Parandalimi i dhunës dhe diskriminimit ndaj pakicave fetare në mesin e refugjatëve në Evropë

Basil Ugorji 10 31 2019

Të enjten, 3 tetor 2019, një muaj para tonë Konferenca e 6-të Ndërkombëtare për Zgjidhjen e Konflikteve Etnike dhe Fetare dhe Ndërtimin e Paqes në kampusin e Mercy College Bronx në Nju Jork, Basil Ugorji, President dhe CEO i Qendrës Ndërkombëtare për Ndërmjetësimin Etno-Religjioz (ICERM), u ftua të fliste në Asamblenë Parlamentare të Këshillit të Evropës në Strasburg, Francë, mbi "dhuna dhe diskriminimi ndaj pakicave fetare në kampet e refugjatëve nëpër Evropë.” Basili ndau ekspertizën e tij se si mund të përdoren parimet e dialogut ndërfetar për t'i dhënë fund dhunës dhe diskriminimit kundër pakicave fetare – duke përfshirë midis refugjatëve dhe azilkërkuesve – në të gjithë Evropën.

Pas takimit, Këshilli i Evropës vazhdoi me Basilin, konfirmoi interesimin e tyre për analizat dhe rekomandimet e tij dhe e përfshiu emrin e tij në listën e ekspertëve. Më 2 dhjetor 2019, Këshilli i Evropës miratoi një rezolutë:Parandalimi i dhunës dhe diskriminimit ndaj pakicave fetare midis refugjatëve në Evropë.” Kontributi i Vasilit është i integruar në rezolutë dhe në të përmendet edhe emri i tij. Për të mësuar më shumë rreth rezolucionit, klikoni këtu.

Shpërndaje

Artikuj Të Ngjashëm

Fetë në Igboland: Diversifikimi, Relevanca dhe Përkatësia

Feja është një nga fenomenet socio-ekonomike me ndikime të pamohueshme mbi njerëzimin kudo në botë. Sado e shenjtë që duket, feja nuk është vetëm e rëndësishme për të kuptuar ekzistencën e çdo popullsie vendase, por gjithashtu ka rëndësi politike në kontekstin ndëretnik dhe zhvillimor. Dëshmitë historike dhe etnografike mbi shfaqjet dhe nomenklaturat e ndryshme të fenomenit të fesë janë të shumta. Kombi Igbo në Nigerinë Jugore, në të dy anët e lumit Niger, është një nga grupet më të mëdha kulturore sipërmarrëse me ngjyrë në Afrikë, me zjarr të pagabueshëm fetar që implikon zhvillimin e qëndrueshëm dhe ndërveprimet ndëretnike brenda kufijve të tij tradicionalë. Por peizazhi fetar i Igboland po ndryshon vazhdimisht. Deri në vitin 1840, feja(et) mbizotëruese e Igbo-s ishte indigjene ose tradicionale. Më pak se dy dekada më vonë, kur filloi veprimtaria misionare e krishterë në zonë, u lëshua një forcë e re që përfundimisht do të rikonfiguronte peizazhin fetar indigjen të zonës. Krishterimi u rrit për të zbehur dominimin e këtij të fundit. Përpara qindvjetorit të krishterimit në Igboland, Islami dhe besimet e tjera më pak hegjemoniste u ngritën për të konkurruar kundër feve indigjene Igbo dhe Krishterimit. Ky punim gjurmon diversifikimin fetar dhe rëndësinë e tij funksionale me zhvillimin harmonik në Igboland. Ai merr të dhënat e tij nga veprat e publikuara, intervistat dhe artefaktet. Ai argumenton se me shfaqjen e feve të reja, peizazhi fetar Igbo do të vazhdojë të diversifikohet dhe/ose të përshtatet, qoftë për përfshirje ose ekskluzivitet midis feve ekzistuese dhe atyre në zhvillim, për mbijetesën e Igbo-s.

Shpërndaje