Tradycyjne systemy i praktyki rozwiązywania konfliktów

Tradycyjne rozwiązywanie sporów w czasopiśmie Living Together w powiększonej okładce

Abstrakcyjny:

Journal of Living Together Międzynarodowego Centrum Mediacji Etno-Religijnej ma przyjemność opublikować zbiór recenzowanych artykułów na temat tradycyjnych systemów i praktyk rozwiązywania konfliktów. Mamy nadzieję, że artykuły napisane przez naukowców z multidyscyplinarnych kierunków studiów pomogą w lepszym zrozumieniu głównych zagadnień, teorii, metod i praktyk rozwiązywania konfliktów. Badania głównego nurtu i studia nad rozwiązywaniem konfliktów jak dotąd w dużej mierze opierały się na teoriach, zasadach, modelach, metodach, procesach, przypadkach, praktykach i literaturze opracowanej w zachodnich kulturach i instytucjach. Niewiele lub wcale nie poświęcono uwagi systemom i procesom rozwiązywania konfliktów, które były historycznie stosowane w starożytnych społeczeństwach lub są obecnie praktykowane przez tradycyjnych władców i innych rdzennych przywódców (tj. królów, królowe, wodzów, sołtysów, księży) w różnych krajach. częściach świata i na poziomie lokalnym. ¬-Ci rdzenni przywódcy pracują nad mediacją i rozwiązywaniem sporów, przywracaniem sprawiedliwości i harmonii oraz wspieraniem pokojowego współistnienia w swoich różnych okręgach wyborczych, społecznościach, regionach i krajach. Ponadto dokładna analiza programów nauczania i portfolio kursów z zakresu analizy i rozwiązywania konfliktów, studiów nad pokojem i konfliktami, alternatywnego rozwiązywania sporów, studiów nad zarządzaniem konfliktami i pokrewnych kierunków studiów potwierdza powszechne, choć fałszywe, założenie, że rozwiązywanie konfliktów jest zachodnie dzieło. Chociaż tradycyjne systemy i procesy rozwiązywania konfliktów są starsze niż współczesne teorie i praktyki rozwiązywania konfliktów, są one prawie, jeśli nie całkowicie, niedostępne w naszych podręcznikach dotyczących rozwiązywania konfliktów, programach nauczania i dyskursie dotyczącym polityki publicznej. Nawet po utworzeniu w 2000 r. Stałego Forum Narodów Zjednoczonych ds. Ludności Tubylczej – międzynarodowego organu upoważnionego przez ONZ do podnoszenia świadomości i omawiania kwestii ludności tubylczej – oraz Deklaracji Praw Ludów Tubylczych Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjętej przez Organizację Narodów Zjednoczonych Zgromadzenia Ogólnego Narodów w 2007 roku i ratyfikowanych przez państwa członkowskie, na szczeblu międzynarodowym nie przeprowadzono żadnej znaczącej dyskusji na temat tradycyjnych systemów i procesów rozwiązywania konfliktów oraz różnych ról, jakie odgrywają tradycyjni władcy i tubylczy przywódcy w zapobieganiu, zarządzaniu, łagodzeniu, mediacji lub rozwiązywanie konfliktów i promowanie kultury pokoju zarówno na poziomie lokalnym, jak i krajowym. Międzynarodowe Centrum Mediacji Etno-Religijnej uważa, że ​​badania i międzynarodowa dyskusja na temat tradycyjnych systemów i procesów rozwiązywania konfliktów są bardzo potrzebne w tym kluczowym momencie w historii świata. Tradycyjni władcy i tubylczy przywódcy są strażnikami pokoju na poziomie lokalnym i przez długi czas społeczność międzynarodowa ignorowała ich oraz ich bogactwo wiedzy i mądrości w obszarach rozwiązywania konfliktów i budowania pokoju. Najwyższy czas, aby włączyć tradycyjnych władców i tubylczych przywódców do dyskusji na temat międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa. Wspólnie pracujemy nad poszerzeniem ogólnej wiedzy naszych społeczeństw na temat rozwiązywania konfliktów, przywracania i budowania pokoju.

Przeczytaj lub pobierz cały artykuł:

Ugorji, Basil (red.) (2019). Tradycyjne systemy i praktyki rozwiązywania konfliktów

Journal of Living Together, 6 (1), 2019, ISSN: 2373-6615 (druk); 2373-6631 (online).

@Artykuł{Ugorji2019
Tytuł = {Tradycyjne systemy i praktyki rozwiązywania konfliktów }
Redaktor = {Basil Ugorji}
Adres URL = {https://icermediation.org/traditional-systems-and-practices-of-confused-responsing/
ISSN = {2373-6615 (druk); 2373-6631 (online)}
Rok = {2019}
Data = {2019-12-18}
Tytuł wydania = {Tradycyjne systemy i praktyki rozwiązywania konfliktów}
Journal = {Dziennik wspólnego życia }
Głośność = {6}
liczba = {1}
Wydawca = {Międzynarodowe Centrum Mediacji Etno-Religijnych}
Adres = {Mount Vernon, Nowy Jork }
Wydanie = {2019}.

