• Konflikt jest nieunikniony w każdym społeczeństwie, w którym ludzie są pozbawieni swoich praw podstawowe prawa człowieka, w tym prawa do przetrwania, reprezentacji rządu, swobód kulturalnych i religijnych oraz równości; łącznie z bezpieczeństwem, godnością i towarzystwem. Konflikt może również wystąpić, gdy działania rządu są uważane za sprzeczne z interesami etnicznymi lub religijnymi narodu, a polityka rządu jest faworyzowana przez określoną grupę.

• Niemożność znalezienia rozwiązań konfliktów etniczno-religijnych będzie miała konsekwencje polityczne, społeczne, ekonomiczne, środowiskowe, bezpieczeństwa, rozwojowe, zdrowotne i psychologiczne.

• Konflikty etniczno-religijne mogą przerodzić się w przemoc plemienną, masakry, wojny etniczne i religijne oraz ludobójstwa.

• Ponieważ konflikty etniczne i religijne mają druzgocące konsekwencje, a wiedząc, że dotknięte nimi i zainteresowane rządy próbują nimi zarządzać, sprawą najwyższej wagi jest przestudiowanie i zrozumienie już przyjętych strategii zapobiegania, zarządzania i rozwiązywania oraz ich ograniczeń.

• Różne reakcje rządów na konflikty etniczno-religijne były tymczasowe, nieskuteczne i czasami nie były zorganizowane.

• Głównym powodem, dla którego skargi etniczno-religijne są ignorowane i nie są podejmowane wczesne, pilne i odpowiednie środki zapobiegawcze, może nie być postawa zaniedbania, która jest często zauważana w niektórych krajach, ale ignorancja istnienia tych skarg na wczesnym etapie i na szczeblu lokalnym.

• Brakuje odpowiednich i funkcjonujących Systemy wczesnego ostrzegania o konfliktach (CEWS), lub Mechanizmu Wczesnego Ostrzegania i Reagowania na Konflikty (CEWARM) lub Sieci Monitorowania Konfliktów (CMN) na szczeblu lokalnym z jednej strony, a z jednej strony brak starannie przeszkolonych specjalistów Systemów Wczesnego Ostrzegania o Konfliktach, posiadających specjalne kompetencje i umiejętności, które umożliwią im uważne słuchanie z drugiej strony bądźcie czujni na znaki i głosy czasu.

• Właściwa analiza konfliktów etniczno-religijnych, ze szczególnym uwzględnieniem zaangażowanych w konflikt grup etnicznych, plemiennych i religijnych, genezy, przyczyn, skutków, zaangażowanych aktorów, form i miejsc występowania tych konfliktów, jest bardzo istotna, aby uniknąć przepisywania niewłaściwe środki.

• Istnieje pilna potrzeba zmiany paradygmatu w opracowywaniu polityk, które mają na celu zarządzanie, rozwiązywanie i zapobieganie konfliktom z kwestiami i komponentami etniczno-religijnymi. Tę zmianę paradygmatu można wyjaśnić z dwóch perspektyw: po pierwsze, od polityki retrybucyjnej do sprawiedliwości naprawczej, a po drugie, od polityki przymusu do mediacji i dialogu. Wierzymy, że „tożsamości etniczne i religijne, które obecnie obwinia się za większość niepokojów na świecie, można w rzeczywistości wykorzystać jako cenne aktywa wspierające stabilizację i pokojowe współistnienie. Ci, którzy są odpowiedzialni za taki rozlew krwi i ci, którzy cierpią z ich rąk, w tym wszyscy członkowie społeczeństwa, potrzebują bezpiecznej przestrzeni, w której mogliby wysłuchać swoich historii i nauczyć się, pod przewodnictwem, jak ponownie postrzegać siebie nawzajem jako ludzi”.

• Biorąc pod uwagę różnorodność kulturową i przynależność religijną w niektórych krajach, mediacja i dialog mogą być wyjątkowymi środkami umacniania pokoju, wzajemnego zrozumienia, wzajemnego uznania, rozwoju i jedności.

