Konflikt etniczno-religijny w Nigerii: analiza i rozwiązanie

Abstrakcyjny:

Od czasu połączenia północnych i południowych regionów Nigerii w 1914 r. przez brytyjski rząd kolonialny Nigeryjczycy w dalszym ciągu debatują nad kwestiami pokojowego współistnienia między ich różnymi grupami etnicznymi z jednej strony oraz między chrześcijanami i muzułmanami z drugiej. Pytanie o wspólne życie w pokoju pojawiło się w nigeryjskiej debacie narodowej w wyniku gwałtownej konfrontacji, jaka toczy się pomiędzy „konfliktowymi grupami etnicznymi” (Horowitz, 2000), w tym wojny domowej z lat 1967-1970 – trwającej trzy lata krwawej wojna toczona głównie przez lud Igbo z południowego wschodu, reprezentujący ludność chrześcijańską oraz lud Hausa-Fulani z północy, reprezentujący ludność muzułmańską, masakry etniczno-religijne po wojnie domowej i niedawny terroryzm Boko Haram która doprowadziła do śmierci tysięcy ludzi, w tym muzułmanów i chrześcijan, oraz do zniszczenia mienia, cennej infrastruktury i projektów rozwojowych. Przede wszystkim Boko Haram stwarza poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego, powoduje katastrofę humanitarną, traumę psychiczną, zakłócenia w zajęciach szkolnych, bezrobocie i wzrost biedy, co skutkuje słabą gospodarką. Ataki terrorystyczne Boko Haram rzeczywiście ożywiły na nowo starą debatę na temat tego, co dla muzułmanów i chrześcijan, Igbos, Hausa-Fulanis, Jorubas i mniejszości etnicznych oznacza współistnienie oraz życie razem w pokoju i harmonii. Opierając się na krytyce postkolonialnej (Tyson, 2015) i innych istotnych teoriach konfliktów społecznych z zakresu rozwiązywania konfliktów, w artykule tym podjęto próbę analizy, za pomocą medyczno-diagnostycznej metody badania, czynników napędzających, dynamiki i źródeł konfliktów etniczno-religijnych w Nigerii . W artykule przedstawiono różne sposoby rozwiązywania tego typu konfliktów.

Przeczytaj lub pobierz cały artykuł:

Ugorji, Bazyli (2017). Konflikt etniczno-religijny w Nigerii: analiza i rozwiązanie

Journal of Living Together, 4-5 (1), s. 164-192, 2017, ISSN: 2373-6615 (druk); 2373-6631 (online).

@Artykuł{Ugorji2017
Tytuł = {Konflikt etniczno-religijny w Nigerii: analiza i rozwiązanie}
Autor = {Bazyli Ugorji}
Adres URL = {https://icermediation.org/ethno-religious-confused-in-nigeria/
ISSN = {2373-6615 (druk); 2373-6631 (online)}
Rok = {2017}
Data = {2017-12-18}
IssueTitle = {Życie razem w pokoju i harmonii}
Dziennik = {Dziennik wspólnego życia}
objętość = {4-5}
liczba = {1}
Strony = {164-192}
Wydawca = {Międzynarodowe Centrum Mediacji Etno-Religijnych}
Adres = {Mount Vernon, Nowy Jork}
Wydanie = {2017}.

