Inicjatywy oddolne na rzecz pokoju na obszarach wiejskich w Ameryce

Przemówienie Becky J. Benes

Autor: Becky J. Benes, dyrektor generalna Oneness of Life, autentyczny i uważny rozwój przywództwa, mówca transformacyjny i globalna trenerka biznesu dla kobiet

Wprowadzenie

Od 2007 roku pilnie współpracowałem z Ambasadorami Pokoju w zachodnim Teksasie, aby oferować programy edukacyjne naszej społeczności, próbując rozwiać szkodliwe mity na temat światowych religii, które propagują nienawiść, nieporozumienia i kontynuują antysemityzm i islamofobię na wiejskich obszarach Ameryki. Naszą strategią jest oferowanie programów edukacyjnych na wysokim poziomie i gromadzenie ludzi innych tradycji religijnych w celu omówienia ich wspólnych przekonań, wartości i nakazów religijnych w celu wspierania zrozumienia i budowania relacji. Przedstawię nasze najskuteczniejsze programy i strategie; jak zbudowaliśmy relacje i partnerstwa z wpływowymi ludźmi i naszymi lokalnymi mediami; i niektóre z trwałych skutków, które zaobserwowaliśmy. 

Skuteczne programy edukacyjne

Klub Wiary

Klub Wiary to cotygodniowy międzywyznaniowy klub książki, który został zainspirowany książką i nazwany na jej cześć, Klub Wiary: muzułmanin, chrześcijanin, Żydówka – trzy kobiety szukające zrozumienia, autorstwa Ranyi Idliby, Suzanne Oliver i Priscilli Warner. Klub Faith spotyka się od ponad 10 lat i przeczytał ponad 34 książki o religiach świata oraz inicjatywach międzywyznaniowych i pokojowych. Nasze członkostwo obejmuje ludzi w każdym wieku, pochodzeniu etnicznym, wyznaniu i wyznaniu, których pasją jest rozwój i zmiany; skłonny do zadawania trudnych pytań na temat siebie i innych; i którzy są otwarci na znaczące, szczere i płynące z serca rozmowy. Skupiamy się na czytaniu i omawianiu książek o globalnych i lokalnych kwestiach związanych z religiami świata oraz na oferowaniu forum do wywoływania rozmów, dyskusji i poznawania podobieństw i różnic między różnymi wyznaniami. Wiele wybranych przez nas książek zainspirowało nas do działania i udziału w wielu projektach społecznych, które otworzyły drzwi do zrozumienia i budowania trwałych przyjaźni z ludźmi o różnych tradycjach religijnych.

Wierzę, że sukcesem tego klubu było nasze zaangażowanie w otwarte rozmowy, szanowanie opinii innych i eliminowanie wszelkich rozmów, co w zasadzie oznacza, że ​​dzielimy się wyłącznie naszymi osobistymi opiniami, pomysłami i doświadczeniami za pomocą wypowiedzi „I”. Dbamy o to, aby nikogo nie nawracać na nasz osobisty sposób myślenia lub przekonania i unikamy składania ogólnych stwierdzeń na temat sekt, wyznań, grup etnicznych i partii politycznych. W razie potrzeby wzywamy doświadczonych mediatorów, którzy pomagają nam zachować integralność grupy podczas omawiania kontrowersyjnych kwestii. 

Pierwotnie dla każdej książki mieliśmy wyznaczonego moderatora, który przychodził z przygotowanymi tematami dyskusji dotyczącymi przypisanej lektury na dany tydzień. Nie było to trwałe i było bardzo wymagające dla moderatorów. Teraz czytamy książkę na głos i rozpoczynamy dyskusję, gdy każda osoba przeczyta fragment książki. W przypadku każdej książki zajmuje to więcej czasu; wydaje się jednak, że dyskusje sięgają głębiej i wykraczają poza zakres książki. Nadal co tydzień mamy moderatorów, którzy prowadzą dyskusje i dbają o to, aby wszyscy członkowie zostali wysłuchani oraz aby rozmowy przebiegały zgodnie z tematem. Facylitatorzy zwracają uwagę na cichszych członków grupy i celowo wciągają ich do rozmowy, tak aby bardziej żywiołowi członkowie nie zdominowali rozmowy. 

