Powyborczy konflikt etniczno-polityczny w zachodnim stanie równikowym w Sudanie Południowym

Co się stało? Tło historyczne konfliktu

Po tym, jak Sudan Południowy uzyskał półautonomię od Sudanu w 2005 r., kiedy podpisały kompleksowe porozumienie pokojowe, popularnie znane jako CPA, z 2005 r., Nelly została mianowana przez Prezydenta Sudanu Południowego gubernatorem stanu Zachodnie Równiki w ramach rządzącej partii SPLM ze względu na jej bliskość do pierwszej rodziny. Jednak w 2010 roku w Sudanie Południowym zorganizowano pierwsze demokratyczne wybory, podczas których Jose, który jest także bratem macochy Nelly, zdecydował się ubiegać o stanowisko gubernatora w ramach tej samej partii SPLM. Kierownictwo partii na mocy zarządzenia Prezydenta nie pozwoliło mu stanąć pod mandatem partii, powołując się na to, że partia wolała Nelly od niego. Jose zdecydował się kandydować jako niezależny kandydat, wykorzystując swoje relacje ze wspólnotą jako były seminarzysta dominującego kościoła katolickiego. Zdobył duże poparcie i wygrał w przeważającej mierze, ku rozczarowaniu Nelly i niektórych członków partii SPLM. Prezydent odmówił inauguracji Jose, nazywając go buntownikiem. Z drugiej strony Nelly mobilizowała młodzież i siała terror w społecznościach, które według nich głosowały na jej wujka.

Społeczność została rozdarta, a w punktach wodociągowych, w szkołach i na wszelkich zgromadzeniach publicznych, w tym na rynku, wybuchła przemoc. Po podpaleniu macochy Nelly trzeba było zabrać ją z domu małżeńskiego i szukać schronienia u starszego z gminy. Chociaż Jose zaprosił Nelly do dialogu, Nelly nie chciała słuchać, nadal sponsorowała działania terrorystyczne. Narastające i utrzymujące się działania wojenne, nieporozumienia i brak jedności wśród społeczności lokalnej nie słabły. Zorganizowano i przeprowadzono kontakty między zwolennikami obu przywódców, rodziną, politykami i przyjaciółmi, a także wymiany wizyt, ale żadna z nich nie przyniosła pozytywnych rezultatów ze względu na brak neutralnej mediacji. Chociaż obaj należeli do jednego plemienia, należeli do różnych podklanów plemiennych, które przed kryzysem były mniej znaczące. Ci, którzy byli po stronie Nelly, nadal cieszyli się wsparciem i ochroną ze strony potężnego personelu wojskowego, podczas gdy osoby lojalne wobec nowego gubernatora nadal były marginalizowane.

Zagadnienia: Konflikt etniczno-polityczny nasilił się z konfliktu międzyludzkiego podsycanego przez grupową tożsamość etniczną, co doprowadziło do przesiedleń, obrażeń i utraty mienia; a także obrażenia i straty w ludziach oraz stagnacja w działalności rozwojowej.

Wzajemne historie - jak każda osoba rozumie sytuację i dlaczego

Pozycja: Bezpieczeństwo i ochrona

Nelly

  • Zostałem mianowany przez Prezydenta i nikt inny nie powinien być gubernatorem. Wojsko i policja są po mojej stronie.
  • Sam założyłem struktury polityczne SPLM i nikt oprócz mnie nie może ich utrzymać. Wydałem przy tym wiele zasobów osobistych.

Jose

  • Zostałem demokratycznie wybrany przez większość i nikt nie może mnie usunąć, z wyjątkiem tych, którzy na mnie głosowali, a mogą to zrobić jedynie w drodze głosowania.
  • Jestem legalnym kandydatem, który nie jest narzucony.

Zainteresowania: Bezpieczeństwo i ochrona

Nelly

  • Chcę dokończyć rozpoczęte projekty deweloperskie, a tu nagle pojawia się ktoś znikąd i zakłóca przebieg projektów.
  • Chciałbym sprawować swój urząd przez kolejne pięć lat i zobaczyć projekty rozwojowe, które rozpocząłem.

Jose

  • Pragnę przywrócenia pokoju i pojednania wspólnoty. W końcu jest to moje demokratyczne prawo i jako obywatel muszę korzystać z praw politycznych. Moja siostra, rodzina i przyjaciele muszą wrócić do swoich domów, skąd szukali schronienia. Życie starej kobiety w takich warunkach jest odczłowieczające.

Zainteresowania: Potrzeby fizjologiczne:   

Nelly

  • Aby zapewnić rozwój mojej społeczności i ukończyć rozpoczęte projekty. Wydałem dużo środków osobistych i muszę się zrewanżować. Chcę odzyskać środki wydane na projekty społeczne.

Jose

  • Przyczynić się do przywrócenia pokoju w mojej wspólnocie; ustąpić miejsca rozwojowi i postępowi gospodarczemu oraz stworzyć miejsca pracy dla naszych dzieci.

Wymagania:  Samoocena     

Nelly

  • Muszę być zaszczycony i szanowany za budowanie struktur partyjnych. Mężczyźni nie chcą widzieć kobiet na stanowiskach władzy. Chcą jedynie, aby sami kontrolowali i mieli dostęp do krajowych zasobów. Co więcej, zanim jego siostra wyszła za mąż za mojego tatę, byliśmy szczęśliwą rodziną. Kiedy pojawiła się w naszej rodzinie, zmusiła tatę do zaniedbywania mamy i rodzeństwa. Cierpieliśmy przez tych ludzi. Moja matka i wujowie ze strony matki starali się, abym ukończyła szkołę, dopóki nie zostałem gubernatorem i oto on znowu nadchodzi. Oni po prostu chcą nas zniszczyć.