Share

Powiązane artykuły

Religie w Igboland: dywersyfikacja, znaczenie i przynależność

Religia jest jednym ze zjawisk społeczno-ekonomicznych o niezaprzeczalnym wpływie na ludzkość w każdym miejscu na świecie. Choć wydaje się to święte, religia jest ważna nie tylko dla zrozumienia istnienia jakiejkolwiek rdzennej ludności, ale ma także znaczenie polityczne w kontekście międzyetnicznym i rozwojowym. Istnieje mnóstwo historycznych i etnograficznych dowodów na różne przejawy i nomenklatury zjawiska religii. Naród Igbo w południowej Nigerii, po obu stronach rzeki Niger, to jedna z największych czarnych, przedsiębiorczych grup kulturowych w Afryce, charakteryzująca się niewątpliwym zapałem religijnym, który implikuje zrównoważony rozwój i interakcje międzyetniczne w ramach tradycyjnych granic. Jednak krajobraz religijny Igbolandu stale się zmienia. Do 1840 r. dominującą religią Igbo była rdzenna lub tradycyjna. Niecałe dwie dekady później, kiedy na tym obszarze rozpoczęła się chrześcijańska działalność misyjna, uwolniono nową siłę, która ostatecznie przekształciła rdzenny krajobraz religijny na tym obszarze. Chrześcijaństwo urosło i przyćmiło dominację tego ostatniego. Przed stuleciem chrześcijaństwa w Igbolandzie islam i inne mniej hegemoniczne wyznania powstały, aby konkurować z rdzennymi religiami Igbo i chrześcijaństwem. W artykule przedstawiono zróżnicowanie religijne i jego funkcjonalne znaczenie dla harmonijnego rozwoju Igbolandu. Dane czerpie z opublikowanych prac, wywiadów i artefaktów. Argumentuje, że w miarę pojawiania się nowych religii krajobraz religijny Igbo będzie w dalszym ciągu się różnicować i/lub dostosowywać, w celu zapewnienia inkluzywności lub wyłączności między istniejącymi i powstającymi religiami, aby przetrwać Igbo.

Share

Konwersja na islam i nacjonalizm etniczny w Malezji

Niniejsza praca stanowi część większego projektu badawczego, który koncentruje się na wzroście etnicznego nacjonalizmu malajskiego i supremacji w Malezji. Choć wzrost etnicznego nacjonalizmu malajskiego można przypisać różnym czynnikom, niniejszy artykuł skupia się szczególnie na prawie dotyczącym konwersji na islam w Malezji oraz na tym, czy wzmocniło ono poczucie etnicznej supremacji Malajów. Malezja jest krajem wieloetnicznym i wieloreligijnym, który uzyskał niepodległość w 1957 roku od Brytyjczyków. Malajowie, będący największą grupą etniczną, zawsze uważali religię islamu za nieodłączną część swojej tożsamości, która oddziela ich od innych grup etnicznych, które zostały sprowadzone do kraju podczas brytyjskich rządów kolonialnych. Chociaż islam jest religią oficjalną, Konstytucja zezwala na pokojowe praktykowanie innych religii przez Malezyjczyków niebędących Malajami, a mianowicie etnicznych Chińczyków i Hindusów. Jednakże prawo islamskie regulujące małżeństwa muzułmańskie w Malezji nakłada na niemuzułmanów obowiązek przejścia na islam, jeśli chcą poślubić muzułmanów. W tym artykule argumentuję, że islamskie prawo dotyczące konwersji zostało wykorzystane jako narzędzie do wzmocnienia poczucia etnicznego nacjonalizmu malajskiego w Malezji. Wstępne dane zebrano na podstawie wywiadów z malajskimi muzułmanami będącymi w związkach małżeńskich z osobami niebędącymi Malajami. Wyniki pokazały, że większość Malajów, z którymi przeprowadzono wywiady, uważa przejście na islam za konieczne, zgodnie z wymogami religii islamskiej i prawa stanowego. Ponadto nie widzą również powodu, dla którego osoby niebędące Malajami miałyby sprzeciwiać się przejściu na islam, ponieważ po ślubie dzieci będą automatycznie uznawane za Malajów zgodnie z Konstytucją, która również wiąże się ze statusem i przywilejami. Poglądy osób niebędących Malajami, które przeszły na islam, oparto na wywiadach wtórnych przeprowadzonych przez innych uczonych. Ponieważ bycie muzułmaninem wiąże się z byciem Malajem, wielu nie-Malajów, którzy się nawrócili, czuje się okradzionych z poczucia tożsamości religijnej i etnicznej oraz pod presją, aby przyjąć etniczną kulturę Malajów. Chociaż zmiana prawa konwersyjnego może być trudna, otwarty dialog międzywyznaniowy w szkołach i sektorach publicznych może być pierwszym krokiem do rozwiązania tego problemu.

Share