Grupa Studiów Książki Klubu Wiary

Coroczny Sezon Pokoju

Coroczny Sezon Pokoju został zainspirowany 11 Dniami Globalnego Pokoju Jedności w 2008 roku. Ten sezon rozpoczął się 11 wrześniath i trwała do Międzynarodowego Dnia Modlitwy przypadającego 21 wrześniast i skupiał się na honorowaniu wszystkich tradycji wiary. Stworzyliśmy wydarzenie 11 Dnia Globalnego Pokoju, w którym w ciągu 11 dni uczestniczyli miejscowi ludzie o różnych tradycjach wiary: Hindus, Żyd, buddysta, bahaita, chrześcijanin, rdzenni Amerykanie oraz panel kobiet. Każda osoba przedstawiła prezentację na temat swojej wiary i omówiła wspólne zasady wspólne dla wszystkich, wielu z nich podzieliło się także piosenką i/lub modlitwą. Nasza lokalna gazeta była zaintrygowana i na pierwszych stronach zamieściła artykuły o każdym z prezenterów. To był taki sukces, że gazeta co roku nadal wspierała nasze wysiłki. Należy zauważyć, że członkowie Ambasadorów Pokoju w zachodnim Teksasie napisali artykuły dla gazety za darmo. To stworzyło sytuację wygraną/wygraną/wygraną dla wszystkich. Gazeta otrzymała bezpłatnie wysokiej jakości artykuły dotyczące lokalnych odbiorców, my zyskaliśmy widoczność i wiarygodność, a społeczność otrzymała oparte na faktach informacje. Należy również pamiętać, że jeśli w Twojej społeczności napięcia związane z określoną grupą etniczną/sektą religijną są niestabilne, ważne jest, aby zapewnić bezpieczeństwo podczas swoich wydarzeń. 

Od 2008 roku zorganizowaliśmy i dostarczyliśmy 10, 11-dniowe wydarzenia Sezonu Pokoju. Inspiracją dla każdego sezonu były aktualne tematy i wydarzenia o zasięgu globalnym, krajowym lub lokalnym. W każdym sezonie, jeśli było to stosowne, zapraszaliśmy publiczność na otwarcie nabożeństw w naszej lokalnej synagodze, a podczas dwóch wydarzeń w tym roku, kiedy mieliśmy dostęp do islamskiego imama, odprawialiśmy publiczne islamskie sesje modlitewne i obchodziliśmy Id. Usługi te cieszą się dużą popularnością i dużym zainteresowaniem. 

Oto tylko kilka naszych tematów na sezony:

  • Docieranie do celu: Przyjdź i dowiedz się, jak każda tradycja wiary „dociera” poprzez modlitwę, medytację i kontemplację, a następnie „dociera” do społeczności poprzez służbę i sprawiedliwość.
  • Pokój zaczyna się ode mnie: W tym sezonie skupiliśmy się na naszej indywidualnej roli w tworzeniu wewnętrznego pokoju poprzez kwestionowanie i wchodzenie w dorosłą wiarę. Naszym głównym mówcą w tym sezonie była dr Helen Rose Ebaugh, profesor religii świata z Uniwersytetu w Houston, która przedstawiła: Wiele imion Boga
  • Weź pod uwagę współczucie: W tym sezonie skupiliśmy się na współczuciu będącym centralnym elementem wszystkich tradycji wiary i zaprezentowaliśmy dwa filmy. Pierwsza, „Ukrywanie się i poszukiwanie: wiara i tolerancja”, bada wpływ Holokaustu na wiarę w Boga, a także wiarę w naszych bliźnich. Drugim filmem był „Hawo's Dinner Party: nowe oblicze południowej gościnności” wyprodukowany przez firmę Shoulder-to-Shoulder, której misją jest wspieranie amerykańskich muzułmanów; Podtrzymywanie amerykańskich wartości, aby pomóc w budowaniu relacji między muzułmańskimi imigrantami a ich nowymi amerykańskimi sąsiadami. Na tym wydarzeniu zaoferowaliśmy zupę i sałatkę, która cieszyła się ogromnym zainteresowaniem i przyciągnęła tłumy muzułmanów, hinduistów i chrześcijan. Na obszarach wiejskich Ameryki ludzie wyruszają po jedzenie.
  • Pokój poprzez przebaczenie: W tym okresie skupiliśmy się na mocy przebaczenia. Mieliśmy zaszczyt zaprezentować trzech potężnych mówców i film o przebaczeniu.