• Wykorzystanie mediacji i dialogu do rozwiązywania konfliktów etniczno-religijnych ma potencjał stworzenia trwałego pokoju.

• Szkolenie z mediacji etniczno-religijnej pomoże uczestnikom zdobyć i rozwinąć umiejętności w zakresie rozwiązywania i monitorowania konfliktów, inicjatyw wczesnego ostrzegania i zapobiegania kryzysom: identyfikacja potencjalnych i zbliżających się konfliktów etniczno-religijnych, analiza konfliktów i danych, ocena ryzyka lub rzecznictwo, raportowanie, identyfikacja Projekty szybkiego reagowania (RRP) i mechanizmy reagowania na pilne i natychmiastowe działania, które pomogą uniknąć konfliktu lub zmniejszyć ryzyko eskalacji.

• Koncepcja, rozwój i stworzenie programu edukacji pokojowej oraz mechanizmów zapobiegania i rozwiązywania konfliktów etniczno-religijnych poprzez mediacje i dialog pomoże wzmocnić pokojowe współistnienie między grupami kulturowymi, etnicznymi, rasowymi i religijnymi oraz pomiędzy nimi.

• Mediacja to bezstronny proces odkrywania i rozwiązywania leżących u podstaw konfliktów przyczyn oraz otwierania nowych dróg, które zapewniają trwałą, pokojową współpracę i współżycie. W mediacji mediator, neutralny i bezstronny w swoim podejściu, pomaga skonfliktowanym stronom racjonalnie dojść do rozwiązania ich konfliktów.

• Większość konfliktów w krajach na całym świecie ma podłoże etniczne, rasowe lub religijne. Te, które są uważane za polityczne, często mają podłoże etniczne, rasowe lub religijne. Doświadczenia pokazały, że strony tych konfliktów zwykle przejawiają pewien poziom nieufności wobec jakiejkolwiek interwencji, która jest podatna na wpływy którejkolwiek ze stron. Tak więc profesjonalna mediacja, dzięki swoim zasadom neutralności, bezstronności i niezależności, staje się zaufaną metodą, która może zdobyć zaufanie skonfliktowanych stron i stopniowo prowadzi je do budowy wspólnej inteligencji, która kieruje procesem i współpracą stron .

• Kiedy strony konfliktu są autorami i kluczowymi konstruktorami własnych rozwiązań, będą szanować wyniki swoich narad. Inaczej jest w przypadku narzucania rozwiązań którejkolwiek ze stron lub zmuszania ich do ich przyjęcia.

• Rozwiązywanie konfliktów na drodze mediacji i dialogu nie jest społeczeństwu obce. Te metody rozwiązywania konfliktów były zawsze stosowane w starożytnych społeczeństwach. Tak więc nasza misja jako etno-religijnych mediatorów i facylitatorów dialogu polegałaby na ponownym ożywieniu i ożywieniu tego, co zawsze istniało.

• Kraje, w których występują konflikty etniczno-religijne, stanowią integralną część globu, a cokolwiek na nie wpływa, w taki czy inny sposób wpływa również na resztę świata. Ponadto ich doświadczenie pokoju przyczynia się w niemałym stopniu do stabilności pokoju na świecie i vice versa.

• Poprawa wzrostu gospodarczego byłaby praktycznie niemożliwa bez stworzenia przede wszystkim środowiska pokojowego i wolnego od przemocy. Oznacza to, że inwestycje tworzące bogactwo w brutalnym środowisku są zwykłym marnotrawstwem.

Powyższy zestaw przekonań, wśród wielu innych, nadal inspiruje nas do wyboru mediacji i dialogu etniczno-religijnego jako odpowiednich mechanizmów rozwiązywania konfliktów w celu promowania pokojowego współistnienia i trwałego pokoju w krajach na całym świecie.