkomingen. Ik moet het woord van God blijven respecteren en volgen. Mijn broer en ik zijn mannen van Christus en zullen onze broeders en zusters in Christus blijven liefhebben en respecteren.

Groei/Vergeving: Aangezien ik mijn broer niet terug kan krijgen, kan ik mijn religie volgen in pogingen om vrede te hebben. Dit is een incident dat een leerervaring is en haar de tijd geeft om aan zelfreflectie te doen; het zal leiden tot het minimaliseren van soortgelijke incidentie die zich opnieuw voordoet.

Amber Guyger - De officier

Positie: Ik was bang. Hij was een indringer, dacht ik.

Interesses:

Veiligheid/Beveiliging: Als politieagent zijn we opgeleid om te verdedigen. Aangezien onze appartementen dezelfde indeling hebben, is het moeilijk om details te zien die zouden suggereren dat dit appartement niet van mij was. Het was donker in het appartement. Ook werkte mijn sleutel. Een werkende sleutel betekent dat ik de juiste combinatie van slot en sleutel gebruik.

Identiteit/achting: Als politieagent is er een negatieve connotatie over de rol in het algemeen. Er zijn vaak intimiderende berichten en acties die symbool staan ​​voor het wantrouwen van de burger in het veld. Aangezien dat een onderdeel is van mijn eigen identiteit, blijf ik te allen tijde voorzichtig.

Groei/Vergeving: Ik bedank de partijen voor de knuffels en dingen die ze me hebben gegeven en van plan zijn na te denken. Ik heb een kortere straf en zal kunnen gaan zitten met wat ik heb gedaan en veranderingen overwegen die in de toekomst kunnen worden aangebracht als ik een andere functie bij de politie mag krijgen.

Mediation Project: Mediation Case Study ontwikkeld door Shayna N Peterson, 2019

Delen

Gerelateerde artikelen

Religies in Igboland: diversificatie, relevantie en verbondenheid

Religie is een van de sociaal-economische verschijnselen met onmiskenbare gevolgen voor de mensheid waar dan ook ter wereld. Hoe heilig het ook lijkt, religie is niet alleen belangrijk voor het begrip van het bestaan ​​van welke inheemse bevolking dan ook, maar heeft ook beleidsrelevantie in de interetnische en ontwikkelingscontext. Historisch en etnografisch bewijsmateriaal over verschillende uitingen en nomenclaturen van het fenomeen religie is er in overvloed. De Igbo-natie in Zuid-Nigeria, aan beide zijden van de rivier de Niger, is een van de grootste zwarte ondernemende culturele groepen in Afrika, met een onmiskenbare religieuze hartstocht die duurzame ontwikkeling en interetnische interacties binnen haar traditionele grenzen impliceert. Maar het religieuze landschap van Igboland verandert voortdurend. Tot 1840 waren de dominante religie(s) van de Igbo inheems of traditioneel. Minder dan twintig jaar later, toen de christelijke missionaire activiteiten in het gebied begonnen, werd een nieuwe kracht ontketend die uiteindelijk het inheemse religieuze landschap van het gebied zou hertekenen. Het christendom groeide uit tot het in de schaduw stellen van de dominantie van laatstgenoemde. Vóór de honderdste verjaardag van het christendom in Igboland ontstonden de islam en andere, minder hegemonistische religies om te concurreren met de inheemse Igbo-religies en het christendom. Dit artikel volgt de religieuze diversificatie en de functionele relevantie ervan voor de harmonieuze ontwikkeling in Igboland. Het haalt zijn gegevens uit gepubliceerde werken, interviews en artefacten. Het stelt dat naarmate er nieuwe religies ontstaan, het religieuze landschap van de Igbo zal blijven diversifiëren en/of zich zal aanpassen, hetzij voor inclusiviteit, hetzij voor exclusiviteit tussen de bestaande en opkomende religies, voor het voortbestaan ​​van de Igbo.

Delen

Bekering tot de islam en etnisch nationalisme in Maleisië

Dit artikel maakt deel uit van een groter onderzoeksproject dat zich richt op de opkomst van het etnisch Maleisische nationalisme en de suprematie in Maleisië. Hoewel de opkomst van het etnisch Maleisische nationalisme aan verschillende factoren kan worden toegeschreven, richt dit artikel zich specifiek op de islamitische bekeringswet in Maleisië en de vraag of deze het sentiment van etnisch Maleisische suprematie al dan niet heeft versterkt. Maleisië is een multi-etnisch en multireligieus land dat in 1957 onafhankelijk werd van de Britten. De Maleiers zijn de grootste etnische groep en hebben de religie van de islam altijd beschouwd als een essentieel onderdeel van hun identiteit, die hen scheidt van andere etnische groepen die tijdens de Britse koloniale overheersing naar het land werden gebracht. Hoewel de islam de officiële religie is, staat de grondwet toe dat andere religies vreedzaam worden beoefend door niet-Maleisische Maleisiërs, namelijk de etnische Chinezen en Indiërs. De islamitische wet die moslimhuwelijken in Maleisië regelt, schrijft echter voor dat niet-moslims zich tot de islam moeten bekeren als ze met moslims willen trouwen. In dit artikel betoog ik dat de islamitische bekeringswet is gebruikt als een instrument om het sentiment van het etnisch Maleisische nationalisme in Maleisië te versterken. Voorlopige gegevens zijn verzameld op basis van interviews met Maleisische moslims die getrouwd zijn met niet-Maleisiërs. De resultaten hebben aangetoond dat de meerderheid van de Maleisische geïnterviewden de bekering tot de islam als noodzakelijk beschouwt, zoals vereist door de islamitische religie en de staatswet. Bovendien zien ze ook geen reden waarom niet-Maleiers bezwaar zouden hebben tegen bekering tot de islam, aangezien de kinderen na het huwelijk automatisch als Maleiers worden beschouwd volgens de grondwet, die ook status en privileges met zich meebrengt. De opvattingen van niet-Maleiers die zich tot de islam hebben bekeerd, zijn gebaseerd op secundaire interviews die door andere geleerden zijn afgenomen. Omdat moslim zijn geassocieerd wordt met Maleis zijn, voelen veel niet-Maleisiërs die zich bekeerd hebben, beroofd van hun gevoel van religieuze en etnische identiteit, en voelen ze zich onder druk gezet om de etnisch-Maleisische cultuur te omarmen. Hoewel het veranderen van de bekeringswet moeilijk kan zijn, zouden open interreligieuze dialogen op scholen en in de publieke sector de eerste stap kunnen zijn om dit probleem aan te pakken.

Delen