Bedreigingen voor de wereldwijde vrede en veiligheid

ICERM-radiologo 1

Bedreigingen voor de mondiale vrede en veiligheid op ICERM Radio, uitgezonden op zaterdag 28 mei 2016 om 2 uur Eastern Time (New York).

ICERM-radiologo 1

Luister naar de ICERM Radio talkshow ‘Lets Talk About It’ voor een verhelderend interview met experts en discussie over ‘bedreigingen voor de mondiale vrede en veiligheid’.

In dit interview deelden onze experts hun kennis over de huidige bedreigingen voor de mondiale vrede en veiligheid, bestaande mechanismen die op internationaal en nationaal niveau zijn opgezet om deze bedreigingen tegen te gaan, en mogelijke manieren om de conflicten te beheersen en verdere escalatie in de toekomst te voorkomen.

Besproken in dit expertinterview omvatten, maar zijn niet beperkt tot:

  • Burgeroorlogen.
  • Terrorisme.
  • Nucleaire en biologische wapens.
  • Transnationale georganiseerde misdaad.
  • Handvuurwapens en lichte wapens.
  • Bio-bedreigingen.
  • Cyberaanvallen.
  • Klimaatverandering.
Delen

Gerelateerde artikelen

Religies in Igboland: diversificatie, relevantie en verbondenheid

Religie is een van de sociaal-economische verschijnselen met onmiskenbare gevolgen voor de mensheid waar dan ook ter wereld. Hoe heilig het ook lijkt, religie is niet alleen belangrijk voor het begrip van het bestaan ​​van welke inheemse bevolking dan ook, maar heeft ook beleidsrelevantie in de interetnische en ontwikkelingscontext. Historisch en etnografisch bewijsmateriaal over verschillende uitingen en nomenclaturen van het fenomeen religie is er in overvloed. De Igbo-natie in Zuid-Nigeria, aan beide zijden van de rivier de Niger, is een van de grootste zwarte ondernemende culturele groepen in Afrika, met een onmiskenbare religieuze hartstocht die duurzame ontwikkeling en interetnische interacties binnen haar traditionele grenzen impliceert. Maar het religieuze landschap van Igboland verandert voortdurend. Tot 1840 waren de dominante religie(s) van de Igbo inheems of traditioneel. Minder dan twintig jaar later, toen de christelijke missionaire activiteiten in het gebied begonnen, werd een nieuwe kracht ontketend die uiteindelijk het inheemse religieuze landschap van het gebied zou hertekenen. Het christendom groeide uit tot het in de schaduw stellen van de dominantie van laatstgenoemde. Vóór de honderdste verjaardag van het christendom in Igboland ontstonden de islam en andere, minder hegemonistische religies om te concurreren met de inheemse Igbo-religies en het christendom. Dit artikel volgt de religieuze diversificatie en de functionele relevantie ervan voor de harmonieuze ontwikkeling in Igboland. Het haalt zijn gegevens uit gepubliceerde werken, interviews en artefacten. Het stelt dat naarmate er nieuwe religies ontstaan, het religieuze landschap van de Igbo zal blijven diversifiëren en/of zich zal aanpassen, hetzij voor inclusiviteit, hetzij voor exclusiviteit tussen de bestaande en opkomende religies, voor het voortbestaan ​​van de Igbo.

Delen

Klimaatverandering, milieurechtvaardigheid en etnische ongelijkheid in de VS: de rol van bemiddelaars

Klimaatverandering zet gemeenschappen onder druk om het ontwerp en de bedrijfsvoering te heroverwegen, vooral met betrekking tot milieurampen. De negatieve impact van de klimaatcrisis op gekleurde gemeenschappen benadrukt de noodzaak van klimaatrechtvaardigheid om de verwoestende impact op deze gemeenschappen te minimaliseren. Twee termen worden vaak gebruikt in combinatie met onevenredige gevolgen voor het milieu: milieuracisme en milieurechtvaardigheid. Milieuracisme is de onevenredige impact van klimaatverandering op gekleurde mensen en mensen die in armoede leven. Milieurechtvaardigheid is het antwoord op deze verschillen. Dit artikel zal zich richten op de impact van klimaatverandering op etnische bevolkingsgroepen, de huidige trends in het Amerikaanse Environmental Justice-beleid bespreken en de rol van de bemiddelaar bespreken om de kloof te helpen overbruggen in conflicten die uit het proces voortkomen. Uiteindelijk zal de klimaatverandering gevolgen hebben voor iedereen. De aanvankelijke impact ervan is echter onevenredig gericht op Afro-Amerikaanse, Latijns-Amerikaanse en arme gemeenschappen. Deze onevenredige impact is te wijten aan historisch geïnstitutionaliseerde praktijken zoals redlining en andere praktijken die minderheden de toegang tot hulpbronnen hebben ontzegd. Dit heeft ook de veerkracht binnen deze gemeenschappen verminderd om met de gevolgen van milieurampen om te gaan. Orkaan Katrina bijvoorbeeld, en de impact ervan op gemeenschappen in het zuiden, zijn een voorbeeld van de onevenredige gevolgen van klimaatrampen voor gekleurde gemeenschappen. Bovendien blijkt uit bewijsmateriaal dat de kwetsbaarheid in de VS toeneemt naarmate het aantal milieurampen toeneemt, vooral in economisch minder gezonde staten. Er bestaat ook toenemende bezorgdheid dat deze kwetsbaarheid de kans op gewelddadige conflicten kan vergroten. De meer recente gevolgen van COVID19, de negatieve impact ervan op gekleurde gemeenschappen, en een toename van gewelddadige incidenten, zelfs gericht tegen religieuze instellingen, kunnen erop wijzen dat de toenemende spanningen een indirect gevolg kunnen zijn van de klimaatcrisis. Wat zal dan de rol van de bemiddelaar zijn, en hoe kan de bemiddelaar bijdragen aan het bieden van grotere veerkracht binnen het kader van Milieurechtvaardigheid? Dit artikel beoogt deze vraag te beantwoorden en zal een discussie omvatten over mogelijke stappen die bemiddelaars kunnen nemen om de veerkracht van de gemeenschap te helpen vergroten, evenals enkele processen die kunnen helpen de etnische spanningen te verminderen die een indirect gevolg zijn van de klimaatverandering.

Delen