Otwarcie w świadomości: badanie, w jaki sposób uważność i medytacja mogą poprawić doświadczenie mediacji

Abstrakcyjny:

Biorąc pod uwagę ponad 2,500-letnią tradycję buddyzmu, która opiera się na naukach Buddhy o cierpieniu i jego wykorzenianiu oraz na nieprzerwanym okresie szerokiego zakresu praktycznych zastosowań, ramy buddyjskie w dalszym ciągu oferują głęboki wgląd w działanie ludzkiego umysłu i serce w odniesieniu do powstawania i transformacji konfliktu. Opierając się na praktycznym doświadczeniu i wiedzy teoretycznej autorów jako mediatorów, trenerów i studentów medytacji, artykuł ten zbada wkład buddyzmu w transformację konfliktu, szczególnie w warunkach mediacji, poprzez zbadanie, w jaki sposób buddyjskie rozumienie ludzkiego uwarunkowanego umysłu i jego zdolności do transformacji poprzez świadomość medytacyjną może uzupełniać tradycyjne zachodnie podejście do mediacji i konfliktu. Nieodłączną częścią tego podejścia jest teza, że ​​transformacja konfliktu musi skupiać się nie tylko na zmianie systemów i struktur, ale także na podkreśleniu i umożliwieniu jednostce zrozumienia procesów zachodzących w ludzkim umyśle, które mogą prowadzić do budowy podziałów prowadzących do destrukcyjnego konfliktu, oraz jak te konstrukcje mogą się rozproszyć, osobiście i interpersonalnie, tworząc okazje do transformacji (Spears, 1997). Artykuł ten bada zatem buddyjskie powiązania pomiędzy destrukcyjnymi konfliktami a konstruowaniem w ludzkim umyśle podziałów, które powodują psychologiczną izolację, niepewność i niezadowolenie, podziały będące manifestacją cierpienia. Bada także, w jaki sposób można złagodzić lub wyeliminować to cierpienie poprzez uważność i praktyki medytacyjne, które dają świadomość naszej prawdziwej natury jako istot zasadniczo połączonych i współzależnych. Kiedy pogląd na siebie jako osobę odrębną i przeciwną innym (doświadczany podczas destrukcyjnego konfliktu) traci swą moc, konflikt jest postrzegany z innej perspektywy i możliwa jest prawdziwa transformacja w relacjach i sposobach rozwiązywania problemów. W oparciu o sprawdzone zasady buddyjskie w tym artykule zbadamy: (1) co buddyzm postrzega jako źródło naszego ludzkiego doświadczenia osobistego niezadowolenia i destrukcyjnej niezgody; (2) co buddyzm sugeruje w radzeniu sobie z naszą tendencją do oddzielania się od własnych warunków i od innych; oraz (3) w jaki sposób praktyka sięgania do świadomości i jej poszerzania może pomóc nam w naszych relacjach międzyludzkich inaczej dostrzec nieporozumienie i jego źródło.

Przeczytaj lub pobierz cały artykuł:

Mauer, Katarzyna; Applebaum, Martin (2019). Otwarcie w świadomości: badanie, w jaki sposób uważność i medytacja mogą poprawić doświadczenie mediacji

Journal of Living Together, 6 (1), s. 75-85, 2019, ISSN: 2373-6615 (druk); 2373-6631 (online).

@Artykuł{Mauer2019
Tytuł = {Otwarcie w świadomości: Odkrywanie, jak uważność i medytacja mogą poprawić doświadczenie mediacji }
Autor = {Katharina Mauer i Martin Applebaum}
Adres URL = {https://icermediation.org/mindfulness-and-mediation/
ISSN = {2373-6615 (druk); 2373-6631 (online)}
Rok = {2019}
Data = {2019-12-18}
Dziennik = {Dziennik wspólnego życia}
Głośność = {6}
liczba = {1}
Strony = {75-85}
Wydawca = {Międzynarodowe Centrum Mediacji Etno-Religijnych}
Adres = {Mount Vernon, Nowy Jork}
Wydanie = {2019}.