1. Film „Wybaczając doktorowi Mengele” to historia Evy Kor, ocalałej z Holokaustu i jej podróży ku przebaczeniu poprzez żydowskie korzenie. Udało nam się przenieść ją na ekran przez Skype, aby porozmawiała z publicznością. To również cieszyło się dużym zainteresowaniem, ponieważ po raz kolejny podaliśmy zupę i sałatkę.

2. Clifton Truman Daniel, wnuk Prezydenta Trumana, który mówił o swojej drodze do budowania stosunków pokojowych z Japończykami od czasu bombardowań atomowych. Był jednym z niewielu Amerykanów zaproszonych na nabożeństwo żałobne z okazji 50-lecia Japonii w Japonii.

3. Rais Bhuiyan, autor Prawdziwy Amerykanin: morderstwo i miłosierdzie w Teksasie. Pan Bhuiyan został postrzelony podczas pracy w sklepie spożywczym przez wściekłego Teksańczyka, który po 9 września bał się wszystkich muzułmanów. Opowiedział, jak wiara islamska zabrała go w podróż ku przebaczeniu. Było to mocne przesłanie dla wszystkich uczestników i odzwierciedlało naukę o przebaczeniu we wszystkich tradycjach wiary.

  • Wyrazy pokoju: W tym sezonie skupiliśmy się na różnych sposobach wyrażania siebie przez ludzi i zaprosiliśmy ich do stworzenia „Wyrazu pokoju”. Nawiązaliśmy kontakt ze studentami, rzemieślnikami, muzykami, poetami i przywódcami społeczności, aby podzielić się ich wyrazem pokoju. Nawiązaliśmy współpracę z naszą lokalną organizacją Downtown San Angelo, lokalną biblioteką, oddziałem Stowarzyszenia Poetów i Orkiestry ASU, lokalnymi organizacjami młodzieżowymi i Muzeum Sztuk Pięknych w San Angelo, aby zapewnić społeczeństwu możliwość wyrażania pokoju. Do prezentacji zaprosiliśmy także dr April Kinkead, profesor języka angielskiego z Blinn College „Jak retoryka religijna wykorzystuje ludzi lub wzmacnia ich pozycję.” Oraz dr Helen Rose Ebaugh z Uniwersytetu w Houston, która zaprezentuje dokument PBS: „Miłość to czasownik: Ruch Gülena: umiarkowana inicjatywa muzułmańska na rzecz promowania pokoju”. Ten sezon był naprawdę szczytowym sukcesem. W całym mieście mieliśmy setki członków społeczności skupiających się na pokoju i wyrażaniu pokoju poprzez sztukę, muzykę, wiersze i artykuły w gazetach oraz projekty usługowe. 
  • Twój spokój ma znaczenie!: W tym sezonie skupiliśmy się na zaszczepieniu przesłania, że ​​każdy z nas jest odpowiedzialny za swój udział w zagadce pokoju. Pokój każdego człowieka ma znaczenie. Jeśli zabraknie czyjegoś kawałka pokoju, nie zaznamy pokoju lokalnego ani globalnego. Zachęcamy każdą tradycję wiary do odprawiania publicznych modlitw i oferowaliśmy rekolekcje medytacyjne. Mieliśmy także zaszczyt gościć dr Roberta P. Sellersa, przewodniczącego Parlamentu Religii Świata w 2018 r., który mówił o inicjatywach międzywyznaniowych na poziomie lokalnym i globalnym.   

Podróż dookoła świata Religie bez opuszczania Teksasu

Była to trzydniowa wycieczka do Houston w Teksasie, gdzie zwiedziliśmy 10 różnych świątyń, meczetów, synagog i ośrodków duchowych obejmujących tradycje wiary hinduskiej, buddyjskiej, żydowskiej, chrześcijańskiej, islamskiej i bahaickiej. Nawiązaliśmy współpracę z dr Helen Rose Ebaugh z Uniwersytetu w Houston, która była naszym przewodnikiem. Zapewniła nam również jedzenie zróżnicowane kulturowo, odpowiadające społeczności wyznaniowej, którą odwiedziliśmy. Wzięliśmy udział w kilku nabożeństwach modlitewnych i spotkaliśmy się z przywódcami duchowymi, aby zadać pytania i dowiedzieć się o naszych różnicach i wspólnych płaszczyznach. Lokalna gazeta wysłała własnego reportera, aby pisał artykuły i codzienne wpisy na blogu na temat podróży. 

