Grzechy ojca: niebezpieczeństwo i daremność konfliktów międzypokoleniowych w Nigerii

Abstrakcyjny:

Wiele konfliktów w Nigerii ma charakter powtarzający się i ma charakter międzypokoleniowy. Młodzież często dziedziczy konflikty, nie rozumiejąc naprawdę ich przyczyn ani żadnych innych perspektyw. Często są nadmiernie wrażliwi w kontaktach z osobami z określonych grup etnicznych ze względu na domniemane lub rzeczywiste zło, którego dopuścili się ich przodkowie i które przekazali przez uprzedzenia. W rezultacie konflikty często trwają, a żaden z aktywnych uczestników tak naprawdę nie pamięta, o co walczy, a drobne nieporozumienia, które w normalnych okolicznościach zostałyby rozwiązane polubownie, czasami przeradzają się w poważne konflikty z użyciem przemocy ze względu na postrzeganą wrażliwość. Niektóre przykłady obejmują Ife/Modakeke; Aguleri/Umuleri; oraz konflikty Tiv/Jukun. W artykule przeanalizowano niektóre z najpoważniejszych konfliktów społecznych, które miały miejsce w najnowszej historii Nigerii, a także nigeryjską wojnę domową. Próbuje zidentyfikować pierwotne przyczyny konfliktów. Następnie próbuje wydedukować postawę młodych ludzi z przeciwstawnych społeczności, a także przeciwnych stron wojny domowej do konfliktów i do siebie nawzajem. W artykule podkreślono pierwotne przyczyny tych konfliktów, próbując ocenić ich znaczenie w Nigerii XXI wieku. Badanie bieżących nastrojów ujawnia, czy poszczególnym konfliktom poświęca się należytą, czy też nienależną uwagę. Badany jest także wpływ nastawienia młodzieży do tych konfliktów. Na koniec oceniana jest nowa dynamika tych „starych” konfliktów, a także implikacje dla wysiłków w zakresie rozwiązywania konfliktów.

Przeczytaj lub pobierz cały artykuł:

Ikelionwu, Nneka (2018). Grzechy ojca: niebezpieczeństwo i daremność konfliktów międzypokoleniowych w Nigerii

Journal of Living Together, 4-5 (1), s. 27-36, 2018, ISSN: 2373-6615 (druk); 2373-6631 (online).

@Artykuł{Ikelionwu2018
Tytuł = {Grzechy ojca: niebezpieczeństwo i daremność konfliktów międzypokoleniowych w Nigerii}
Autor = {Nneka Ikelionwu}
Adres URL = {https://icermediation.org/trans-generacja-confused-in-nigeria/
ISSN = {2373-6615 (druk); 2373-6631 (online)}
Rok = {2018}
Data = {2018-12-18}
IssueTitle = {Życie razem w pokoju i harmonii}
Dziennik = {Dziennik wspólnego życia}
objętość = {4-5}
liczba = {1}
Strony = { 27-36}
Wydawca = {Międzynarodowe Centrum Mediacji Etno-Religijnych}
Adres = {Mount Vernon, Nowy Jork}
Wydanie = {2018}.