Share

Powiązane artykuły

Religie w Igboland: dywersyfikacja, znaczenie i przynależność

Religia jest jednym ze zjawisk społeczno-ekonomicznych o niezaprzeczalnym wpływie na ludzkość w każdym miejscu na świecie. Choć wydaje się to święte, religia jest ważna nie tylko dla zrozumienia istnienia jakiejkolwiek rdzennej ludności, ale ma także znaczenie polityczne w kontekście międzyetnicznym i rozwojowym. Istnieje mnóstwo historycznych i etnograficznych dowodów na różne przejawy i nomenklatury zjawiska religii. Naród Igbo w południowej Nigerii, po obu stronach rzeki Niger, to jedna z największych czarnych, przedsiębiorczych grup kulturowych w Afryce, charakteryzująca się niewątpliwym zapałem religijnym, który implikuje zrównoważony rozwój i interakcje międzyetniczne w ramach tradycyjnych granic. Jednak krajobraz religijny Igbolandu stale się zmienia. Do 1840 r. dominującą religią Igbo była rdzenna lub tradycyjna. Niecałe dwie dekady później, kiedy na tym obszarze rozpoczęła się chrześcijańska działalność misyjna, uwolniono nową siłę, która ostatecznie przekształciła rdzenny krajobraz religijny na tym obszarze. Chrześcijaństwo urosło i przyćmiło dominację tego ostatniego. Przed stuleciem chrześcijaństwa w Igbolandzie islam i inne mniej hegemoniczne wyznania powstały, aby konkurować z rdzennymi religiami Igbo i chrześcijaństwem. W artykule przedstawiono zróżnicowanie religijne i jego funkcjonalne znaczenie dla harmonijnego rozwoju Igbolandu. Dane czerpie z opublikowanych prac, wywiadów i artefaktów. Argumentuje, że w miarę pojawiania się nowych religii krajobraz religijny Igbo będzie w dalszym ciągu się różnicować i/lub dostosowywać, w celu zapewnienia inkluzywności lub wyłączności między istniejącymi i powstającymi religiami, aby przetrwać Igbo.

Share

Konwersja na islam i nacjonalizm etniczny w Malezji

Niniejsza praca stanowi część większego projektu badawczego, który koncentruje się na wzroście etnicznego nacjonalizmu malajskiego i supremacji w Malezji. Choć wzrost etnicznego nacjonalizmu malajskiego można przypisać różnym czynnikom, niniejszy artykuł skupia się szczególnie na prawie dotyczącym konwersji na islam w Malezji oraz na tym, czy wzmocniło ono poczucie etnicznej supremacji Malajów. Malezja jest krajem wieloetnicznym i wieloreligijnym, który uzyskał niepodległość w 1957 roku od Brytyjczyków. Malajowie, będący największą grupą etniczną, zawsze uważali religię islamu za nieodłączną część swojej tożsamości, która oddziela ich od innych grup etnicznych, które zostały sprowadzone do kraju podczas brytyjskich rządów kolonialnych. Chociaż islam jest religią oficjalną, Konstytucja zezwala na pokojowe praktykowanie innych religii przez Malezyjczyków niebędących Malajami, a mianowicie etnicznych Chińczyków i Hindusów. Jednakże prawo islamskie regulujące małżeństwa muzułmańskie w Malezji nakłada na niemuzułmanów obowiązek przejścia na islam, jeśli chcą poślubić muzułmanów. W tym artykule argumentuję, że islamskie prawo dotyczące konwersji zostało wykorzystane jako narzędzie do wzmocnienia poczucia etnicznego nacjonalizmu malajskiego w Malezji. Wstępne dane zebrano na podstawie wywiadów z malajskimi muzułmanami będącymi w związkach małżeńskich z osobami niebędącymi Malajami. Wyniki pokazały, że większość Malajów, z którymi przeprowadzono wywiady, uważa przejście na islam za konieczne, zgodnie z wymogami religii islamskiej i prawa stanowego. Ponadto nie widzą również powodu, dla którego osoby niebędące Malajami miałyby sprzeciwiać się przejściu na islam, ponieważ po ślubie dzieci będą automatycznie uznawane za Malajów zgodnie z Konstytucją, która również wiąże się ze statusem i przywilejami. Poglądy osób niebędących Malajami, które przeszły na islam, oparto na wywiadach wtórnych przeprowadzonych przez innych uczonych. Ponieważ bycie muzułmaninem wiąże się z byciem Malajem, wielu nie-Malajów, którzy się nawrócili, czuje się okradzionych z poczucia tożsamości religijnej i etnicznej oraz pod presją, aby przyjąć etniczną kulturę Malajów. Chociaż zmiana prawa konwersyjnego może być trudna, otwarty dialog międzywyznaniowy w szkołach i sektorach publicznych może być pierwszym krokiem do rozwiązania tego problemu.

Share