Ze względu na brak różnorodności religijnej i etnicznej na obszarach wiejskich Ameryki uznaliśmy, że ważne jest zapewnienie naszej lokalnej społeczności możliwości poznania z pierwszej ręki smaku, poczucia i doświadczenia „innego” w naszym świecie. Jedną z najgłębszych wypowiedzi była dla mnie wypowiedź starego rolnika bawełny, który ze łzami w oczach powiedział: „Nie mogę uwierzyć, że jadłem lunch i modliłem się z muzułmaninem, a on nie miał na sobie turbanu ani niosąc karabin maszynowy.”

Obóz Pokoju

Przez 7 lat opracowywaliśmy program nauczania i byliśmy gospodarzami letniego „Obozu Pokoju” dla dzieci, który celebrował różnorodność. Obozy te skupiały się na byciu życzliwym, służeniu innym i poznawaniu wspólnych duchowych wskazań występujących we wszystkich tradycjach wiary. Ostatecznie program naszych obozów letnich został przeniesiony do kilku publicznych klas oraz klubów dla chłopców i dziewcząt w naszej okolicy.

Budowanie relacji z wpływowymi ludźmi

Czerpanie korzyści z tego, co już dzieje się w naszej społeczności

Na początku naszej pracy wiele innych kościołów zaczęło organizować własne informacyjne wydarzenia „Międzywyznaniowe”. Podekscytowani uczestniczyliśmy w tym, myśląc, że nasza misja poszukiwania wspólnej płaszczyzny zakorzenia się. Ku naszemu zdziwieniu intencją ludzi i prezenterów tych wydarzeń było promowanie propagandy antyislamskiej lub antysemickiej i zasypywanie publiczności coraz większą dezinformacją. Zainspirowało nas to do wzięcia udziału w jak największej liczbie tych prezentacji z pozytywnym zamiarem rzucenia światła na prawdę i umożliwienia ludziom spotkania twarzą w twarz z „prawdziwymi” wierzącymi różnych wyznań. Siedzieliśmy z przodu; zadawaj mocne i wykształcone pytania na temat cech wspólnych wszystkich religii; dodawaliśmy także informacje oparte na faktach i cytowaliśmy fragmenty każdego świętego tekstu, które przeciwstawiały się prezentowanym „fałszywym wiadomościom”. W wielu przypadkach prezenter przekazywał swoją prezentację jednemu z naszych uczonych lub wyznawcom omawianej religii. To zbudowało naszą wiarygodność i pomogło nam poszerzyć świadomość i światopogląd uczestników w bardzo pełen miłości i pokojowy sposób. Z biegiem lat tych wydarzeń było coraz mniej. Wymagało to także wiele odwagi i wiary od naszych członków, niezależnie od tego, czy byli chrześcijanami, muzułmanami czy Żydami. W zależności od wiadomości krajowych i światowych wielu z nas otrzyma listy z nienawiścią, wiadomości głosowe lub drobne wandalizmy w naszych domach.

Partnerstwa

Ponieważ zawsze skupialiśmy się na tworzeniu korzystnych wyników dla najwyższego dobra wszystkich, mogliśmy nawiązać współpracę z naszym lokalnym uniwersytetem ASU; nasza lokalna gazeta „Standard Times”; i nasz samorząd.

