Zarządzanie pokojem i konfliktami w tradycyjnym społeczeństwie Joruba

Abstrakcyjny:

Zarządzanie pokojem jest ważniejsze niż rozwiązywanie konfliktów. Rzeczywiście, jeśli pokój będzie skutecznie zarządzany, nie będzie żadnego konfliktu do rozwiązania. Biorąc pod uwagę, że konflikt jest wszechobecną i nieuniknioną częścią ludzkiej egzystencji, niniejszy artykuł ogranicza swoją tezę do imperatywów dotyczących pokoju i zarządzania konfliktami (PCM) w społeczeństwie ludzkim, wykorzystując tradycyjny model społeczeństwa Joruba. Analiza porównawcza PCM w społeczeństwie Joruba w czasach tradycyjnych i współczesnych ujawnia radykalne odejście od rdzennych ram PCM, które powstrzymywały wrogość i zapewniały pokojowe współistnienie. Opierając się na jakościowych metodach gromadzenia i analizy danych, opartych na zachowanych materiałach wtórnych, niniejsze badanie ma na celu systematyczne badanie solidnego dziedzictwa tradycyjnego systemu orzecznictwa (TSJ) w Yorubaland, takiego jak ramy duchowo-pozaprawne, wykorzystanie maskarady, podawanie mikstury z drewna sasswood, metoda „miotły i klucza” oraz używanie przysłów prawnych. Wyniki tego badania potwierdzają, że wtargnięcie obcej ideologii i wprowadzenie zachodniego kolonialnego modelu prawoznawstwa do środowiska afrykańskiego (i Joruby), które wprowadziło obce metody, takie jak spory sądowe, było brutalnym zakłóceniem istniejącego etosu sądowniczego. W związku z tym spory sądowe są całkowicie nieafrykańskie, biorąc pod uwagę system wierzeń Joruba mówiący, że „po sporze nie ma kontinuum koleżeństwa”. Podsumowując, niedawny renesans krucjaty na rzecz alternatywnego rozstrzygania sporów (ADR) stanowi jedynie wezwanie do powrotu do Joruba TSJ z jej szeregiem długotrwałych, rodzimych mechanizmów, ostrożnie wprowadzanych i zazdrośnie strzeżonych w celu zapewnienia skutecznego PCM. Rekomendujemy zatem m.in. powrót do metody pozasądowej, zwanej ADR.

Przeczytaj lub pobierz cały artykuł:

Aboyeji, Adeniyi Justus (2019). Zarządzanie pokojem i konfliktami w tradycyjnym społeczeństwie joruba

Journal of Living Together, 6 (1), s. 201-224, 2019, ISSN: 2373-6615 (druk); 2373-6631 (online).

@Artykuł{Aboyeji2019
Tytuł = {Zarządzanie pokojem i konfliktami w tradycyjnym społeczeństwie joruba }
Autor = {Adeniyi Justus Aboyeji}
Adres URL = {https://icermediation.org/confused-management-in-traditional-yoruba-society/}
ISSN = {2373-6615 (druk); 2373-6631 (online)}
Rok = {2019}
Data = {2019-12-18}
Dziennik = {Dziennik wspólnego życia}
Głośność = {6}
liczba = {1}
Strony = {201-224 }
Wydawca = {Międzynarodowe Centrum Mediacji Etno-Religijnych}
Adres = {Mount Vernon, Nowy Jork}
Wydanie = {2019}.

