Dialog międzywyznaniowy w celu deradykalizacji radykalizacji: opowiadanie historii jako budowanie pokoju w Indonezji

Abstrakcyjny:

W odpowiedzi na historię konfliktów etniczno-religijnych w Indonezji, zarówno organizacje rządowe, jak i pozarządowe wykazują silne zaangażowanie w konstruktywne i twórcze rozwiązanie takiego konfliktu w celu zachowania poparcia dla pluralizmu religijnego oraz przyjęcie zdecydowanego stanowiska wobec radykalizacja. Jednym z najskuteczniejszych narzędzi służących osiągnięciu tego celu jest dialog międzywyznaniowy. W artykule zbadano wykorzystanie dialogu międzywyznaniowego jako narzędzia budowania pokoju w Indonezji, które zostało skutecznie wykorzystane do budowania kontrnarracji na temat tożsamości etniczno-religijnej. Opowiadanie historii w kontekście dialogu działa jako proces budowania pokoju, który tworzy wspólną płaszczyznę i ostatecznie współtworzy wyłaniające się narracje o współpracy i rekonstrukcji. W związku z tym opowiadanie historii stanowi zaproszenie do przywrócenia godności, czegoś, co łatwo jest utracić podczas konfliktu i czegoś, co należy odzyskać, aby rozwiązanie zakorzeniło się. We wnioskach uznano dialog międzywyznaniowy zarówno za narzędzie przemieniające w następstwie konfliktu etniczno-religijnego, jak i możliwy środek zapobiegania przyszłym okrucieństwom.

Przeczytaj lub pobierz cały artykuł:

Byron, Amanda Smith (2016). Dialog międzywyznaniowy na rzecz deradykalizacji radykalizacji: opowiadanie historii jako budowanie pokoju w Indonezji

Journal of Living Together, 2-3 (1), s. 92-102, 2016, ISSN: 2373-6615 (druk); 2373-6631 (online).

@Artykuł{Byron2016
Tytuł = {Dialog międzywyznaniowy na rzecz deradykalizacji radykalizacji: opowiadanie historii jako budowanie pokoju w Indonezji}
Autor = {Amanda Smith Byron}
Adres URL = {https://icermediation.org/interfaith-dialogue-to-de-radicalize-radicalization/}
ISSN = {2373-6615 (druk); 2373-6631 (online)}
Rok = {2016}
Data = {2016-12-18}
IssueTitle = {Rozwiązywanie konfliktów w oparciu o wiarę: odkrywanie wspólnych wartości w tradycjach religijnych Abrahama}
Dziennik = {Dziennik wspólnego życia}
objętość = {2-3}
liczba = {1}
Strony = { 92-102}
Wydawca = {Międzynarodowe Centrum Mediacji Etno-Religijnych}
Adres = {Mount Vernon, Nowy Jork}
Wydanie = {2016}.

Share

Powiązane artykuły

Konwersja na islam i nacjonalizm etniczny w Malezji

Niniejsza praca stanowi część większego projektu badawczego, który koncentruje się na wzroście etnicznego nacjonalizmu malajskiego i supremacji w Malezji. Choć wzrost etnicznego nacjonalizmu malajskiego można przypisać różnym czynnikom, niniejszy artykuł skupia się szczególnie na prawie dotyczącym konwersji na islam w Malezji oraz na tym, czy wzmocniło ono poczucie etnicznej supremacji Malajów. Malezja jest krajem wieloetnicznym i wieloreligijnym, który uzyskał niepodległość w 1957 roku od Brytyjczyków. Malajowie, będący największą grupą etniczną, zawsze uważali religię islamu za nieodłączną część swojej tożsamości, która oddziela ich od innych grup etnicznych, które zostały sprowadzone do kraju podczas brytyjskich rządów kolonialnych. Chociaż islam jest religią oficjalną, Konstytucja zezwala na pokojowe praktykowanie innych religii przez Malezyjczyków niebędących Malajami, a mianowicie etnicznych Chińczyków i Hindusów. Jednakże prawo islamskie regulujące małżeństwa muzułmańskie w Malezji nakłada na niemuzułmanów obowiązek przejścia na islam, jeśli chcą poślubić muzułmanów. W tym artykule argumentuję, że islamskie prawo dotyczące konwersji zostało wykorzystane jako narzędzie do wzmocnienia poczucia etnicznego nacjonalizmu malajskiego w Malezji. Wstępne dane zebrano na podstawie wywiadów z malajskimi muzułmanami będącymi w związkach małżeńskich z osobami niebędącymi Malajami. Wyniki pokazały, że większość Malajów, z którymi przeprowadzono wywiady, uważa przejście na islam za konieczne, zgodnie z wymogami religii islamskiej i prawa stanowego. Ponadto nie widzą również powodu, dla którego osoby niebędące Malajami miałyby sprzeciwiać się przejściu na islam, ponieważ po ślubie dzieci będą automatycznie uznawane za Malajów zgodnie z Konstytucją, która również wiąże się ze statusem i przywilejami. Poglądy osób niebędących Malajami, które przeszły na islam, oparto na wywiadach wtórnych przeprowadzonych przez innych uczonych. Ponieważ bycie muzułmaninem wiąże się z byciem Malajem, wielu nie-Malajów, którzy się nawrócili, czuje się okradzionych z poczucia tożsamości religijnej i etnicznej oraz pod presją, aby przyjąć etniczną kulturę Malajów. Chociaż zmiana prawa konwersyjnego może być trudna, otwarty dialog międzywyznaniowy w szkołach i sektorach publicznych może być pierwszym krokiem do rozwiązania tego problemu.