  • Biuro ds. Kultury Uniwersytetu Stanowego Angelo: Ponieważ Uniwersytet miał zaplecze, sprzęt audiowizualny i pomoce dla studentów, a także specjalistyczną wiedzę z zakresu poligrafii i marketingu, której potrzebowaliśmy; a ponieważ przyciągnęliśmy wysokiej jakości programy z wiarygodnego i renomowanego źródła, skupiające się na różnorodności kulturowej i religijnej, które spełniały potrzeby ich studentów i wydziału, pasowaliśmy idealnie. Współpraca z uniwersytetem zapewniła nam również wiarygodność w społeczności oraz szerszy i bardziej świecki zasięg wśród odbiorców. Odkryliśmy, że możemy przyciągnąć szersze spektrum ludzi, organizując wydarzenia w przestrzeni publicznej zamiast w kościołach. Kiedy organizowaliśmy wydarzenia w kościołach, wydawało się, że przychodzą tylko członkowie tych kościołów, a bardzo niewielu przedstawicieli tradycji niechrześcijańskich przychodziło na nie.
  • Standardowe czasy z San Angelo: Podobnie jak większość małych gazet regionalnych w cyfrowym świecie, „Stand Times” borykał się z niskim budżetem, co oznaczało mniejszą liczbę autorów. Aby zapewnić wygraną gazety, Ambasadorów Pokoju i naszej publiczności, zaproponowaliśmy napisanie wysokiej jakości artykułów o wszystkich naszych wydarzeniach, a także artykułów informacyjnych na temat wszelkich kwestii związanych z kwestiami międzywyznaniowymi. Dzięki temu staliśmy się ekspertami w naszej społeczności i mogliśmy zwracać się do ludzi z pytaniami. W artykule poproszono mnie również o napisanie dwutygodniowej kolumny, aby skupić się na bieżących wydarzeniach i wydobyć na światło dzienne wspólną płaszczyznę i perspektywę głównych religii, zapewniając regularną ekspozycję Ambasadorów Pokoju na obszarze zachodniego Teksasu.
  • Księża, pastorzy, duchowni oraz urzędnicy miejscy, stanowi i federalni: Lokalny biskup katolicki zaprosił Ambasadorów Pokoju zachodniego Teksasu do przejęcia i delegowania corocznego Programu Pamięci 9 września. Tradycyjnie biskup zapraszał lokalnych pastorów, duchownych i księży do zorganizowania i realizacji programu, w którym zawsze uczestniczyli ratownicy, wojsko USA oraz przywódcy społeczności lokalnych i stanowych. Ta szansa wzmocniła naszą grupę i dała nam doskonałą okazję do nawiązania nowych relacji z wpływowymi ludźmi i przywódcami we wszystkich obszarach. Zmaksymalizowaliśmy tę możliwość, oferując szablon Pamiątki 11 września, który zawierał faktyczne informacje na temat 9 września; rzucić światło na fakt, że tego dnia zginęli Amerykanie ze wszystkich grup etnicznych, kulturowych i religijnych; oraz zaproponował pomysły i informacje na temat modlitw włączających/międzywyznaniowych. Dzięki tym informacjom mogliśmy przenieść usługę ze służby całkowicie chrześcijańskiej do usługi bardziej włączającej, obejmującej wszystkie wyznania i grupy etniczne. Stworzyło to również okazję dla Ambasadorów Pokoju w zachodnim Teksasie do zaoferowania wielowyznaniowych modlitw podczas spotkań lokalnych rad miejskich i komisarzy hrabstwa.

Trwały wpływ

Od 2008 roku Faith Club spotyka się co tydzień, a jego członkowie regularnie i zróżnicowanie liczą od 50 do 25 osób. Zainspirowani kilkoma książkami członkowie podjęli się wielu różnych projektów służby międzywyznaniowej, z których każdy wywarł trwały wpływ. Wydrukowaliśmy i rozdaliśmy także ponad 2,000 naklejek na zderzaki z napisem: Niech Bóg błogosławi cały świat, Ambasadorzy Pokoju w zachodnim Teksasie.

Akty wiary: historia amerykańskiego muzułmanina, walka o duszę pokolenia autorstwa Eboo Patel, zainspirowały nas do stworzenia corocznego projektu usług międzywyznaniowych: naszego walentynkowego lunchu w naszej lokalnej jadłodajni. Od 2008 roku ponad 70 wolontariuszy reprezentujących różne tradycje wiary, grupy etniczne i kultury spotyka się, aby gotować, podawać i cieszyć się posiłkiem z najbiedniejszymi z biednych w naszej społeczności. Wielu członków było przyzwyczajonych do gotowania dla biednych i służenia im; jednakże niewielu kiedykolwiek siedziało i komunikowało się z klientami i sobą nawzajem. Stało się to jednym z najskuteczniejszych projektów usługowych w budowaniu trwałych relacji z ludźmi różnorodności, ludźmi wpływowymi i naszymi lokalnymi mediami.

Trzy filiżanki herbaty: misja jednego człowieka na rzecz pokoju. . . Jedna szkoła na raz autorstwa Grega Mortensona i Davida Olivera Relina zainspirowała nas do zebrania 12,000 2009 dolarów na budowę szkoły muzułmańskiej w Afganistanie podczas Sezonu Pokoju 11. Było to odważne posunięcie, ponieważ jako grupa przez wielu uważano nas za Antychrysta w naszym regionie. Jednakże w ramach programu 17,000 dni globalnego pokoju zebraliśmy XNUMX XNUMX dolarów na budowę szkoły. W ramach tego projektu zostaliśmy zaproszeni do lokalnych szkół podstawowych, aby przedstawić program Grega Mortensona Penny's for Peace, którego celem jest edukacja i angażowanie naszej młodzieży do podejmowania działań na rzecz pomocy przyjaciołom na całym świecie. To był dowód na to, że zmieniamy sposób myślenia i przekonania na temat islamu na naszym obszarze.