Jose

  • Powinienem czuć się zaszczycony i szanowany za to, że zostałem wybrany w demokratyczny sposób przez większość. Władzę do rządzenia i kontrolowania tego stanu otrzymuję od elektoratu. Zgodnie z konstytucją wybór wyborcy powinien był zostać uszanowany.

Emocje: Uczucie złości i rozczarowania

Nelly

  • Jestem szczególnie zła na tę niewdzięczną społeczność, która traktuje mnie z pogardą tylko dlatego, że jestem kobietą. Winię za to mojego ojca, który sprowadził tego potwora do naszej rodziny.

Jose

  • Jestem zawiedziony brakiem szacunku i niezrozumieniem naszych konstytucyjnych praw.

Projekt mediacji: studium przypadku mediacji opracowany przez Langiwe J. Mwale, 2018

Share

Powiązane artykuły

Religie w Igboland: dywersyfikacja, znaczenie i przynależność

Religia jest jednym ze zjawisk społeczno-ekonomicznych o niezaprzeczalnym wpływie na ludzkość w każdym miejscu na świecie. Choć wydaje się to święte, religia jest ważna nie tylko dla zrozumienia istnienia jakiejkolwiek rdzennej ludności, ale ma także znaczenie polityczne w kontekście międzyetnicznym i rozwojowym. Istnieje mnóstwo historycznych i etnograficznych dowodów na różne przejawy i nomenklatury zjawiska religii. Naród Igbo w południowej Nigerii, po obu stronach rzeki Niger, to jedna z największych czarnych, przedsiębiorczych grup kulturowych w Afryce, charakteryzująca się niewątpliwym zapałem religijnym, który implikuje zrównoważony rozwój i interakcje międzyetniczne w ramach tradycyjnych granic. Jednak krajobraz religijny Igbolandu stale się zmienia. Do 1840 r. dominującą religią Igbo była rdzenna lub tradycyjna. Niecałe dwie dekady później, kiedy na tym obszarze rozpoczęła się chrześcijańska działalność misyjna, uwolniono nową siłę, która ostatecznie przekształciła rdzenny krajobraz religijny na tym obszarze. Chrześcijaństwo urosło i przyćmiło dominację tego ostatniego. Przed stuleciem chrześcijaństwa w Igbolandzie islam i inne mniej hegemoniczne wyznania powstały, aby konkurować z rdzennymi religiami Igbo i chrześcijaństwem. W artykule przedstawiono zróżnicowanie religijne i jego funkcjonalne znaczenie dla harmonijnego rozwoju Igbolandu. Dane czerpie z opublikowanych prac, wywiadów i artefaktów. Argumentuje, że w miarę pojawiania się nowych religii krajobraz religijny Igbo będzie w dalszym ciągu się różnicować i/lub dostosowywać, w celu zapewnienia inkluzywności lub wyłączności między istniejącymi i powstającymi religiami, aby przetrwać Igbo.

Share

Konwersja na islam i nacjonalizm etniczny w Malezji

Niniejsza praca stanowi część większego projektu badawczego, który koncentruje się na wzroście etnicznego nacjonalizmu malajskiego i supremacji w Malezji. Choć wzrost etnicznego nacjonalizmu malajskiego można przypisać różnym czynnikom, niniejszy artykuł skupia się szczególnie na prawie dotyczącym konwersji na islam w Malezji oraz na tym, czy wzmocniło ono poczucie etnicznej supremacji Malajów. Malezja jest krajem wieloetnicznym i wieloreligijnym, który uzyskał niepodległość w 1957 roku od Brytyjczyków. Malajowie, będący największą grupą etniczną, zawsze uważali religię islamu za nieodłączną część swojej tożsamości, która oddziela ich od innych grup etnicznych, które zostały sprowadzone do kraju podczas brytyjskich rządów kolonialnych. Chociaż islam jest religią oficjalną, Konstytucja zezwala na pokojowe praktykowanie innych religii przez Malezyjczyków niebędących Malajami, a mianowicie etnicznych Chińczyków i Hindusów. Jednakże prawo islamskie regulujące małżeństwa muzułmańskie w Malezji nakłada na niemuzułmanów obowiązek przejścia na islam, jeśli chcą poślubić muzułmanów. W tym artykule argumentuję, że islamskie prawo dotyczące konwersji zostało wykorzystane jako narzędzie do wzmocnienia poczucia etnicznego nacjonalizmu malajskiego w Malezji. Wstępne dane zebrano na podstawie wywiadów z malajskimi muzułmanami będącymi w związkach małżeńskich z osobami niebędącymi Malajami. Wyniki pokazały, że większość Malajów, z którymi przeprowadzono wywiady, uważa przejście na islam za konieczne, zgodnie z wymogami religii islamskiej i prawa stanowego. Ponadto nie widzą również powodu, dla którego osoby niebędące Malajami miałyby sprzeciwiać się przejściu na islam, ponieważ po ślubie dzieci będą automatycznie uznawane za Malajów zgodnie z Konstytucją, która również wiąże się ze statusem i przywilejami. Poglądy osób niebędących Malajami, które przeszły na islam, oparto na wywiadach wtórnych przeprowadzonych przez innych uczonych. Ponieważ bycie muzułmaninem wiąże się z byciem Malajem, wielu nie-Malajów, którzy się nawrócili, czuje się okradzionych z poczucia tożsamości religijnej i etnicznej oraz pod presją, aby przyjąć etniczną kulturę Malajów. Chociaż zmiana prawa konwersyjnego może być trudna, otwarty dialog międzywyznaniowy w szkołach i sektorach publicznych może być pierwszym krokiem do rozwiązania tego problemu.

Share