Sprawa Gambia przeciwko Myanmarowi

Pod koniec lutego w Hadze rozpoczęły się rozprawy publiczne w sprawie The Gambia przeciwko Birmie w Międzynarodowym Trybunale Sprawiedliwości. Gambia wniosła sprawę przeciwko rządowi Mjanmy w 2019 roku, twierdząc, że kraj Azji Południowo-Wschodniej naruszył Konwencję o zapobieganiu i karaniu zbrodni ludobójstwa, traktat podpisany przez 152 kraje, w tym Mjanmę. Gambia argumentuje, że przemoc Mjanmy wobec mniejszości Rohingya narusza traktat.

Państwo Myanmar historycznie wykluczało i prześladowało Rohingya, odmawiając im obywatelstwa, ale począwszy od 2016 r. częste, wspierane przez wojsko ataki na lud Rohingya wywołały masową migrację do sąsiedniego Bangladeszu. Wiele rządów określiło działania wojska Mjanmy jako czystki etniczne lub ludobójstwo.

Rozpoczęcie postępowania sądowego nastąpiło rok po tym, jak wojsko Mjanmy przejęło kontrolę nad rządem tego kraju i uwięziło przywódczynię swojego rządu, Aung Saan Suu Kyi, która spotkała się z krytyką za milczenie w sprawie ataków wojska na Rohingya.

Transkrypcje rozpraw można znaleźć na stronie internetowej Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości: https://www.icj-cij.org/en/case/178

Artykuł informacyjny Human Rights Watch opublikowany w lutym jest również dostępny na tej stronie: https://www.hrw.org/news/2022/02/14/developments-gambias-case-against-myanmar-international-court-justice

Odprawa ICRM Myanmar

Pobierz odprawę

Gambia v. Myanmar: Podsumowanie konfliktu.
Share

Powiązane artykuły

Budowanie odpornych społeczności: mechanizmy odpowiedzialności skupione na dzieciach dla społeczności jazydzkiej po ludobójstwie (2014)

Niniejsze badanie koncentruje się na dwóch drogach, za pomocą których można wdrożyć mechanizmy odpowiedzialności w społeczności jazydzkiej po ludobójstwie: sądowej i pozasądowej. Sprawiedliwość okresu przejściowego to wyjątkowa pokryzysowa szansa na wsparcie transformacji społeczności oraz budowanie poczucia odporności i nadziei poprzez strategiczne, wielowymiarowe wsparcie. W tego typu procesach nie ma jednego uniwersalnego podejścia, a w niniejszym dokumencie uwzględniono wiele istotnych czynników w celu ustalenia podstaw skutecznego podejścia, które nie tylko pozwoli utrzymać członkom Islamskiego Państwa Iraku i Lewantu (ISIL) odpowiedzialności za swoje zbrodnie przeciwko ludzkości, lecz umożliwienie członkom jazydzkim, zwłaszcza dzieciom, odzyskania poczucia autonomii i bezpieczeństwa. Czyniąc to, badacze przedstawiają międzynarodowe standardy dotyczące obowiązków dzieci w zakresie praw człowieka, określając, które są istotne w kontekście irackim i kurdyjskim. Następnie, analizując wnioski wyciągnięte ze studiów przypadków dotyczących podobnych scenariuszy w Sierra Leone i Liberii, w badaniu zalecono interdyscyplinarne mechanizmy odpowiedzialności, które skupiają się na zachęcaniu dzieci do udziału i ochrony w kontekście jazydzkim. Określono konkretne możliwości, dzięki którym dzieci mogą i powinny uczestniczyć w zajęciach. Wywiady przeprowadzone w irackim Kurdystanie z siedmiorgiem dzieci, które przeżyły niewoli ISIL, pozwoliły uzyskać relacje z pierwszej ręki, aby poinformować o obecnych lukach w zaspokajaniu ich potrzeb po niewoli i doprowadziły do ​​stworzenia profili bojowników ISIL, łączących rzekomych sprawców z konkretnymi naruszeniami prawa międzynarodowego. Te świadectwa dają unikalny wgląd w doświadczenia młodych ocalałych Jazydów, a analizowane w szerszych kontekstach religijnych, społecznych i regionalnych zapewniają jasność w zakresie dalszych holistycznych kroków. Naukowcy mają nadzieję zwrócić uwagę na pilną potrzebę ustanowienia skutecznych mechanizmów sprawiedliwości okresu przejściowego dla społeczności jazydzkiej i wezwać konkretne podmioty, a także społeczność międzynarodową do wykorzystania jurysdykcji uniwersalnej i promowania utworzenia Komisji Prawdy i Pojednania (TRC) jako bezkarny sposób uhonorowania doświadczeń Jazydów, przy jednoczesnym poszanowaniu doświadczeń dziecka.

Share

Konwersja na islam i nacjonalizm etniczny w Malezji

Niniejsza praca stanowi część większego projektu badawczego, który koncentruje się na wzroście etnicznego nacjonalizmu malajskiego i supremacji w Malezji. Choć wzrost etnicznego nacjonalizmu malajskiego można przypisać różnym czynnikom, niniejszy artykuł skupia się szczególnie na prawie dotyczącym konwersji na islam w Malezji oraz na tym, czy wzmocniło ono poczucie etnicznej supremacji Malajów. Malezja jest krajem wieloetnicznym i wieloreligijnym, który uzyskał niepodległość w 1957 roku od Brytyjczyków. Malajowie, będący największą grupą etniczną, zawsze uważali religię islamu za nieodłączną część swojej tożsamości, która oddziela ich od innych grup etnicznych, które zostały sprowadzone do kraju podczas brytyjskich rządów kolonialnych. Chociaż islam jest religią oficjalną, Konstytucja zezwala na pokojowe praktykowanie innych religii przez Malezyjczyków niebędących Malajami, a mianowicie etnicznych Chińczyków i Hindusów. Jednakże prawo islamskie regulujące małżeństwa muzułmańskie w Malezji nakłada na niemuzułmanów obowiązek przejścia na islam, jeśli chcą poślubić muzułmanów. W tym artykule argumentuję, że islamskie prawo dotyczące konwersji zostało wykorzystane jako narzędzie do wzmocnienia poczucia etnicznego nacjonalizmu malajskiego w Malezji. Wstępne dane zebrano na podstawie wywiadów z malajskimi muzułmanami będącymi w związkach małżeńskich z osobami niebędącymi Malajami. Wyniki pokazały, że większość Malajów, z którymi przeprowadzono wywiady, uważa przejście na islam za konieczne, zgodnie z wymogami religii islamskiej i prawa stanowego. Ponadto nie widzą również powodu, dla którego osoby niebędące Malajami miałyby sprzeciwiać się przejściu na islam, ponieważ po ślubie dzieci będą automatycznie uznawane za Malajów zgodnie z Konstytucją, która również wiąże się ze statusem i przywilejami. Poglądy osób niebędących Malajami, które przeszły na islam, oparto na wywiadach wtórnych przeprowadzonych przez innych uczonych. Ponieważ bycie muzułmaninem wiąże się z byciem Malajem, wielu nie-Malajów, którzy się nawrócili, czuje się okradzionych z poczucia tożsamości religijnej i etnicznej oraz pod presją, aby przyjąć etniczną kulturę Malajów. Chociaż zmiana prawa konwersyjnego może być trudna, otwarty dialog międzywyznaniowy w szkołach i sektorach publicznych może być pierwszym krokiem do rozwiązania tego problemu.

Share