Kolumna do rozważenia napisany przez Becky J. Benes ukazał się w naszej lokalnej gazecie jako dwutygodnik. Jego celem było wydobycie na światło dzienne wspólnej płaszczyzny w religiach świata oraz tego, w jaki sposób te duchowe wskazania wspierają i wzmacniają nasze społeczności na poziomie lokalnym, krajowym i globalnym. 

Niestety, od czasu zakupu naszej lokalnej gazety przez USA Today, nasza współpraca z nimi została znacznie zminimalizowana, jeśli nie całkowicie ograniczona.  

Wnioski

Podsumowując, przez 10 lat Ambasadorowie Pokoju w zachodnim Teksasie pilnie pracowali, aby zaoferować oddolne inicjatywy pokojowe, mające na celu promowanie pokoju poprzez edukację, zrozumienie i budowanie relacji. Nasza mała grupa dwóch Żydów, dwóch chrześcijan i dwóch muzułmanów rozrosła się do społeczności około 50 osób zaangażowanych w pracę w San Angelo, wiejskim miasteczku w zachodnim Teksasie, znanym wielu jako Klamra Pasa Biblijnego. naszą rolą jest dokonanie zmian w naszej społeczności i poszerzenie świadomości naszej społeczności.

Skupiliśmy się na potrójnym problemie, przed którym stanęliśmy: braku edukacji i zrozumienia światowych religii; bardzo mały kontakt z ludźmi różnych wyznań i kultur; oraz ludzie w naszej społeczności, którzy nie mają osobistych relacji ani spotkań z ludźmi o różnych kulturach i tradycjach religijnych. 

Mając na uwadze te trzy problemy, stworzyliśmy programy edukacyjne, które oferowały wysoce wiarygodne programy edukacyjne, którym towarzyszyły interaktywne wydarzenia, podczas których ludzie mogli spotykać się i angażować ludzi innych wyznań, a także służyć szerszej społeczności. Skupiliśmy się na wspólnych podstawach, a nie na różnicach.

Na początku spotykaliśmy się z oporem i przez większość uważano nas nawet za „Antychrysta”. Jednakże dzięki wytrwałości, wysokiej jakości edukacji, ciągłości i interaktywnym wydarzeniom międzywyznaniowym w końcu zostaliśmy zaproszeni do odmawiania modlitwy międzywyznaniowej na spotkaniach naszych Rad Miejskich i Komisarzy Okręgowych; udało nam się zebrać ponad 17,000 XNUMX dolarów na budowę szkoły muzułmańskiej w Afganistanie i zaoferowano nam regularne relacje w mediach oraz dwutygodnik w gazecie, aby promować pokój poprzez zrozumienie.

W dzisiejszym klimacie politycznym, zmianie przywództwa i dyplomacji oraz przejęciu przez megakonglomeraty medialne źródła informacji w małych miasteczkach nasza praca staje się coraz ważniejsza; wydaje się jednak, że jest to trudniejsze. Musimy kontynuować tę podróż i ufać, że Wszechwiedzący, Wszechmocny, Zawsze Obecny Bóg ma plan i jest on dobry.

Benes, Becky J. (2018). Oddolne inicjatywy na rzecz pokoju na obszarach wiejskich Ameryki. Wybitny wykład wygłoszony 31 października 2018 r. podczas 5. dorocznej międzynarodowej konferencji na temat rozwiązywania konfliktów etnicznych i religijnych oraz budowania pokoju zorganizowanej przez Międzynarodowe Centrum Mediacji Etno-Religijnej w Queens College, City University of New York, we współpracy z Centre for Ethnic, Porozumienie rasowe i religijne (CERRU).

