Powiązane artykuły
Kwestionowanie niespokojnych metafor dotyczących wiary i pochodzenia etnicznego: strategia promowania skutecznej dyplomacji, rozwoju i obrony
Streszczenie To przemówienie ma na celu zakwestionowanie niespokojnych metafor, które były i nadal są używane w naszych dyskursach na temat wiary i pochodzenia etnicznego…
Hindutva w USA: Zrozumienie promocji konfliktów etnicznych i religijnych
Adem Carroll, Justice for All USA i Sadia Masroor, Justice for All Canada Wszystko się rozpada; centrum nie wytrzyma. Zwykła anarchia zostaje uwolniona…
Złożoność w działaniu: dialog międzywyznaniowy i przywracanie pokoju w Birmie i Nowym Jorku
Wprowadzenie Dla społeczności zajmującej się rozwiązywaniem konfliktów kluczowe znaczenie ma zrozumienie wzajemnego oddziaływania wielu czynników, które zbiegają się, tworząc konflikt między wiarą i wewnątrz niej…
Łagodząca rola religii w stosunkach Pjongjang-Waszyngton
Kim Ir Sen w ostatnich latach swojej kadencji na stanowisku prezydenta Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej (KRLD) podjął skalkulowane ryzyko, decydując się na przyjęcie w Pjongjangu dwóch przywódców religijnych, których światopoglądy ostro kontrastowały z jego własnym i wzajemnymi poglądami. Kim po raz pierwszy powitał w Pjongjangu założyciela Kościoła Zjednoczeniowego Sun Myung Moona i jego żonę dr Hak Ja Han Moon Moon w listopadzie 1991 r., a w kwietniu 1992 r. gościł słynnego amerykańskiego ewangelistę Billy'ego Grahama i jego syna Neda. Zarówno Moons, jak i Grahamowie byli już wcześniej powiązani z Pjongjangiem. Zarówno Moon, jak i jego żona pochodzili z Północy. Żona Grahama, Ruth, córka amerykańskich misjonarzy w Chinach, jako uczennica gimnazjum spędziła trzy lata w Pjongjangu. Spotkania Moonsów i Grahamów z Kimem zaowocowały inicjatywami i współpracą korzystną dla Północy. Trwały one pod rządami syna Prezydenta Kima Kim Dzong-ila (1942–2011) i obecnego Najwyższego Przywódcy KRLD Kim Dzong-una, wnuka Kim Ir Sena. Nie ma żadnych wzmianek o współpracy między grupami Moon i Graham w ramach współpracy z KRLD; niemniej jednak każdy z nich uczestniczył w inicjatywach ścieżki II, które służyły informowaniu, a czasami łagodzeniu polityki USA wobec KRLD.