Share

Powiązane artykuły

Religie w Igboland: dywersyfikacja, znaczenie i przynależność

Religia jest jednym ze zjawisk społeczno-ekonomicznych o niezaprzeczalnym wpływie na ludzkość w każdym miejscu na świecie. Choć wydaje się to święte, religia jest ważna nie tylko dla zrozumienia istnienia jakiejkolwiek rdzennej ludności, ale ma także znaczenie polityczne w kontekście międzyetnicznym i rozwojowym. Istnieje mnóstwo historycznych i etnograficznych dowodów na różne przejawy i nomenklatury zjawiska religii. Naród Igbo w południowej Nigerii, po obu stronach rzeki Niger, to jedna z największych czarnych, przedsiębiorczych grup kulturowych w Afryce, charakteryzująca się niewątpliwym zapałem religijnym, który implikuje zrównoważony rozwój i interakcje międzyetniczne w ramach tradycyjnych granic. Jednak krajobraz religijny Igbolandu stale się zmienia. Do 1840 r. dominującą religią Igbo była rdzenna lub tradycyjna. Niecałe dwie dekady później, kiedy na tym obszarze rozpoczęła się chrześcijańska działalność misyjna, uwolniono nową siłę, która ostatecznie przekształciła rdzenny krajobraz religijny na tym obszarze. Chrześcijaństwo urosło i przyćmiło dominację tego ostatniego. Przed stuleciem chrześcijaństwa w Igbolandzie islam i inne mniej hegemoniczne wyznania powstały, aby konkurować z rdzennymi religiami Igbo i chrześcijaństwem. W artykule przedstawiono zróżnicowanie religijne i jego funkcjonalne znaczenie dla harmonijnego rozwoju Igbolandu. Dane czerpie z opublikowanych prac, wywiadów i artefaktów. Argumentuje, że w miarę pojawiania się nowych religii krajobraz religijny Igbo będzie w dalszym ciągu się różnicować i/lub dostosowywać, w celu zapewnienia inkluzywności lub wyłączności między istniejącymi i powstającymi religiami, aby przetrwać Igbo.

Share

Konwersja na islam i nacjonalizm etniczny w Malezji

Niniejsza praca stanowi część większego projektu badawczego, który koncentruje się na wzroście etnicznego nacjonalizmu malajskiego i supremacji w Malezji. Choć wzrost etnicznego nacjonalizmu malajskiego można przypisać różnym czynnikom, niniejszy artykuł skupia się szczególnie na prawie dotyczącym konwersji na islam w Malezji oraz na tym, czy wzmocniło ono poczucie etnicznej supremacji Malajów. Malezja jest krajem wieloetnicznym i wieloreligijnym, który uzyskał niepodległość w 1957 roku od Brytyjczyków. Malajowie, będący największą grupą etniczną, zawsze uważali religię islamu za nieodłączną część swojej tożsamości, która oddziela ich od innych grup etnicznych, które zostały sprowadzone do kraju podczas brytyjskich rządów kolonialnych. Chociaż islam jest religią oficjalną, Konstytucja zezwala na pokojowe praktykowanie innych religii przez Malezyjczyków niebędących Malajami, a mianowicie etnicznych Chińczyków i Hindusów. Jednakże prawo islamskie regulujące małżeństwa muzułmańskie w Malezji nakłada na niemuzułmanów obowiązek przejścia na islam, jeśli chcą poślubić muzułmanów. W tym artykule argumentuję, że islamskie prawo dotyczące konwersji zostało wykorzystane jako narzędzie do wzmocnienia poczucia etnicznego nacjonalizmu malajskiego w Malezji. Wstępne dane zebrano na podstawie wywiadów z malajskimi muzułmanami będącymi w związkach małżeńskich z osobami niebędącymi Malajami. Wyniki pokazały, że większość Malajów, z którymi przeprowadzono wywiady, uważa przejście na islam za konieczne, zgodnie z wymogami religii islamskiej i prawa stanowego. Ponadto nie widzą również powodu, dla którego osoby niebędące Malajami miałyby sprzeciwiać się przejściu na islam, ponieważ po ślubie dzieci będą automatycznie uznawane za Malajów zgodnie z Konstytucją, która również wiąże się ze statusem i przywilejami. Poglądy osób niebędących Malajami, które przeszły na islam, oparto na wywiadach wtórnych przeprowadzonych przez innych uczonych. Ponieważ bycie muzułmaninem wiąże się z byciem Malajem, wielu nie-Malajów, którzy się nawrócili, czuje się okradzionych z poczucia tożsamości religijnej i etnicznej oraz pod presją, aby przyjąć etniczną kulturę Malajów. Chociaż zmiana prawa konwersyjnego może być trudna, otwarty dialog międzywyznaniowy w szkołach i sektorach publicznych może być pierwszym krokiem do rozwiązania tego problemu.

Share