Share

Powiązane artykuły

Religie w Igboland: dywersyfikacja, znaczenie i przynależność

Religia jest jednym ze zjawisk społeczno-ekonomicznych o niezaprzeczalnym wpływie na ludzkość w każdym miejscu na świecie. Choć wydaje się to święte, religia jest ważna nie tylko dla zrozumienia istnienia jakiejkolwiek rdzennej ludności, ale ma także znaczenie polityczne w kontekście międzyetnicznym i rozwojowym. Istnieje mnóstwo historycznych i etnograficznych dowodów na różne przejawy i nomenklatury zjawiska religii. Naród Igbo w południowej Nigerii, po obu stronach rzeki Niger, to jedna z największych czarnych, przedsiębiorczych grup kulturowych w Afryce, charakteryzująca się niewątpliwym zapałem religijnym, który implikuje zrównoważony rozwój i interakcje międzyetniczne w ramach tradycyjnych granic. Jednak krajobraz religijny Igbolandu stale się zmienia. Do 1840 r. dominującą religią Igbo była rdzenna lub tradycyjna. Niecałe dwie dekady później, kiedy na tym obszarze rozpoczęła się chrześcijańska działalność misyjna, uwolniono nową siłę, która ostatecznie przekształciła rdzenny krajobraz religijny na tym obszarze. Chrześcijaństwo urosło i przyćmiło dominację tego ostatniego. Przed stuleciem chrześcijaństwa w Igbolandzie islam i inne mniej hegemoniczne wyznania powstały, aby konkurować z rdzennymi religiami Igbo i chrześcijaństwem. W artykule przedstawiono zróżnicowanie religijne i jego funkcjonalne znaczenie dla harmonijnego rozwoju Igbolandu. Dane czerpie z opublikowanych prac, wywiadów i artefaktów. Argumentuje, że w miarę pojawiania się nowych religii krajobraz religijny Igbo będzie w dalszym ciągu się różnicować i/lub dostosowywać, w celu zapewnienia inkluzywności lub wyłączności między istniejącymi i powstającymi religiami, aby przetrwać Igbo.

Share

Konwersja na islam i nacjonalizm etniczny w Malezji

Niniejsza praca stanowi część większego projektu badawczego, który koncentruje się na wzroście etnicznego nacjonalizmu malajskiego i supremacji w Malezji. Choć wzrost etnicznego nacjonalizmu malajskiego można przypisać różnym czynnikom, niniejszy artykuł skupia się szczególnie na prawie dotyczącym konwersji na islam w Malezji oraz na tym, czy wzmocniło ono poczucie etnicznej supremacji Malajów. Malezja jest krajem wieloetnicznym i wieloreligijnym, który uzyskał niepodległość w 1957 roku od Brytyjczyków. Malajowie, będący największą grupą etniczną, zawsze uważali religię islamu za nieodłączną część swojej tożsamości, która oddziela ich od innych grup etnicznych, które zostały sprowadzone do kraju podczas brytyjskich rządów kolonialnych. Chociaż islam jest religią oficjalną, Konstytucja zezwala na pokojowe praktykowanie innych religii przez Malezyjczyków niebędących Malajami, a mianowicie etnicznych Chińczyków i Hindusów. Jednakże prawo islamskie regulujące małżeństwa muzułmańskie w Malezji nakłada na niemuzułmanów obowiązek przejścia na islam, jeśli chcą poślubić muzułmanów. W tym artykule argumentuję, że islamskie prawo dotyczące konwersji zostało wykorzystane jako narzędzie do wzmocnienia poczucia etnicznego nacjonalizmu malajskiego w Malezji. Wstępne dane zebrano na podstawie wywiadów z malajskimi muzułmanami będącymi w związkach małżeńskich z osobami niebędącymi Malajami. Wyniki pokazały, że większość Malajów, z którymi przeprowadzono wywiady, uważa przejście na islam za konieczne, zgodnie z wymogami religii islamskiej i prawa stanowego. Ponadto nie widzą również powodu, dla którego osoby niebędące Malajami miałyby sprzeciwiać się przejściu na islam, ponieważ po ślubie dzieci będą automatycznie uznawane za Malajów zgodnie z Konstytucją, która również wiąże się ze statusem i przywilejami. Poglądy osób niebędących Malajami, które przeszły na islam, oparto na wywiadach wtórnych przeprowadzonych przez innych uczonych. Ponieważ bycie muzułmaninem wiąże się z byciem Malajem, wielu nie-Malajów, którzy się nawrócili, czuje się okradzionych z poczucia tożsamości religijnej i etnicznej oraz pod presją, aby przyjąć etniczną kulturę Malajów. Chociaż zmiana prawa konwersyjnego może być trudna, otwarty dialog międzywyznaniowy w szkołach i sektorach publicznych może być pierwszym krokiem do rozwiązania tego problemu.

Share