Share

Powiązane artykuły

Religie w Igboland: dywersyfikacja, znaczenie i przynależność

Religia jest jednym ze zjawisk społeczno-ekonomicznych o niezaprzeczalnym wpływie na ludzkość w każdym miejscu na świecie. Choć wydaje się to święte, religia jest ważna nie tylko dla zrozumienia istnienia jakiejkolwiek rdzennej ludności, ale ma także znaczenie polityczne w kontekście międzyetnicznym i rozwojowym. Istnieje mnóstwo historycznych i etnograficznych dowodów na różne przejawy i nomenklatury zjawiska religii. Naród Igbo w południowej Nigerii, po obu stronach rzeki Niger, to jedna z największych czarnych, przedsiębiorczych grup kulturowych w Afryce, charakteryzująca się niewątpliwym zapałem religijnym, który implikuje zrównoważony rozwój i interakcje międzyetniczne w ramach tradycyjnych granic. Jednak krajobraz religijny Igbolandu stale się zmienia. Do 1840 r. dominującą religią Igbo była rdzenna lub tradycyjna. Niecałe dwie dekady później, kiedy na tym obszarze rozpoczęła się chrześcijańska działalność misyjna, uwolniono nową siłę, która ostatecznie przekształciła rdzenny krajobraz religijny na tym obszarze. Chrześcijaństwo urosło i przyćmiło dominację tego ostatniego. Przed stuleciem chrześcijaństwa w Igbolandzie islam i inne mniej hegemoniczne wyznania powstały, aby konkurować z rdzennymi religiami Igbo i chrześcijaństwem. W artykule przedstawiono zróżnicowanie religijne i jego funkcjonalne znaczenie dla harmonijnego rozwoju Igbolandu. Dane czerpie z opublikowanych prac, wywiadów i artefaktów. Argumentuje, że w miarę pojawiania się nowych religii krajobraz religijny Igbo będzie w dalszym ciągu się różnicować i/lub dostosowywać, w celu zapewnienia inkluzywności lub wyłączności między istniejącymi i powstającymi religiami, aby przetrwać Igbo.

Share

Konwersja na islam i nacjonalizm etniczny w Malezji

Niniejsza praca stanowi część większego projektu badawczego, który koncentruje się na wzroście etnicznego nacjonalizmu malajskiego i supremacji w Malezji. Choć wzrost etnicznego nacjonalizmu malajskiego można przypisać różnym czynnikom, niniejszy artykuł skupia się szczególnie na prawie dotyczącym konwersji na islam w Malezji oraz na tym, czy wzmocniło ono poczucie etnicznej supremacji Malajów. Malezja jest krajem wieloetnicznym i wieloreligijnym, który uzyskał niepodległość w 1957 roku od Brytyjczyków. Malajowie, będący największą grupą etniczną, zawsze uważali religię islamu za nieodłączną część swojej tożsamości, która oddziela ich od innych grup etnicznych, które zostały sprowadzone do kraju podczas brytyjskich rządów kolonialnych. Chociaż islam jest religią oficjalną, Konstytucja zezwala na pokojowe praktykowanie innych religii przez Malezyjczyków niebędących Malajami, a mianowicie etnicznych Chińczyków i Hindusów. Jednakże prawo islamskie regulujące małżeństwa muzułmańskie w Malezji nakłada na niemuzułmanów obowiązek przejścia na islam, jeśli chcą poślubić muzułmanów. W tym artykule argumentuję, że islamskie prawo dotyczące konwersji zostało wykorzystane jako narzędzie do wzmocnienia poczucia etnicznego nacjonalizmu malajskiego w Malezji. Wstępne dane zebrano na podstawie wywiadów z malajskimi muzułmanami będącymi w związkach małżeńskich z osobami niebędącymi Malajami. Wyniki pokazały, że większość Malajów, z którymi przeprowadzono wywiady, uważa przejście na islam za konieczne, zgodnie z wymogami religii islamskiej i prawa stanowego. Ponadto nie widzą również powodu, dla którego osoby niebędące Malajami miałyby sprzeciwiać się przejściu na islam, ponieważ po ślubie dzieci będą automatycznie uznawane za Malajów zgodnie z Konstytucją, która również wiąże się ze statusem i przywilejami. Poglądy osób niebędących Malajami, które przeszły na islam, oparto na wywiadach wtórnych przeprowadzonych przez innych uczonych. Ponieważ bycie muzułmaninem wiąże się z byciem Malajem, wielu nie-Malajów, którzy się nawrócili, czuje się okradzionych z poczucia tożsamości religijnej i etnicznej oraz pod presją, aby przyjąć etniczną kulturę Malajów. Chociaż zmiana prawa konwersyjnego może być trudna, otwarty dialog międzywyznaniowy w szkołach i sektorach publicznych może być pierwszym krokiem do rozwiązania tego problemu.

Share