Share

Powiązane artykuły

Religie w Igboland: dywersyfikacja, znaczenie i przynależność

Religia jest jednym ze zjawisk społeczno-ekonomicznych o niezaprzeczalnym wpływie na ludzkość w każdym miejscu na świecie. Choć wydaje się to święte, religia jest ważna nie tylko dla zrozumienia istnienia jakiejkolwiek rdzennej ludności, ale ma także znaczenie polityczne w kontekście międzyetnicznym i rozwojowym. Istnieje mnóstwo historycznych i etnograficznych dowodów na różne przejawy i nomenklatury zjawiska religii. Naród Igbo w południowej Nigerii, po obu stronach rzeki Niger, to jedna z największych czarnych, przedsiębiorczych grup kulturowych w Afryce, charakteryzująca się niewątpliwym zapałem religijnym, który implikuje zrównoważony rozwój i interakcje międzyetniczne w ramach tradycyjnych granic. Jednak krajobraz religijny Igbolandu stale się zmienia. Do 1840 r. dominującą religią Igbo była rdzenna lub tradycyjna. Niecałe dwie dekady później, kiedy na tym obszarze rozpoczęła się chrześcijańska działalność misyjna, uwolniono nową siłę, która ostatecznie przekształciła rdzenny krajobraz religijny na tym obszarze. Chrześcijaństwo urosło i przyćmiło dominację tego ostatniego. Przed stuleciem chrześcijaństwa w Igbolandzie islam i inne mniej hegemoniczne wyznania powstały, aby konkurować z rdzennymi religiami Igbo i chrześcijaństwem. W artykule przedstawiono zróżnicowanie religijne i jego funkcjonalne znaczenie dla harmonijnego rozwoju Igbolandu. Dane czerpie z opublikowanych prac, wywiadów i artefaktów. Argumentuje, że w miarę pojawiania się nowych religii krajobraz religijny Igbo będzie w dalszym ciągu się różnicować i/lub dostosowywać, w celu zapewnienia inkluzywności lub wyłączności między istniejącymi i powstającymi religiami, aby przetrwać Igbo.

Share

Budowanie odpornych społeczności: mechanizmy odpowiedzialności skupione na dzieciach dla społeczności jazydzkiej po ludobójstwie (2014)

Niniejsze badanie koncentruje się na dwóch drogach, za pomocą których można wdrożyć mechanizmy odpowiedzialności w społeczności jazydzkiej po ludobójstwie: sądowej i pozasądowej. Sprawiedliwość okresu przejściowego to wyjątkowa pokryzysowa szansa na wsparcie transformacji społeczności oraz budowanie poczucia odporności i nadziei poprzez strategiczne, wielowymiarowe wsparcie. W tego typu procesach nie ma jednego uniwersalnego podejścia, a w niniejszym dokumencie uwzględniono wiele istotnych czynników w celu ustalenia podstaw skutecznego podejścia, które nie tylko pozwoli utrzymać członkom Islamskiego Państwa Iraku i Lewantu (ISIL) odpowiedzialności za swoje zbrodnie przeciwko ludzkości, lecz umożliwienie członkom jazydzkim, zwłaszcza dzieciom, odzyskania poczucia autonomii i bezpieczeństwa. Czyniąc to, badacze przedstawiają międzynarodowe standardy dotyczące obowiązków dzieci w zakresie praw człowieka, określając, które są istotne w kontekście irackim i kurdyjskim. Następnie, analizując wnioski wyciągnięte ze studiów przypadków dotyczących podobnych scenariuszy w Sierra Leone i Liberii, w badaniu zalecono interdyscyplinarne mechanizmy odpowiedzialności, które skupiają się na zachęcaniu dzieci do udziału i ochrony w kontekście jazydzkim. Określono konkretne możliwości, dzięki którym dzieci mogą i powinny uczestniczyć w zajęciach. Wywiady przeprowadzone w irackim Kurdystanie z siedmiorgiem dzieci, które przeżyły niewoli ISIL, pozwoliły uzyskać relacje z pierwszej ręki, aby poinformować o obecnych lukach w zaspokajaniu ich potrzeb po niewoli i doprowadziły do ​​stworzenia profili bojowników ISIL, łączących rzekomych sprawców z konkretnymi naruszeniami prawa międzynarodowego. Te świadectwa dają unikalny wgląd w doświadczenia młodych ocalałych Jazydów, a analizowane w szerszych kontekstach religijnych, społecznych i regionalnych zapewniają jasność w zakresie dalszych holistycznych kroków. Naukowcy mają nadzieję zwrócić uwagę na pilną potrzebę ustanowienia skutecznych mechanizmów sprawiedliwości okresu przejściowego dla społeczności jazydzkiej i wezwać konkretne podmioty, a także społeczność międzynarodową do wykorzystania jurysdykcji uniwersalnej i promowania utworzenia Komisji Prawdy i Pojednania (TRC) jako bezkarny sposób uhonorowania doświadczeń Jazydów, przy jednoczesnym poszanowaniu doświadczeń dziecka.

Share