Share

Budowanie odpornych społeczności: mechanizmy odpowiedzialności skupione na dzieciach dla społeczności jazydzkiej po ludobójstwie (2014)

Niniejsze badanie koncentruje się na dwóch drogach, za pomocą których można wdrożyć mechanizmy odpowiedzialności w społeczności jazydzkiej po ludobójstwie: sądowej i pozasądowej. Sprawiedliwość okresu przejściowego to wyjątkowa pokryzysowa szansa na wsparcie transformacji społeczności oraz budowanie poczucia odporności i nadziei poprzez strategiczne, wielowymiarowe wsparcie. W tego typu procesach nie ma jednego uniwersalnego podejścia, a w niniejszym dokumencie uwzględniono wiele istotnych czynników w celu ustalenia podstaw skutecznego podejścia, które nie tylko pozwoli utrzymać członkom Islamskiego Państwa Iraku i Lewantu (ISIL) odpowiedzialności za swoje zbrodnie przeciwko ludzkości, lecz umożliwienie członkom jazydzkim, zwłaszcza dzieciom, odzyskania poczucia autonomii i bezpieczeństwa. Czyniąc to, badacze przedstawiają międzynarodowe standardy dotyczące obowiązków dzieci w zakresie praw człowieka, określając, które są istotne w kontekście irackim i kurdyjskim. Następnie, analizując wnioski wyciągnięte ze studiów przypadków dotyczących podobnych scenariuszy w Sierra Leone i Liberii, w badaniu zalecono interdyscyplinarne mechanizmy odpowiedzialności, które skupiają się na zachęcaniu dzieci do udziału i ochrony w kontekście jazydzkim. Określono konkretne możliwości, dzięki którym dzieci mogą i powinny uczestniczyć w zajęciach. Wywiady przeprowadzone w irackim Kurdystanie z siedmiorgiem dzieci, które przeżyły niewoli ISIL, pozwoliły uzyskać relacje z pierwszej ręki, aby poinformować o obecnych lukach w zaspokajaniu ich potrzeb po niewoli i doprowadziły do ​​stworzenia profili bojowników ISIL, łączących rzekomych sprawców z konkretnymi naruszeniami prawa międzynarodowego. Te świadectwa dają unikalny wgląd w doświadczenia młodych ocalałych Jazydów, a analizowane w szerszych kontekstach religijnych, społecznych i regionalnych zapewniają jasność w zakresie dalszych holistycznych kroków. Naukowcy mają nadzieję zwrócić uwagę na pilną potrzebę ustanowienia skutecznych mechanizmów sprawiedliwości okresu przejściowego dla społeczności jazydzkiej i wezwać konkretne podmioty, a także społeczność międzynarodową do wykorzystania jurysdykcji uniwersalnej i promowania utworzenia Komisji Prawdy i Pojednania (TRC) jako bezkarny sposób uhonorowania doświadczeń Jazydów, przy jednoczesnym poszanowaniu doświadczeń dziecka.

Share