Postawy judaizmu, chrześcijaństwa i islamu: wobec broni jądrowej

Abstrakcyjny:

Dokonując przeglądu żydowskiego, chrześcijańskiego i islamskiego punktu widzenia na broń nuklearną, odkrywamy, że istnieje szeroki konsensus co do tego, że użycie broni nuklearnej byłoby moralnie złe ze względu na szkodę wyrządzoną dużej liczbie osób niewalczących i środowisku. Jednakże niewielka mniejszość wierzy, że ograniczona wojna nuklearna może być do przyjęcia jako ostateczny środek obrony narodowej, a niektórzy członkowie wspólnoty wyznaniowej uważają, że wojna nuklearna byłaby do przyjęcia jako wydarzenie eschatologiczne przed ostatecznym Dniem Sądu i rozpoczęciem mesjańskiego wiek. Wśród trzech wyznań panuje pewna akceptacja rozmieszczenia broni nuklearnej jako środka odstraszającego w samoobronie, mającego na celu odwieść inne narody od ataku nuklearnego lub konwencjonalnego. Jednak coraz większa liczba osób odrzuca odstraszanie nuklearne ze względu na niemoralność przetrzymywania ludności cywilnej jako zakładników. Wewnątrz wspólnoty wyznaniowej istnieje szerokie poparcie dla negocjacji porozumień o kontroli zbrojeń i dla jednostronnych działań mających na celu redukcję arsenałów nuklearnych.

Przeczytaj lub pobierz cały artykuł:

Hallman, Howard W. (2016). Postawy judaizmu, chrześcijaństwa i islamu: wobec broni nuklearnej

Journal of Living Together, 2-3 (1), s. 210-225, 2016, ISSN: 2373-6615 (druk); 2373-6631 (online).

@Artykuł{Hallman2016
Tytuł = {Postawy judaizmu, chrześcijaństwa i islamu: wobec broni nuklearnej}
Autor = {Howard W. Hallman}
Adres URL = {https://icermediation.org/nuklear-weapons/
ISSN = {2373-6615 (druk); 2373-6631 (online)}
Rok = {2016}
Data = {2016-12-18}
IssueTitle = {Rozwiązywanie konfliktów w oparciu o wiarę: odkrywanie wspólnych wartości w tradycjach religijnych Abrahama}
Dziennik = {Dziennik wspólnego życia}
objętość = {2-3}
liczba = {1}
Strony = {210-225}
Wydawca = {Międzynarodowe Centrum Mediacji Etno-Religijnych}
Adres = {Mount Vernon, Nowy Jork}
Wydanie = {2016}.

Share

Powiązane artykuły

Konwersja na islam i nacjonalizm etniczny w Malezji

Niniejsza praca stanowi część większego projektu badawczego, który koncentruje się na wzroście etnicznego nacjonalizmu malajskiego i supremacji w Malezji. Choć wzrost etnicznego nacjonalizmu malajskiego można przypisać różnym czynnikom, niniejszy artykuł skupia się szczególnie na prawie dotyczącym konwersji na islam w Malezji oraz na tym, czy wzmocniło ono poczucie etnicznej supremacji Malajów. Malezja jest krajem wieloetnicznym i wieloreligijnym, który uzyskał niepodległość w 1957 roku od Brytyjczyków. Malajowie, będący największą grupą etniczną, zawsze uważali religię islamu za nieodłączną część swojej tożsamości, która oddziela ich od innych grup etnicznych, które zostały sprowadzone do kraju podczas brytyjskich rządów kolonialnych. Chociaż islam jest religią oficjalną, Konstytucja zezwala na pokojowe praktykowanie innych religii przez Malezyjczyków niebędących Malajami, a mianowicie etnicznych Chińczyków i Hindusów. Jednakże prawo islamskie regulujące małżeństwa muzułmańskie w Malezji nakłada na niemuzułmanów obowiązek przejścia na islam, jeśli chcą poślubić muzułmanów. W tym artykule argumentuję, że islamskie prawo dotyczące konwersji zostało wykorzystane jako narzędzie do wzmocnienia poczucia etnicznego nacjonalizmu malajskiego w Malezji. Wstępne dane zebrano na podstawie wywiadów z malajskimi muzułmanami będącymi w związkach małżeńskich z osobami niebędącymi Malajami. Wyniki pokazały, że większość Malajów, z którymi przeprowadzono wywiady, uważa przejście na islam za konieczne, zgodnie z wymogami religii islamskiej i prawa stanowego. Ponadto nie widzą również powodu, dla którego osoby niebędące Malajami miałyby sprzeciwiać się przejściu na islam, ponieważ po ślubie dzieci będą automatycznie uznawane za Malajów zgodnie z Konstytucją, która również wiąże się ze statusem i przywilejami. Poglądy osób niebędących Malajami, które przeszły na islam, oparto na wywiadach wtórnych przeprowadzonych przez innych uczonych. Ponieważ bycie muzułmaninem wiąże się z byciem Malajem, wielu nie-Malajów, którzy się nawrócili, czuje się okradzionych z poczucia tożsamości religijnej i etnicznej oraz pod presją, aby przyjąć etniczną kulturę Malajów. Chociaż zmiana prawa konwersyjnego może być trudna, otwarty dialog międzywyznaniowy w szkołach i sektorach publicznych może być pierwszym krokiem do rozwiązania tego problemu.

Share

Religie w Igboland: dywersyfikacja, znaczenie i przynależność

Religia jest jednym ze zjawisk społeczno-ekonomicznych o niezaprzeczalnym wpływie na ludzkość w każdym miejscu na świecie. Choć wydaje się to święte, religia jest ważna nie tylko dla zrozumienia istnienia jakiejkolwiek rdzennej ludności, ale ma także znaczenie polityczne w kontekście międzyetnicznym i rozwojowym. Istnieje mnóstwo historycznych i etnograficznych dowodów na różne przejawy i nomenklatury zjawiska religii. Naród Igbo w południowej Nigerii, po obu stronach rzeki Niger, to jedna z największych czarnych, przedsiębiorczych grup kulturowych w Afryce, charakteryzująca się niewątpliwym zapałem religijnym, który implikuje zrównoważony rozwój i interakcje międzyetniczne w ramach tradycyjnych granic. Jednak krajobraz religijny Igbolandu stale się zmienia. Do 1840 r. dominującą religią Igbo była rdzenna lub tradycyjna. Niecałe dwie dekady później, kiedy na tym obszarze rozpoczęła się chrześcijańska działalność misyjna, uwolniono nową siłę, która ostatecznie przekształciła rdzenny krajobraz religijny na tym obszarze. Chrześcijaństwo urosło i przyćmiło dominację tego ostatniego. Przed stuleciem chrześcijaństwa w Igbolandzie islam i inne mniej hegemoniczne wyznania powstały, aby konkurować z rdzennymi religiami Igbo i chrześcijaństwem. W artykule przedstawiono zróżnicowanie religijne i jego funkcjonalne znaczenie dla harmonijnego rozwoju Igbolandu. Dane czerpie z opublikowanych prac, wywiadów i artefaktów. Argumentuje, że w miarę pojawiania się nowych religii krajobraz religijny Igbo będzie w dalszym ciągu się różnicować i/lub dostosowywać, w celu zapewnienia inkluzywności lub wyłączności między istniejącymi i powstającymi religiami, aby przetrwać Igbo.

Share