Święty konflikt: skrzyżowanie religii i mediacji

Abstrakcyjny:

Konflikty dotyczące religii tworzą wyjątkowe środowisko, w którym pojawiają się zarówno unikalne bariery, jak i strategie ich rozwiązywania. Niezależnie od tego, czy źródłem konfliktu jest religia, zakorzenione przekonania kulturowe i religijne mogą znacząco wpływać zarówno na proces, jak i wynik rozstrzygania sporów. W artykule tym, opierając się na różnych studiach przypadków, zbadano skrzyżowanie religii i mediacji, koncentrując dyskusję na wyzwaniach, jakie strony religijne wnoszą do mediacji, w jaki sposób religia może być wykorzystywana jako strategia w postępowaniu mediacyjnym oraz wpływie mediatora religijnego na proces mediacji i wynik. Chociaż nie przedstawiono ostatecznych wniosków dotyczących tego, czy spory dotyczące religii prowadzą do bardziej trudnego do rozwiązania konfliktu lub czy mediator religijny zwiększa prawdopodobieństwo osiągnięcia pokojowego rozwiązania, w niniejszym artykule udało się zidentyfikować możliwości włączenia religii do procesu mediacji i zbadano różne cechy, z których mediatorzy religijni mogą czerpać, aby wpłynąć na proces mediacji. Ostatecznie niniejszy artykuł ma na celu zapewnienie punktu wyjścia, od którego można będzie kontynuować badania nad różnorodnymi rolami, jakie religia i podmioty religijne mogą odgrywać w procesie rozstrzygania sporów. Sugeruje to, że w miarę jak rola religii w konfliktach wewnątrz i między państwami nadal się utrzymuje, a w niektórych przypadkach nawet wzrasta, na mediatorach spoczywa obowiązek ponownej oceny, w jaki sposób można wykorzystać religię do przeciwdziałania tej tendencji, aby zarówno zaradzić konfliktowi, jak i wywrzeć pozytywny wpływ na ogólną sytuację proces rozstrzygania sporów. Rzeczywiście, ponieważ w tym artykule dowodzi się, że religia posiada wyjątkową moc promowania pokoju, konieczne jest, aby społeczność rozstrzygająca spory przeznaczyła znaczne zasoby badawcze na zrozumienie zakresu, w jakim religia może pozytywnie wpływać na wyniki i strategie rozwiązywania konfliktów. Podsumowując, niniejszy artykuł ma nadzieję uzasadnić dalsze badania, których ostatecznym celem jest stworzenie prawidłowego modelu rozstrzygania sporów, który można powielić w konfliktach na całym świecie.

Przeczytaj lub pobierz cały artykuł:

Hurst, Jamie L. (2014). Święty konflikt: skrzyżowanie religii i mediacji

Journal of Living Together, 1 (1), s. 32-38, 2014, ISSN: 2373-6615 (druk); 2373-6631 (online).

@Artykuł{Hurst2014
Tytuł = {Święty konflikt: skrzyżowanie religii i mediacji }
Autor = {Jamie L. Hurst}
Adres URL = {https://icermediation.org/religion-and-mediation/}
ISSN = {2373-6615 (druk); 2373-6631 (online)}
Rok = {2014}
Data = {2014-09-18}
IssueTitle = {Rola religii i pochodzenia etnicznego we współczesnych konfliktach: powiązane pojawiające się taktyki, strategie i metodologie mediacji i rozwiązywania}
Dziennik = {Dziennik wspólnego życia}
Głośność = {1}
liczba = {1}
Strony = {32-38}
Wydawca = {Międzynarodowe Centrum Mediacji Etno-Religijnych}
Adres = {Mount Vernon, Nowy Jork}
Wydanie = {2014}.

