Dyplomacja, rozwój i obrona: wiara i pochodzenie etniczne na rozdrożu Przemówienie otwierające
Przemówienie wstępne i powitalne wygłoszone podczas dorocznej międzynarodowej konferencji na temat rozwiązywania konfliktów etnicznych i religijnych oraz budowania pokoju w 2015 r., która odbyła się w Nowym Jorku w dniu 10 października 2015 r. przez Międzynarodowe Centrum Mediacji Etno-Religijnej.
Głośniki:
Cristina Pastrana, dyrektor operacyjna ICERM.
Basil Ugorji, prezes i dyrektor generalny ICERM.
Burmistrz Ernest Davis, burmistrz miasta Mount Vernon w stanie Nowy Jork.
streszczenie
Od najdawniejszych czasów historię ludzkości naznaczały gwałtowne konflikty między grupami etnicznymi i religijnymi. Od samego początku byli tacy, którzy starali się zrozumieć przyczyny tych wydarzeń i zmagali się z pytaniami dotyczącymi sposobu mediacji i łagodzenia konfliktów oraz doprowadzania do pokojowego rozwiązania. Aby zbadać najnowsze wydarzenia i pojawiające się myślenie wspierające nowoczesne podejścia do rozpraszania bieżących konfliktów, wybraliśmy temat: Skrzyżowanie dyplomacji, rozwoju i obrony: wiara i pochodzenie etniczne na rozdrożu.
Wczesne badania socjologiczne potwierdziły założenie, że to bieda i brak możliwości popychają marginalizowane grupy do przemocy wobec osób sprawujących władzę, co może przerodzić się w nienawiść podsycającą ataki przeciwko każdemu, kto należy do „innej grupy”, na przykład ze względu na ideologię, pochodzenie, pochodzenie etniczne przynależność i/lub tradycja religijna. Zatem strategia budowania pokoju w krajach rozwiniętych, począwszy od połowy XX wieku, koncentrowała się na eliminacji ubóstwa i wspieraniu demokracji jako sposobu na złagodzenie najgorszych skutków wykluczenia społecznego, etnicznego i wyznaniowego.
W ciągu ostatnich dwudziestu lat wzrosło zainteresowanie czynnikami wyzwalającymi, mechanizmami i dynamiką, które uruchamiają i podtrzymują radykalizację, która stawia ludzi przeciwko sobie, co skutkuje brutalnym ekstremizmem. Obecnie taktykę ubiegłego stulecia łączy się z dodaniem do tego obrony wojskowej, w oparciu o zapewnienia przywódców politycznych, a także niektórych uczonych i praktyków, że samodzielne szkolenie i wyposażanie obcych armii w połączeniu ze wspólnym rozwojem i działaniami dyplomatycznymi wysiłków, oferuje lepsze, bardziej proaktywne podejście do budowania pokoju. W każdym społeczeństwie historia ludzi kształtuje ich rządy, prawa, gospodarkę i interakcje społeczne. Toczy się szeroka debata na temat tego, czy niedawne przejście do „3D” (dyplomacja, rozwój i obrona) w ramach amerykańskiej polityki zagranicznej wspiera zdrową adaptację i ewolucję społeczeństw znajdujących się w kryzysie, poprawę stabilności i prawdopodobieństwa trwałego pokoju, czy też faktycznie zakłóca ogólny dobrobyt społeczny w krajach, w których wdrażane są „3D”.
Ta konferencja będzie gościć prelegentów z różnych dyscyplin, fascynujących i dobrze poinformowanych paneli oraz, co z pewnością będzie bardzo ożywioną debatą. Często dyplomaci, negocjatorzy, mediatorzy i pośrednicy w dialogu międzywyznaniowym czują się niekomfortowo, pracując razem z członkami wojska, uważając, że ich obecność jest antagonistyczna. Przywódcy wojskowi często napotykają wyzwania związane z wykonywaniem swoich misji wsparcia, z zastrzeżeniem szerszych ram czasowych i nieprzeniknionej struktury dowodzenia dyplomatów. Specjaliści ds. rozwoju regularnie czują się skrępowani przepisami bezpieczeństwa i decyzjami politycznymi narzuconymi przez ich kolegów z dyplomacji i wojska. Lokalne populacje na miejscu, zaangażowane w poprawę bezpieczeństwa i jakości życia swoich rodzin, przy jednoczesnym utrzymaniu spójności swoich ludzi, stają w obliczu nowych i niesprawdzonych strategii w często niebezpiecznych i chaotycznych środowiskach.
Poprzez tę konferencję ICERM stara się promować badania naukowe z praktycznym zastosowaniem „3D” (dyplomacja, rozwój i obrona) w budowaniu pokoju między narodami lub między grupami etnicznymi, religijnymi lub sekciarskimi, zarówno w obrębie granic, jak i poza nimi.