Share

Powiązane artykuły

Konwersja na islam i nacjonalizm etniczny w Malezji

Niniejsza praca stanowi część większego projektu badawczego, który koncentruje się na wzroście etnicznego nacjonalizmu malajskiego i supremacji w Malezji. Choć wzrost etnicznego nacjonalizmu malajskiego można przypisać różnym czynnikom, niniejszy artykuł skupia się szczególnie na prawie dotyczącym konwersji na islam w Malezji oraz na tym, czy wzmocniło ono poczucie etnicznej supremacji Malajów. Malezja jest krajem wieloetnicznym i wieloreligijnym, który uzyskał niepodległość w 1957 roku od Brytyjczyków. Malajowie, będący największą grupą etniczną, zawsze uważali religię islamu za nieodłączną część swojej tożsamości, która oddziela ich od innych grup etnicznych, które zostały sprowadzone do kraju podczas brytyjskich rządów kolonialnych. Chociaż islam jest religią oficjalną, Konstytucja zezwala na pokojowe praktykowanie innych religii przez Malezyjczyków niebędących Malajami, a mianowicie etnicznych Chińczyków i Hindusów. Jednakże prawo islamskie regulujące małżeństwa muzułmańskie w Malezji nakłada na niemuzułmanów obowiązek przejścia na islam, jeśli chcą poślubić muzułmanów. W tym artykule argumentuję, że islamskie prawo dotyczące konwersji zostało wykorzystane jako narzędzie do wzmocnienia poczucia etnicznego nacjonalizmu malajskiego w Malezji. Wstępne dane zebrano na podstawie wywiadów z malajskimi muzułmanami będącymi w związkach małżeńskich z osobami niebędącymi Malajami. Wyniki pokazały, że większość Malajów, z którymi przeprowadzono wywiady, uważa przejście na islam za konieczne, zgodnie z wymogami religii islamskiej i prawa stanowego. Ponadto nie widzą również powodu, dla którego osoby niebędące Malajami miałyby sprzeciwiać się przejściu na islam, ponieważ po ślubie dzieci będą automatycznie uznawane za Malajów zgodnie z Konstytucją, która również wiąże się ze statusem i przywilejami. Poglądy osób niebędących Malajami, które przeszły na islam, oparto na wywiadach wtórnych przeprowadzonych przez innych uczonych. Ponieważ bycie muzułmaninem wiąże się z byciem Malajem, wielu nie-Malajów, którzy się nawrócili, czuje się okradzionych z poczucia tożsamości religijnej i etnicznej oraz pod presją, aby przyjąć etniczną kulturę Malajów. Chociaż zmiana prawa konwersyjnego może być trudna, otwarty dialog międzywyznaniowy w szkołach i sektorach publicznych może być pierwszym krokiem do rozwiązania tego problemu.

Share

Religie w Igboland: dywersyfikacja, znaczenie i przynależność

Religia jest jednym ze zjawisk społeczno-ekonomicznych o niezaprzeczalnym wpływie na ludzkość w każdym miejscu na świecie. Choć wydaje się to święte, religia jest ważna nie tylko dla zrozumienia istnienia jakiejkolwiek rdzennej ludności, ale ma także znaczenie polityczne w kontekście międzyetnicznym i rozwojowym. Istnieje mnóstwo historycznych i etnograficznych dowodów na różne przejawy i nomenklatury zjawiska religii. Naród Igbo w południowej Nigerii, po obu stronach rzeki Niger, to jedna z największych czarnych, przedsiębiorczych grup kulturowych w Afryce, charakteryzująca się niewątpliwym zapałem religijnym, który implikuje zrównoważony rozwój i interakcje międzyetniczne w ramach tradycyjnych granic. Jednak krajobraz religijny Igbolandu stale się zmienia. Do 1840 r. dominującą religią Igbo była rdzenna lub tradycyjna. Niecałe dwie dekady później, kiedy na tym obszarze rozpoczęła się chrześcijańska działalność misyjna, uwolniono nową siłę, która ostatecznie przekształciła rdzenny krajobraz religijny na tym obszarze. Chrześcijaństwo urosło i przyćmiło dominację tego ostatniego. Przed stuleciem chrześcijaństwa w Igbolandzie islam i inne mniej hegemoniczne wyznania powstały, aby konkurować z rdzennymi religiami Igbo i chrześcijaństwem. W artykule przedstawiono zróżnicowanie religijne i jego funkcjonalne znaczenie dla harmonijnego rozwoju Igbolandu. Dane czerpie z opublikowanych prac, wywiadów i artefaktów. Argumentuje, że w miarę pojawiania się nowych religii krajobraz religijny Igbo będzie w dalszym ciągu się różnicować i/lub dostosowywać, w celu zapewnienia inkluzywności lub wyłączności między istniejącymi i powstającymi religiami, aby przetrwać Igbo.

Share